Van dik naar dun

Sinds enkele dagen is het moeilijker om de nochtans goede verworven voedingsgewoontes te blijven handhaven. De paasklokken vliegen volgens mij niet enkel vanuit Rome, maar van alle kanten. En ik heb drie grote zwaktes: gefrituurd eten, ijsjes en ook chocolade (gelukkig geen witte!). Het is me nu twee dagen op rij niet gelukt om van die halve kilo paaseitjes te blijven die zo centraal in onze frigo staan te pronken. Ik troost me een beetje met de gedachte dat ik ze niet allemaal opvreet, zoals ik vroeger wel zou doen, maar het is telkens net voor ik ga slapen. Te laat slapen blijft een probleem en mijn wekker werkt bovendien niet meer naar behoren, zodat ik bang ben om overal te laat te komen.

Gelukkig is er morgen een badmintontoernooi. Samen met een paar vrienden nemen we deel aan een recreantentoernooi in Oostende dat georganiseerd wordt door OBTC Oostende. Ik moet er lekker vol aan de bak, want ik speel zowel enkel, dubbel en mix. Een goeie vriendin uit Oostende zelf wordt mijn partner. Zij begon enkele weken met badmintonnen en ik zal snel merken of ze veel progressie heeft gemaakt of niet. Aan de kwaliteit van mijn racket zal het niet liggen. Ik heb er nu een 'dure' aangeschaft van Artengo (820). Ja, ik weet het, 35 euro is niet veel voor professioneel materiaal. Maar voor een werkzoekende is dat toch al wat.

Oh, het is trouwens bijzonder moeilijk om digitale soortgenoten te vinden. Daarmee bedoel ik mensen die ook willen afvallen en ook hun verhaal neerpennen op een blog. Je moet je eerst door ellenlange pagina's vol advertenties worstelen, zelfs met de aanwijzingen die ik vond in het boek van journalist-auteur Arjan Dasselaar (Internetresearch, 2008). Ik zou namelijk graag in contact treden met die mensen en hen hier op mijn blog een link geven. Maar dat is voor morgen, of zeg maar zeker overmorgen.