Ik ben Mieke.
Ik ben een vrouw en woon in Nijlen (België) en mijn beroep is Na afgestudeerd te zijn in het KVRI waar ik m'n diploma latijn - moderne talen gehaald heb, speel ik nu uitwisselingsstu.
Ik ben geboren op 12/09/1989 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: 'tennis', 'k zit in de chiro, hou van muziek & weggaan mé sjow volk (en minder sjow ook :D). In de winter probeer ik al.
Zozo, hier zijn we weer, maandagnamiddag, 16u, net ontwaakt uit een deugddoende siësta na het megaslaaptekort van afgelopen weekend.Momenteel 30° buiten en veel wolken, dus enorm dof weer dus ik heb maar besloten om binnen te blijven (waar het eigenlijk NOG doeffer is :-s, maar ja, ge kunt niet alles willen in het leven, zeiden ze mij vroeger toch altijd)
We zijn hier dit weekend ook een uur teruggedraaid, met gevolg dat het hier nu dus 4u vroeger is dan bij jullie en België.En nog ne gelukkige verjaardag voor de Stein!
Bueno, als ik het me goed herinner waren we gebleven bij meer over de mensen
MEER OVER DE MENSEN
Er is toch wel een (groot) verschil mee België en aangezien ik nu ook met andere landen kan vergelijken Frankrijk.
-De mensen zijn hier echt veel opener, zo zal niemand een ander voorbijlopen op straat zonder elkaar met een vriendelijke ciao te begroeten.
-Heel Chovet is precies één grote familie waar ik ondertussen echt ook wel deel van uitmaak.
-Komen en gaan doe je wanneer je wilt, een smsje of telefoontje vooraf is totaal overbodig, je zal wel zien of ze thuis zijn of niet.En nu komt het even slecht aan bestaat hier niet, dus je bent overal altijd welgekomen.
-(Haha, Guildo hat euch lieb springt hier net op, da moet ik toch even melden aan mijn ex-duitse-partners )
-Ik viel hier de eerste weken als nieuweling echt superhard op, zeker als natuurlijk blondje met blauwe ogen J.De mensen wilden mij allemaal oprecht leren kennen en riepen dan van den andere kant van t straat of ik mezelf wou komen voorstellen.Vooral bij de oudjes val ik hier enorm in de smaak als la bonita Belga J
-De mensen zijn hier ook allemaal heel begaan mee elkander en mee mij,de oma zij op dag 5 al dat ze mij zal missen en hard zal wenen als ik terug naar België zou vertrekken en den dag erop had ze al een cadeautje voor mij gekocht: schoon oorbellekes J.Ook Maria-Antonia, de madame van het boekenwinkeltje waar ik bijna dagelijks OF tuttefrut ga kopen OF mijn papieren voor school ga laten perforeren (een perforator kopen, ZOT, das alleen maar weggesmeten geld zegt ze dan ), heeft mij al een kaart van Argentinië en ook één van Santa Fe cadeau gedaan. (Misschien ook wel omdat ze mij graag als haar schoondochter zou zien, haha )
-Ook leerkrachten, de optieker, geeft ge ne kus in plaats van een hand, het gaat er hier dus in t algemeen veel minder formeel aan toe.
-Er is veel vertrouwen in de mensen onderling, en dus ook weinig of niks criminaliteit, iedereen laat hier zonder problemen dag en nacht zijne fiets of brommer aan t straat staan (en fietssloten kennen ze hier niet)
-Ook de honden (die hier allemaal op straat leven en met zn velen zijn) zijn onderling heel solidair: er begon eens nen hond te janken aan den overkant van t straat en ineens kwamen daar glak nen hoop zotten een stuk of 12 honden op afgespurt om dieje te hulp te schieten (denk ik J)
De honden zijn hier wel een pak rustiger en minder springerig als in België, tot mijn groot plezier
-
Euhm ik ga nu gewoon verder in een soort dagboekvorm zoals ik ook voor Frankrijk gedaan heb, omdat dit me toch nog het simpelste lijkt om alles te vertellen
FEBRUARI
De tweede dag dat ik hier in Argentinië was, was het zon 27° (in de schaduw weliswaar) en dus het perfecte weer om naar het plaatselijke zwembad te gaan waar je voor 6pesos (ik ga vanaf nu alles automatisch omzetten in euros, dan moeten jullie niet steeds zitten tellen J), dus voor 1,5 euro den helen dag kunt zwemmen.
ðEven wat voorbeelden van prijzen, om aan te tonen dat het hier toch wel goedkoper is:
oEen pakje Marlboro sigaretten: 0,98euro(Ze hebben hier ook Marlboro-sigaretten in 10-pack, wat ik persoonlijk toch wel schattig vind. k Heb da precies nog nooit gezien in Europa, dus voor de geïnteresseerden wil ik wel ne sloef meepakken, laat me iets weten ;-)
o100 Stuks van die grote tuttefrutten met sap in waar ik vroeger zot van stond: 4,50euro
o1 Kilo biefstuk: 3,75euro
o1 Kilo appelen: 0,70euro
oEen fles wodka: 2,50euro, een literfles Stella: 1,25euro
o1 Smsje: 0,03euro
o2 Bollen ijs op een hoorntje: 0,50euro
oEen jeans (gemiddelde prijs): 25euro
oHet maandloon van een lerares basisonderwijs (zelfde uren als in België!): 300euro
oDit zijn gewoon voorbeelden van producten waar ik het eerst kon opkomen, moest je geïnteresseerd zijn in een prijs van t één of t ander, laat het me weten, ik zoek het gerust even op ;-)
En we gaan weer verder
Cheche bleek daar plaatselijke redder te zijn (nu weten we waarom dat dieje zo bruin ziet J), dus we konden best maar geen al te zotte kuren uithalen.Het water was perfect van temperatuur dus we hebben het daar wel even kunnen keren.
Wat het eten betreft, dat wordt altijd op den avond zelf gekozen, om 21u30 naar de winkel rijden om de ingrediënten te kopen is doodnormaal.
Op nen avond besloot Cuca om samen ravioli te maken, de oudjes konden dus in t kamerke dernaast gaan eten zodat wij (Cuca, Cheche, Mari, Debo, Julia, Carina, Dario, Franco en ik) alle plaats hadden om te koken en te eten.t Was echt kei plezant en heel lekker want het was verse ravioli en koken kan hij wel, de Cuca.
Zo zijn we (Mari, Cheche, Juli, Cuca en ik) ook eens hotdogs mee spaghettisaus gaan eten bij de grootouders van Julia, die toch wel rijker zijn en ne kei schonen hof hebben met een achterhuisje, dus da was wel super gezellig!
Een ander maal zijn we eens met wat andere familieleden empanadas gaan eten bij de oma.Dit gerecht blijkt typisch Argentijns te zijn.Ik vond het vlees maar ne rare geur en smaak hebben, echt zoet :-s en toen ik vroeg wat het was zei de oma dat het koeienvlees was en dat ik dat trouwens s morgens op tafel had zien staan (toen was mijn goesting helemaal over, want ik dacht écht dat da voor de honden was dieje morgen ), dat was dus mijn eerste en tot nu toe enige tegenvaller wat het eten betreft
DAGELIJKSE BEZIGHEDEN:
-Met vrienden in het park of op straat rondhangen
-In het cybercafé mails beantwoorden (pc hebben ze thuis niet, laat staan internet, maar dit is geen rare zaak want van de 21 leerlingen in mijn klas hebben er maar 9 een computer!)
-Ijs eten
-Film kijken (mijn moeder is huisvrouw en kijkt al breiend ongeveer 2à3 films per dag)
-s Nachts rondrijden in de auto met luide cumbia (Argentijnse muziek), soms wel met 8 in een vijfpersonenwagen
-Vieze woorden leren, en dat soort woorden zijn raar maar waar toch altijd het makkelijkst te onthouden.(Ook ken ik (bijvoorbeeld) al 5 verschillende woorden voor vagina, waarvan ik er 3 van de oma geleerd heb, jaja, zot mens )
-Ook niet vieze woorden leren, dus de namen van de fruitsoorten en schoolgerief bijvoorbeeld, k probeer er dagelijks 5 van buiten te leren, flink hé ;-)
-Naar het kerkhof wandelen dat zon 4km verderop ligt, want dat is de enigste plaats waar ik ontvangst heb (de gsm-paal blijkt hier in ne storm is afgebroken te zijn en tot op heden nog niet gemaakt)
-Thuis kaarten of gewoon wat praten met mijne muziek op den achtergrond, heb mijn iPod (waar de meesten hier in Chovet nog nooit van gehoord hebben!) meegenomen mee boxkes en da vinden ze allemaal toch supertof, er staat ook veel muziek op da ze graag horen dus dat is hier ondertussen al een onmisbaar ding geworden (ook onmisbaar als wekker nu het school begonnen is , maar daarover later meer )
-Veel lachen, zelfs al in t Spaans.De taal lukt dus al wel, maar nu Juli terug naar Patagonië vertrokken is ben ik mijn Engels-Spaans woordenboek kwijt en moet ik dus zelf mijne plan trekken wat soms toch nog moeizaam verloopt.Hierdoor wordt er dus veel met gebaren gewerkt, wat soms echt wel hilaaaarische momenten oplevert (zeker als ze mij nog eens wat vieze woorden willen bijbrengen ).Aangezien dat wij ondertussen bij het minste gebaren maken worden we soms toch raar bezien, maar voor ons valt da niet meer op, maar als we er dan toch eens op letten merken we dat vele gebaren echt totaaaal naast de kwestie zijn en de mensen dus echt wel redenen hebben om te lachen
-Aangezien we hier in de vakantie steeds pas rond middernacht hebben gegeten en ten vroegste om 2u ons bed ingekropen zijn, sliepen we toch wel uit tot rond de middag (jaja, die geluiden ben ik al gewoon en ik kan nu ook met licht in de kamer slapen, Stein ;-))
Wij staan blijkbaar nog redelijk vroeg op, want soms kwamen we mensen tegen rond 18-19u die net uit hun bed kwamen :-O
Goh, hier zullen jullie het weer mee moeten doen voor vandaag (deze week?), want Liliana (de moeder) staat hier weer mee een nieuw dvd-ke te zwaaien en k denk zo een beetje dat ze dieje graag zou zien.Aangezien er hier in huis maar één pries is waar ik mijn laptop inkrijg en dit dezelfde is als die van den dvd-speler moeten er soms toegevingen gedaan worden J.
Alles hier dus nog dik in orde en ik zal proberen van tijd tot tijd mijn blog aan te vullen tot ik terug bij ben!
s Morgens steeds redelijk vroeg wakker geworden van het licht en het lawaai (al is het een klein dorp, hier is vanaf een uur of 8 altijd al veel bedrijvigheid).
Den eersten dag da k hier was wast enorm goed weer, heerlijk blauwe hemel en zon 25° (alhoewel het véél warmer leek!) en het eerste wat ik gedaan heb is dus zonnecrème gaan kopen.k Heb ook samen met Marii (Marisabel), Cuca (Gonzalo), Julii (Julia) en Cheche (Ezequiel) - nicknames vanaf nu, das veel gemakkelijker en de echte namen worden toch niet gebruikt - den toer van t dorpke gedaan en ik kan tot nu toe Chovet het beste omschrijven met het woord romantisch denk ik Hier volgt even een algemene uitleg:
MEER OVER HET DORP
-alle straten lijken heel hard opeen
-veel groen op t straat en ook veel velden
-rustig wat verkeer betreft
-een groot park in het midden van t dorp dat altijd vol spelende kinderen zit
-aan de rand van t dorp is er een oud station waar een heleboel schapen vrij rondhuppelen
-er staan ook grote torens (voor graan als ik het goed begrepen heb) waarop je van de top een mooi dorpsoverzicht hebt
-3 ijscrèmewinkels waarvan er steeds één open is J, een stuk of 10 mini-supermarktjes waar ze vanalles verkopen (k schat ze zon 20 vierkante meter groot of klein)
-5 cafeetjes, waarvan je in 1 ook kan eten
-3 klein klerenwinkels
-1 openbaar zwembad (gesloten sinds 1maart), 1 fitnesscentrum en 1 cybercafé
-voor de rest geen bal te zien.
-
MEER OVERHET ETEN
-valt super mee!Naar mijn allerblijste blijheid nog geen boon gezien waarvan ik vreesde dat dat hier dagelijkse kost zou worden!
-Veel vlees (maar ik lust het wel), een minima aan groenten (wat ik wel jammer vind) en alles heel vettig.
-Heb hier tot nu toe (12maart) al vier keer hotdog en zes keer hamburger als maaltijd gehad!
-Eet dagelijks gemiddeld 2 (grote) bollen ijs en ik heb nog niet alle smaken kunnen proeven
-Ontbijten is hier ook een zeldzame zaak, maar aangezien ik s morgens toch niets binnenkrijg is dat alleen maar een voordeel voor mij J
-Toen ik den eerste zondag wakker werd met de geur van bbq kreeg ik het goede nieuws ter ore dat dat blijkbaar de zondagse gewoonte is!
-Het is hier de gewoonte om rond een uur of 4 maté of tereré (koude maté) te drinken.Wat dat nu juist is? =>een klein potje kruiden mee een ijzeren rietje in, hier voeg je dan suiker aan toe en dit alles overgiet je met heet water (niet kokend! De waterkokers hier hebben dan ook 2 standen, één voor maté en één voor gewone thee), dit water zakt naar onder en dan drink je.Voor de volgende wordt het zelfde potje gebruikt waar eveneens suiker en heet water aan toegevoegd wordt.De eerste keer dat ik dat dronk had ik het idee dat ik een sigaret aan het DRINKEN was, maar da was blijkbaar omdat er niet genoeg suiker in zat en de smaak ook straf was omwille van de nieuwe kruiden.Ik vind persoonlijk tereré lekkerder, hiervoor worden dezelfde kruiden gebruikt maar ipv heet water wordt hier koud water mee een smaakje (appelsien, pompelmoes, ) aan toegevoegd, lekker fris!
-Ik vroeg op een avond bier in t café en ik kreeg een literfles op onze tafel gezet, aan klein flesjes doen ze hier blijkbaar niet mee!
-Kraantjeswater smaakt kei slecht, bweik :-Sen ander water hebben ze hier voor de moment niet in huis, ik drink dus met gevolg ne liter frisdrank per dag (de Fanta is hier véél lekkerder dan in België en heeft een donkeroranje kleur, maar noemt toch gewoon fanta naranja!)
-
MEER OVER DE MENSEN
ðwordt vervolgd (wegens een wachtende Cheche en Dario die eisen dat ik mee een ijsje ga eten en nen toer ga maken!)
Zozo, woensdag 12 maart, hier tien voor zes, begin ik eindelijk aan mn eerste echte blogberichtje te typen.Omwille van de hemelsblauwe lucht en stralende zon vandaag heb ik het naar nu opgeschoven (sorry liefste voke, maar ik moest hier toch nog eventjes van het goede weer profiteren :-$, laten we dus morgen skypen!)
Ik ga proberen de chronologie er een beetje in te houden en zal dus bij het begin beginnen (en ik ga zeker ook trachten de berichten iets korter te houden dan die van Frankrijk, maar eens ik begin te schrijven (of eens ik begin te praten zijn al wel meerdere mensen stapelgek van geworden, haha )
dus
NIJLEN
21 Februari rond de zevenen thuis vertrokken richting Zaventem, daar aangekomen hebben we ons bij de WEP-mensen gevoegd en onze (heen- & terug)tickets in handen gekregen (indien ze mij hier niet eerder moe zijn zal ik 26 juli weder in Brussel aankomen).
De vlucht naar NY is echt goed vooruitgegaan, we zaten in een halflege vlieger en hadden dus voor ons drieën (Thomas, Alecia & ik) 5 plaatsen zodat er één iemand toch steeds comfortabel kon slapen J- wel jammer van de verschrikkelijke turbulentie!
NY
In NY heel lang moeten aanschuiven voor de douane, en aan de bagagecontrole heb ik toch wel even zever gehad mee ne norse, ouwe vent (de bagagecontroleur zei dat ik den Thomas moest volgen wij mochten niet gewoon doorgaan zoals de meeste mensen voor ons, maar moeste nog na nen andere vent en ik vroeg dus aan den Thomas wat da we moeste doen en dieje zei: Gewoon zeggen da ge Belgian chocolate bij hebt, ma dieje vent had da gehoord en vertrouwde mij dus niet en begon nen hoop ambetante vragen te stellen, maar k heb me in men beste Engels (haha) toch weten te redden uit zon 10minuten-durend zenuwmoment.
Nu bleek dat onze gate veranderd was en dat we ipv den 2de naar den derdelaatste en dus helemaal vanachter id vlieghaven moesten zodat we vrijwel direct konden inschepen in onze vlieger naar Atlanta.
ATLANTA
In Atlanta aangekomen hebben we samen gezellig Amerikaanse fastfood gegeten en daarna afscheid genomen van Thomas & Samantha (meisje van Wallonië) want die zouden richting Mendoza vliegen en Alecia en ik hadden Buenos Aires als doel.
De 11u-durende vlucht naar BA was voor mij wel een opdoffertje, k zat op een rij mee 3 plaatsen, in t midden en kon dus niet fatsoenlijk slapen of naar t wc gaan terwijl de rest wel sliep :-S
MAAR deze vlieger was uitgerust met persoonlijke tv-schermen en nen hoop goeie Cds (Annelies, Mrs. Jones!Stein, Alegria!Stefanie, t leste lied da gij mij hebt doorgestuurd! En veel meer ) die te beluisteren vielen, dus ik ben den tijd toch nog doorgekomen
BUENOS AIRES
Iets vroeger dan verwacht om 9u in BA geland waar Alecia en ik tot onze ontsteltenis nog tot 15u op de andere Weppers moesten wachten.Er was wel een serieus verschil mee de controles in NY: ik kwam hier aan de douane terecht bij ne kerel van een jaar of 25 da een liedje begon te zingen waar alleszins bienvenido in voorkwam .Bij de bagagecontrole stond redelijk veel volk aan te schuiven en toen ik mijn valiezen op den band wou zetten vroeg hij vanwaar ik was en bij het horen van België mocht ik zo door zonder enige controle .
Wanneer de rest ook gearriveerd was zijn we met zn allen in een oude minibus gekropen richting Rosario.Onderweg heb ik echt wel van het landschap genoten: zo veel groen!
Wanneer we Alecia afgezet hadden (omdat we quasi die haar dorp passeerden), stond ik er plots alleen voor en werd het toch wel spannend.
ROSARIO
Met enige vertraging in Rosario aangekomen en daar wier ik direct mee een jonge medewerkster van WEP (die in april naar België zal reizen) in nen taxi gestoken richting Chovet.
CHOVET
Doodmoe en na 40u reizen meer dan ooit verlangend naar een douche en een bed ten huize Franetovich aangekomen werd het mij al snel duidelijk dat da bed nog ver van kant stond!Er kwam gelijk ne man of 7 naar buiten gestormd en k wist niet eens zeker wie da nu Liliana of Raul of Marisabel was Dan ben k naar binnen geleid waar nog eens 7 man zat!k Heb me dan toch eerst mogen douchen terwijl het eten klaargemaakt werd (den douche heeft meer weg van ne gieter en ook aan de rest van t huis kon ik al gauw merken dat het leven hier toch anders is dan daar in het luxueuze België).
Rond een uur of 12 aan tafel geschoven met de -ondertussen- 15 andere mensen (ouders, oma, tante en vrienden) en milanesa (ziet eruit als ne wienerschnitzel J) met frieten gegeten.t Was allemaal heel lekker totdat de Gonzalo (jongen waar ik vanuit België mee aan het mailen geweest heb) dat we carne del gato (kattenvlees) aan het eten waren, ik kreeg het eventjes héél warm, maar al goed kon hij zijn lach niet lang inhouden en bleek het een grapje te zijn Na bestookt te zijn met een boel vragen en aan iedereen voorgesteld te zijn heb ik de feestlui die karnaval gingen vieren achter mij gelaten en om 2u15 voor een deugddoend bed gekozen, ik ben dan ook vrijwel direct in slaap gevallen
schapen en bier gesignaleerd dus ik zal me hier wel rap thusi voelen vriendeleke mensen, behalve de Cuca dieje hier just de pris vant beeldscherm uittrekt :D wel arm, ña ik kan momenteel wel zonder dieje luxe want die openheid van da volk compenseert da echt wel ik ga zo snel mogelek proberen een fatsoenlek bericht te schrijven, maar da zal denkelek voor den 10de maar zijn echt wel andere levensstijl, om 11uur sñorgens gaan slapen en 8u savonds opstaan is blijkbaar geen aregheid en idd: argentijns vlees kan goe het beste zijn, zelfs ik geniet ervan
zo ik ben dus nog steeds levend en zeer wel
P.S. ik heb enkel in rosario gsm ontvangst dus ik kan maar 1keer per maand men smsjes lezen of sturen...
Informatie over wat ik reeds weet over mijn toekomstige gastfamilie:
Papa Raúl Anibal is 58 jaar oud en boer op zijn eigenhuise boerderij
Mama Liliana Irene is 52 jaar oud en huisvrouw (op diezelfde boerderij )
Dochter Marisabel is 16 jaar oud en houdt van muziek luisteren, dansen en zich met haar vrienden amuseren
- Ik ben de eerste uitwisselingsstudent die ze zullen ontvangen - Enkel de dochter spreekt een beetje Engels, voor de rest zal het daar vollenbak in 't Spaans te doen zijn - De familie heeft nog nooit buiten Argentinië geweest - Ze hebben een kat een hond, een kanarie, koeien, varkens, ... de échte boerderie op dus - Ze zijn katholiek en gaan wekelijks naar de kerk (hopelijk niet op zondagmorgen ) - Ik zal een kamer delen met Marisabel - Mijn huishoudelijke taken houden in: naar school gaan en huiswerk maken, eten voor school en eten om 22u 's aves, voor de rest zijn der gen echte taken (haha, da maken ze mij alleszins toch al wijs) - Ze hopen dat ik mij zal voelen als in mijn echte familie en da'k mijn wensen kan waarmaken met hun hulp (wat een vriendelijkheid!!) - Chovet, het dorpje waar ik zal wonen, telt 3300 inwoners (is dus kleiner dan Bevel :-O), ze hebben dus weinig buren, maar 't zijn allemaal wel goei vrienden - De dichtsbijzijnde grootstad is Rosario en bevindt zich 150km van Chovet - Marisabel heeft al altijd een zus willen hebben, en nu komt haar wens eindelijk uit (ik voel me al direct gewild! ) - Mijn school begint de eerste week van maart en telt ochermekes 100leerlingen (wel gezellig denk ik!!) en een schooluniform is verplicht (heb ik altijd al willen dragen )
-> Da's zo alles een beetje wat ik uit mijn dossier heb kunnen halen, dus voor meer nieuws zullen jullie binnen een goei 2weken nog eens terug een kijkje moeten nemen!
Jaja, hier zijn we'r weer mee... morgenvroeg om 7u zal ik ons Nijlendorpje verlaten, dus nog snel -op de laatste moment, wat allen wel van mij verwacht had- een beetje informatie over wat ik al weet ten onderwerp Argentinië:
Mijn vluchtgegevens:
Leg 1/Flight N°: DL 141
Departure date: 21/02/2008
Departure city: BRUSSELS
Departure time: 11:00:00
Arrival date: 21/02/2008
Arrival city: NEW YORK JFK
Arrival time: 13:20:00
Leg 2/Flight N°: DL 1603
Departure date: 21/02/2008
Departure city: NEW YORK JFK
Departure time: 15:04:00
Arrival date: 21/02/2008
Arrival city: ATLANTA
Arrival time: 17:55:00
Leg 3/Flight N°: DL 101
Departure date: 21/02/2008
Departure city: ATLANTA
Departure time: 20:40:00
Arrival date: 22/02/2008
Arrival city: BUENOS AIRES
Arrival time: 9:45:00
-> Deze tijden zijn de plaatselijke, dus hier valt echter nog rekening mee te houden!
Als ik alles omreken naar Belgische tijd, zou ik zo'n 22u in de vlieger zitten, en met tussenstoppen erbij geteld 27u onderweg zijn alvorens in Buenos Aires aan te komen. Hier zal ik dan opgepikt worden mee een busje (ik stelde mij zo een gammel dink voor waar nog nen hoop kiekes worde bijgestoempt, maar 't schijnt dat het er tegenwoordig toch iéts moderner aan toe gaat, fjoew!) om nog een 11u te rijden alvorens in Chovet (mijn dorpje gelegen in de provincie Santa Fe) aan te komen! Een hele trip dus... we zijn er dus bijna, maar zeker nog niet helemaal
Alé, hier zijn we dan toch nog is mee de rapte... Ons voke eiste dak zou vertellen datm hier ondertussen ook goe is aangekomen.
Dezemorgen zijn we de dag ingevlogen met een anderhalf uur durend concert (echt goe, gen ordinair schoolkoor, ma een tof groepke!), we hebben achteraf ook ne cd van die manne meegekregen, echt sjow! Daarna twee uurkes les (babbelen tijdens wiskunde en film tijdens engels) Dan zijn we gaan eten, een heus kerstmaal! Echt superlekker, een pluim voor de koks hier (en een dozeke Belgische pralinnen ) Ik heb ondertussen mijnen bedankstoer gedaan, dus nu ga ik nog wat profiteren van het goedgeluimde franse humeur en dan zal ik afsluiten met een nog twee uur durende franse les. Vanavond mijn afscheidsfeestje, maar ben er zeker van dat dat fantastisch gaat worden!
Alé, vanaf de zondagavond moogde mij dus terug in het Belgiëlandje verwachten!!
Zo, het laatste grote verslag is dan eindelijk af (voorzie een beetje tijd om dit te lezen ) De foto's en bevindingen van mijn laatste dagen hier zal ik later als ik eens tijd heb er wel opzetten!
Maandag 19 - vrijdag 20 november
Den dinsdag hadden we de laatste zwemles, we hebben dan maar besloten om de leerkracht L.O in het water te duwen, wat ons ook gelukt is! (Ik denk da'k ondertussen weet waaraan ik mijn 8/20 te danken heb, want toen ik om uitleg vroeg wist hij helemaal ni wa zeggen... )
De woensdagnamiddag ben ik mee Morgan naar Nantes geweest, om ne verjaarscadeau voor Sabrina en afscheidscadeautjes voor de Morgans familie te kopen... Aangezien er weer veel stakingen waren en de treinen dus ni reden hebben we de bus moeten pakken. Anderhalf uur later waren we dan in Nantes gearriveerd en we hebben ons daar weer goe geamuseerd en lekker gegeten We besloten om 45min op voorhand terug naar het station te keren (dat nu als bushalte diende) om zeker te zijn da we ons bus ni zouden missen, want mee die stakingen weet ge nooit... We hebben daar eerst een dik halfuur ant aanschuiven geweest aan een loketje, wat wilt zeggen datr nog 10min overschoten om ticket te kopen en naar bus te lopen. Nu vond die madam het niet nodig haar te spoeien, en ze had meer interesse in de vent achter haar dan in ons. Ik bestel dan nen aller&retour voor 2personen naar Challans en moest 8euro betalen. Ik zeg dan nog: "Amai, da's den helft goeikoper as dezemorgen, het is voor twee personen hé", "jaja", zegt de madam, genne paniek. Allé, een taffel van ik kan nimeer (ik zou bijna durven zeggen da ze nog erger is as mij ) en wanneer ze klaar was schoten er ons nog 4min over. Dan zegt ze plots "Ahnee, het is toch maar voor 1 persoon, wanneer vertrekt elle bus?", waarop ik zeer ongeduldig en al ne stap in de weglooprichting antwoorde "binne exact 3min". Uiteindelijk had ze het tweede ticket dan ook in orde en ikke en morgan (die al vertrokken was) dus glak twee zotten (en dan nog mee een niet kleine lamp in de hand) naar den andere kant van 't station gelopen om de bus nog te halen. Wij komen het station buiten, en jawel, er staa nog een bus, ik zie op mijne gsm, en het was exact 19u30, de vertrek van de bus. We wille instappe en die madam vraagt dus waarda we henne wille, en wist ons te zeggen da de bus die wij nodig hadden net de hoek was omgedraaid. WAT EEN TELEURSTELLING Er zat nix anders op om dan nog maar een uurke te wachten en iets te eten (wat de tijd sneller deed vooruitgaan) en wa boekskes te lezen in 'n gazettewinkelke (ja kwetet das marginaal ) Dan ma goe op tijd na de bus gegaan, die we dan ook in geen geval gemist hebben. Nu hadden we de pech da daa ne serjeus aregen tip inzat (dieje int begin dacht da ik een Duitse zangeres was, wat zeg je daarvan Trottel ) dieje mij nu nog steeds nachtmerries bezorgd. Ik hem van m'n leven zoveel schrik ni gehad, dus daar ga ik niet weder over beginnen... Bon, thuis aangekomen waar tot mijn ontsteltenis mijn grote bed ingeruild was voor een klein beddeke, ik was dus degelijk -om het mee de Stein z'n woorden te zeggen- gedegradeerd. Achja, zo wor ik m'n Nijles beddeke da nog steeds trouw op mij staat te wachten (hoop ik) weer gewoon...
De Michel en Sabrina hadden die week ook besloten om den diepvriezer is leeg te maken, waar nog veel varken in stak (zie foto's). Dat wilt dus zeggen dat ik varkensoren - varkenspoten - varkenstong - en varkenslever geproefd heb . (En da was ma goe vr ene keer zelle! heikebah)
Zaterdag 24 - Zondag 25 november
Normaalgezien moest ik zaterdagavond, samen mee Michel en Sabrina, bij mensen die heullen hond 'geadopteerd' hebben, gaan eten. Eilek had ik daar al ni veel zin in, want die zouden toch praten over dingen waar ik nix mee te zien heb, en dat zou dus voor verveling zorgen. Nu belde een meiske van mijn klas (letterlijk en figuurlijk nen engel dus) om te vragen of ik niet mee haar en twee vrienden mee iet wou gaan eten en bowlingen. Ik zag da dus volledig zitten, en heb de anderen dus vriendelijk bedankt Een uurtje laten stonden we dan mee z'n vieren op de parking van de cafetaria en ons avondje ging van start. De vrijdag wou ik Laura mee hare neus in de seldersaus duwen door te zeggen 'hey, riekt daar is aan, da heeft ma ne rare geur', ma 't was mislukt. Nu heeft zei dus wraak genomen en ikke, loempe kiek, mee menne neus in het framboos & slagroom dessert. Ni zo'n erg want 't was goeie slagroom Achteraf wou ze mee een lepelke de Silvain bekogelen, maar ze raakte prongeluk niet alleen de Silvain maar ook de tafel achter ons, allegoe da niemand daar iet van gemerkt had Met een goed gevuld buikje richting bowling gereden, maar onderweg besloot de Xavier om ons 5 'tours gratuits' rond een supergroot rond punt te geven, goe ziek dus aan den bowling aangekomen Een cocktailtje gedronken en dan de baan op (bowlingbaan wel te verstaan ) ik was al 2/3 beter as de vorige keer, dus zeer content We hebben ons goe geamuseerd, en ik heb weeral meer volk leren kenne Terug thuisgekomen trof ik de mamie aan. Sabrina en Michel waren nog ni terug, dus hebben we maar een partijtje pijltje pik gespeeld. Daarna mee z'n tweeën bed in gekropen (2 verschillende bedden hé )
s Zondags ben ik op tijd opgestaan want t was Sabrina hare verjaardag.Toen ik in de keuken arriveerde was ze al volop hapjes ant klaarmaken, ze was content dak haar kwam helpen en zeer boekkeg op de rest omdat die pas rond 11u30 zijn opgestaan en haar (en mij) alles alleen hebben laten doen. Allé, hier had ik dan toch een puntje gescoord In de namiddag moest ze volleyballen, dus met z'n allen gaan kijken. We waren net thuis toen haar vrienden kwamen om haar 36ste verjaardag te vieren. Aan hapjes en drank geen tekort, en aan laweit nog veel minder (8kinnekes tss 4&6, en ouders die zeker niet minder waard waren). Op de één f ander manier kon ik diejen avond helemaal geen Frans begrijpen of praten, het was echt verschrikkelijk maar ik denk dat het tekort aan slaap mij daar de parten heeft gespeeld... Ben dan rond 23.30 maar bedwaarts getrokken na een 40-tal nachtzoenen uitgedeeld te hebben, maar 't heeft nog effe geduurd voordak de slaap kon vinden, geluidsdichte muren hebben we helaas niet
Maandag 26 - Vrijdag 30 november
Maandagnamiddag hadden we weer een 4uur durende test van Histoire-Geo, ik had echt geen * zin, daarbovenop moest ik na 20min al naar 't wc. Ik heb dan maar besloten om enkel de vragen waar ik zin in had te beantwoorden. Da is dus heel handig hier Waarschijnlijk ga ik er nog zonen trek aan kunne geven da'k doe alsof 'k écht ni begrepen had wa'k mee die ander vragen moest doen zodat hij die niet gaat noteren (de vorige test had ik wel flink afgewerkt, hoor!) Er zat trouwens een Nederlandse cartoon tussen (een kip die Europese Gemeenschap heette en allemaal klein kiekskes die 'Mama!' riepen *oooh*)
De woensdagnamiddag heb ik mee Morgan, Marion, Marine & Emilie eten gaan kopen in de supermarkt, en hebben we da in 't school opgegeten (schoolcafetaria blijft hele woensdagnamiddag open!). Het was plezant en ik heb ontdekt da de combinatie van kruidenkaas (boursin) met chips (kipsmaak) zeer lekker is Achteraf heb ik Prisci en een vriendin van haar geholpen mee Engels, man, hoe heb ik ooit kunnen denken dat ik er niks van kon, Engels leren in Frankrijk geeft je echt veel zelfvertrouwen Dees week stonden Sabrina en ik ook in de gazet met een klein interviewtje en ne KLEURENFOTO , ik kwam 's morgens het CDI binnen en die madam kwam al mee een kopie en al naar mij toegelopen, marginaal , maar allé, 't was toch heel vriendelijk bedoeld. Ook de koks hadden mij herkend Ik ben trouwens in de week op de weegschaal gaan staan, en die zei mij dat ik sinds september toch 3kilo ben bijgekomen *hoi*. Ik word hier in't school eilek wel heel hard bevoordeeld, zo krijg ik meer eten, mag ik als enige op hotmail & blogs, als het studie is ben ik 'prioritaire' om naar het CDI te mogen, kopies moet ik niet betalen, ik zal altijd en overal direct geholpen worden, echt ongelooflijk. Ook het algemeen vertrouwen dat leerkrachten hier in studenten stellen is onaanzienlijk: geen enkel klaslokaal op wordt op slot gedaan (zo'n lokaal bevat meestal een pc, een dvd-speler, een filmspeler en een tv), als de directeur er ni is staat zijn deur toch steeds wagenwijd open (2pc, veeel documenten, zijn persoonlijke spullen,... allemaal in zicht), gistren moesten we iets filmen, we kregen de sleutel van de filmzaal mee: twee elektrische gitaren, zo'n bord om lichten te regelen, kostuums, veel breekbaar materiaal,...). Er zijn hier ook geen regels omtrent thuisblijven: als je moe bent blijf je gewoon thuis, ge vult gewoon één kaderke in ( van de 24) met motief moe, en de klus is geklaard En het toffe aan heel da ding is da de leerlingen da echt wel appreciëren en daar geen misbruik van maken!
Vrijdag 's is Vanessa gearriveerd, hebben we samen (Vanes, Prisci en ik toch) ne film gezien op tv...
Zaterdag 1 & Zondag 2 december
Zaterdagmorgen rap ons kuisopdrachtje volbracht, en gaan winkelen om n kadoke voor Morgan te vinden, die vanavond haar afscheidsfeestje geeft Wanneer die taak volbracht was zijn we naar 'les Herbiers' getrokken om de eerste openingsdag van Michel&Sabrina hunne winkel bij te wonen. Dus... even wat reclam... wie geïnteresseerd is in Madagaskarische spullen moet daar zeker eens een kijkje gaan nemen Tegen 20u waren we terug thuis, en om 20u30 ben ik richting Morgan's feestje getrokken. Veel gegeten en gedronken (Sophie en ik hebben ontdekt dat vodka-punch zeer goed te drinken valt ), dus we hebben ons daar goe geamuseerd Het eerder 'tofste' volk van de klas was aanwezig, maar om 1u was alleman al naar huis, behalve ik en Jonathan (bleef bij Morgan slapen). We kwamen dan op het geniale idee om iemand te zoeken die ons naar de discotheek zou willen brengen, en na die gevonden te hebben, was voor ons het feesten nog lang niet over Het was echt supersjow, al dat puren techno was, ma na dieje Soirée Cartable kon ons da ni veel schelen. We zijn der ook in geslaagd om op de foto te staan mee de DJ van de avond(jepjep, een vrouw ) Ons doel om samen toch eens 'tof' uit te gaan was bij deze vervuld, dus we konnen tegen een uur of 5 voldaan ons beddeke inkruipen.
Zondag stond er niets speciaals op 't program. Vanessa was enorm triest voor de situatie thuis (ambras mee sabrina), dus ik heb die maar wa late doen. Ik heb een afscheidsbrief aan Morgan geschreven, met gevolg da we dus ineens mee twee ant blijten waren. Ferm zicht zelle, allegoe atr toen niemand de kamer is binnegekomen Allegoe had de goede lieve Sint zijn kadootjes en chocola opgestuurd via ons moeke, voke, dn Taz en Annelies; (MERCI ) we hebben ons dan maar in een vreetbui gestort -het heeft geholpen ook, we konden al snel terug lachen-
Maandag 3 - Donderdag 6 december
's Maandags heb ik het eerste uur studie dus hoef ik pas om 9u20 op school te zijn, maar ik pak altij de bus. Nu haddek eilek echt geen zin om op te staan, en vroeg dan aan Vanes of zij mij ni naar school wou brengen, zo kon ik nog 1u30 in bed blijven liggen, en zij maakte daar geen probleem van dus 't was geregeld Het was vandaag Morgan's laatste schooldagje, dus we aten 's middags met bijna heel de klas samen aan 1 tafel. Daar zijn de eerste traantjes al gevloeid... Wanneer het dan zover was om écht afscheid te nemen, konnek meneige helemaaal nimeer inhouden. Het is 100procent waar da ge supervriendschappen kunt opbouwen, maar oooh wat is het moeilijk om afscheid te nemen! Ik ben er nog nooit in geslaagd iemand zoo snel te vertrouwen, en als 'beste vriendin' te beschouwen als Morgan. Het is ongelooflijk wat die hier voor mij betekent heeft! Wij waren dan ook ALTIJD samen, moeilijk die te laten gaan... Maar ik kijk al uit naar de dag dat ik haar in Australië kan opzoeken en omgekeerd, jep, mijn grenzen zijn weeral verlegd! Het rare was, wanneer wij nog mee twee samen achterbleven, begon die ineens superhard te wenen, en ik bleef zo serjeus as kweeniwa. Nog 10min in elkanders armen ons Frans avontuur ant overlopen geweest, en dan mee een laatste handzwaai elks een andere straat ingeslagen... Thuisgekomen heb ik haar brief da ze mij gegeven had gelezen, en toen kwam het besef toch wel, ik heb echt ant blijten geweest as een klein kind, zelfs 's nachts nog blijtes wakker geworre... Den dinsdagmorgen zag ik er dan ook uit als een buitenaards wezen (vgl met die mensen die in 'beautiful-programs' hun ogleden hebben laten opereren), ik had pcies ne pier onder en boven mijn oogranden steken, mottig zicht ze maat Volle moed na de de bushalte gewandeld, maar die moed zonk me al snel in de schoenen. Dus idd glak een geit blijtes op 't school aangekomen, ma alleman was echt superlief, en begreep mij volkomen. Na veel getroost ben ik er toch weer bovenop geraakt 'k Verschoot wel vanmeneige da'k zo emotioneel was, amai. Da afscheid hier van alleman ga nog wa worre... Den troost den dinsdag was wel dat' 's middags frut was (zonder mayonaise, mo kom )
In de loop van dees week ook nieuws uit Argentinië gekregen: papa Raul, 58jaar, boer ; mama Liliana, 52jaar, huisvrouw ; zus Marisabel, 17jaar, houdt van dans. Dorp: Chovet, Provincie: Santa Fe. Ik had al direct een mailtje gestuurd, maar da e-mailadres bleek unavailable te zijn, dikke paniek natuurlijk Maar ondertussen speelt ene Gonzalo mijn reddende engel. Hij had mij een mailtje gestuurd om te zeggen dat Marisabel geen pc heeft en haar e-mailadres dus vervallen is. Hij heeft mij echt al super op mijn gemak gesteld, ik zien Argentinie in elk geval al 100procent zitten (hij zei dat ze al zeer, maar dan ook zeer nieuwsgierig waren naar mij, dak alles moet opschrijven wak daar wil doen, en hij zal er voor proberen te zorgen da da in orde komt, ik woon in een proper, ongevaarlijk dorp, hij praat maar over discotheken en zwembadfeestjes, hij schijnt deel uit te maken van de populairste groep van de school,... ) Ik hoop dak ook snel wa meer van mijn familie daar hoor...
Ik probeer nu optimaal mee iedereen hier om te gaan, echt tof hoe alleman hier spontaan is! Er is echt ma 4man van de 30 die ma stoem zijn Morgan is ni vergeten, mo we trekke onze plan hier ook zonder haar, en er wordt terug vollenbak gelachen! Laat ons zeggen dat haar vertrek naar het einde van de wereld, toch niet het einde van de wereld is
Vrijdag 7 - Zondag 9 December
De vrijdag had den Bruno nog eens zin om te koken, hij wou een 'Soirée crêpes' houden. Ik heb twee pannekoeken met hesp en kaas erin gegeten (echt lekker, maar wel zwaar), en daarna ne pannekoek geflambeerd mee rhum (duh! ), stukskes banaan erin en gesmolten nutella, afgemaakt mee slagroom. *HEMELS zeg ik u*
Zaterdagmorgen stond Pauline al aan mijn deur (klasgenote). Ze had mij uitgenodigd om met haar en haar ouders mee naar de kerstmarkt in St. Nazaire te gaan, en tegen kerstmarkten zegt Mieke geen nee Het jammere aan de zaak was dat het stormde (maar écht stormde) en er bijgevolg maar 4kraampjes open waren. We zijn dan maar een plaatselijk shoppingcenter ingedoken, en hebben onze dag daar doorgebracht Ik vond het in elk geval ni zo erg, ik heb St. Nazaire nu ook eens gezien, het had natuurlijk wel super geweest moest het goei weer geweest zijn, ma kom Echt supervriendelijke ouders, ik heb achteraf zelf een kadooke gekregen als herinnering aan den dag dak mee hun heb doorgebracht... Zot ze ( Amai Stefanie, da doe mij zo hard aan u denken, gij zei ok alta 'zot ze' ) 's Avonds thuisgekomen bleek ik alleen te zijn, heb dan maar een warm douchke gepakt en de schoonmama gebeld (aangezien de Stein weeral op trip was ). Twee uur later kwam Sabrina thuis en vroeg ze of dak nog geld genoeg had om op restaurant te gaan. Ze hadden afgesproken in nen Thai mee wa volk van de volleybal. Ik heb daar iets suuuperlekkers gegeten: scampi's en St. Jacobsvruchten met een pikant sausje, gecombineerd mee speciale rijst. Jaja, m'n bordje was binnen de kortste tijden leegIk heb al eens verteld dat er hier ook een Duitse uitwisselingsstudente zit, die enkel mag uitgaan als ik erbij zou zijn. Het leek ons nu de geschikte moment, omdat Solange, een Mexicaanse, ook een vriendin van die Duitse (Valerie) is en er ook bij was. We zijn dan met z'n allen (Bruno, Prisci, Sabrina, Soizic (vriendin v Sabrina), Solange, Valerie en mezelf) naar den Akropole gereden en we hebben daar ons feestje verdergezet. Het was echt kei plezant, goeie muziek en al, en weer toffe nieuwe mensen leren kennen...
De zondag heb ik m'n eerste valies al ingepakt, aangezien ik massa's kleren in m'n kast had steken die ik toch niet meer zou kunnen dragen, en om mijn 'oh nee ik moet alles nog doen op de laatste moment' te voorkomen 's Avonds stond er koeientong op het menu, maar aangezien ik dacht dat ik da vorige keer al geproefd had heb ik vriendelijk bedankt gezegd, maar nu bleek da vorige keer varkenstong te zijn, en aangezien da toch nen andere smaak heeft kon ik da dus ook weer proeven. (besloten dat ik het toch liever bij frut en curryworst hou )
Maandag 10 - Dinsdag 18 december
Dees week hebben we ons rapport gekregen, per post. 'k Kwam thuis en Sabrina bleek ni zo goe gezind, 'k doecht oei, da zal commentaar zijn dak te veel babbel in de les (jawel, nog steeds, zelfs in 't Frans is 't sterker as mezelf ), ma eilek was ze gewoon 'ongerust' omda ze ni kon begrijpen waarom da'k zo'n goei punten had, aangezien ik thuis nooit iets heb uitgestoken. Ik vind het zelf ook wel een beetje bizar hier als buitenlandse als 2de van de 33man te eindigen, want ik heb hier nog geen 100ste gedaan van wat ik in België voor school deed (da beloofd dus ), en mijn eindresultaat is exact hetzelfde. Mss ligt het er ook wel aan dat ik hier mee jongeren van 2jaar jonger in de klas zit... of gewoon het Franse leersysteem. In mijn ogen en ondervindingen vind ik het alleszins veeeeeel gemakkelijker, en minder stressie als in België (we hebben in totaal 2 officiële huistaken moeten maken, 4doordeweekse testen gehad & 3mondelinge dings voor de klas en da mochte dan nog van 't papier aflezen ook...).
We hebben ook eens eend op het menu gehad, ik dacht al, "oh nee daar gaan we weer", maar eilek was da echt wel lekker (sorry, Gert), belachelijk dak altijd schrik heb gehad om daarvan te proeven...
Ik heb eilek zo goed als het hele weekend alleen thuisgezeten. Michel en Sabrina waren aux Herbiers voor hunne winkel en zijn pas zondagavond teruggekeerd, Vanessa is pas zondagavond gearriveerd, Bruno, Prisci en Erwan moesten vrijdagavond bij de ouders van den Bruno gaan eten, de zaterdag zijn die kerstinkopen gaan doen in Nantes heel den dag, maar ik moest thuisblijven om den Erwan naar de voetbal te brengen... Moja, zo heb ik rustig den tijd gehad om alles een beetje op orde te brengen in mijn kamer, en heb ik veeel tv gekeken
Gisterenmorgend (maandagmorgend dus) heeft Vanes mij nog is afgezet aan 't school omdak een uur later les had. We kwamen dan ineens tot het idee dat de leste ker is dak die gezien heb want die komt volgend weekend ni overhuis. Hier dan ook afscheid genomen, en der zijn toch weer traantjes gevloeid
Nu is 't dinsdag, en ik heb besloten mijn blog bij deze effe stop te zetten. Ik gan der hier verdekke nog wa van profiteren ipv altijd maar verslagen te tippen Binnen een week zit ik al terug in Nijlen se, 't is rap gegaan, veeel sjow mensen leren kennen, toffe dingen gedaan, kan nu mijne plan wel trekken in 't Frans... De vrijdag doe ik normaalgezien nog een afscheidsfeestje in den bowling, ik hoop alleszins da de meesten kunnen en mogen komen... 't Grote afscheid zal hier nog zwaar worden, maar ik denk da da eerder een goei teken is Zot hoe da da hier allemaal zo snel is gegaan!
Ik heb alleszins geeen spijt van wat ik begonnen ben! & De Vendée zal in elk geval voor altijd zijn speciale plaatsje in mijn hart behouden!!
Saluuuuuuut! En een alvast een vrolijk Kerstfeest en prettige feestdagen gewenst
Terug school. Aangezien we vorige keer door mijn schuld de bus gemist hadden, heb ik nu het zekere maar voor het onzekere genomen en heel vroeg opgestaan. Ik was dan ook als eerste klaar, *fier* Afscheid genomen, en 'back to reality'. De leerkrachten Frans en Wiskunde waren nog steeds afwezig, dus het zouden weer twee chilly schooldagen worden. 'k Was eilek toch blij dat 't school terug begon, zo zag ik alleman terug en wist ik wa doen in de loop van den dag
Vrijdag 9 november
Het school was weer rond half12 gedaan. 'k Heb me Morgane ne film gehuurd en dieje hebben we in de namiddag samen gezien. We zouden ook gaan joggen, maar de film was eilek zo saai da we nadien allebei bekan in 't slaap waren gevallen, dus veel zin om sportief te wezen hadden we niet meer Ik was diejen avond helemaal alleen thuis en er was nix te doen dus ik heb nog een ander filmke gezien en ben dan redelijk op tijd gaan slapen...
Zaterdag 10 november - Zondag 11 november
Verjaardagsfeestje van Laura (meisje uit m'n klas). Morgane opgepakt en tegen 19u bij haar aangekomen. We hebben veel an 't praten geweest en gedanst. Achteraf gekaraokéd - oh wat een ramp - (en ni alleen ikke zelle ) en een spel 'waarheid-durven-of-doen' ingezet (dat deed mij denken aan den tijd op bosklassen in 't 5de leerjaar, haha - Leen herinnert zich dat zeker ook nog -) Op de een of ander manier was 't dan ineens 5u dus hebben we de grootste rommel uit de weg geruimd en zijn we gaan slapen. Da was echt een dikke 'merde', naast die hun huis staat een kerk die om het KWARTIER haar klokken slaat, om 8u kon ik het nimeer aan dus ben ik maar opgestaan. Ook Laura was al wakker, we hebben de tafel gedekt en de rommel van vorige avond (nacht) opgekuist. Die haar vriendje is patissier, dus we hebben lekker geontbijt (Doemme, waarom ben ik er nooit opgekomen om ne patissier te versieren? ) Na het ontbijt heeft Laura ons haren hof rondgeleid. Die hebbe nen toren van een oud kasteel in hunnen hof staan, da's wel grappig. Het was daar dus echt superromantisch, behalve datr naast hun een bos is da gebouwd is op een voormalig kerkhof (en die doden liggen daar schent nog, akket goe begrepen heb ). Tegen de middag terug in Soullans beland, waar uiteeeeiiiindelijk de chauffage aangestoken was! *whiee* 's Avonds heb ik mij laten overhalen tot een wedstrijdje vogelepik mee Prisci, Bruno, Sabrina en de mamie. Ik heb ni gewonnen, en toch was 't plezant, straf hé voke (maar ik heb de ander late winnen natuurlijk, zoals da ge in m'n boekske geschreven hebt)
Maandag 12 tot Donderdag 15 november
De schoolweek goed ingezet door mijn bus ('s avonds) te missen... Ik bleef dus zieleg en alleen achter in een buskotteke in de pikkendonkere Daarbovenop was het nog eens koud en regende het. Na daar zo ongeveer een uur (ni overdreven) dutserig te zitten is mijn reddende engel mamie Marie-Claude mij komen oppikken. Hier hebde dus alleen maar schoolbussen, en a ge die dus mist (wa ni zeer onwaarschijnlijk is want daar passeren zo'n 50-tal bussen, en soms halen die elkander in, dus ziede die ni passeren) dan kunde uwe plan trekken. Ik had ni gedacht dakket ooit zou zeggen, maar: LEVE DE LIJN
's Woensdag ben ik naar n voetbalwedstrijd van den Erwan gaan zien, na afloop heb ik het Soullandaise voetbalteam mee kunnen helpen hun douche te geven. (Dan toch blote vente(kes) gezien ) Den Erwan had 3 goalen gescoord, dus ik mocht nog is komen
Den donderdagavond was ik alleen thuis toen er opeens werd aangebeld. Staatr een madam mee een valies voor de deur, 'k doecht oei, weer een uitwisselingsstudente die haar familie beu is of andersom... Verkeerd gedacht, het was blijkbaar 'lingerie-avond'. Alleen was Sabrina da stiekem vergeten, dus moest ik haar bellen en ze zou snel naar huis komen. Ondertussen die madam iet te drinken gegeven en haareige late installeren aan de grote tafel. Dan werd er weer aan de deur gebeld, vriendinne van Sabrina die ook aan de 'sessie wilden deelnemen'. Na een dikke 50min kwam Sabrina eindelijk thuis, die heeft me dan nog dingen laten passen ook (ik MOEST ), jaja, dat was me een raar avondje...
Vrijdag 16 november
De Michel is terug thuis gekomen van Madagascar. Hij had voor ons allen een souvenirreke bij, en voor mij het schoonste, haha, Sabrina was jaloers . Ik kreeg een zelfgevlochten rieten zak(ske) om 's zomers mee naar 't strand te gaan... we hebben er dan maar ineens ene op gedronken (op de zomer hé ) We zouden nix doen diejen avond want iedereen was ongelooflijk moe. Toen ik menne slaapweltoer bijna afgerond had, trok ik naar 't schijn ineens lijkbleek weg. Warm en koud tegelijk en een heel voetbad vol overgegeven (ik was ni rap genoeg om de stop eruit te trekken ). Achteraf voelde ik mij nog steeds ni goe, we hadden trouwens helemaal ni veel gedronken, maar volgens de kenners is de 'vin nouveau' mij ni goe gepasseerd... Sabrina had ma schrik dak ergens ging neerstuiken, ik zag echt WIT, ni normaal, ik had schrik van meneige ak in de spiegel keek (nee voke, daar make we geen grappen over ), ze bleef zelf aan de deur van 't wc mee mij staan praten Dat was dus een serjeuze domper op de avond...
Zaterdag 17 - zondag 18 november
s Morgens voelde ik me nog niet echt kiplekker, maar das tege de namiddag overgegaan.
s Avonds mee den Bruno en Priscilla kebab gaan eten.Jaja, Mieke at schaap , en 't was nog lekker ook! Daarna zijn we gaan bowlingen, maar we moesten 45min wachten totda er een baan vrij was dus hebben we voordien maar gepijltjepikt. Over de resultaten van dat parijtje vogelepik en daarna een spel bowling spreken we niet, ik was om het bij één woord te houden gewoonweg rampzalig Achteraf nog ene gaan drinken in een bar, gezellig caféke, goeie muziek, maar toch was den ambiance geen 100 procent (als Priscilla ni in hare goeie is, valt er eilek nix mee te beleven... ) Toen we terug aanreden hebben we een wildplassende man van zijn schuilplaats ontdaan en dat vond ik wel grappig...
De zondag was de mamie jarig, we hebben 's middags konijn gegeten (jaja, ik heb flink alles opgegeten wa opgeschept wier!) en in de namiddag zijn we voor Sabrina gaan supporteren op de volleybal (tevergeefs). Daar heb ik blijkbaar ne verantwoordelijke indruk achtergelaten op de gastmoeder van een Duits meisje die ook in Challans woont. Ze vertelde mij da ze het jammer vond da ze ni mag uitgaan, want ze is tenslotte toch 17 en woont 5min van de discotheek. Gisteren is Sabrina Valérie (die Duitse dus) en haar moeder tegegekomen in de supermarkt, en de moeder had gezegd da Valérie mocht gaan dansen, enkel en alleen als ik er bij zou zijn (dat doet mij een beetje aan u situatie van in den tijd denken, Lien) Jaja, die voorbeeldige Mieke... ge gaget nog mutte gelove, voke (ons moeke heb'k al lank overtuigd )
Jawel, eindelijk zijn mijn foto's online (die van september toch al zeker!) Klik op de link links onderaan de pagina (onder de teller) om ze te bekijken...
op d'één of ander manier worden mijn titels nimeer zichtbaar dus lossen we het zo maar op... Excuus! x
Vrijdag 2 november
Rond een uur of 10 opgestaan en een douchke gepakt. Dan heb ik gestofzuigd, gedweild, was op gehangen, gestreken (vodden kannek toch al ), eten gekookt (uit pakskes, maar toch ), stof afgedaan, keukenkasten afgekuist, de badkamer, het toilet, en m'n eigen kamer gekuist. - Jaja ge leest het goe! - - Nee da wilt ni zeggen dak da nu thuis ook elke week kan doen - In de namiddag ben ik mee Vanes en Julie (een vriendin van haar) klerenwinkels gaan doen voor die haar kinneke. Man, ik voelde meneige echt een 'moe' diejen dag. Toen ik de grote M van Macdonald's had opgemerkt vond ik da'k mezelf toch een klein kadootje mocht doen en de rest was akkoord, dus zijn we de Macdo drive-in binnegereden. Vanessa en Julie een ijsje, en de dees natuurlijk nen hele menu (ik kon echt ni weerstaan, het was trouwes den tweede keer dak hier frietjes heb kunnen eten dus ik moest ervan profiteren ) Ik heb er serjeus van genoten ook, alle ramen van den otto waren in nen hik en ne flik aangedampt, hihi Het was toen zo'n 18u. Daarna zijn we terug naar huis gereden, waar... met het eten gewacht wier Toen is het me voorgevallen dat ik toch serjeus tege m'n goesting heb gegeten, 't was dan nog is vis mee kop en al... jaja, m'n maag heeft afgezien diejen avond Diejen avond ging alleman vroeg slapen, ik heb dan nog ma ne film op tv proberen te volgen en ben daarna -noodzakelijk- ook maar in bed gekropen. (Toen dacht ik: Dedoemme, zat ik nu maar in Nijlen, kon'k m'n fietske pakke en na 't dorp rijden waar zowizo altijd wel iets te beleven valt... )
Zaterdag 3 november
In de voormiddag hebben Prisci en ik besloten om n lekker fruitsapke te maken mee hun nieuw machien (echt iet geweldig, thermomix genaamd). Twee pompelmoezen en ne citroen samen mee suiker (die het machien tot bloemsuiker verwerkt heft) en water in den bak gedaan en 30seconden later hadden we ongeveer anderhalve liter superlekker, versgeperst sap!Vanessa is terug richting Rennes vertrokken. *snik* In de namiddag ben ik mee Bruno, Prisci en Erwan naar de supermarkt gereden om inkopen te doen want den Bruno zou diejen avond koken. Ik mocht kiezen tussen vis en vlees, en mocht ook over de cocktail beslissen. Het is dus vis geworden en rhum blanc+cocoslikeur+ananassap. Weder thuis is den Bruno aan z'n specialiteit begonnen en ik heb mee Prisci besloten om den dessert op ons schouders te nemen: chocolademousse . Diejen avond hebben we aangevangen met een glaasje schuimwijn, gevolgd door mijne cocktail - of whiskey uiteraard (voor de flauweriken ) en ons toastjes die zéér goed in de smaak vielen. Dan hebben we echt suuuuperlekker gegeten, echt nog vele beter dan in 't beste restaurant (zelfs Myriam haar mosselen konnen er justekes ni aan tippen) Als voorgerecht was er een garnituur (?) van sla met ne speciale soort van paddestoel (gennen ordinare champignon dus ) en n lekkr sausje. Als hoofdgerecht was er een zeebeest met een pikante saus en rijst.Geweldig goe!Toen ik vroeg aan den Bruno wat ik eigenlijk aan t eten was brabbelde hij iets waarvan ik de vertaling niet kende.Hij heeft mij aangeraden die ook niet op te zoeken, dat zou de lust bederven.En mezelf kennende hebben we die goede raad maar opgevolgd Achteraf ons kom chocomousse bovengehaald, hij was ni fantastisch, maar iedereen heeft toch flink z'n bordje leeggegeten (jaja, sympathiek) Na een beetje praten en ne veeeel te groten afwas gedaan te hebben zijn de grote flessen weer bovengekomen Er waren er weer enkele tege de grond geslagen, maar 't mijne is in elk geval intact gebleven, ik heb ondertussen de dans "mee n heet in brand gestoken glas aan u hand gezogen" eindelijk onder de knie. Den Bruno kwam op het geniale plan om de kodak in de kast te plaatsen, zo konnem mee de zelfontspanner ne foto van alleman tegelijk pakken. Het is de snelste ni en tege da hij da geregeld had was ons glaske al kei warm en hebben Prisci en ik ons serjeus verbrand . Bij gebrek aan flamazine hebben we tandpasta op ons brûlure gesmeerd, mo da heeft toch ni veel uitgehaald. Beiden een week lang mee ne kring op ons handpalm rondgelopen, net sekteleden De pijn was snel gestild nadat den bruno ons ne sirooplikeur heeft laten proeven dieje de smaak van kinderbueno's had. Mhhhhmmm! De laptop bovegehaald en nog eens een huisfeestje ingezet. Marginaal ant dansen geweest, maar 't was kei plezant! Sabrina vond da we stretchoefeningen moesten doen om stijfheid te voorkomen. Ik denk da die oefeningen bij mij eerder een tegengestelde werking gehad hebben, het deed in elk geval geen goe! Lenige familie, die Tinniers! Tegen een uur of 3 onzen beddenbak ingekropen...
Zondag 4 november
Sabrina en Erwan waren niet thuis, dus zijn Prisci en ik ook maar andere oorden gaan opzoeken. Den Bruno had ne film gehuurd, dus zijn we bij hem thuis dieje film gaan kijken. Het was mee veel bloed en vechten dus ik vond'em ni zo goe, maar ik heb wel bijna alles begrepen, daar was ik wel fier op Achteraf hebben we een spelletje scrabble gedaan, en de winnaar was MIEKE , en dat dankzij het woord 'ka' (stelt of de ziel of het lichaam voor in den tijd van de Egyptenaren), en voor de rest zal ik ook wel veel chance gehad hebben, hihi. Maar in elk geval vond ik toch dat ik trots mocht zijn
Maandag 5 november
Het was een stralende herfstdag en ik was alleen thuis met den Erwan. We zijn samen een herfstwandeling gaan maken en we hebben ons goe geamuseerd. Ni ver van waar we wonen is er een groot meer, we zijn tot daar gewandeld en hebben onderweg was belachelijke dings gedaan (ni voor n kind van 6, ma wel vr n meiske van 18 ). Bon, ik was in elk geval blij da den Erwan is vriendelijk was en 't ni uithoeng. Ik heb nogal gemerkt da als ik daar alleen mee ben dieje echt goe luistert, volges mij ben ik een beetje angstaanjagend Tegen 19u ben ik naar Morgane gegaan, want we zouden de volgende morgen naar Nantes vertrekken, dus da was gemakkelijker as ik daar kon blijven slapen We hebben ons, na gegeten te hebben en een spel 'supercluedo' met z'n 3-en (Morgane, Philippine en ik), in 't bed genesteld mee n grote doos chocola en ne niet te ingewikkelde film: 'Jouer comme Beckham - Bend it like Beckham'. De film was gedaan rond een uur of 1 en dan zijn we maar na dromenland vertrokken...
Dinsdag 6 november
Om half8 opgestaan want den auto vertrok om stipt half9 richting Nantes. Onderweg hebben we nog een vriendin van Philippine opgepikt en dan waren we klaar voor ons dagje shoppen. Zoals ik al eens gezegd heb, vind ik Nantes echt een superstad! Veel schoon winkels, gezellige sfeer, goei 'vervoer' (bussen&trams), lekker eten ,... Het was daarbovenop nog eens goei weer diejen dag, want we hebben Macdonald's op 't terras gegeten. Ik had daar nen hamburger gewonnen, alleman kei sjaloes De twee zussen van Philippine zitten in Nantes op kot en die hadden gevraagd of we ni konden blijven om 's avonds samen te gaan eten en te gan bowlingen en we konden op hun kot blijven slapen, maar aangezien ik 's woensdags nog eens een bezoekje aan de 'koeienfamilie' zou brengen moest ik dit spijtig genoeg weigeren... We hebben ons supergoed geamuseerd daar met z'n vieren, en ik heb mee Louise-Marie (vriendin Philippine, & nu ook de mijne ) den trein terug richting Challans gepakt, na nog snel een pizzake meegepikt te hebben in 't station - we konden het weer ni laten - Aja, ik heb daar ook in ne supergrote hondedrol gestapt, maar da was eilek Morgane haar schuld
Woensdag 7 november
's Morgens naar de 'koeienfamilie' getrokken, 'k had in de week gebeld of ik nog eens mocht langskomen, en ze had ni liever. Ik mocht zelfs van maandag tot donderdag daar blijven als ik wou, maar ik had nog ander plannen... Veel te lang gereden want we waren mee z'n twee de weg kwijt (Prisci en ik). Als ik dacht dat naar links was was 't naar rechts en omgekeerd... (ben dus nog steeds niet beter geörienteerd, Stein ) Na enkele telefoontjes toch ons doel bereikt! Nu bleek da de meiskes nen helen dag school hadden vandaag, de mama zei da ze al heel kwaad waren dak juist vandaag kwam, haha. Ik ben dan in de voormiddag mee Nadine naar de markt gegaan om wat inkopen te doen. De madam van het appelkraam heeft mij ne gratis appel gegeven, want ze zag dakr goesting in had , 't was nog nen hele lekkere ook! Vriendelijke mensen, die marktkramers Tegen a we terug thuis waren was 't middag en konden we de kinnekes gaan halen aan 't school. Ik was echt supercontent, ipv nen pennezak vol knikkers tege menne kop (Erwan ), kreeg ik van dees kinnekes ne lieve knuffel, amai da dee goe - ook van de Lorenzo! - Als we thuis waren moest ik dan direct mee gaan 'spelen', en niet veel later was 't eten gereed. 't Was weer lekker: gratin van pasta, courgette en bechamelsaus. De Richard zei dat ongelooflijk was hoeveel da Emie (de kleinste) at als ik er was, ik vroeg me af ofda 'n goei of 'n slecht teken was De kinnekes terug na 't school gebracht, slechte kleren aangedaan, en na de koeien getrokken. Ik weet nu dat een melkkoe 1500 euro kost en da ge moet tellen hoeveel keer die bijten bij het herkauwen om te weten dat ze gezond zijn of niet Jaja, 'k wor nog een echte! Mee den oudste wat gepingpongd, aangzien da dieje in 't eerste of tweede jaar zit had dieje nog verlof. Daarna de rest weder van 't school gaan halen. Ik denk da we dan een goei anderhalf uur an't puzzelen geweest zijn, en 'k vonnet nog plezant ook Dan huiswerk gemaakt mee Alexa en achteraf nog wa ander spellekes gespeeld.Op een gegeven moment stomp ik-loempe doos- mee mn knie tegen de trampoline, en da dee echt superzeer.Daarop besloten Emie en Alexa mij in bed te steken en te opereren.Wat een kwelling: de klein ging mijn reactie is testen en sloeg mee nen hamer p die zere knie, manman, afgezien zelle 's Avonds hebben we weer lekker gegeten: pizza en iet anders dak al vergeten ben... Als nagerecht een soort chocoladepudding, mee melk vers van de koe, mmm. Daarna hebben we de kinnekes in 't bad gestoken en hebben we ons met z'n allen voor de schoorsteen genesteld om verhaaltjes-voor-het-slapengaan te lezen. Echt super, die hebben twee schouwen in huis en 't was daar dus geweldig warm, deed eens goed! De kinderen hun bed in en ik ben mee Nadine nog wat blijven nababbelen voor den open haard. Nog een theeke gedronken en dan ook gaan slapen. Da zijn eilek echt supermensen. Als ik daarbij ben krijg ik op slag zelf zin om same te gaan wone en kinnekes te hebben (we zullen best toch nog maar eventjes wachten ). Bon, ik ben weer zeer tevreden mijn bedje ingedoken.
Hier is ie dan eindelek: deel 1 van het grote verslag. Wel minder gedetailleerd en boeiend dan voorzien, maar kom, 't is beter dan nix
We hervatten waar we gebleven waren... de herfstvakantie.
Vrijdag 26 oktober
De leerkracht Frans was al n heel week afwezig dus dat wilt zeggen 8uur minder les (6uur Frans + 2studie-uren die wegvallen, want als je tudie hebt, maar daarna geen les meer mag je naar huis. Vrijdag hadde we dan nog eens de chance dat ook de leerkracht Wiskunde afwezig was, dus we mochten na 3uur les naar huis... We hadden mee wa vriendinne van de klas afgesproken om naar de 'Soirée Cartable' te gaan in een discotheek in St. Gilles, om de vakantie goed in te zetten. Morgane is in de late namiddag naar ons gekomen, en is 's aves blijve eten. Dan hebben we nog wa zot ant doen geweest, éne gedronken en dan zen we vertrokken naar onze soirée. We hadden er veel te veel van verwacht, het was eilek echt een opdondertje (?): slechte muziek, keeei veel volk (bij elke stap da ge zette wierde bijna omveir geduwd), tequila zonder zout noch citroen (Kim!), als er op de zetels niemand lach te slapen dan was er op gekotst,... het was echt 'dégulace' om eens een Frans woord te gebruiken. Het enige 'schoon' dak me van dieje avond nog kan herinneren is da as ge buite gaat in den 'hof' van die discotheek da ge uitzicht op zee had, da was wel super... Voor de rest zo goed en zo kwaad als het kon de tijd verdreven. Leve de Belgische fuifkes toch maar
Zaterdag 27 oktober
Ik ben 's avonds mee Sabrina naar Noirmoutier vertrokken om ons bij Bruno, Priscilla en Erwan te voegen. We hebben van heel de rit (ongeveer n uur rijden) de muziek ni opgezet dus da wilt zeggen da we goe gepraat hebben, in 't Frans dan nog wel! De grootouders van den Bruno hebben daar een vakantiehuizeke mét open haard, het was echt supergezellig om nog eens warm te hebben want thuis in Soullans hebben we genen openhaard en de chauffages macheerden ni, dus het was écht koud binnen (in de namiddag was's buiten zelfs warmer as binnen, en da is ni echt normaal in november) (en ja oké, ik ben ok wel een bikke ne kouschijter ) We hebbe ons dus in 't salonneke voor den open haard genesteld en nen aperitief gedronken en zelfgemaakte lookbroodjes gegeten. Nadien hebben we geraclettet (je weet wel, een soort panneke om kaas in te late smelten), da was heel lekker, maar ik zat ongelooflijk snel dik, 't was genne loechte kost. Nog wat nagetafeld en dan een 'huisfuifke' ingezet, met z'n vijven ant dansen geweest (Erwan kan nogal showkes geven, amai) en dan bed in.
Zondag 28 oktober
's Morgens rond een uur of 8 opgestaan want we zouden naar de 'pêche' (nen hoop rotsen mee al dan niet zee erop) gaan. Geontbijt en dan gewapend mee iets da veel weg had van een houweel, een emmerke en watersandalen richting zee getrokken. Die hadden we na zo'n 5min wandelen bereikt dus we konden beestjes beginnen te zoeken. Den Bruno heeft voorgedaan waar ik wat moest zoeken en dan ben ik zelf aan de slag gegaan. Na zo'n klein uur had ik ochermekes 5 pallourdes, een garnaal die ge moest zoeken mee n vergrootglas en een evengrote krab gevangen. Den Bruno daarentegen had nen halven emmer vol, allegoe dak dus ni van eigen vangst alleen moest eten... Ik ben mee Sabrina richting dorp gekeerd om brood, groenten en kruiden te kopen en toen we winkels etc passeerden die mij bekend voorkwamen vroeg ik me af of we ver van 'Bois de la Chaise' zaten. Ik ben twee jaar geleden 10dagen in Noirmoutier geweest op een soort van 'taalkamp' en ik kon mij ineens echt veel dingen terug goe voor de geest halen. Bleek dat ik goed geraden had, en we hadden nog tijd over dus we zijn naar 't vakantiehuis gereden waar ik toen zat. Echt super om daar terug te komen: het strand, die huttekes, de brug, ijsjeswinkel,... ik heb aan die trip toen echt goei herinneringen overgehouden en 't gaf een supergevoel om daar nog is te komen, 'k was echt content da allemaal nog is gezien te hebben. *Nostalgie* Achteraf terug naar la Madeleine (waar da wij zaten te Noirmoutier) gereden en onze vangst (die in het totaal toch zo'n 40euro waard bleek te zijn) klaargemaakt. Om 16u konden we dan eindelijk beginnen middageten, maar het was het wachten waard geweest. Mhm,... die zeebeesten waren echt lekker, behalve een rauwe pallourde die ik must proeven, bweik, da proefde naar pure zee!Ik weet het Nederlands woord voor pallourde ni want ik heb da voordien nooit ni gegeten, maar het ziet er uit als een mossel, maar dan mee schelpen die ge zo op t strand vindt... In den oven mee look en één f ander groen kruid is da echt superlekker!Na het eten mee Erwan en Sabrina terug richting Soullans gereden om het koppel nog wa alleen te laten nagenieten.
Maandag 29 oktober
Niks speciaals gedaan, wa uitegerust van 't weekend en tv gekeken (den Erwan moest z'n huiswerk diejen dag maken, vandaar). 's Avonds laat is Vanessa gearriveerd.
Dinsdag 30 oktober
Uitgeslapen. Spellekes mee den Erwan gespeeld + pasta en groenten gekookt in de voormiddag. 's Namiddags mee Vanessa ne veeel te voorspelbare film gezien en dan kwamen we op het idee om 'Halloween' te vieren. Met z'n twee naar de supermarkt gereden om chocola en snoep te kopen en dan nen horrorfilm uitgekozen. Als den Erwan 's avonds in z'n bed lag hebben we het goe donker gemaakt, en ons mee n geheim potteke snoep, zakskes chocola en nen dons (want het was nog steeds superkoud) in de zetel genesteld. Vanessa zei da Sabrina beter ni wist da we snoep en chocola gekocht hadden, en aangezien die nog in de keuken bezig was hebben we ons snoep maar onder den dons verstopt. De film (Saw3) gestart en het horrorren kon beginnen... Op ne gegeven moment scheurt Vanes haar zakske chocola open en jawel, al die bollekes vallen eruit (inderdaad, we hebben ook onze onhandigheid gemeen ). We hebben zo subtiel mogelijk alles proberen bijeen te rapen en dan verder film gezien. Uiteindelijk lag Sabrina al in bed en was de film gedaan, we waren het beiden eens datm heel goe was. Vanessa sta recht en just bove de rand van die haar broek heeft die een heel bruin plek, ik moest er natuurlijk aan Die trekt den dons weg om te zien waar ze ingezeten had, en jawel, er was een heel bruin veeg op de (gelukkig lederen) zetel, just of die had van de schrik in haar broek ge* (om geen vuile woorden te gebruiken). Mé twee superstrijk gegaan, we hebben echt moeilijke momenten gehad aangezien we geen lawaai mochten maken. Alé, ook ik sta recht en pak den dons helemaal weg en ook op mijn plaats lag een bruin hopeke chocola, we doechte mee twee da we doodgingen, letterlijk op de grond gelegen van 't lachen! Toen ik in m'n bed lag hoordek Vanes nog lachen op 't wc, en ook ik heb nog wa lachaanvallen gehad alvorens in te dutten... Ons avondje horrorren was dus eerder een avondje gibberen geworden, maar ik vond het echt superplezant!
Woensdag 31 oktober
Vroeg opgestaan want we zouden, na veel zagen van den Erwan, een bezoekje brengen aan de mémé in bretagne.Rond een uur of negen vertrokken en na vier uur (!) rijden ons doel bereikt.Nu was de mémé vergeten da we kwamen, dus ze had geen eten voorzien.We zijn dan maar naar t dropke gereden (nog een kleiner gehucht dan Soullans, buiten een kerk en kerkhof was er een bakker, een caféke en n klein supermarkt te bespeuren)om inkopen voor het middagmaal te doen.Nu bleek da de koffer nog vol eten stak da de mémé was vergeten uit te laden en wanneer Sabrina iets wat ooit een bloemkool had moeten voorstellen in de vuilbak wou steken sprong da helemaal uit elkaar, jaja, we hebben weer kunnen lachen, t was echt een marginaal zicht . Terug ten huize mémé hebben we het middagmaal voorbereid, en ik heb me mee de mayonaise bezig gehouden, en al zeg ik het zelf, ik kan echt goeie mayonaise maken nu (ma ge wordt er wel dik van ).Na het eten zijn we met zn allen naar het kerkhof gewandeld om de pépé en het jongere broertje van michel (op zn drie jaar overreden door nen tractor ) te bezoeken .Op een gegeve moment begon de mémé in ne struik te heusse, en nen halve minuut later had ze twee vodden en een kuismiddel bovengetoverd, da vond ik eilek wel grappig.Wat me ook opviel is da de mense hier op t kerkhof veel lawaai maken en lachen en... was redelijk raar.Het waren ook allemaal familiegraven, soms zelfs één graf voor 8personen, kheb geeneen enkel graf tegegekomen... Tegen een uur of vijf dan terug richting Soullans getrokken, maar na veertig minuten kwam Sabrina tot de conclusie da ze haar worsten vergeten was, en we maakten dus nen demi-tour .Da wilt dus zeggen da we anderhalf uur verloren hebben voor een paar worsten, da snapt nu toch geen mens, allé, ikke toch ni . Wat later kreeg ik telefon van Marine, een meiske uit mijn klas om te vragen of ik geen zin had om mee hun mee te gaan stappen in Challans dieje woensdagavond, maar ik kon spijteg genoeg ni mee want zouden veel te laat thuis zijn... Ik eindigde dus mee een "amuseer jullie en tot maandag", waarop ze heel verbaasd vroeg wat er maandag te doen was.Nu bleek da we anderhalf week herfstvakantie hebben hier, en t school dus den donderdag pas terug zou aanvangen, alta handig om te weten Ik moest eilek al heel lang naar 't toilet, maar dorf da maar ni te zeggen want ik herinner mij da os voke daar in den tijd toch ook ni mee kon lachen als ik terwijl we in den auto zaten zonodig naar 't wc moest... Op den duur kon ik écht nimeer inhouden (khad m'n broeksknop zelf al ope gezet ), dus heb ik toch durven vragen om even te stoppen. Vanes zo content as iet, want die zat namelijk mee hetzelfde probleem as mij. We zijn dan gestopt aan 'n shoppingcenter, en we hemme echt glak twee zotinnen naar 't toilet gespurt, redelijk belachelijk Ik weet nu in elk geval wat ik (niet) moet doen om goede punten te halen voor de spurt tijdens de lessen L.O Rond half11 eindlek de thuishaven bereikt, nog een snel hapje gegeten en beddeke ingedoken.
Donderdag 1 November
Wat we diejen dag gedaan hebben herinner ik me niet zo goed meer, den avond daarentegen
We zijn begonnen mee warme hapjes te maken (zo'n dings da wij normaal mee Kerst bestellen bij den bizar, maar dan een beetje veeel economischer). Tegen dat die geprepareerd waren, kwamen Sabrina en de Mamie thuis, dus konden die den oven in, goei timing! We hebben dan maar ineens den aperitiefgenomen: een glaasje schuimwijn, want Bruno en Prisci waren weeral n maandje langer samen (ikke en de Stein trouwens ook, da ga trouwes gemakkelijk vooruit a ge zoveel in't buitenland zit ). Ons hapkes vielen goed in de smaak, we weten nu da we de volgende keer twee plateau's mutte maken, en ik schrijf zeker het recept op om thuis nog eens uit te proberen Dan hebben we gegeten. Prisci werd op ne gegeve moment echt knalrood- - nu bleek da die prongeluk twee rode braziliaanse pepers gegeten had, en da was dus serjeus afzien De mamie die alle pepers eet en meestal ni pikant vindt heeft dan ook maar eens geprobeerd en zei toch dat het serjeus pikt in de keel, haha en als die het al vindt... De sfeer zat er goe in en Sabrina besloot om de 'grote flessen' dan nog maar eens boven te halen: ik denk dat het een soort cognac is, nen digestief in elk geval, hier met de keuze tss peren- en mandarijnsmaak. Den Bruno kwam op het geniale plan om de glazekes op te warmen, in brand te steken, en dan u hand daarop te leggen zodat da glaaske 'aanzuigt'. Ikke natuurlijk grote schrik om mij te verbranden in 't begin. Den eerste keer dak da probeerde: mijn glaaske natuurlijk tege de korst, maar gene paniek, de flessen waren nog ni leeg Op den duur lukte het mij ook om een danske te placeren mee n glaaske aan mijn hand, 'k was echt superfier. En aangezien één altijd naar meer smaakt, hebben we ons daar wel efkes zoet mee kunnen houden . Rondt een uur of één haakte de mamie en Sabrina af want die zouden de vrijdag gaan werken in 't huis van de mamie. Bleven we nog mee vier over. Den Bruno was plots verdwenen, maar 3min later stonnem daar terug mee n fles smirnoff, fles boomerang en fles whiskey. We hebben dan mee z'n vieren nog een uurke dobbelstenen ant werpen geweest met het doel die flessen te ledigen, wat ons dan ook gelukt is. Tegen het eind van 't spel kwamen er verhalen boven als: "vorig jaar hebbe we da ook eens gedaan mee Maaike, en Vanes die sliep daar toen bij in 't bed en die heeft dus in da bed overgegeven en..." Aangezien Vanessa dieje nacht bij mij zou slapen heb ik maar snel mijnen tactiek veranderd zodat of Prisci of Bruno moesten drinken, allegoe da ze mij da op tijd verteld hebben Als de flessen leeg waren zijn we onzen tram ingedoken. Vanessa en ik vonden da we nog veel te actief waren dus we hebben dan nog maar eens besloten gezellig een horrorfilmke in ons bed te zien. Twinteg minuten later leek het ons beter de film 's morgens voort te zetten want we hadde mee twee onze klop gekregen en ne Franse film mee n half oog zien is geen goei idee 't Was plezant geweest, we zijn voldaan in 't slaap gevallen
Ik ben vandaag redelijk slecht gezind... Gisteren drie uur ant tippen geweest om da blogdink hier op peil te brengen, nu blijkt datr via dn blog iet is misgelopen en da mijn bericht ni is toegevoegd. Al chance had ik het eerst in een word-document gezet, dus dat zou ik normaal in de prullenbak moeten terugvinden. Wel... De kerel dieje vorige keer mijn sessie heeft gesloten zonder iets op te slagen (een uur blogwerk naar de boem), heeft gisterenavond toevallig alle prullenbakken leeggemaakt met gevolg dat ik dus ALLES kwijt ben.
Ik vind vandaag echt de moed niet om da bij te werken, maar ik ga dees weekend Sabrina hare laptop opeisen, en ik belooof da alles tege maandag terug in orde zal zijn! Mss dat ik ook de toelating krijg de foto's van mijn (bijna afgelopen) Franse reis up te loaden... Wie weet Blijf optimistisch zou ik zo zeggen...
Het is weer even geleden dat ik een berichtje heb gelaten, maar de pc thuis was macheerde voor 2 dagen en is nu weer cadal, en op 't school heb ik mij even op het nieuws gericht. Nadat mijn leraar geschiedens een artikel 'Une certaine Belgique est morte' onder mijne neus geduwd had, vond ik het mss toch is interessant een beetje uit te vissen wat er daar nu allemaal gaande is in den Belgique
Ik zal proberen zo snel mogelijk alles weer een beetje op pijl te brengen!
Vrijdag gezellig thuis iets gedronken en redelijk op tijd bed in gedoken.
's Zaterdags vroeg opgestaan want 'k was alleen thuis mee dn Erwan en moest voor dieje zijn ontbijt zorgen. Hij was echt braaf en luisterde goe, wat toch wel zeer aangenaam was voor een keer! 's Namiddags zijn ze'm komen oppikken voor de voetbal en dus had ik het huis voor mij alleen. Een lekker lange douche genomen, m'n kamer opgeruimd en gestofzuigd en tv gezien. Tegen vijf uur kwam alleman thuis en dan hebben we samen ne film gezien dak geleend heb van iemand van de klas. Dan gewacht totda iedereen klaar was en naar de Mamie (moeder van Sabrina) getrokken. Met z'n allen (Mamie, Jean-Paul, Michel, Sabrina, Priscilla & Bruno) lekker lang geaperitiefd en gezellig gebabbeld, de sfeer zat er goe in! De Mamie had een typisch Réunioonse schotel gemaakt mee een groente die als ge ze laat rijpen een fruit wordt, Jack genaamd. Wij hebben ze hier onder de vrucht van 'groente' gegeten, vermengd mee varkesvlees, véél pepers en rijst 't Was echt superlekker en bovendien mochten we dat mee ons handen eten! Kei plezant, goe gesmost! 'k Hong tot aan m'n polsen vol Ik hoop dat de foto's snel volgen... (pc thuis is nog steeds niet gemaakt) Heb daar 't één compliment na 't ander gekregen: elle est super, son humour est extraordinaire, une fille géniale en ze waren heel fier op mij omdak me zo goe weet aan te passen aan de familie, jaja, 't was ni alleen de rum da me daar naar het hoofd steeg We waren aan den avond begonnen mee de instantie om achteraf nog naar een discotheek te gaan, maar na 't eten bleek da alleman toch wel te veel gedronken had om te rijden. Het feesje thuis dan maar verdergezet mé dj J-P. Totdat de reddende engels arriveerden. Leila (zus vn Sabrina, 18jaar) en vriendinnen hadden nog wel zin in een nachtje discotheek. We hadden dus twee auto's en zijn tegen een uur of 1 vertrokken. 't Was daar écht super! Dn dj heeft zelf ne mix gespeeld mee 'The way you are' en 'Bienvenue, Mieke', voel u anders belangrijk, hehe. Sabrina die kent er wa van op dn dansvloer, a ge ze bezig ziet zoude ze 20 schatten! Dan was het 'slowmoment' aangebroken, heb daar voor de veiligheid n vriendin vastgepakt, maar da was buiten Sabrina gerekend, hehe. Die regelde daar alles maar; 'ge moet er van profitere' zei se, maar zijt gerust, het steeds bij een bescheiden dans gebleven. Lastig trouwens die discotheken, zo veel lawaai en ik verston dus écht geen bal van wa ze daar allemaal in mijn oor brabbelden, mss maar goed ook Tegen een uur of 5 terug richting huis gereden want er was er één pertotal (en ni ikke deze keer ). Ons moeder in bed gestoken en dan zelf naar dromeland getrokken.
's Zondags om 9u30 opgestaan want kon nimr slapen, en wat later kwamen ook d'anderen, al dan niet mee een houten kop hun bed uit. 's Middags na de volleybal gereden in een dorp een uur verderop, daar van een spannende match genoten en dan terug richting Soullans. Jaja, het was een supergeslaagd weekend! De Fransen weten dan toch ook wat feesten is
Ondertussen is het maandag en een nieuwe week is weer aangebroken. Die begint al goe want we hebben maar 3uur les vandaag, geen 'DS'! Morgane haar broer is hier ook voor een weekje. Dieje zat in Engeland en passeert ff via France om dan terug naar Australië te vliegen. Sympathiek, 18 jaar en eeeiiindelijk eens een grote jongen hier 'k Zal m'n Engels is gaan bijschaven se, want vandenamiddag gaan we wat ronddobberen in Challans (vergelijkbaar mee Lier, maar gezelliger) en kmoet toch iet kunnen zeggen eh
Dikke kussen! Mieke, die al bijna in de helft van haren trip zit!
Het is weer ff geleden dat ik nog eens n algemeen berichtje p m'n blog heb gezet...
Nicht uit Ile de Réunion Twee weken geleden (denk ik) is Sabrina haar nicht uit Ile de Réunion gearriveerd, da is een 'Frans eiland' in de buurt van Madagascar... Die nicht is 38, maar lijkt 16 en is een beetje zot (letterlijk dan). Heb hier echt al veel vreemde verhalen gehoord, veel erger nog dan 'bebloede handen in vuilnisbakken' enzo (Paulien ), maar da is wel een vriendelijke, en zo is er toch weer meer leven in de brouwerij... Haar dochter (16!) is zwanger en momenteel zijn we met z'n allen benieuwd an't afwachten of het n meisje of n jongen zal worden. Ze praten daar niet echt Frans, maar 'Creools', maar da trekt wel hard op het Frans. Heb al enkele dingen geleerd zoals bijvoorbeeld: 'Stein, ik hou van u' => Stein, mi aime à ou & 'Hoe oud ben jij' => quel age ou nana, ... Wat ik nog weet is dat het eten daar duur is en de kleren uiterst goejekoop, de koudste temperaturen zich rond de 15° situeren, ze daar lekker fruit hebben dat we hier niet kennen en veel pepers bij hun eten voegen! Over eten gesproken... Het is hier eilek altijd heel lekker, kheb echt chance denk. Omdat ook Sabrina van de Reunion komt eten we veel rijst of pasta mee kip of kalkoen en bij alles n pikante saus. Ik hou wel van pikant (heel erg zelfs) en rijst en pasta lust ik ook graag! Ben hier zelfs al 2 kilo bijgekomen 's Middags eet ik ook altijd veel, vandaag pakte ik gewoon een bord zonder extra want twas hamburger mee erwtjes en da's ni zo mijn ding. De kok ston al klaar mee zenne lepel om voor mij bij te scheppen en hij was zeeer verwonderd dak nix bijvroeg, jaja ze kenne mij hier al Ook de surveillant verschoot van mijnen 'appetijt' in de week toen ik 8 stukken brood pakte, en hij verschoot nog harder toen hij zag dak het allemaal had opgegeten (hij vroeg zich af waar ik alles stak) Ne supermens trouwens, lijkt een beetje ontsnapt uit ne griezelfilm maar is supervriendelijk en grappig bovendien!
Bijeenkomst uitwisselingsstudenten Nantes Zaterdag was er een 'réunion' voor alle uitwisselingsstudenten van d'organisatie 'CEI-Club des 4 vents' uit de regio Nantes. In het begin was ik een beetje eenzaam want er waren 5 Duitse die onderling Duits praatten, 4 Spaanssprekenden (afkomstig van Mexico en Equador) en dan ikke en den Aurélio, dus we hielden het maar bij het Frans. Heb nog ff mee die hun gastouders ant praten geweest over de problemen in België, maar eilek weet ik daar zelf ni zoveel vanaf dus heb ik veel uit mijnen duim gezogen maar ze namen het toch aan voor waarheid, hihi. Twee venten hadden gevraagd of ik theater dee, haha, ben m'n wilde gebaren dus toch nog niet kwijt! Na n tijdje toch maar wat gaan socializen met de Duitse meisjes (Duits zit veeeer weg!) tot op een gegeven moment een magische stem 'dag Mieke' zei... Jawel, dn Thomas, hij die als enigste ook de mix Frankrijk-Argentinië doet woont blijkbaar n uurtje van mij, toeval dus! Khad in't begin écht moeite om Vlaams te klappen, ik denk da dieje mij echt marginaal moest vinden Maar ik was echt wel content om nog is mee nen Belg te klappe! Op dn duur ging het Vlaams wel beter, maar er ware toch momenten waarop we zonder het eigenlijk te weten samen naar het Frans overschakelden.
Na een halfuurtje kennismaking kregen we nen hoop saaien uitleg die we van Wep al gekregen hadden en onze honger groeide! Daarna moesten de uitwisselingsstudenten zich één voor één voorstellen. Er waren enkele Mexicaanse die (zonder overdrijven) maar 50 woorden Frans spraken, hoe die zich hier redden was voor anderen onder ons de vraag! Ik vond het nog eens tijd om een beetje humor boven te halen, en alleman lachte toch, dus het was geslaagd 'k Heb van de verantwoordelijke van de organisatie de complimenten gekregen voor mijn Frans, het is er blijkaar toch al op vooruit gegaan! Dan nog een saaie 'quiz' (en onze honger groeide nog harder) en uiteindelijk eten... 'k Zat naast een meiske die 'gastzus' was en wij konden het écht goe mee elkaar vinden! In de namiddag ben ik samen met haar en enkelek vrienden (+ de Duitse meisjes) door Nantes getrokken en in een supergezellig 'caféke' iets gaan drinken. Da was ingericht in het thema 'huis' en had dus een keuken, badkamer, living,... maar het bad was dan omgevormd tot tafel enz... echt super! Op de kaart stonden nen heleboel dingen die ik niet kenden, dus 'k had de intentie om ne veilige Stella te pakken (Jaja, ge vindt hier veeeel Stella (ziede wel da't beter is dan Jupiler ) en Leffe en Hoegaarden!), maar de kerel neffe mij bezag mij maar areg... Toen ik verder las wist ik ook waarom 'bière belge SANS alcool', manman, Stella zonder alcool, toch wel iéts mis mee de Fransen blijkbaar! We hebben dan maar mee z'n allen ne kir gedronken, was gezellig. Heb mezelf kei goe geamuseerd dieje namiddag en ook Maeva (zo noemt die dus) en haar vrienden waren sympathiek, en ze heeft mij uitgenodigd om is een weekendje bij haar te blijven logeren, ik hoop dus da datr ooit nog van komt!! Jammer dat Nantes een uur rijden vn hier is... Toffe stad trouwens, veeel winkels, gezellige cafékes, leuke sfeer en er zijn zelfs rustige groene plekjes tussen al die drukte te vinden!
's Avonds kwam den Bruno af mee een eigen brouwsel. We moesten allemaal aan de fles rieken en dan raden op basis van welken alcool het gemaakt was. Mamie dacht whiskey, Sabrina cognac, Michel zure wijn, en jawel, Mieke Schepers had het juist geraden: rum! Heb daar even iedereen verbaasd, heb ondertussen mijn sterkedranken-kennis al stevig verrijkt!
Cinéma Audiovisuel Heb ondertussen de vruchten van mijn optie 'Audiovisuele-cinema' geplukt. Gisterennamiddag zijn we voor deze lessen naar de cinema geweest en de film was Spaans gesproken en Frans ondertiteld, dus heb alles kunnen begrijpen, het was nog ne goeie film ook! De ander 30 leerlingen van de klas die deze optie niet pakken konden genieten van 3uur superinteressante (ahum ahum) Franse tekstanalyses, hihi!
Coiffeur Ben hier ondertussen ook naar de coiffeur geweest, wat een klucht! Ik had gevraagd om de puntjes te knippen, en ze begon goed, maar dan bleef die maar praten en knippen tegelijk totdat ik op dn duur denk ik een 'bang' gezicht getrokken heb. Dan zei ze da ze maar ging stoppen met knippen want mee m'n krullen zou het nog korter worden, DUH! De puntjes zijn dus 10cm geworden!! Dan moest m'n haar nog uitgebrusht worden, heb daar 1uur en 20min op de stoel gezeten! Zelfs mee de stijltang hadden ze problemen, dus ik besluit hieruit: LANG LEVE DN ENRICO! 't Mag dan wel nen homo zijn, ma 't er in elk geval ne goeie! Hier op 't school vinden ze mij allemaal wel schoon mee uitgebrusht haar (of ze doen toch goed alsof), dus da heeft mijn humeur al wel wa verbeterd.
Bon, 't schaap is dus geschoren en klaar voor 't weekend!
Ik had al eens gezegd dat ik wel graag naar die familie van de Finse wou gaan, zodat ze toch nog een 'goei' beeld van de tegenwoordige jeugd zouden overhouden (hehe ), en dus heb ik dinsdag gebeld om te vragen of ik woensdag niet eens mocht langskomen. Nadine vroeg al direct ofdak ni wou blijven slapen, da was voor Sabrina geen probleem (die was mss is graag van mijn gezaag vanaf ), dus ik ben daar dan maar mee ingestemd.
Woensdagmorgen goedgeluimd naar school vertrokken mee menne rugzak ('k was weer vergeetachtig en had dinsdag mijnen boekentas int school vergeten, ma da was dan toch nog voor iet goe want nu moestek maar éne zak meesleuren ) 's Middags de bus gepakt naar Bois de Cene, en alles macheerde goe. Toen ak het huis binneging kwam de kleinste al direct aangelopen mee een kusteuteke, superschattig! Effe de familie voorstellen: papa Richard & mama Nadine (beiden 41jaar en agriculteurs (melkkoeien aan den overkant van't straat)), broers Lucas & Lorenzo (12&9jaar) en zusjes Alexa & Emie (6&3jaar)
's Middags hebben we FRIET (wel gebakken in de pan, maar kom) gegeten mee eend (ik heb echt flink geproefd, kheb eilek altijd geweigerd dat te eten, maar twas wl lekker). De kleinste wou ni eten en dan heb ik alles voor haar in stukskes gesneden en die gevoederd en z'eeft alles flink naar binnen gekegeld, en achteraf nog 3/4de van nen appel, de papa geloofde z'n ogen niet. Daarna zijn we naar de koeien geweest want die moesten naar een ander wei 'gejaagd' worden, en ik heb goe meegeroepen, haha, was toch plezant (heb wel ander kleren gekregen van Nadine want anders zou ik volgens haar de volgenden dag naar koe stinken ) Das echt ongeloofelek daar, voor zover da ge kunt zien hebde grasland en bomen en da's allemaal van hen! 'k Kon daar echt wel van genieten, super die puur natuur (zelf de koeiestront deerde me ni )
Achteraf ben ik met Emie terug naar huis gegaan want die was moe. 'k Heb daar dan moederke en vaderke mee gespeeld (wat toch al wel zo'n 10jaar geleden is) en uitbeelderke, dan nog mee de jongens Triominos gedaan (dik verlore dedomme, ma khad echt genne chance!) en lere sjotte mee ne rugbybal. Tegen 18u terug naar de boerderij gewandeld mee de kleinste en daar heb ik dan gezien hoe da ze de koeien molken. Da was allemaal automatisch, ik wist ni da die 'zuignappen' vanzelf losten van den uier en ik wier dus ineens aangevallen door die machines, m'n kleren vol spatten en m'n haar nat van de verse melk, alleman ma lachen, 't was een ferm zicht ok. 'Mieke ging eens koeien melken...' kan nog wel een verhaal uit groeien. Toen alles gefikst was zijn we samen naar huis gegaan en hebben we pizza gegeten, jaja die weten wat ik nodig heb , na 't eten de meiskes in bad gestoken, en verhaaltje voorgelezen. Met Richard en Nadine nog ant babbelen gewest over vanalles en nog wa (en over Karolina en Friedericke, haha, die hadde alles waar da Karolina mee in contact was geweest na den droogkuis gedaan en mee Friedericke trouwens nog altijd nix dan problemen, wij krijgen wel 3keer telefon per dag of van de papa, of van de organisatie of van haarzelf...) en daarna zijn we ook ons bed ingekropen. 'k Dacht smorgens dak goe op tijd was, maar ik had me vergist, alleman zat al in den otto. 'k Dacht da we om 7u40 moesten vertrekken, maar om 7u40 was de bus er, dusja, die bus gemist natuurlijk door mijn schuld. Amai, toen voeldek meneige wel ambetant, maar de papa heeft ons na 't school gebracht en hij zei da azzek nog is wou komen ik maar hoefde te bellen, dus ik denk da ze het ni zooo erg vonden. De mama zei me da Alexa zelf al ant wenen had geweest omda ze ni wou dak vertrok, jaja, die kinnekes zijn echt supergraaf, kgan daar zeker en vast nog wel is een tweedaagse doen 't Zou echt zonde zijn moesten die mensen stoppen met jongeren te ontvangen, ma die hebben eerlijk waar echt wel dikke pech gehad!
Ook voor de rest is alles in orde en 't Frans begint al beter te gaan (moest nen uitleg doen in 't Engels ma kschakelde altijd automatisch over na 't Frans, doe wel raar zelle!).
Bon, ik denk dat' da weral is voor dees week. Op naar de volgende!
Gros bisous, Mieke (die toch nog altijd blij is wanneer ze een lijntje kan wegstrepen op de kalender )