|
Dag 40 laatste etappe naar Valpelline
Gisteren beseften we al dat we niet zo heel goed zouden slapen, maar voor 1 nacht kon dat niet zon kwaad; het regende ook nog stevig vannacht dus waren we nog vroeger wakker dan we gedacht hadden en zaten we om 8u al op baan nr 23 richting Bern; de gps had allerlei andere wegen voor ons in gedachten maar wij volgden de weg die de vrouw ons gisteren vanop de berg getoond had, en gelijk had ze (natuurlijk).
Het was maar 14° warm en het regende
pff. Vermoeiend rijden ook.
We reden door heel wat dorpjes en verwonderden ons over de vorm van de daken, tot we beseften dat het omwille van de sneeuw is dat die onder een scherpe hoek liggen en dat ze daarom zo groot zijn. De boog die je vaak onder het dak ziet maakt alles een beetje minder strak (zie foto); wel een mooie bouwstijl!
In Zwitserland is op veel plaatsen de Diesel duurder dan de benzine! Een slordige 1.5 Zwitserse franken/l.
We reden op onze sokken Bern voorbij; geen man op de weg! Of toch niet veel, wat bij ons de bedenking deed ontstaan: werken ze hier niet of worden ze hier slapend rijk?! (zie Haiku van Edgard verder).
Het meer van Lausanne zie je in de diepte liggen, maar met de mist en de regen had het in de verste verte niets van zijn normale charmes.
De aanloop naar de tunnel van de Grand St Bernard was bezaaid met werken; we moesten dus regelmatig wachten (onthaasten) maar we bereikten de tunnel eigenlijk zonder moeite. Ook daar moesten we wachten: de tunnel was tijdelijk gesloten! Krijg nu wat! Vlak voor onze neus ging het licht op rood! Maar dat was eigenlijk een zegen want het duurde zo lang voor we door konden dat we echt konden bekomen van de toch wel stevige klim (en dan spreken we niet over de pas OVER de berg maar gewoon de weg naar de tunnel toe!).
Na de tunnel was het kinderspel, of tenminste: dat hadden we verwacht want we hoefden maar een kleine 30 km meer af te leggen, maar onze gps vond de ene na de andere snellere weg, en dus mocht Edgard al zijn rijkunsten nog eens boven halen in die laatste kilometers.
Mijnheer Ansermo (de campingbaas) lachte toen we het hem vertelden; hij kent blijkbaar de kuren van de gps-sen.
We mochten alle lege plekken bekijken en onze keuze daarna maken; en alhoewel het vandaag niet zo heel warm was maar we weten dat die warmte er wel aan komt, kozen we voor een schaduwrijke plek, dicht bij het zwembad en de receptie (waar ik momenteel min of meer zit te bibberen omdat ik buiten een betere verbinding heb met het internet).
We hebben de omgeving al verkend, we kregen kaarten en wandelgidsen van de campingbaas (zou die blij zijn met de mogelijke komst van een groep, over 2 jaar en ons daarom zo verwennen??), en we gaan morgen dus al de rondwandeling doen van Valpelline- Ollomont (5u); 850 m hoogteverschil. Kwestie van inlopen voor het grotere werk, haha
En dan nu de Haiku van Edgard, gemaakt aan de ingang van de tunnel van de Grand St Bernard:
Hier kan je boeren,
naar hartelust ademen.
|
