woensdag 21 juni 2017
om 7.45u stonden we al aan de receptie; met de metro naar Stockholm; je kan met een 24u timmarsbiljett gratis bussen, treinen en boten nemen. We kregen ook nog een Stockholm kaart voor alle musea.
In de stad was Tinne onze gids; in het Nederlands; en heel humoristisch ook! Een gids om niet te vergeten; door alle anekdotes die ze vertelde zullen veel zaken ons bijblijven. Tinne werkte vroeger op de Belgische ambassade
Eerst naar het stadhuis; best mooi, met zijn blauwe zaal, die rood gebleven is, met zijn trap waarop je moet schrijden, met zijn zalen waarin de Nobelprijzen worden uitgereikt en waar gedanst en gefeest wordt.
We hebben ook de Gamla Stan of oude stad bezocht alsook de kathedraal; we genoten van de aflossing van de wacht aan het koninklijk paleis, t.t.z. we konden wat glimmende helmen zien, hoorden wat fanfaremuziek spelen en wat teksten voordragen, maar zagen niet zo heel veel want we stonden niet op de goede kant van het plein
De aflossing is een zaak die ze hier heel serieus nemen, dat wel. Om 12.15u stipt beginnen ze eraan en het duurde langer dan de ruimte die wij hadden om ernaar te kijken maar we zagen toch al niet veel
Het koninklijk paleis was er één zoals er zoveel zijn maar de pittige verhalen die we telkens kregen hielden ons wel bij de les. Bijvoorbeeld: toen een koning seniel bleek te zijn en ze daarbij nog kampten met een tekort aan blauw bloed, moest er ingegrepen worden; blauw bloed werd gevonden in Frankrijk en dat kwam Napoleon goed uit want die zat verveeld met die man die teveel macht begon te krijgen. Hij zag hem wat graag vertrekken.
Een andere koning wist niet hoe hij nakomelingen kon verwekken en hij riep er zijn stalmeester dan maar bij; die moest het hem voordoen en 9 maanden later werd een kroonprins geboren
Het ene na het andere verhaal rolde uit de mond van Tinne. In de kathedraal ging het oa over St Joris en de draak. Die draak terroriseerde het land en toen de koning hem vroeg wat hij dan wilde (in ruil om zijn land gerust te laten), zei de draak: elke dag 2 koeien; dat was haalbaar, vond de koning, maar op een moment waren de koeien op; toen moest hij 2 schapen hebben, maar ook daar kwam een einde aan toen er geen schaap meer over bleef; toen wilde hij 1 mens per dag; dat was het begin van de nationale loterij: wie het lotje trok, ging eraan; en vermits Zweden een democratisch land was (en nog is), trok op een slechte dag de prinses het lot
Toen haar lot beschoren leek te zijn, kwam ene Joris op de proppen; hij stelde de koning voor dat hij de draak zou doden maar hij stelde twee voorwaarden: als hij de draak zou doden, dan mocht hij met de prinses trouwen en moest iedereen katholiek worden; dat maakt dat hij Sint Joris werd (maar wel getrouwd so what?!).
Aangezien Stockholm op een groot aantal eilanden gebouwd is, heeft elk eiland zo zijn typische eigenschappen: één eiland is dat van de adellijke families, één is dat van de ambtenarij, één wijk concentreert alle gerechtelijke diensten, een ander eiland is duidelijk dat van de nieuwe rijken, enz.
We wandelden ook langs de ambtwoning van Yves Letherme.
In de namiddag namen we de ferry naar de overkant, om het Vasamuseum te bezoeken. Daar zagen we een schip, dat met kat en muis vergaan was nog voor het goed en wel vertrokken was, en dat de Zweden weer opgevist hebben en hersteld hebben; de maquette was eigenlijk wel mooier dan het schip zelf, maar ja.
Wij gingen vrijwel meteen weer buiten want we wilden het Aquarium gaan bezoeken, maar ook daar kwamen we min of meer van een kale reis thuis: eerst kwamen we in een donker oerwoud terecht, vochtig en verraderlijk (want je komt van buiten en ziet geen hand voor ogen in het begin), en dan zagen we een aantal te kleine aquaria voor de te grote vissen een schande; wel mooi was het aquarium waarin we Nemo vonden en dat van de zeepaardjes en dat van de kwallen maar verder ieder zijn zin maar de onze was het niet.
We namen dan, met onze 24 uurskaart een boot die eerst de verkeerde richting uit ging, om tenslotte aan te leggen op onze bestemming; op die manier zagen we nog heel wat chique buitenwijken van Stockholm. We kregen waar voor ons geld.
Rond zes uur zaten we weer op de metro naar onze camping; een mooie, boeiende dag waarvan ons vooral bijblijft dat Stockholm een stad is met veel zuiverdere lucht dan Antwerpen, een stad die creatief omging met tekorten in het verleden, een stad die weergeeft hoe Zweden denkt over zorg voor het milieu, over democratie, over het leefbaar houden voor mens en dier.
Als toemaatje: toen het stadhuis gebouwd werd was de voorraad geld op nog vóór het dak erop lag. Ze kwamen toen op het idee om het dak te verkopen! Iedereen die wilde kon een stuk dak kopen en kreeg daar een certificaat van; met dat geld bouwden ze lustig verder; crowdfunding avant la lettre.
En Zweden heeft als enig koningshuis in de wereld een Koninklijke familie waarvan alle leden werken!!! De één al wat harder dan de ander; zo is er eens een prins geweest die kon schilderen en die in een zaal van het paleis een muur schilderde die het spiegelbeeld was van het uitzicht dat de genodigden, die met het gezicht naar de ramen zaten, hadden over de stad! Je moet er maar op komen.
En tenslotte: toen een groter drapperie versleten was bestelden ze een nieuwe in China; de figuurtjes die erop staan hebben allemaal spleetogen! En op de bestelbon voor een levering van een nieuw servies hadden ze heel duidelijk willen maken hoe het moest zijn; om zeker te zijn dat de wapenschilden juist ingekleurd zouden worden hadden ze met pijltjes aangeduid wat rood, blauw of groen moest zijn. Toen het servies aankwam was het helemaal in orde; zelfs de pijltjes waren erop afgebeeld!!!
Dankjewel, Tinne, voor de leuke verhalen;
