|
Ik kom net thuis van een gezellig filmavondje waar ik heb genoten van de komische prent 'Frits en Freddy'. In deze film is te zien hoe de bijbelverkopers Frits en Freddy zichzelf in nesten werken. Het is zeker en vast een aanrader voor wie van Vlaamse films houdt à la 'De Helaasheid der Dingen'.
En helaas pindakaas, daarna heb ik me goed laten gegaan en nog eens een echte vreetbui gehad. Zo eentje waarvan ik er vroeger dagelijks wel eentje had, maar dan nog. Tijdens het bekijken van de film moest er al een halve kilo popcorn aan geloven (en geloof me, dat lijkt impressionant veel als je zo'n beker voor je ziet), daarna ben ik nog alleen frieten gaan eten bij de frituur dicht bij mijn huisje. Bij deze, alleen en 's nachts frieten gaan eten is zo fout. Ja, ik ben zelfs opzettelijk rondgereden omdat ik eerst geen parkeerplaats dichtbij de zaak vond...
Na de feestdagen woog ik 77,2 kilo, waar mijn normale gewicht rond de 74 kilogram schommelt. Dus ben ik in de eerste weken van het nieuwe jaar weer wat strenger op mezelf geweest om toch weer wat af te vallen op een verantwoorde manier. Vanochtend leek de eindstreep in zicht: ik was nog goed voor 74,2 kilo en ik won in het badminton zelfs een belangrijke match tegen de koploper in onze reeks.
Ik weet dus niet waar het fout liep. De dagen voorafgaande had ik wel zin in frieten. Het was al een tijdje geleden, maar ik wilde per se zo snel mogelijk weer naar mijn streefgewicht. Misschien moet ik gewoon sneller toegeven aan mijn 'vieze goestjes' om zo'n schranspartijen te vermijden. Anyways, ik ben inmiddels weer opgestaan wanneer ik deze laatste alinea schrijf. De schade bedraagt 1,2 kilo extra, wat al bij al meevalt. Eigenlijk moet ik niet altijd dramatiseren, het komt wel weer goed. Het wijst me er nog maar eens op dat je altijd moet blijven opletten. Diëten is geen kwestie van afvallen, maar vooral van als je afvalt niet te hervallen en een gezonde levensstijl te behouden.
|
Van dik naar dun
