Inhoud blog
  		• bedankt voor de sponsoring
  		• Finisterre
  		• Op weg naar Finisterre
  		• Santiago de Compostela
  		• Niet te vatten
    Zoeken in blog

    Foto
    Olieux Martine Te voet van Bazel naar Compostela
    Sponsortocht voor deLIEving UZ
    Uw gift welke bijdrage dan ook is welkom op het rekeningnummer van vzw Kinderkankerfonds met de mededeling 'Martine Olieux Compostela': rekeningnummer KBC IBAN: BE31 7370 1124 3555 - BIC KREDBEBB.
    09-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 7 Dinant - Givet
    We werden al vlug gewekt door mensen die stonden aan te schuiven voor een kajak trip net voor ons hotel. Stappen zat er vandaag nog niet in, op het terras wist de ober ons te vertellen dat er aan de overkant van de Maas een bus reed naar Givet. We hadden geluk, het was zondag en er reed een bus binnen het half uur. Gelukkig was er een vriendelijke medereiziger die ons 50 cent gaf om ticketjes te kopen want de bus nam geen biljet van 50 euro aan. Zo stonden we reeds op 14u voor ons hotel en konden zo vroeg inchecken. Het gaf me maar een slecht gevoel helemaal niet gestapt te hebben, maar het kon niet anders. We lagen een tijdje op bed met de ramen open, toen ik een bekende stem beneden hoorde. Het was Nederlandse koppel, Henk en Marieke. Ze stonden voor de deur, de receptie was dicht en ze zochten nog een slaapplaats. Het was tof ze terug te zien! Die avond stapten Lotte en ik richting dorp om nog snel iets te eten. Ik nam alweer een biefstuk met bearnaise saus, wanneer ik terug ben kan ik dan Het Laatste Nieuws contacteren om in hun weekend editie een vergelijkende studie te plaatsen over dit gerecht. Morgen pas ontbijt om 9u, want we lopen slechts de helft van de kilometers om de enkel nog te sparen.

    09-08-2015 om 00:00 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 6 Namen - Dinant
    Deze ochtend voelde ik al meteen dat stappen niet aan de orde was met dat olifantenpootje. Als alternatief werd het de trein tot Dinant. Een paar dagen minder stappen om de enkel rust te geven. Het gaf een slecht gevoel niet kunnen stappen. Meteen na aankomst naar de apotheek om Voltaren en een zwachtel. Daarna op het terras ernaast om ijs op te leggen. Dan op een slakkengangetje richting infokantoor om een stempel. Het werd een terrasjesdag. De omgeving was prachtig. Na wat pijnstillers en zalf kon ik weer wat stappen om langs de Maas richting hotel te gaan. Onderweg werden we meermaals aangesproken. Een man, ik schat hem rond de 30 met lange haren en een ronde gekleurde spiegelbril met hond vroeg of hij kon helpen omdat hij zag dat ik mankte. Hij was van Aalst hier verzeild geraakt en er blijven hangen. Bij dat blijven hangen had ik mijn bedenkingen. Hij zat daar met een legerrugzak en een hond. Heel vriendelijke man. Het was een warme avond dus gingen we eten richting stad aan de Maas. Op onze wandeling werden we aangesproken door een man en een vrouw, ze waren ontroerd met het feit dat we pelgrims waren. Zij kwam van Antwerpen en hij van Gent. Die avond hebben we nog een bizarre erotische film gezien op canvas.

    08-08-2015 om 00:00 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    07-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 5 Eghezee - Namen
    Deze morgen om 8 uur aan het ontbijt. Zoals elke keer dient Lotte nog wakker te worden. We kregen de gelegenheid om een lunchpakket te maken. Het humeur van Lotte werd er alleen maar beter op. Deze keer gingen we wel de Ravel 2 die oude spoorbedding volgen. Het duurde wel even voor we in het veld de juiste richting te pakken hadden. Das het nadeel dat de vrouw als tweede geschapen werd. God had het zo druk met vaardigheden aan de vrouw te geven ten dienste van Adam dat hij op het einde zag dat er geen plaats was voor een gps systeem. Was niet nodig volgens hem want dat was een vaardigheid van Adam. Dus hierbij hebben we een goed excuus dat we niet alles even vlot kunnen . Na drie maand misschien dan wel wat beter. De tocht was zalig. Het was heet maar er was voldoende beplanting om af en toe enkele minuten in de schaduw te lopen. Iedereen die we tegen kwamen begroette ons. Ook de bijtjes (ik heb een grappig filmpje op mijn fb gezet). Onderweg kregen we een tijdje gezelschap van een heel aanhankelijke kater. Om 15u arriveerden we aan de rand van het centrum van Namen. Gelukkig zagen we onmiddellijk een klein winkeltje want de zaten al een uurtje zonder drank. Na getankt te hebben ging het weer vlot richting Centrum. In het Informatiekantoor in het centrum konden we een stempel krijgen voor ons boekje. Net voor dat straatje ligt er een plein met een mooi gebouw. Daar wou ik wel een foto van. De foto getrokken te hebben ging het mis. In het midden van het plein ging het pad schuin omhoog, links en recht daarvan waren het trappen. Bij het terugkeren had ik dit dus niet opgemerkt. Bijgevolg slaat mijn linker enkel om en kom ik met mijn gewicht en het gewicht van de rugzak om mijn enkel terecht. Ik ging onderuit. Lotte is vlug ijs gaan halen in een café aan de overkant. Ik voelde snel dat dit niet zo snel zou overgaan. Ik weet zelf niet van welk gebouw ik een foto nam Na twee uurtjes wat bij positieve gekomen te zijn stapten we 3 km verder naar onze slaapplaats bij mensen thuis. Het was letterlijk voetje voor voetje. Daar aangekomen belden we aan maar er deed niemand open. De buurman kwam alvast een praatje met ons slaan. Zo vernamen we dat bijna heel de straat eigendom was van zijn grootvader. Indien er binnen een uurtje nog niemand was kregen we als optie dat we bij hem mochten blijven slapen met de nadruk op ik bij hem... Hij was een oude 80 die toch niemand geen kwaad meer kon doen... Euh ik zou ze toch niet willen te eten geven diegene die dat zeggen . Blijkbaar doet de bel het niet en moet je kloppen want na een tijdje kwamen ze zelf naar buiten. Mss dat de dit op de deur kn hangen?

    Het was een gezin met vier volwassen kinderen en vier kleinkinderen. De man werkt voor het tropisch Instituut. Daarvoor woonden ze vroeger in Afrika. Heel hun huis hangt vol met foto's en spulletjes dat hen daar doet aan herinneren. Het is een heel groot herenhuis en wij sliepen op de kamer van de kleinkinderen. We kregen linzensoep en couscous voorgeschoteld, best wel lekker. Deze keer ga ik echt wel vroeg slapen want mijn voet moet rusten. Ik hoop dat ik morgen kan stappen.

    07-08-2015 om 00:00 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 4 Hoegaarden - Eghezée
    Vandaag gingen we niet de Ravel lopen, det is een oude spoorbedding die tot in Namen gaat, zoals eerst gepland. Lotte wou een baan met wat meer afwisseling kwestie niet naar analogie van de vaart te moeten lopen, ze stippelde de route uit met Google Maps met de mededeling:" Als we nu nog verkeerd lopen zijn we kiekens." Awel we kn beter vanaf nu gaan kakelen. Babbelen en op de baan letten gaan niet goed samen. Al vlug een straat verkeerd ingeslagen en we hebben dan maar verder gewandeld tot we aan Joidogne uitkwamen, hebben we dat ook gezien!
    Maar enfin toen om 16u de eindbestemming op minder dan 3 km lag kon onze stemming niet beter zijn. Buiten het feit dat ik naar een wc moest racen. Gelukkig konden we in de plaatselijke Carrefour terecht. Blijkbaar is dat broodje van deze middag mij misvallen. In de B&B waar we deze keer overnachten werden we vriendelijk onthaalt. We hennen een living, slaapkamer, badkamer, terras en tuin ter onze beschikking. Toen ik vroeg of ik straks wat was mocht ophangen om te drogen. Bood de vrouw meteen aan om al onze kleren die moesten gewassen worden in de machine te wassen. We konden in de buurt iets gaan eten of zij kon iets voor ons klaarmaken. We kozen unaniem voor het tweede. Het werd een lekker zelfgemaakte lasagne. Na nog een paar uurtjes op het terras gezeten te hebben is het alweer bedtijd. Ik wou er eens vroeger in maar kijk bijna weer middernacht. Het vergt nog wat tijd om de blog on te tikken. Op de gsm gaat dat nu niet met 10 vingers. Er ligt hier eentje al naast mij te knorren. Ze heeft alleen weer heel het deken naar haar getrokken 😳 morgen richting Namen. Slaapwel

    06-08-2015 om 23:41 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 3 Leuven - Hoegaarden 23 km
    Om zeker te zijn van een gevulde maag op de middag bestelden we in de jeugdherberg een lunchpakket. Dat geeft toch al een goed gevoel wetende dat je een tijdje safe zit toch wat kwestie eten betreft. We waren nog geen 2 km verder of we werden aangeprikkeld door een jonge vader op de fiets met zijn zoontje achterop. Ruben is ook leerkracht, stapt graag en zou ook wel eens de tocht willen ondernemen. Hij had ons als pelgrim herkent aan onze schelp. Hij vond het zelfs een eer dag er pelgrims voorbij zijn huis wandelden. Na het achterlaten van onze bloggegevens werden we nog uitgewuifd. We vonden het ook een toffe babbel en we wensen jou,Ruben, dat je ooit ook je Camino mag lopen!
    Verderop maakten we kennis met onze eerste lange kasseibaan. Snel daarna kwam ons eerste aanbel moment met de vraag onze drinkbussen te mogen vullen met water.
    Bij de eerste poging hadden we al beet, de boer miet ons binnen en we mochten aan de kraan opvullen. Helaas kwamen we er snel achter dat het water een raar smaakje had. De tweede opbeurt wat verderop werd flessenwater en bij een derde keer kregen we er nog een fles bruiswater uit de frigo bij. (Was bij een gezellig oud opaatje)
    Ook op het vervolg van onze weg werden we regelmatig aangesproken. We zaten rond twee uur wat te rusten in de schaduw toen een oudere overbuurman de straat kwam overgesjoffeld met de vraag:" Gulder trekt toch niet naar Compostela zekers?" We waren alweer een successen rijker. Even later komen twee jonge mannen onze richting uitgestapt. Bleken Franstaligen te zijn die trainen voor de dodentocht. Één ervan stapte reeds naar Compostela vanuit Salnt Jean Pied de Port. Aan de kerk van Meldert doet de schelp weer zijn werk en worden we door een groep vrienden op een terras uitgevraagd. Aangekomen in Hoegaarden was het tijd om voor de eerste keer op zoek te gaan naar een slaapplaats. De plaatselijke B&B was volzet dat wist ik al op voorhand. Ik had een telefoonnummer van een parochie verantwoordelijke die ik reeds tevergeefs op voorhand belde. Ter plaatse bleek deze ook niet thuis te zijn. Er was nog een ander wegwijzer voor een B&B. Lotte ging al even vooruit kijken om de bocht of we de juiste richting uitgingen. Want na al die km in de benen willen we toch vermijden dat we nog maar ene km zouden moeten terugkeren. Ik vond al dat ze wat lang wegbleef toen ik een sms van haar kreeg dat er nog mensen naar een slaapplaats zochten. Toen ik er ook aankwam stond ze bij een koppel ook met rugzak en een andere mevrouw. Deze dame was zo vriendelijk de andere B&B op 5 km doe ze kende te bellen of er plaats was voor vier vermoeide mensen. Er was plaats en het goede nieuws dat Jan de eigenaar ons kwam ophalen met de auto. In de auto werd het nog beter toen Jan voorstelde, nadat hij vernam dat de allen nog niet gegeten hadden, iets voor ons klaar te maken. Daar zeiden we allen geen nee op. Wat een luxe. De wereld kan klein zijn... Lotte herkent jan als de cameraman die haar interviewde 5 jaar geleden tijdens een K3 show die zij toen bijwoonde met de klas. Dat bleek nog te kloppen, naast het uitbaten van een B&B werkt hij als freelance camera- en lichtman. (Hij heeft ook al met je broer Toon gewerkt Jonas 😊) We hadden een prachtige kamer en badkamer in een volledig gerenoveerde hoeve met binnenplein. Een hond Charel die maar al te graag met je wil spelen, en de kleinste spruit, een vrolijk zoontje van 8 maand León genaamd. Alleen die naam al 😉. Het werd een lekkere, gezellige avond in het gezelschap van het Nederlands koppel (sorry wij zijn jullie namen vergeten vragen) die leerkrachten op rust bleken te zijn. Zij lopen het eerste deel van de Camino, de Camino Monastica. Van Vessem tot Rocroi. En nog een jong koppel fietsend vanuit Antwerpen. Femke Vermeiren een studente dierenarts en Ignace student industrieel ingenieur. Het was zo gezellig dar het al vlug middernacht was en tijd om te gaan slapen. Bedankt gezelschap we nemen jullie mee in gedachten op tocht.
    L'epicurie in Hoegaarden is echt een aanrader. Ze hebben een website. Bij deze weten jullie nu een goed adresje in die buurt 😊. Foto's van deze avond moet ik op één of andere manier op de blog zien te krijgen want deze zijn getrokken met fototoestel ipv iPhone.

    06-08-2015 om 23:24 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Optreden Elllis in het Wereldcafé
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    04-08-2015 om 00:00 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 2 Mechelen - Leuven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Deze morgen wakker geworden met regen. Aan het ontbijt wachtte ons een verrassing. We kregen een lunchpakket. Een zakje met koeken/snoep/water en we mochten zoveel boterhammen meenemen als we wouden. Een geste voor een pelgrim. Na een babbel aan het ontbijt en de receptie vertrokken we vrij laat op pad. We liepen al een tijdje langs De Vaart toen we aan een gesloten hek stonden wegens werkzaamheden. Gelukkig waren er twee mannen - Peter en fré - die het hek voor ons opendeden zodat we onze baan verder konden zetten en zo kilometers omlopen werden bespaard. Zoals fré zei, ze hebben die dag hun kruis weer verdiend. De tocht zelf langs het water viel tegen, het was eentonig en alle cafeetjes waren gesloten. Lotte moest haar noodgedwongen drie maal in de bosjes begeven. Gelukkig hadden we een lunchpakket mee want winkels kwamen we op de route ook niet tegen, wel regelmatig mensen die ons aanspraken en vroegen waar we naartoe gingen. Eenmaal in Leuven aangekomen maakten we gebruik van de gsm om via Google Maps ons door de stad te loodsen. Foute zet, want die leidde ons een heel stuk om en op het laatste nog naar de verkeerde kant van de Martelarelaan. Als we uiteindelijk aankwamen bij nummer 379 en er niks te zien was, viel het tegen dat de slaapplaats op nummer elf bleek te zijn. Uiteindelijk aangekomen namen we een snelle douche, trokken nette kleren aan en belden een taxi. Zo konden we nog meester Dieter zien optreden met zijn muziekgroep ELLLIS in het Wereldcafé. Na een broodjesservice van meester Jonas kregen we ook nog een rit van hen terug naar onze herberg. Op onze laatste krachten pakten we onze rugzak in, maakten we de bedden op en konden we de spiertjes eindelijk rust geven. Het was een vermoeiende dag.

    04-08-2015 om 00:00 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 1 Bazel - Mechelen
    Deze morgen opgestaan met koorts, een mottige maag en een keel dat dicht zat. Ik had het anders voorgesteld maar kom het avontuur ging beginnen. Na een laatste knuffel aan de thuisblijvers gingen we volle moed van start. Nog voor het veer werden we al aangemoedigd door de buren Jonas, Ilse en de kids. Eenmaal aan het veer stonden nog collega's en familie. We namen samen de overzet en na nog wat bemoedigingen gingen we nu echt wel van start. Dank u Leen, Noah, Marie,Sabine, Hilde, Lief, peteren Fons, Christiane en Marina. Het deed deugd. Onderweg vielen we op want we werden vaak aangesproken met de vraag waar we naartoe trekken. Spanje ?! We kwamen ook een expelgrim tegen maar ze noemt zichzelf een luxe pelgrim. Ze doet alleen de laatste 250km en haar bagage wordt dan vervoerd. Nee wij doen het echt. Haar quote van de dag 'het leed van vandaag is training voor morgen' dat nemen we mee. Op de middag zouden we aan de Carrefour stoppen, fris drinken kopen en picknicken. Pech nog een uurtje gesloten... Dan maat al eten, voeten luchten en rusten voor we inkopen konden doen. Onderweg hielden we nog drie pitstops. Eentje in een cafeetje aan de kerk van Reet zodat we ook naar de wc konden. Eentje in het bos en eentje net voor Mechelen in een winkel van een tankstation. Daar kregen we weer van een groep mannen van een verhuisfirma de zelfde vraag. Ze zouden het niet kunnen... Wij proberen ... Aan de receptie van onze herberg wachtte ons een leuke verrassing. Dirk, Els en Tom wenste ons goede moed. Zij hadden een mailtje naar daar gestuurd. Mercie X. We hoeven niet uit te leggen dat douchen deugd deed. Onze eerste kleren liggen te drogen en proper gewassen hebben we lekker gegeten op een terras met zicht op de Romboutstoren. We moesten lang op ons eten wachten... Maar hé wie kijkt er naar de klok (Lotte haar maag nog wel). Nu nog richting een ijsje en dan onze nest in. Rust tot morgen. Het was een geslaagde eerste dag. Martine en Lotte

    03-08-2015 om 21:48 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.laatste nacht
    Gisteren in alle gezelligheid afscheid genomen van een groep 'dierbare' vrienden. Blij dat ze even enthousiast zijn.
    Bedankt voor al jullie bemoedigingen.
    Vanochtend toch even paniek toen ik met koorts opstond. Even langs de dokter van wacht voor een paardenmiddel want starten doen we.
    Alles staat klaar te wachten tot de ochtend. Wel drie keer in en uit geladen om zeker te zijn dat er toch alles in de rugzak zit.
    Nu nog in slaap geraken Rolling Eyes
    Dat het mag beginnen.....

    Martine

    03-08-2015 om 00:15 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-08-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een goede raad voor onderweg
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    01-08-2015 om 00:52 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    29-07-2015 om 18:07 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog 5 nachtjes....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De rugzak staat klaar. Alles netjes in gekleurde waterdichte zakken zodat ik alles gemakkelijk terug vind.

    Het gewicht tikt af op 9,5 kg zonder eten en drinken. Meer moet (mag) dat niet zijn 

    Gisteren nog een keertje bij kapper Calot langs geweest om de haartjes iets korter te zetten, het zal de komende maanden toch

    zo goed als elk dag in een staartje gebonden worden. 

    De komende twee dagen staat er nog wat opruimwerk in mijn klas op de agenda, kwestie juf Sofie een goede start te geven.

    Het gaat toch raar doen, buiten een zwangerschap van Maxime heb ik steeds voor de klas gestaan op 1 september en dit in 20 jaar.

    Maar ik laat het met een gerust hart achter bij collega's Sofie en Leen. 

    Voor de rest tel ik gewoon verder af!


    Martine 

    29-07-2015 om 18:04 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog 11 nachtjes
    Het begint te korten. Ik voel mij net een sledehond die nog in zijn hok zit maar de slee al ziet staan Very Happy.
    Deze nacht heb ik samen met Lotte een nachtje in de tent geslapen, mijn matje en slaapzak uitgetest.
    Algoed dat ik geen grote wroeter ben want breed is zo een mat toch niet. 
    Hoeveel keer ik deze zal moeten gebruiken valt nog af te wachten, in ieder geval, indien nodig heb ik toch een net iets zachter ondergrond dan de grond zelf. 
    Veel kilometers te voet heb ik deze vakantie niet gedaan (euh lees GEEN). Stappen om te stappen is niet mijn ding Shocked.
    Alles moet bij mij een doel hebben.... het zal dus the hard way zijn. Maar dat ben ik gewoon.
    Ik krijg vaak de vraag of ik dat nu allemaal wel zie zitten en of dit gene te grote sprong in het duister is. Mijn antwoord daarop is nog steeds hetzelfde. Niemand heeft mij die vraag gesteld wanneer ik ging trouwen of wanneer ik aan kinderen dacht of zwanger was. 
    Dat is naar mijn mening ook een serieuze sprong in het diepe waar je niet weet waar je gaat uitkomen en daar staat gene einddatum op (toch niet bij die kinderen). Very Happy
    Langs deze weg wil ik jullie graag goed informeren ivm de sponsoring voor het project deLIEving. 
    (Zie bovenaan hoofding van deze blog)
    Als ex-kankerpatiënt weet ik als geen ander hoe het voelt om lange tijd in het ziekenhuis te verblijven. Als patiënt moet je alles ondergaan maar ook je gezinsleden. Deze worden vaak vergeten, zeker wanneer deze nog kinderen zijn. 
    In het UZ in Gent kunnen zij tijdens de behandeling van broer/zus of ouder terecht in deLIEving. Deze organisatie hangt af van sponsering via  het Kinderkankerfonds.Ik zoek zoveel mogelijk mensen die mij willen sponsoren en een gift willen storten op het rekeningnummer van het kinderkankerfonds. 
    Uw gift welke bijdrage dan ook is welkom op rekeningnummer van vzw                

     Kinderkankerfonds met de mededeling 'Martine Olieux Compostela': 

    rekeningnummer KBC IBAN: BE31 7370 1124 3555 BIC KREDBEBB.

    Ben jijzelf lid van een vereniging  (sport, cultureel, dienstverlening...) en/of zit je in het bestuur? Misschien zien jullie het wel zitten om dit aan jullie leden door te geven of om zelf een actie op touw te zetten om geld in te zamelen?

    Vele kleintjes maken een wonderbaar groot Very Happy

    De boekhouding van het kinderkankerfonds houdt mij op de hoogte van de stand van zaken tijdens de wandelmaanden. 
    Na behouden thuiskomt breng ik jullie dan op de hoogte van het eindresultaat. 

    Mag ik rekenen op uw steun? Alvast bedankt!

    Groetjes,

    Martine





    23-07-2015 om 00:00 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woensdag 1 juli 2015
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Nog net voor ons vertrek op vakantie haal ik mijn geloofsbrief en stempelboekje uit de brievenbus.
    Me so happy . Daarmee word ik als echte pelgrim erkend en kan ik gebruik maken van de overnachtingsmogelijkheden 
    voor pelgrims op en langs de route.
    Ik heb genoeg leesvoer mee over Compostela waar een gemiddelde bibliotheek jaloers op zou zijn, kwestie wat geschiedenis- en cultuurkennis bij te schaven.
    Zon, het zwembad en mijn leesstoel roept.... En natuurlijk ook de tijd om nog wat km in de benen te krijgen.
    weg zijn we...

    tot later!
    Martine 

    01-07-2015 om 13:05 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag 30 juni 2015
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Deze morgen begon heel zonnig dus dat zat al goed. Vandaag was het de laatste keer dat mijn leerlingen aan de schoolbankjes van 2A zaten.
    Er werd veel getetterd, geknuffeld, hier een daar een traan gelaten en bij sommige zelfs een heel gesnotterconcert gehouden. 
    Elke klas deed nog een 'nummertje ter afscheid' (lees lied of gedicht) om daarna de zesdeklassers voorgoed uit te wuiven wanneer ze door de erehaag stapten. Als verrassing mocht ik ook door de erehaag lopen en werd ik ook uitgewuifd. (euh ik kom wel nog terug hoor Rolling Eyes )
    Zo kon ik de boom bewonderen die aan onze schoolmuur hangt. 
    Daar hangen nu Sint jacobsschelpen met de namen van de leerlingen in en aan  zijn stam prijkt een heuse wegwijzer indien ik niet moest weten welke richting ik uit moet. 
    Om er zeker van te zijn dat ik mijn collega's niet zou vergeten kreeg ik van hen een drinkbus en een zelfgemaakte sleutelhanger met persoonlijke boodschap cadeau. Ik beloof plechtig dat ik elke dag om 10u10 een drinkpauze zal nemen. 
    Dank u wel meester Jonas en alle andere collega's. Een fijn gevoel dat mij wat doet zweven, zo worden die voetjes toch al een stuk lichter Very Happy.
    Nog 34 nachtjes.....

    Martine

    01-07-2015 om 00:05 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    30-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Een mooie bedenking als afsluiter.....

    30-06-2015 om 01:26 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. 29 juni 2015 Mijn blog is een feit
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hoi iedereen,

    Eindelijk is het zover, op aanvraag van velen is mijn blog een feit.
    Het doet toch deugd dat er heel wat mensen mij graag op mijn tocht willen volgen en meeleven met wat er mij te wachten staat.
    Nog 35 nachtjes slapen en dan kan in mijn eerste stappen zetten maar voor het zover is moet er nog heel wat gebeuren.
    Maar zoals ik inéén zit, presteer ik het beste onder tijdsdruk. Of dat maak ik mij mezelf althans toch wijs Laughing.
    Morgen het allerlaatste half dagje werken. Het schooljaar zit erop. Wat leven de leerlingen van mijn klas met me mee. Ze schreven elk een persoonlijk briefje. Deze werden gebundeld in een boekje en vakkundig ingepakt door juf Lieve. Ik mag dit enkel openen als ik reeds op pad ben en elke dag eentje. Zo heb ik toch al 22 dagen een briefje op mijn pad. 
    Zoals velen al weten maak ik van mijn Camino de gelegenheid om geld in te zamelen voor deLIEving van het UZ te Gent.
    Binnenkort komt hier uitgebreide info hoe u kan sponseren. Ook onze school zet de schouders hieronder en zullen in het begin van het volgende schooljaar een inzameling op touw zetten. Waarvoor reeds mijn dank naar al mijn collega's toe Laughing.
    De komende dagen zet ik hier alvast de verdere voorbereiding en bedenkingen op kwestie de blog wat gewoon te worden. Eerst nog op vakantie met het gezin naar Gran Canaria, zo kan ik alvast wat Spaans leren.
    tot later,
    Martine





    30-06-2015 om 01:25 geschreven door Martine Olieux  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (2)


    Archief per week
  		• 18/01-24/01 2016
  		• 12/10-18/10 2015
  		• 05/10-11/10 2015
  		• 28/09-04/10 2015
  		• 14/09-20/09 2015
  		• 07/09-13/09 2015
  		• 31/08-06/09 2015
  		• 24/08-30/08 2015
  		• 17/08-23/08 2015
  		• 10/08-16/08 2015
  		• 03/08-09/08 2015
  		• 27/07-02/08 2015
  		• 20/07-26/07 2015
  		• 29/06-05/07 2015
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs