Om iets vóór 9 uur komt Kurt mij ophalen met zijn stevige Volvo v70. Hij is de chauffeur van dienst en hij doet dat voortreffelijk. Hij is ook de enige die kan rijden.
Ik heb te weinig geslapen: vannacht schoot het mij plots te binnen dat ik mijn gps nog moest opladen met de geschikte kaarten en de tracks tot aan de Bodensee... tot 1 uur heeft dat opladen geduurd. Goe bezig...
Rond 5 uur in de ochtend werd ik opnieuw wakker:"Heb ik wel alles mee?" en maar draaien en maar keren.
Dus is het veiliger dat ik niet rij met een auto die ik daarenboven niet zo goed ken.
Onderweg naar de monding van de Loire geven de plaatsnaamborden langs de autosnelweg flashbacks van vroegere reizen.
Bij Parijs denk ik bijvoorbeeld aan de daguitstap met de seniorenbende vorig jaar, vooral aan die afsluiter in het cabaret 'Le Lapin Agile': veel Frans gezang, een straf drankje en slaperige ogen bij de meesten van ons.
Chartres doet mij denken aan mijn pelgrimage naar Compostella. Ik vertel Kurt over de gastvrije Nathalie, hoe zij spontaan mijn kleren waste en droogde na de twee stortbuien die dag en over haar 'gebedsoratoire' op zolder.
We passeren Tours: wat een baaldag toen! Tours ligt op onze route. Ik neem me voor revanche te nemen op de stad en de foto's te nemen die ik vorig jaar heb gemist.
We komen zonder veel tijdverlies aan in Saint-Brévin-les-Pins en vinden snel het startpunt voor morgen. Op een twee meter hoog infobord lezen we:
Saint-Brevin-les-Pins. Ville étape vélo. Eurovélo 6. De l'Atlantique à la Mer Noir. Saint-Brevin (Ville de départ) km 0 > Constanta (Roumanie) km 3.653.
Er staan nog andere trajecten vermeld: Saint-Brevin > Cuffy 860 km, Hendaye > Roscoff 1250 km (Vélodyssée) en Vendéé > Morbihan (Vélocéan).
Saint-Brevin is terecht une ville étape vélo!
Na wat rondvragen vinden we onderdak in de B&B 'le manoir de l'espérance' in Corsept. Kurt vindt er ook een bewaakte parking voor zijn auto. Over 10 dagen zal hij die komen halen met de trein. In plaats van 'la Loire à vélo' wordt het dan voor hem 'la Loire à train'. Terugkeren is mijn ding niet, toch niet na 10 dagen. Ik kies voor de weg vooruit. Ich fahre nach Deutschland!
Het avondeten in de B&B is heel lekker: een Bretoense koek met zalm, gekonfijte eend met verse pasta en groenten, als dessert moelleux au chocolat sauce anglaise. En natuurlijk ook een glaasje rode wijn.
Alles werd klaargemaakt en geserveerd door Marie, een vriendelijke maar ook heel zorgzame gastvrouw. Marie ziet er wat moe uit. Gisteren had ze zeven wielertoeristen en een groep ongeregeld (neen, niet de senioren) ontvangen voor een verjaardagsfeest. Bakske vol dus. Komen daar dan op haar (vrije?) zondagavond twee Vlamingen om logement vragen. .. Op haar 67ste blijft ze er even vriendelijk bij. Ze heeft van verschillende instanties kwaliteitslabels gekregen en die wil ze behouden.
Ik ga vroeg slapen. Buiten blijft het regenen. Marie zegt dat het morgen weer beter gaat worden. Met die positieve gedachte sluit ik mijn vaderdag af.
Morgen begint de reis naar de Zwarte Zee in drie jaargangen. Dit jaar wordt het een tocht van ongeveer 1500 km. Het klinkt veel maar een Chinese wijsgeer zei ooit: "Elke grote reis begint met een eerste stap".
