Doornik - Zomergem (de omgekeerde fietsroute van de dag ervoor)

78 km, 9.00 - 14.10                                 

Droog, stevige tegenwind, bewolkt             

____________________________________

Ik doe de terugtocht alleen want Kurt is met de trein van 8.30 u. teruggekeerd. Hij leeft het leven van een 'kleine' zelfstandige en dat is druk. De klanten wachten en verwachten een goede service in de winkel. Plicht roept in Lovendegem.

Ons ontbijt in de jeugdherberg was lekker én bijzonder: met ons zat ook een groep blinden aan tafel. Ze deden een meerdaagse fietstocht met tandem. Gevolg: wel 30 tandems op de binnenkoer.

Onze slechtzienden konden dit doen dankzij de onbaatzuchtige inzet van hun individuele begeleiding. Mooi vrijwilligerswerk.

Het had de hele nacht geregend en de onweersdreiging bleef later op de dag aanhouden, maar ik heb het op mijn terugweg droog kunnen houden. Ik had wel de wind stevig op kop. Ik ging minder vlot vooruit.

Om 9 uur was ik vertrekkensklaar. Ik wou wel eens weten hoelang ik ononderbroken kon doorfietsen. En dat lukte behoorlijk: drie uur, tot 12 uur. Een korte picnic aan het station in Waregem.

Ik kreeg het daar koud en fietste dan maar door tot thuis. Daar wachtte een warm bad. Ik zat vroeg in bed.

Maar deze tweedaagse gaf mij een goed gevoel. Nu nog de fiets naar Godefroot voor nazicht en nieuwe buiten- en binnenbanden. Ook de remmen wat aanspannen en de versnellingen wat bijstellen.

Ik nam me voor straks op reis nog wat te trainen in Mallorca, gelijk de echten

Dag 1: Donderdag 14 mei 2015 Kurt komt mij 's morgens oppikken. Hij heeft al 6 km gefietst en hij voelt het nu al in de benen, zegt hij. Hij heeft ook een leuke verrassing bij: de vervolgkaarten van de Eurovéloroute - deel 2. 

De boodschap is duidelijk: nonkel Mark, achter Bazel komt er nog een uitdaging, tot aan Boedapest. Ik zie dat wel zitten. Ben nog nooit in Hongarije geweest en Boedapest schijnt een schone stad te zijn. Waarom niet? Maar het zal voor volgend jaar zijn.

De rit naar Doornik verloopt goed en de regen dreigt wel, maar valt niet. Het begint pas te druppelen als we al in Doornik aankomen. 

Onderweg houden we een picnic in Deerlijk, aan de buste van de Vlaamse priester-dichter Hugo Verriest. Boterhammetjes met ei, met kaas of met preparé. Met dank aan tante Hilde. 

Ergens tussen Deinze en Waregem hoor ik ineens mijn naam roepen. Warempel, Philippe R. heeft vlug een spurtje aangetrokken en heeft als getrainde wielertoerist mij vlug ingehaald. Philippe is een reisgezel die ik in Vietnam hebben leren kennen. In september moeten we eens afspreken zodat Hilde en ik kunnen horen hoe de rest van de reis in Vietnam is verlopen.

Kurt en ik kunnen nog niet direct in de jeugdherberg en we keren even terug naar het Doornikse, middeleeuwse belfort (opgericht in 1199 en daarmee het oudste belfort van België, zeggen ze).

Op een terrasje luisteren we naar een goede jazzband. De muzikanten zijn al van redelijke leeftijd, maar brengen wel in het druilige Doornik een swingende sfeer.

Rond 16.00 installeren we ons in de jeugdherberg voor 68 €, ontbijt inbegrepen. Onze kamer is sober, bijna spartaans. Maar voor ons voldoende.

We zakken voor de tweede keer naar het centrum Doornik. De innerlijke mens moet versterkt worden, hé.

In de '4 Saisons' proeven we Vlaamse Westmalle en Waalse Chimay als aperitief. Op advies van de 'vader' van de jeugdherberg eten we in het restaurant 'Le Beffroi'. Kurt houdt het bij een tagliatelli carbonara. Ik bestel mij Jambon grillée frites salade. Ik krijg een joekel van een beenhesp. Qualité/prix voor mij dik in orde.

We nemen nog een afzakkertje in het café 'Le Dragon': rooie zetels voor 1 rooie rakker. In Doornik is Demotte van de PS burgemeester ...

Kortom, we slapen meteen. De eerste 'testdag' is goed verlopen.