Mijn persoonlijke tocht op weg naar het ideale gewicht
02-05-2010
Nog minstens 10 kilo te gaan!
Ik ben eigenlijk een ongelofelijk grote uitsteller. Elke dag dacht ik wel aan iets wat ik hierop zou kunnen posten, maar tijdsgebrek en luiheid weerhielden me ervan. Nu, het komt er eindelijk nog eens van.
Het gaat ondertussen prima met me. Ik ga wat vaker fietsen en mijn conditioneel sta ik scherper dan ooit. De weegschaal geeft me nog 95 kilogram, waar van mij nog zeker 10 kilootjes mogen van afgetrokken worden. Discipline bewaren lijkt daarbij de grootste zorg en moeilijkheid. Snoepen doe ik amper nog, maar vooral 's avonds is er wel goesting naar iets met veel suiker. Vettige producten zoals chips en frieten mijd ik wonderwel makkelijker.
Vandaag stond ondergetekende ook op de court van de Loppemse sporthal, waar er een recreantentoernooitje badminton was. Ik speelde zowel in de dubbel en mix in de klasse 2+, wat in mensentaal of outsiders ook wel wordt omschreven als 'gevorderd'. Mijn toekomstige schoonbroer en ik verloren al onze wedstrijden, maar telkens heel nipt. Dan is dat natuurlijk altijd extra zuur als het dan misloopt, maar we weten dat we het niveau toch wel zeker waard zijn. In de mix nam ik het met een goeie vriendin die nog maar enkele maanden speelt op tegen andere gevorderden. Het was nog maar de tweede keer dat we samen op het terrein stonden, maar het verliep al veel beter. We slaagden er zelfs in onze laatste match winnend af te sluiten. Een zenuwslopende partij van stervende en vermoeide zwanen, waarbij ik een groot arsenaal aan krachtige slagen moest bovenhalen om samen de bovenhand te halen. De conditie was voor mij doen heel goed, de vorm ook, de tevredenheidachterafdus des te groter!
Van dik naar dun
