|
Zo, het laatste grote verslag is dan eindelijk af
(voorzie een beetje tijd om dit te lezen  ) De foto's en bevindingen van mijn laatste dagen hier zal ik later als ik eens tijd heb er wel opzetten!
Maandag 19 - vrijdag 20 november
Den dinsdag hadden we de laatste zwemles, we hebben dan maar besloten om de leerkracht L.O in het water te duwen, wat ons ook gelukt is! (Ik denk da'k ondertussen weet waaraan ik mijn 8/20 te danken heb, want toen ik om uitleg vroeg wist hij helemaal ni wa zeggen... )
De woensdagnamiddag ben ik mee Morgan naar Nantes geweest, om ne verjaarscadeau voor Sabrina en afscheidscadeautjes voor de Morgans familie te kopen... Aangezien er weer veel stakingen waren en de treinen dus ni reden hebben we de bus moeten pakken. Anderhalf uur later waren we dan in Nantes gearriveerd en we hebben ons daar weer goe geamuseerd en lekker gegeten We besloten om 45min op voorhand terug naar het station te keren (dat nu als bushalte diende) om zeker te zijn da we ons bus ni zouden missen, want mee die stakingen weet ge nooit...
We hebben daar eerst een dik halfuur ant aanschuiven geweest aan een loketje, wat wilt zeggen datr nog 10min overschoten om ticket te kopen en naar bus te lopen. Nu vond die madam het niet nodig haar te spoeien, en ze had meer interesse in de vent achter haar dan in ons. Ik bestel dan nen aller&retour voor 2personen naar Challans en moest 8euro betalen. Ik zeg dan nog: "Amai, da's den helft goeikoper as dezemorgen, het is voor twee personen hé", "jaja", zegt de madam, genne paniek. Allé, een taffel van ik kan nimeer (ik zou bijna durven zeggen da ze nog erger is as mij ) en wanneer ze klaar was schoten er ons nog 4min over. Dan zegt ze plots "Ahnee, het is toch maar voor 1 persoon, wanneer vertrekt elle bus?", waarop ik zeer ongeduldig en al ne stap in de weglooprichting antwoorde "binne exact 3min". Uiteindelijk had ze het tweede ticket dan ook in orde en ikke en morgan (die al vertrokken was) dus glak twee zotten (en dan nog mee een niet kleine lamp in de hand) naar den andere kant van 't station gelopen om de bus nog te halen. Wij komen het station buiten, en jawel, er staa nog een bus, ik zie op mijne gsm, en het was exact 19u30, de vertrek van de bus. We wille instappe en die madam vraagt dus waarda we henne wille, en wist ons te zeggen da de bus die wij nodig hadden net de hoek was omgedraaid. WAT EEN TELEURSTELLING
Er zat nix anders op om dan nog maar een uurke te wachten en iets te eten (wat de tijd sneller deed vooruitgaan) en wa boekskes te lezen in 'n gazettewinkelke (ja kwetet das marginaal )
Dan ma goe op tijd na de bus gegaan, die we dan ook in geen geval gemist hebben.
Nu hadden we de pech da daa ne serjeus aregen tip inzat (dieje int begin dacht da ik een Duitse zangeres was, wat zeg je daarvan Trottel ) dieje mij nu nog steeds nachtmerries bezorgd. Ik hem van m'n leven zoveel schrik ni gehad, dus daar ga ik niet weder over beginnen...
Bon, thuis aangekomen waar tot mijn ontsteltenis mijn grote bed ingeruild was voor een klein beddeke, ik was dus degelijk -om het mee de Stein z'n woorden te zeggen- gedegradeerd. Achja, zo wor ik m'n Nijles beddeke da nog steeds trouw op mij staat te wachten (hoop ik) weer gewoon...
De Michel en Sabrina hadden die week ook besloten om den diepvriezer is leeg te maken, waar nog veel varken in stak (zie foto's). Dat wilt dus zeggen dat ik varkensoren - varkenspoten - varkenstong - en varkenslever geproefd heb . (En da was ma goe vr ene keer zelle! heikebah)
Zaterdag 24 - Zondag 25 november
Normaalgezien moest ik zaterdagavond, samen mee Michel en Sabrina, bij mensen die heullen hond 'geadopteerd' hebben, gaan eten. Eilek had ik daar al ni veel zin in, want die zouden toch praten over dingen waar ik nix mee te zien heb, en dat zou dus voor verveling zorgen.
Nu belde een meiske van mijn klas (letterlijk en figuurlijk nen engel dus) om te vragen of ik niet mee haar en twee vrienden mee iet wou gaan eten en bowlingen. Ik zag da dus volledig zitten, en heb de anderen dus vriendelijk bedankt
Een uurtje laten stonden we dan mee z'n vieren op de parking van de cafetaria en ons avondje ging van start. De vrijdag wou ik Laura mee hare neus in de seldersaus duwen door te zeggen 'hey, riekt daar is aan, da heeft ma ne rare geur', ma 't was mislukt. Nu heeft zei dus wraak genomen en ikke, loempe kiek, mee menne neus in het framboos & slagroom dessert. Ni zo'n erg want 't was goeie slagroom Achteraf wou ze mee een lepelke de Silvain bekogelen, maar ze raakte prongeluk niet alleen de Silvain maar ook de tafel achter ons, allegoe da niemand daar iet van gemerkt had
Met een goed gevuld buikje richting bowling gereden, maar onderweg besloot de Xavier om ons 5 'tours gratuits' rond een supergroot rond punt te geven, goe ziek dus aan den bowling aangekomen
Een cocktailtje gedronken en dan de baan op (bowlingbaan wel te verstaan ) ik was al 2/3 beter as de vorige keer, dus zeer content We hebben ons goe geamuseerd, en ik heb weeral meer volk leren kenne
Terug thuisgekomen trof ik de mamie aan. Sabrina en Michel waren nog ni terug, dus hebben we maar een partijtje pijltje pik gespeeld. Daarna mee z'n tweeën bed in gekropen (2 verschillende bedden hé )
s Zondags ben ik op tijd opgestaan want t was Sabrina hare verjaardag. Toen ik in de keuken arriveerde was ze al volop hapjes ant klaarmaken, ze was content dak haar kwam helpen en zeer boekkeg op de rest omdat die pas rond 11u30 zijn opgestaan en haar (en mij) alles alleen hebben laten doen. Allé, hier had ik dan toch een puntje gescoord
In de namiddag moest ze volleyballen, dus met z'n allen gaan kijken.
We waren net thuis toen haar vrienden kwamen om haar 36ste verjaardag te vieren. Aan hapjes en drank geen tekort, en aan laweit nog veel minder (8kinnekes tss 4&6, en ouders die zeker niet minder waard waren).
Op de één f ander manier kon ik diejen avond helemaal geen Frans begrijpen of praten, het was echt verschrikkelijk maar ik denk dat het tekort aan slaap mij daar de parten heeft gespeeld...
Ben dan rond 23.30 maar bedwaarts getrokken na een 40-tal nachtzoenen uitgedeeld te hebben, maar 't heeft nog effe geduurd voordak de slaap kon vinden, geluidsdichte muren hebben we helaas niet
Maandag 26 - Vrijdag 30 november
Maandagnamiddag hadden we weer een 4uur durende test van Histoire-Geo, ik had echt geen * zin, daarbovenop moest ik na 20min al naar 't wc. Ik heb dan maar besloten om enkel de vragen waar ik zin in had te beantwoorden. Da is dus heel handig hier Waarschijnlijk ga ik er nog zonen trek aan kunne geven da'k doe alsof 'k écht ni begrepen had wa'k mee die ander vragen moest doen zodat hij die niet gaat noteren (de vorige test had ik wel flink afgewerkt, hoor!) Er zat trouwens een Nederlandse cartoon tussen (een kip die Europese Gemeenschap heette en allemaal klein kiekskes die 'Mama!' riepen *oooh*)
De woensdagnamiddag heb ik mee Morgan, Marion, Marine & Emilie eten gaan kopen in de supermarkt, en hebben we da in 't school opgegeten (schoolcafetaria blijft hele woensdagnamiddag open!). Het was plezant en ik heb ontdekt da de combinatie van kruidenkaas (boursin) met chips (kipsmaak) zeer lekker is
Achteraf heb ik Prisci en een vriendin van haar geholpen mee Engels, man, hoe heb ik ooit kunnen denken dat ik er niks van kon, Engels leren in Frankrijk geeft je echt veel zelfvertrouwen
Dees week stonden Sabrina en ik ook in de gazet met een klein interviewtje en ne KLEURENFOTO  , ik kwam 's morgens het CDI binnen en die madam kwam al mee een kopie en al naar mij toegelopen, marginaal , maar allé, 't was toch heel vriendelijk bedoeld. Ook de koks hadden mij herkend Ik ben trouwens in de week op de weegschaal gaan staan, en die zei mij dat ik sinds september toch 3kilo ben bijgekomen *hoi*.
Ik word hier in't school eilek wel heel hard bevoordeeld, zo krijg ik meer eten, mag ik als enige op hotmail & blogs, als het studie is ben ik 'prioritaire' om naar het CDI te mogen, kopies moet ik niet betalen, ik zal altijd en overal direct geholpen worden, echt ongelooflijk. Ook het algemeen vertrouwen dat leerkrachten hier in studenten stellen is onaanzienlijk: geen enkel klaslokaal op wordt op slot gedaan (zo'n lokaal bevat meestal een pc, een dvd-speler, een filmspeler en een tv), als de directeur er ni is staat zijn deur toch steeds wagenwijd open (2pc, veeel documenten, zijn persoonlijke spullen,... allemaal in zicht), gistren moesten we iets filmen, we kregen de sleutel van de filmzaal mee: twee elektrische gitaren, zo'n bord om lichten te regelen, kostuums, veel breekbaar materiaal,...). Er zijn hier ook geen regels omtrent thuisblijven: als je moe bent blijf je gewoon thuis, ge vult gewoon één kaderke in ( van de 24) met motief moe, en de klus is geklaard
En het toffe aan heel da ding is da de leerlingen da echt wel appreciëren en daar geen misbruik van maken!
Vrijdag 's is Vanessa gearriveerd, hebben we samen (Vanes, Prisci en ik toch) ne film gezien op tv...
Zaterdag 1 & Zondag 2 december
Zaterdagmorgen rap ons kuisopdrachtje volbracht, en gaan winkelen om n kadoke voor Morgan te vinden, die vanavond haar afscheidsfeestje geeft
Wanneer die taak volbracht was zijn we naar 'les Herbiers' getrokken om de eerste openingsdag van Michel&Sabrina hunne winkel bij te wonen. Dus... even wat reclam... wie geïnteresseerd is in Madagaskarische spullen moet daar zeker eens een kijkje gaan nemen
Tegen 20u waren we terug thuis, en om 20u30 ben ik richting Morgan's feestje getrokken. Veel gegeten en gedronken (Sophie en ik hebben ontdekt dat vodka-punch zeer goed te drinken valt ), dus we hebben ons daar goe geamuseerd Het eerder 'tofste' volk van de klas was aanwezig, maar om 1u was alleman al naar huis, behalve ik en Jonathan (bleef bij Morgan slapen). We kwamen dan op het geniale idee om iemand te zoeken die ons naar de discotheek zou willen brengen, en na die gevonden te hebben, was voor ons het feesten nog lang niet over Het was echt supersjow, al dat puren techno was, ma na dieje Soirée Cartable kon ons da ni veel schelen. We zijn der ook in geslaagd om op de foto te staan mee de DJ van de avond(jepjep, een vrouw ) Ons doel om samen toch eens 'tof' uit te gaan was bij deze vervuld, dus we konnen tegen een uur of 5 voldaan ons beddeke inkruipen.
Zondag stond er niets speciaals op 't program. Vanessa was enorm triest voor de situatie thuis (ambras mee sabrina), dus ik heb die maar wa late doen. Ik heb een afscheidsbrief aan Morgan geschreven, met gevolg da we dus ineens mee twee ant blijten waren. Ferm zicht zelle, allegoe atr toen niemand de kamer is binnegekomen Allegoe had de goede lieve Sint zijn kadootjes en chocola opgestuurd via ons moeke, voke, dn Taz en Annelies; (MERCI ) we hebben ons dan maar in een vreetbui gestort -het heeft geholpen ook, we konden al snel terug lachen-
Maandag 3 - Donderdag 6 december
's Maandags heb ik het eerste uur studie dus hoef ik pas om 9u20 op school te zijn, maar ik pak altij de bus. Nu haddek eilek echt geen zin om op te staan, en vroeg dan aan Vanes of zij mij ni naar school wou brengen, zo kon ik nog 1u30 in bed blijven liggen, en zij maakte daar geen probleem van dus 't was geregeld
Het was vandaag Morgan's laatste schooldagje, dus we aten 's middags met bijna heel de klas samen aan 1 tafel. Daar zijn de eerste traantjes al gevloeid...
Wanneer het dan zover was om écht afscheid te nemen, konnek meneige helemaaal nimeer inhouden. Het is 100procent waar da ge supervriendschappen kunt opbouwen, maar oooh wat is het moeilijk om afscheid te nemen! Ik ben er nog nooit in geslaagd iemand zoo snel te vertrouwen, en als 'beste vriendin' te beschouwen als Morgan. Het is ongelooflijk wat die hier voor mij betekent heeft! Wij waren dan ook ALTIJD samen, moeilijk die te laten gaan... Maar ik kijk al uit naar de dag dat ik haar in Australië kan opzoeken en omgekeerd, jep, mijn grenzen zijn weeral verlegd!
Het rare was, wanneer wij nog mee twee samen achterbleven, begon die ineens superhard te wenen, en ik bleef zo serjeus as kweeniwa. Nog 10min in elkanders armen ons Frans avontuur ant overlopen geweest, en dan mee een laatste handzwaai elks een andere straat ingeslagen...
Thuisgekomen heb ik haar brief da ze mij gegeven had gelezen, en toen kwam het besef toch wel, ik heb echt ant blijten geweest as een klein kind, zelfs 's nachts nog blijtes wakker geworre... Den dinsdagmorgen zag ik er dan ook uit als een buitenaards wezen (vgl met die mensen die in 'beautiful-programs' hun ogleden hebben laten opereren), ik had pcies ne pier onder en boven mijn oogranden steken, mottig zicht ze maat Volle moed na de de bushalte gewandeld, maar die moed zonk me al snel in de schoenen. Dus idd glak een geit blijtes op 't school aangekomen, ma alleman was echt superlief, en begreep mij volkomen. Na veel getroost ben ik er toch weer bovenop geraakt 'k Verschoot wel vanmeneige da'k zo emotioneel was, amai. Da afscheid hier van alleman ga nog wa worre...
Den troost den dinsdag was wel dat' 's middags frut was (zonder mayonaise, mo kom )
In de loop van dees week ook nieuws uit Argentinië gekregen: papa Raul, 58jaar, boer ; mama Liliana, 52jaar, huisvrouw ; zus Marisabel, 17jaar, houdt van dans. Dorp: Chovet, Provincie: Santa Fe.
Ik had al direct een mailtje gestuurd, maar da e-mailadres bleek unavailable te zijn, dikke paniek natuurlijk
Maar ondertussen speelt ene Gonzalo mijn reddende engel. Hij had mij een mailtje gestuurd om te zeggen dat Marisabel geen pc heeft en haar e-mailadres dus vervallen is. Hij heeft mij echt al super op mijn gemak gesteld, ik zien Argentinie in elk geval al 100procent zitten (hij zei dat ze al zeer, maar dan ook zeer nieuwsgierig waren naar mij, dak alles moet opschrijven wak daar wil doen, en hij zal er voor proberen te zorgen da da in orde komt, ik woon in een proper, ongevaarlijk dorp, hij praat maar over discotheken en zwembadfeestjes, hij schijnt deel uit te maken van de populairste groep van de school,... ) Ik hoop dak ook snel wa meer van mijn familie daar hoor...
Ik probeer nu optimaal mee iedereen hier om te gaan, echt tof hoe alleman hier spontaan is! Er is echt ma 4man van de 30 die ma stoem zijn
Morgan is ni vergeten, mo we trekke onze plan hier ook zonder haar, en er wordt terug vollenbak gelachen! Laat ons zeggen dat haar vertrek naar het einde van de wereld, toch niet het einde van de wereld is
Vrijdag 7 - Zondag 9 December
De vrijdag had den Bruno nog eens zin om te koken, hij wou een 'Soirée crêpes' houden.
Ik heb twee pannekoeken met hesp en kaas erin gegeten (echt lekker, maar wel zwaar), en daarna ne pannekoek geflambeerd mee rhum (duh! ), stukskes banaan erin en gesmolten nutella, afgemaakt mee slagroom. *HEMELS zeg ik u*
Zaterdagmorgen stond Pauline al aan mijn deur (klasgenote). Ze had mij uitgenodigd om met haar en haar ouders mee naar de kerstmarkt in St. Nazaire te gaan, en tegen kerstmarkten zegt Mieke geen nee Het jammere aan de zaak was dat het stormde (maar écht stormde) en er bijgevolg maar 4kraampjes open waren. We zijn dan maar een plaatselijk shoppingcenter ingedoken, en hebben onze dag daar doorgebracht
Ik vond het in elk geval ni zo erg, ik heb St. Nazaire nu ook eens gezien, het had natuurlijk wel super geweest moest het goei weer geweest zijn, ma kom Echt supervriendelijke ouders, ik heb achteraf zelf een kadooke gekregen als herinnering aan den dag dak mee hun heb doorgebracht... Zot ze ( Amai Stefanie, da doe mij zo hard aan u denken, gij zei ok alta 'zot ze' )
's Avonds thuisgekomen bleek ik alleen te zijn, heb dan maar een warm douchke gepakt en de schoonmama gebeld (aangezien de Stein weeral op trip was ). Twee uur later kwam Sabrina thuis en vroeg ze of dak nog geld genoeg had om op restaurant te gaan. Ze hadden afgesproken in nen Thai mee wa volk van de volleybal. Ik heb daar iets suuuperlekkers gegeten: scampi's en St. Jacobsvruchten met een pikant sausje, gecombineerd mee speciale rijst. Jaja, m'n bordje was binnen de kortste tijden leeg Ik heb al eens verteld dat er hier ook een Duitse uitwisselingsstudente zit, die enkel mag uitgaan als ik erbij zou zijn. Het leek ons nu de geschikte moment, omdat Solange, een Mexicaanse, ook een vriendin van die Duitse (Valerie) is en er ook bij was.
We zijn dan met z'n allen (Bruno, Prisci, Sabrina, Soizic (vriendin v Sabrina), Solange, Valerie en mezelf) naar den Akropole gereden en we hebben daar ons feestje verdergezet. Het was echt kei plezant, goeie muziek en al, en weer toffe nieuwe mensen leren kennen...
De zondag heb ik m'n eerste valies al ingepakt, aangezien ik massa's kleren in m'n kast had steken die ik toch niet meer zou kunnen dragen, en om mijn 'oh nee ik moet alles nog doen op de laatste moment' te voorkomen
's Avonds stond er koeientong op het menu, maar aangezien ik dacht dat ik da vorige keer al geproefd had heb ik vriendelijk bedankt gezegd, maar nu bleek da vorige keer varkenstong te zijn, en aangezien da toch nen andere smaak heeft kon ik da dus ook weer proeven. (besloten dat ik het toch liever bij frut en curryworst hou )
Maandag 10 - Dinsdag 18 december
Dees week hebben we ons rapport gekregen, per post. 'k Kwam thuis en Sabrina bleek ni zo goe gezind, 'k doecht oei, da zal commentaar zijn dak te veel babbel in de les (jawel, nog steeds, zelfs in 't Frans is 't sterker as mezelf ), ma eilek was ze gewoon 'ongerust' omda ze ni kon begrijpen waarom da'k zo'n goei punten had, aangezien ik thuis nooit iets heb uitgestoken.
Ik vind het zelf ook wel een beetje bizar hier als buitenlandse als 2de van de 33man te eindigen, want ik heb hier nog geen 100ste gedaan van wat ik in België voor school deed (da beloofd dus ), en mijn eindresultaat is exact hetzelfde. Mss ligt het er ook wel aan dat ik hier mee jongeren van 2jaar jonger in de klas zit... of gewoon het Franse leersysteem. In mijn ogen en ondervindingen vind ik het alleszins veeeeeel gemakkelijker, en minder stressie als in België (we hebben in totaal 2 officiële huistaken moeten maken, 4doordeweekse testen gehad & 3mondelinge dings voor de klas en da mochte dan nog van 't papier aflezen ook...).
We hebben ook eens eend op het menu gehad, ik dacht al, "oh nee daar gaan we weer", maar eilek was da echt wel lekker (sorry, Gert), belachelijk dak altijd schrik heb gehad om daarvan te proeven...
Ik heb eilek zo goed als het hele weekend alleen thuisgezeten. Michel en Sabrina waren aux Herbiers voor hunne winkel en zijn pas zondagavond teruggekeerd, Vanessa is pas zondagavond gearriveerd, Bruno, Prisci en Erwan moesten vrijdagavond bij de ouders van den Bruno gaan eten, de zaterdag zijn die kerstinkopen gaan doen in Nantes heel den dag, maar ik moest thuisblijven om den Erwan naar de voetbal te brengen...
Moja, zo heb ik rustig den tijd gehad om alles een beetje op orde te brengen in mijn kamer, en heb ik veeel tv gekeken
Gisterenmorgend (maandagmorgend dus) heeft Vanes mij nog is afgezet aan 't school omdak een uur later les had. We kwamen dan ineens tot het idee dat de leste ker is dak die gezien heb want die komt volgend weekend ni overhuis. Hier dan ook afscheid genomen, en der zijn toch weer traantjes gevloeid
Nu is 't dinsdag, en ik heb besloten mijn blog bij deze effe stop te zetten. Ik gan der hier verdekke nog wa van profiteren ipv altijd maar verslagen te tippen Binnen een week zit ik al terug in Nijlen se, 't is rap gegaan, veeel sjow mensen leren kennen, toffe dingen gedaan, kan nu mijne plan wel trekken in 't Frans...
De vrijdag doe ik normaalgezien nog een afscheidsfeestje in den bowling, ik hoop alleszins da de meesten kunnen en mogen komen...
't Grote afscheid zal hier nog zwaar worden, maar ik denk da da eerder een goei teken is Zot hoe da da hier allemaal zo snel is gegaan!
Ik heb alleszins geeen spijt van wat ik begonnen ben! & De Vendée zal in elk geval voor altijd zijn speciale plaatsje in mijn hart behouden!!
Saluuuuuuut! En een alvast een vrolijk Kerstfeest en prettige feestdagen gewenst
Bisous, Mieke
18-12-2007 om 10:15
geschreven door Mieke. 
|
