verzamelbundel
JURYRAPPORT
Voor de zesde maal werd de poëziewedstrijd
Kruip in je Pen uitgeschreven voor studenten van de Universiteit Hasselt,
Xios, Hogeschool Limburg en de Provinciale Hogeschool Limburg. De jury was
samengesteld uit Greet Hendrix, Ria Snellinx, André Janssens, Jee Kast en Mark
Meekers (Marcel Rademakers) (voorzitter). Ze kwam samen op dinsdag 5 februari
in de PHL. Greet Roosen fungeerde als niet-stemgerechtigd secretaris.
De jury hield rekening met poëtische zeggingskracht, originaliteit,
inhoud en verwoording. Ze stelde met genoegen vast dat niet alleen het aantal
deelnemers maar ook de kwaliteit van de aangeboden gedichten in stijgende lijn
gaat (op één smakeloze inzender na, die eerder op een gratis maaltijd aasde dan
op een zinvolle tekst). Geen enkel gedicht blonk echt uit zodat de beoordeling
er niet gemakkelijker om werd.
De
tweede eervolle vermelding is voor Route
de lamitié, een gedicht van Lore
ALDERS, studente BEW aan de U Hasselt. Het is een gaaf, actueel
liefdesgedicht waarin het rijmwerk heel natuurlijk klinkt. Het laat zich zonder
nutteloze complimenten kritisch en humoristisch uit in bewoordingen die we
terugvinden in avontuurlijke realitysoaps als Koh-lanta of Expeditie
Robinson.
De eerste eervolle vermelding valt Alexandra
SCHOUTEN,
studente van de Madfaculty, te beurt met Palliatief. In dit gedicht zijn de woorden doordacht
geplaatst. Een sombere tekst die je bij je nekvel grijpt, hoewel het hier en
daar inboet aan kracht door vaak voorkomende beelden. De volharding in de
bewoording en de nauwgezette interpunctie houden de tekst wel recht. Een
innerlijke strijd die heel gelaten wordt weergegeven. Met een sterk einde,
alsof je door de ziekte uit je eigen lichaam wordt geduwd. Een mooi beeld. Het
gedicht is meeslepend in al zijn somberheid en nodigt uit om herlezen te
worden. Puik werk.
In
het gedicht Compact Disc zit voldoende muziek om de derde prijs te
verdienen. Het werd geschreven door Didier
LUYTEN, eveneens student aan de PHL (Healthcare). Dat zelfs een
dagdagelijks gebruiksvoorwerp gevoelens kan oproepen, bewijst dit gedicht. De
jury apprecieerde de bijzonder originele en consequent volgehouden beeldspraak.
De twee zijden van een dun cd-schijfje - spiegelend aan de voorzijde, een te
beschrijven blad daaronder weerspiegelen mooi de emoties van de dichter: de
vraag om ontcijferd te worden is de vraag om verliefd te mogen worden en te
kunnen zingen. Als geen ander is hij erin geslaagd een poëtische tekst te
brengen met twee lagen die elkaar perfect overlappen.
De
tweede prijs gaat naar Wat ik zei
van Elien VALKENEERS, studente
Business aan de PHL. Het gedicht is een lappendeken waar begin- en eindwoord de
naad is die alles aan elkaar naait. Soms is de naad wat dunnetjes, maar de
tekst kabbelt als een 'train of thought' voorbij. Een vlotte tekst die
verwarring en liefde tegen elkaar uitspeelt. Elke zin is een nieuwe vol twijfel
en onverwachte wendingen, verwondering en terwijl je in dit spel van woorden
verder leest vraag je je af, waar dit naartoe gaat en het eindigt met ik weet
het niet meer. En heel het gedicht lost op in het niets. Sterk. Een
toegankelijke tekst, hoezee, die we ook heel graag op het podium zien.
Na urenlang wikken en wegen besloot de jury unisono de eerste prijs, de Pennenvruchten Poëzieprijs 2013 toe te
kennen aan het gedicht Liefde in net
geen lente van Yannick BLERVACQ,
student Education aan de PHL. Hoe vat je een trauma in woorden, wanneer enkel
stilte op zijn plaats is? Liefde in net
geen lente omschrijft op een serene wijze, in ritmisch afgewogen,
klanktechnisch zuivere versregels hoe immens verdriet kan zijn, hoe mooi en
oprecht inleving kan klinken. De jury looft de dichter voor de sobere maar
krachtige beelden die een beklemmende realiteit respectvol weergeven. Zou de
golf van emoties die Vlaanderen overspoelde, treffender verwoord kunnen worden?
Liefde in net geen lente: een
getuigenis van persoonlijke betrokkenheid, een meer dan terechte winnaar van
deze zesde editie.
Mark Meekers (Marcel Rademakers)
|
