We moeten ook nog even vertellen over onze supermoeke(s).
Vorige week was Michieltje een beetje ziek met zijn verjaardag. We hadden Moeke Decleene pas 's morgens laten weten dat hij er niet was. 's Avonds kwamen we thuis van de andere moeke die hem had opgevangen en wat stond er aan onze deur: een cake in de vorm van een beertje met één kaarsje op. Een kwartiertje later belde moeke Decleene om te vragen of we de cake hadden gevonden. Ze vond het zonde dat hij er niet mee van kon genieten, want ze had hem speciaal voor zijn verjaardag gemaakt!
En deze week moest hij dan weer maar eens antibiotica nemen en waren we die vergeten mee te nemen na school. 's Avonds (wij hadden nog helemaal niet door dat we die vergeten waren), belde ze aan en bracht ze zowel de antibioticafles als Michiel z'n slofkes binnen... Helemaal zonder te vragen, zo goed is ons moeke...
Om dan nog maar te zwijgen van die andere moeke die altijd klaar staat om hem te gaan halen als wij weer eens te laat zijn van ons werk... En dan is de strijk ook nog gedaan als we thuis komen.
Vandaag stond ons driemaandelijks afspraakje met Kind & Gezin op het programma. Ons Michieltje weegt al 10 kg 350 gr en is 79 cm groot, wat alletwee ruim voldoende is voor zijn leeftijd. Zijn hoofdomtrek blijft aan de grote kant, maar wij blijven er dan ook bij dat er veel ruimte is voor verstand hé...
Er is even wat onenigheid geweest over het spuitje dat we niet meer moesten meebrengen, maar waar ze ons vorige keer wel nog een voorschrift voor hebben meegegeven. In plaats van ons dan even te informeren dat dit niet meer moet! Ze bellen zelfs de apothekers niet meer op! Dus moeten we het maar ruiken als zij spuitjes in voorraad hebben. Onnozelaars! Ik hoop toch nog een manier te vinden om die 66,15 euro van dat spuitje terug te krijgen, want ik heb evenveel recht als iemand anders op een gratis spuitje!
En dan dit nog: ze vinden dat Michiel te veel drinkt. Hij drinkt 's morgens en 's avonds een fles van ongeveer 250 ml en daar nog zeker 3 à 4 flesjes water van 125 ml bij. Plus de soep die hij ook elke dag krijgt. Da's hun te veel Ik heb geantwoord: "Ik denk dat het beter is dat u zich bezighoudt met de kindjes die niet genoeg drinken!" Maar nee, we moeten het laten nakijken omdat hij daardoor misschien aangeeft dat hij suikerziekte zou hebben. Komaan mens, wij drinken in onze familie allemaal veel, en dat wordt net door de gezondheidssector aangemoedigd. Vertel me nu niet dat hij minder moet drinken! Ik zal het wel eens aan de huisarts vragen en ben zeker dat die gaat zeggen dat we ons geen zorgen moeten maken!
Of hoe het bezoekje aan Kind & Gezin telkens een frustratiemoment is...
Hij is alweer wat beter. De koorts is weg en hij speelt weer lustig. Hij is wel wat sneller moe. Gelukkig zijn we morgen een dagje samen thuis en kan hij weer wat bijslapen. We moeten ook wel naar Kind & Gezin. Hopelijk ziet hij niet te veel af van zijn spuitjes en wordt hij er niet opnieuw ziek door.
Michiel heeft een nieuw lievelingsboekje. Dit boekje hebben we vorig jaar bij zijn geboorte gekregen en gaat over zijn lievelingsonderwerp: de boerderij. Hij kan er zeker vijf keer na mekaar en lezen en blijft het geweldig vinden. Ook vake, die na het werk even met hem kwam spelen terwijl ik naar de specialist moest, heeft het moeten meemaken: tat tat tat!! En hij maar wijzen. En vake maar vertellen hoe de koe doet (beeeuuuu), hoe de bij (bbbiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeezzzzzzzzzzzz priek!), de kip (toktoktok) enzovoort. Hilarisch vindt hij het!!
Noekje moet er ook aan geloven. Michiel heeft door hoe hij ermee kan zwaaien en in zijn vlucht vanalles kan meenemen. Gisteren lag Noekje al in de soep! Zotteke toch...
Enne, nog even over mijn bezoekje aan de specialist. Ik moet nog even naar mijn aders laten kijken door middel van een geluidstest. Maar zoals de dokter er nu over dacht, moeten mijn dikke aders van mijn linkerbeen er nog uit voor het einde van het opereerseizoen (eind april). Dat moeten we eens even op school bekijken, maar waarschijnlijk gaat dit nog voor Pasen zijn.
Gisterenavond hadden we een etentje met het wijkcomité en net voor we vertrokken begon hij koorts te maken (38,9°C). 'k Heb 'm een perdolanneke gegeven en hij is toch snel en gemakkelijk in slaap gevallen.
Vannacht was het iets anders: om 4.45 uur was hij wakker en niet meer in slaap te krijgen. Hij krijste de hele buurt bij elkaar. Dan maar met 'm opgestaan (wij lagen er om 1 uur in). Om 8 uur terug neergelegd, maar om 9.30 alweer wakker. Hij was niet te genieten. Wenen, wenen, humeurig... 'k Was ten einde raad. Hij had geen koorts meer, maar had ook nog wel een perdolanneke gehad.
Dan maar naar de dokter van wacht gebeld en daar langs gegaan: het is weer een oorontsteking.
Hij moet nu weer antibiotica krijgen, dezelfde als vorige week met de valse kroep. Maar die heeft hij al tot donderdag gehad... Gek dat hij in de nawerking van die AB toch nog een nieuwe oorontsteking doet, niet? Soit, 'k ga morgen even naar onze huisarts bellen, die zal wel raad weten.
De woordjes die ons Michieltje momenteel 'beheerst':
- mama - papa - oeke (zowel 'ons' moeke als de onthaalmoeder die iedereen 'moeke' noemt) - oepke (onze hond lupa, die we ook lupke noemen) - iesje (liesje, zijn meter) - tittie (winnie the pooh) - etaa (als de rupsjes komen bij Buma, als het dus gedaan is) - hamhamhamhamham (als iets lekker is, héél uitbundig) - taataa (bij het teken van 'dada') - taeta (de hond van moeke en vake, laeta) - ip (kip) - anie (met het nee-geknik -- als ik meer dan 5 keer gezegd heb dat iets niet mag -- magnie?) - ikke - aiai (de nieuwste rage, blijkbaar zegt de onthaalmoeder dat veel) - kaka (zegt hij nu tegen alles waarvoor hij geen naam heeft)
Michiel heeft dus de boerderij van Janbibejan gekregen voor zijn verjaardag. Hij speelt er fijn mee, vindt het 'katrolleke' zalig om aan te trekken (en mama dan maar terug oprollen :)) en heeft intussen ook door hoe de deurtjes open en dicht gaan. Maar het leukste aan zijn boerderij, vindt hij de verschillende verdiepingen. Hij zet zijn voetjes op het eerste verdiep en gaat dan in één beweging helemaal bovenop de boerderij staan. Hilarisch! Hopelijk ontdekt hij binnenkort ook de échte functie van de boerderij, want voorlopig vliegen de 'ip'(pen) - Michiel z'n woordje voor kip - gewoon door het rond.
Het is weekend - eindelijk! Pascal heeft morgen geen les en dus kunnen we nog eens van een weekendje met ons drietjes genieten. Michiel ligt al uitgeteld in bed, de papa heeft een oproep van de noodlijn... het lijkt even rustig in huis.
Kijk eens naar onze stralende schat op zijn verjaardag?
Hij was wel een beetje ziek. Door de drukte met zijn verjaardagsweekend heb ik nog helemaal niet de tijd gehad om dat te vertellen. Sinds vorige week woensdag hoestte hij redelijk zwaar. Vrijdagavond ben ik dan met hem naar de dokter geweest en die wist al snel wat er aan de hand was: valse kroep. Da's ook wat ik meteen vermoedde toen ik hem hoorde 'blaffen'. Echt precies een zeehondje. Soit, zaterdag dan met medicatie begonnen en het heeft toch tot dinsdag geduurd voor hij zich wat beter voelde. Ocharme, zijn eerste verjaardag en dan ook nog zo ziek. Maar ik denk dat hij er evengoed wel van genoten heeft, hoor!
Ik sta vooral versteld van zijn reactie op de aerosol. Zolang hij naar Bumba mag kijken, is er eigenlijk helemaal niks aan de hand en ondergaat hij de 'dampen' helemaal. Het lijkt hem zelfs goed te doen. Dit moeten we nog een kleine week volhouden en dan mogen we ook daarmee stoppen. Hij heeft ook een kleine week antibiotica gekregen, zonder penicilline deze keer. Die verdraagt hij gelukkig wel goed.
Ik ben Michiel
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is voltijds mama- en papa-entertainer.
Ik ben geboren op 29/01/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, wandelen, Lupa, Bumba....
Ik heb geantwoord: "Ik denk dat het beter is dat u zich bezighoudt met de kindjes die niet genoeg drinken!" Maar nee, we moeten het laten nakijken omdat hij daardoor misschien aangeeft dat hij suikerziekte zou hebben. Komaan mens, wij drinken in onze familie allemaal veel, en dat wordt net door de gezondheidssector aangemoedigd. Vertel me nu niet dat hij minder moet drinken! Ik zal het wel eens aan de huisarts vragen en ben zeker dat die gaat zeggen dat we ons geen zorgen moeten maken!
(wij lagen er om 1 uur in). Om 8 uur terug neergelegd, maar om 9.30 alweer wakker. Hij was niet te genieten. Wenen, wenen, humeurig... 'k Was ten einde raad. Hij had geen koorts meer, maar had ook nog wel een perdolanneke gehad.
