Inhoud blog
  		• 7 augustus
  		• 5 augustus
  		• 4 augustus
  		• 3 augustus
  		• 2 augustus
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Scandinavië 2017
    Denemarken/ Zweden/ Noorwegen
    03-08-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.3 augustus
    3 aug. 17 Rifugio Vittorio Emanuele II Na onze reddingsoperatie van gisteren waren we kapot, maar vanmorgen voelden we er niets meer van; we werden wakker van de helikopter die pakken kwam halen om de hutten te bevoorraden (en dat waren er heel wat!!!); hij vloog mooi langs de flank van de berg, niet over de camping. Edgard vertelde dat er eens een bevoorradingspakket op een lift was terecht gekomen en dat daardoor de vliegroutes streng bewaakt worden. We deden op het gemakske aan want we moesten voelen of het wel ok was om weer te klimmen, maar om 10u waren we niet meer te houden; rugzak aan, bottinnekes aan ons voeten, stokken in de hand en huppekee. En we waren niet alleen! We liepen precies op een autostrade richting berghut! Een breed pad waar zwaar aan gewerkt was om het goed begaanbaar te maken; heel anders dan gisteren! Heerlijk wandelen was het. Na anderhalf uur klimmen iets gegeten en rond 13u waren we boven; een massa volk loopt daar rond op 2735 m! alsof het de avenue Louise is! Zowel dagjesmensen zoals wij, als mensen die huttentochten maken, of zij die daar geslapen hebben en er nog blijven hangen… Er loopt een grote kudde gemzen; iedereen klik, klik. Ze zijn de mensen gewoon en de hond die hen bewaakt en op het goede pad houdt kent de toeristen ook: hij loopt heel het meer rond en stopt bij elke groepje dat er zit om te kijken of er iets te rapen valt. Meerdere keren zagen we op de helling tegenover de hut steenlawines afdonderen; bangelijk maar blijkbaar ongevaarlijk want nergens zagen we hekken staan om ze tegen te houden; wellicht lopen er geen routes langs die helling. De sneeuw smelt er in zo’n razend tempo dat er nog amper gletsjers zijn… De afdaling duurde 2 uur, heel gezapig; op het einde voel je altijd dat je al een hele dag op de been bent, maar echt last hebben wij niet, noch van onze knieën, noch van onze tenen. We zijn de verkopers in Au en in Aosta eeuwig dankbaar dat ze ons aan de juiste schoenen hielpen, want daar begint het toch wel mee. Conditie bouw je op, maar met zere voeten kom je nergens. We voelen ons super goed in ons vel hier. Dit is voor ons ‘het paradijs’; de Gran Paradiso… niks meer en niks minder. We vroegen aan de campingbaas welke wandelingen we best nog maken om uit te testen of ze voor de groep in 2019 haalbaar zijn en we weten nu wat ons nog te doen staat; het weer blijft mooi tot en met zaterdag; dus twee tochten vóór het weekend en wellicht nog één maandag; in de loop van volgende week willen we naar huis afzakken; maar we hopen nog even verder te kunnen genieten…












    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)
    Archief per week
  		• 07/08-13/08 2017
  		• 31/07-06/08 2017
  		• 24/07-30/07 2017
  		• 17/07-23/07 2017
  		• 10/07-16/07 2017
  		• 03/07-09/07 2017
  		• 26/06-02/07 2017
  		• 19/06-25/06 2017
  		• 12/06-18/06 2017
  		• 29/05-04/06 2017
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs