Vaak denken we dat onze stemming het gevolg is van wat we meemaken in plaats van andersom. Alberto del Niente al Nada
Ò
Ò
En daarom,mijnheer de voorzitter,eist mijn partij dat alle brandblusappararten in de toekomst uiterlijk tien dagen voor elk brand getest worden." (uit een debat in de stadsraad van Londen)
Een carrière alleen maakt niet gelukkig. Helaas merken sommigen dat pas aan het eind ervan. Olaf Hoenson
Na de stilte komt muziek het dichtst bij het verwoorden van het onuitsprekelijke. Aldous Huxley
Pas als je in het leven bent heen en weer geslingerd, kun je echt bewogen zijn. Hans Stolp
Begrip is het voelen wat een ander denkt, niet het denken wat een ander voelt. Rob van Raalten
De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken. Allen Chalmers
Een eigenaardig misverstand Beste Sigmund, In verband met onze vriendschap, ben ik je verplicht mede te delen wat mij is overkomen. Zoals je bekend was, was ik sinds enkele maanden verloofd met een schat van een meisje. De verloving is thans echter uit door een eigenaardig misverstand. Je moet weten dat ik mijn meisje een paar handschoenen voor haar verjaardag wilde geven. Daar mijn zusje boodschappen ging doen, vroeg ik haar of ze meteen een paar handschoenen wilde kopen. Nu wil het toeval echter dat mijn zusje in dezelfde winkel een paar broekjes kocht. De winkeljuffrouw beging echter de stommiteit de pakjes te verwisselen zodat mijn meisje, in plaats van de handschoenen, de broekjes kreeg. Dat was op zich niet zo erg, maar het briefje dat ik er bij had gedaan deed de deur dicht. Ik had namelijk geschreven: Mijn lieveling, Hierbij stuur ik je een verjaardagscadeautje. Ik heb ze maar een beetje klein gekocht, want er hoeven toch geen grote handen in. Bovendien heeft de winkeljuffrouw ze in mijn bijzijn gepast. Toen kon ik meteen zien hoe elegant ze stonden. De winkeljuffrouw raadde mij aan om die met de drukknoopjes te nemen daar ze zeer vaak aan en uit moeten.Was ik nu maar de enige die eraan mocht komen. Maar ja, natuurlijk zullen er honderden handen naar grijpen en wie weet wat voor vuile handen daar bij zijn. Ik heb daarom maar grijze genomen, die worden niet zo snel vuil. Je moet trouwens oppassen dat ze niet nat worden, want dat geeft enorme vlekken! Ook is het raadzaam om ze af en toe met speksteenpoeder te bestrooien, dan glijden je vingers er makkelijker in. Nu schat, ik hoop dat ik spoedig in de gelegenheid zal zijn om te zien hoe ze staan.
Niemand! Er waren eens drie mensen: IEMAND, IEDEREEN en NIEMAND. Op een dag moest er een belangrijke opdracht worden vervuld. IEDEREEN werd gevraagd dit te doen. IEDEREEN dacht echter dat IEMAND het wel zou doen. En hoewel IEDEREEN het kon, deed NIEMAND het. Hierdoor werd IEMAND boos, omdat het de taak was van IEDEREEN en nu had NIEMAND het gedaan. IEDEREEN dacht dat IEMAND het had kunnen doen, maar NIEMAND had zich gerealiseerd dat niet IEDEREEN het wilde doen. Aan het eind beschuldigde IEDEREEN IEMAND omdat NIEMAND deed wat IEDEREEN had kunnen doen.
Bij deze doe ik het verzoek mij niet voor militaire dienst op te roepen. De reden hiervoor is nogal uitzonderlijk en zal ik hieronder verduidelijken: Mijn vader en ik woonden samen en bezaten een radio en een televisie.
Hij was weduwnaar en ik vrijgezel. Beneden ons woonden een weduwe en haar dochter, beiden schoon van uiterlijk en zonder radio en televisie.
Ik werd verliefd op de weduwe en trouwde haar. Mijn vader werd verliefd op de dochter van mijn vrouw en ook zij trouwden. Toen begon de ellende.
Daar mijn vader de dochter van mijn vrouw, dus ook mijn dochter trouwde is mijn dochter thans mijn moeder. Ik ben tegelijkertijd haar vader, omdat ik met haar moeder ben getrouwd.
Verder werd mijn vader schoonvader omdat mijn vrouw ook zijn schoonmoeder is. Mijn vrouw kreeg inmiddels een zoon, tevens de broer van mijn schoonmoeder omdat die zuster is van mijn zoon. Dus is mijn schoonmoeder ook zijn tante.
De jonge vrouw van mijn vader wordt ook mijn moeder en haar zoon wordt dus mijn broer: mijn zoon is nu oom van mijn kleinkind, omdat hij de broer is van mijn dochter.
Ik ben als man van zijn grootmoeder, zijn grootvader, dus de grootvader is mijn broer. En aangezien de grootvader van mijn broer ook de mijne is, ben ik dientengevolge mijn eigen grootvader.
Aldus, excellentie, veroorloof ik mij U te verzoeken mij van militaire dienst te ontheffen. De wet laat immers niet toe dat een vader, diens zoon en kleinzoon tegelijkertijd onder de wapenen zijn.
P.S. Twijfels? Dan nog maar een keer lezen, en nog een keer en desnoods een schema tekenen en je zal zien dat het echt klopt.
En ik de hele tijd maar denken dat de verhoudingen in mijn familie zo complex zijn, overigens is er in deze familie sprake van een gigantische incestueuze verhouding.
(Novum/AP) - Meer dan 250 duizend kinderen nemen actief deel aan gewapende conflicten in de wereld en tienduizenden meisjes worden door strijders seksueel gebruikt. Het ontvoeren van kinderen gebeurt steeds vaker en systematischer. Dat heeft de speciale vertegenwoordigster van de Verenigde Naties voor kinderen en gewapend conflict, Radhika Coomaraswamy, dinsdag gerapporteerd aan de VN-Veiligheidsraad.
De situatie van kinderen in recente conflictzones als Sierra Leone, Burundi, Liberia en Congo is aanmerkelijk verbeterd, zei Coomaraswamy, maar zoals de situatie in het Midden-Oosten laat zien blijven kinderen het slachtoffer van gewapende conflicten. Zij zijn de eersten die armoede, ondervoeding en gezondheidsproblemen ondervinden als er oorlog uitbreekt. Sinds 2003 zijn meer dan veertien miljoen kinderen tengevolge van geweld ontheemd geraakt in eigen land of daarbuiten en jaarlijks worden acht- tot tienduizend kinderen gedood of verminkt door landmijnen.
Coomaraswamy deed haar verhaal op een openbare bijeenkomst waarop werd bekeken wat er is verbeterd sinds de Veiligheidsraad een jaar geleden een resolutie aannam die paal en perk moet stellen aan het rekruteren van kindsoldaten en de exploitatie van jongeren door partijen in gewapende conflicten. De resolutie voorzag in de oprichting van een commissie die het doden, rekruteren, exploiteren en ontvoeren van kinderen in conflictgebieden rapporteert. Ook werd afgesproken gerichte sancties als wapenembargo's, reisverboden en financiële beperkingen op te leggen aan partijen die internationale wetten tot bescherming van kinderen aan hun laars lappen.
Unicef-directrice Ann Veneman zei dat tengevolge van oorlogen de afgelopen tien jaar zo'n twee miljoen kinderen om het leven zijn gekomen, zeker zes miljoen gewond zijn geraakt of invalide zijn geworden en twaalf miljoen dakloos zijn geworden. Een andere spreker, Ian Bannon van de Wereldbank, zei dat meer dan driehonderd miljoen mensen onder de 25 -bijna 20 procent van alle kinderen en jongeren in de wereld- in landen wonen waar gewapende conflicten aan de gang zijn.
Coomaraswamy zei blij te zijn met de resolutie die de Veiligheidsraad vorig jaar heeft aangenomen, maar het nu tijd te vinden dat hardnekkige overtreders worden aangepakt. Ze vertelde het verhaal van 'Abou' uit Sierra Leone, die als 11-jarige werd ontvoerd door rebellen van het Revolutionair Verenigd Front (RUF). Toen hij op zijn 15de werd gedemobiliseerd was hij RUF-commandant. Zijn gemeenschap nam hem terug, maar hij werd gevreesd en gemeden. Zes maanden later verdween hij, om eerst te gaan vechten met de rebellen in Liberia en daarna in Ivoorkust. Hij was 18 toen hij werd ontwapend. Abou vertelde VN-medewerkers dat vechten het enige was wat hij kon.
Er moet veel meer worden gedaan om te voorkomen dat jongens als Abou van het ene naar het andere conflict worden 'gerecycled', zei Coomaraswamy. De jongeren moeten onderwijs en opleidingen krijgen om hen economisch sterker te maken en minder kwetsbaar tegenover ronselaars. Veneman zei dat kinderen ook meer psychologische en sociale steun nodig hebben. In een slotverklaring werd het belang benadrukt van investering in verbetering van de situatie van jongeren in conflictgebieden.
Salmonella is een darmbacterie die via uitwerpselen van mens en dier in het milieu, water en in levensmiddelen terechtkomt. Deze bacterie kan mensen vooral via rauwe dierlijke levensmiddelen, zoals pluimveevlees, kalfs- en varkensvlees, eieren en zuivelproducten ziek maken. Ook verontreinigde groenten en fruit kunnen salmonella bevatten. Mensen raken door het eten van niet of onvoldoende verhitte producten geïnfecteerd. De bacterie is vernoemd naar D.E. Salmon, een Amerikaanse bacterioloog die naar de veroorzaker van de varkenspest zocht en per ongeluk de salmonella-bacterie ontdekte. Inmiddels zijn ruim 2000 soorten salmonella bekend.
Wat is het ziektebeeld bij een salmonellabesmetting:
De eerste ziekteverschijnselen treden gemiddeld 12 tot 48 uur na het eten van besmet voedsel op. De voedselvergiftiging die kan optreden door een besmetting met salmonella (salmonellose) uit zich naast een korte fase van waterdunne diarree die overgaat in een langere periode met brijachtige diarree vaak met bloed en slijm, buikkrampen, hoofdpijn, lichte koorts, rillingen, misselijkheid, overgeven en slaperigheid. Bij de meeste mensen houden deze verschijnselen twee tot drie dagen aan. Ernstige diarree kan vooral bij jonge kinderen, zwangere vrouwen en oudere personen tot levensbedreigende uitdrogingsverschijnselen leiden. Niet iedereen wordt ziek van een besmetting. Het lichaam van een gezond mens kan een lichte besmetting wel aan. Serieuzer wordt de besmetting als de bacterie doordringt in de bloedbaan. De bacterie kan dan ontstekingen veroorzaken in gewrichten, organen en botten. De patiënt kan dan langdurig last krijgen van buikklachten en gewrichtspijnen.
Volgens de laatste cijfers van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu doen zich jaarlijks ongeveer 50.000 gevallen van salmonellabesmettting voor. Jaarlijks moeten bijna achthonderd besmette personen worden opgenomen in het ziekenhuis en sterven bijna zestig patiënten aan de gevolgen van een voedselinfectie door salmonella.
Hoe verdwijnen de symptonen van de salmonellabesmetting:
Normaal gesproken is een aantal dagen rust en veel drinken voldoende om de symptomen te laten verdwijnen, maar blijft de patiënt daarna nog maanden drager van de bacterie. Het innemen van antibiotica helpt in de normale besmettingsgevallen niet, hoewel dit bij ernstige ziektegevallen soms wel noodzakelijk is.
Hoe is een salmonellabesmetting te voorkomen:
Hygiëne in de keuken is de belangrijkste remedie tegen een salmonellabesmetting. Die is te voorkomen door vleesproducten koel te bewaren, goed te verhitten en gescheiden van andere verse producten te bewerken. De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) raadt aan bij voorkeur geen toetjes, zoals tiramisu en bavarois of mayonaise van rauwe eieren te maken.
Wat voor maatregelen neemt de voedselindustrie tegen de salmonellabacterie:
Ter voorkoming van salmonellabesmettingen is de producent volgens de Warenwet verplicht de waarschuwing op het etiket van pluimveevlees te zetten: ''Let op, geef schadelijke bacteriën geen kans. Zorg daarom dat deze bacteriën niet via de verpakking, uw handen of het keukengerei in uw eten terechtkomen. Maak dit vlees door en door gaar om deze bacteriën uit te schakelen.'' Deze waarschuwing staat ook op kip dat salmonellavrij wordt aangeboden. De VWA controleert sinds 1996 jaarlijks kip en kipproducten op de aanwezigheid van salmonella. Sinds 2001 laten de besmettingen een dalende trend zien. In 2004 is voor het eerst sprake van een significante daling van voedselvergiftigingen. Bron ANP
De geschiedenis van chocolade, een eeuwenoude lekkernij
De banketbakkerij - confiserie kan terugzien op een historie die meer dan 4000 jaar teruggaat. De Egyptenaren toondenhun lekkernijen op papyrus. Suikergoed werd in 1566 voor Christus al op markten verkocht. Chocolade echter kwam pas in beeld toen de oude Azteken en Maya culturen de waarde van de cacaoplant ontdekten. Naar verluidt is de oorsprong daarvan te vinden in de stroomgebieden van de Amazone en de Orinoco. In 600 na Christus migreerden de Maya's naar de noordelijke streken van Zuid-Amerika, waar ze de oudst bekende cacaoplantages vestigenden in het Yucatan gebied. Vermoed wordt, dat de Maya's al eeuwen daarvoor bekend waren met cacao. Zij beschouwden het als een waardevol artikel, zowel als een betalingsartikel en als eenheden voor calculatie.
Maya's en Azteken namen bonen van de cacaoboom en maakten een drank die ze "xocatl"noemden. Volgens legendes van de Azteken-indianen zouden zaden van de cacaoplant uit het Paradijs afkomstig zijn en door het eten van vrucht van de cacaoboom zou wijsheid en kracht verkregen worden. Oude kronieken vermelden dat de Azteken geloofden, dat de god Quetzalcoatl naar de aarde reisde vanuit het Paradijs, op een straal van de Morgenster, met een cacaoboom als geschenk aan de mensen. Zij leerden van Quetzalcoatl hoe de cacaozaden geroosterd en gemalen moesten worden om zo een voedzame pasta te kunnen maken die in water kon worden opgelost. Zij voegden kruiden toe en noemden de drank "chocolatl", wat bitter-water betekent en geloofden, dat deze drank wijsheid en kennis gaf. Het woord "chocolade is" naar men aanneemt afgeleid van het Maya woord "xocoatl"; cacao van het Azteken woord "cacahuatl". Het Mexicaans-Indiaanse woord "chocolate" is van een combinatie van de termen "choco"(=schuim) en "atl"(=water); de vroegste werd alleen als drank geconsumeerd. Als onderdeel van een Mesoamerikaans huwelijksritueel in de twaalfde eeuw werd gedronken uit een kan met schuimende chocolade. Oude Mexicanen geloofden dat Toacatecutli, de godin van het eten en Calchiuhtlucue, de godin van het water, de goddelijke bewaarders van cacao waren. Ieder jaar brachten zij menselijke offers aan de godinnen, het slachtoffer cacao gevend als laatste maaltijd. De Zweedse natuurkundige Carolus Linnaeus (1707-1778) was ontevreden over het woord "cacao" en hernoemde het als "theobroma". Grieks voor "voedsel der Goden". Het wordt gezegd dat Christoffel Columbus de cacaobonen, tijdens zijn vierde reis naar de Nieuwe Wereld, heeft mee terug genomen voor koning Ferdinand, maar dat men ze over het hoofd heeft gezien, in verband met de vele andere schatten die hij had gevonden en meegebracht. Chocolade werd voor het eerst beschreven in 1519 toen de Spaanse ontdekkingsreiziger Hernando Cortez het hof van keizer Montezuma van Mexico bezocht. De Amerikaanse historicus William Hickling schrijft in "De geschiedenis van de verovering van Mexico"(1838), dat Montezuma, geen andere drank tot zich nam dan chocolatl, een mengsel van chocolade, op smaak gebracht met vanille en kruiden en zo bereid tot een drank met de dichtheid van honing, die langzaam in de mond oploste en koud werd genuttigd". Het feit dat Montezuma een bokaal van zijn "chocolatl" consumeerde voordat hij zijn harem binnenging, leidde tot het geloof dat het een afrodisiacum was.
In 1528 bracht Cortez chocolade mee uit Mexico naar het hof van Koning Karel V. Monniken verborgen in Spaanse kloosters, behandelden de ccacaobonen en hielden de chocolade geheim voor bijna een eeuw. Het zorgde voor een profijtelijke industrie voor Spanje, dat cacaobomen plantte in zijn overzeese kolonies. Er was een Italiaanse reiziger, Antonio Carletti, voor nodig, die het chocoladegeheim ontdekte in 1606 en het in andere delen van Europa bracht. Met het afnemen van de Spaanse macht, lekte het geheim van cacao tenslotte uit en de Spaanse monopolie op de chocoladehandel kwam tot een einde. Binnen enkele jaren verspreidde de kennis ervan zich uit over Frankrijk, Italië, Duitsland en Engeland. (Uit: The History of Chocolate and Cocoa p.2 , The Nestlé Comp.,White Plains N.Y.) Toen de Spaanse prinses Maria Theresa zich verloofde met de Louis XIV van Frankrijk in 1615, gaf zij haar verloofde een verlovingscadeau van chocolade, verpakt in een sierlijk kistje. Het eerste chocoladehuis werd geacht geopend te zijn in Londen in 1657 door een Fransman. De chocolade was duur en werd geacht een drank te zijn voor de elite. De zestiende eeuwse Spaanse historicus Oviedo merkte op :"Niemand, dan alleen de rijken en edelen konden het zich permitteren chocolatl te drinken, want het was letterlijk het drinken van geld. Cacao werd een veel gebruikt betaalmiddel tussen allerlei landen; een konijn kostte bijvoorbeeld in Nicaragua 10 gebroken cacaobonen en met 100 van deze zaden kon je een goede slaaf kopen." Chocolade is kennelijk ook gebruikt als een medicijn door artsen uit die tijd. Christopher Ludwig Hoffman's verhandeling Potus Chocolate beveelt chocolade aan voor veel ziektes, het noemend als een kuur voor kardinaal Richelieu's kwalen. Chocolade reisde met hertog Alva naar de Lage Landen. Rond 1730 was de prijs zover gezakt, dat chocolade ook binnen het bereik van anderen, dan alleen de zeer rijken kwam. De uitvinding van de cacaopers in 1828 hielp verder mee de prijs te laten dalen en verbeterde de kwaliteit van de chocolade, door het uitpersen van een deel van de cacaoboter en de drank een gelijkmatigere consistentie gevend.
Met de industriële revolutie kwam de massaproductie van chocolade, die zo de populariteit van chocolade onder de burgerij verspreidde. De introductie van koffie, thee en cacao in Europa besprekend, schreef Isaac Disraeli(1791-1834) in zijn 6-delige Curiosities of Literature: "De Spanjaarden brachten de chocolade vanuit Mexico waar het chocolatl werd genoemd. Het was een ruw mengsel van cacao, mais met orleaan ( een geelachtig rode kleurstof, bereid uit de vruchthuid van een tropische boom (Bix,orellana)), maar de Spanjaarden, het voedsel naar waarde schattend, verbeterden het in een rijker mengsel met suiker, vanille en andere smaakstoffen. Na de koffiehuizen waren er in Londen chocoladehuizen, die een verfijnd en elegant karakter hadden, terwijl de eerste al gewoon waren geworden." Een publicatie over de chocoladeproductie uit 1891 van Walter Baker & Co., beschreef dat: "Bij de ontdekking van Amerika, werd geconstateerd, dat de inboorlingen van het continent grenzend aan de Caraïbische Zee in het bezit waren van twee zaken, die inmiddels overal worden erkend als zeer waardevol, namelijk tabak en chocolade."
Chocolade werd in 1765 in de Verenigde Staten geïntroduceerd door John Hanan, die cacaobonen van Wets-Indië in Dorchester, Mass. importeerde om deze met de hulp van Dr.James Baker te verwerken. De eerste chocoladefabriek in de U.S.A. werd hier gevestigd. Nochtans werd chocolade nog niet echt gewaardeerd door de Amerikaanse kolonisten, totdat vissers van Gloucester,Mass. cacaobonen accepteerden als betaling voor vracht in tropisch Amerika. Hoewel chocolade eeuwenlang werd beschouwd als een drank hoofdzakelijk voor mannen, werd het in de zeventiende eeuw meer erkend als een geëigende drank voor kinderen. De drank had vele toevoegingen als melk, wijn, bier, zoetmakers en kruiden. Het drinken van chocolade werd beschouwd als een heel deftig, sociaal gebeuren.
Het eten van chocolade werd in 1674 geïntroduceerd in de vorm van broodjes en gebak, opgediend in de verkoopplaatsen van chocolade. In 1747 vaardigde Frederik de Grote een edict uit, dat het venten van chocolade verbood. Tegen 1795 stelde Dr. Joseph Fry uit Bristol (Engeland) een stoommachine in bedrijf voor het vermalen van cacaobonen. Een uitvinding die leidde tot de grootschalige productie van chocolade. Rond 1847 verkochten Fry & Sons een "Chocolat Delicieux a Manger.", wat beschouwd wordt als de eerste eetbare chocoladereep. Nestlé verklaart in het boek "De geschiedenis van Chocolade en Cacao" dat vanaf 1800 tot heden, de volgende vier factoren hebben bijgedragen tot het volgroeien van chocolade tot een wereldwijd voedselproduct.
De introductie van cacaopoeder in 1828
De vermindering van de accijnzen.
Verbeteringen in de transportmogelijkheden, van de plantages naar de fabrieken.
De uitvinding van eetbare chocolade en voortdurende verbeteringen in de fabricagemethoden.
Tegen het jaar 1810 produceerde Venezuela de helft van de behoefte aan cacao van de wereld en een derde van al de in de wereld geproduceerde cacao werd door de Spanjaarden geconsumeerd.
De uitvinding van de cacaopers in 1828 door C.J.van Houten, een Hollandse chocoladefabrikant, werkte sterk mee aan het reduceren van de prijs van de chocolade, waardoor het binnen het bereik van de massa kwam. Door het persen van de cacaoboter uit de bonen werd van Houten's systeem een nieuwe productiemethode. Daniel Peter te Vevey, Zwitserland experimenteerde acht jaar voordat hij tenslotte het recept vond voor de productie van eetbare melkchocolade in 1876. Hij bracht zijn uitvinding bij een Zwitserse fabrikant, die vandaag de grootste producent ter wereld is van chocolade : Nestlé In 1879 Rodolfe Lindt te Bern, Zwitserland maakte chocolade, die smolt op de tong. Hij vond het "concheren"uit, een soort verhitten en walzen van chocolade om het te verfijnen. Nadat chocolade was geconcheerd gedurende 72 uur en er cacaoboter was toegevoegd, was de originele "pure" chocolade gecreëerd. Cadbury Brothers exposeerden eetbare chocolade tijden een tentoonstelling in 1849 in Bingly Hall te Birmingham, U.K. De Zwitserse confiseur Jules Sechaud uit Montreux introduceerde een proces voor de productie van gevulde chocolade. De New Yorkse Cacao Exchange, gehuisd in het World Trade Center is begonnen op 1 october 1925, waar kopers en verkopers samenkwamen voor hun transacties. Brazilië en de Ivoorkust zijn de leidende landen in de cacaobonen berg, die bijna de helft van de wereldproductie voor hun rekening nemen. Terwijl de Verenigde Staten de wereld leiden in cacaobonen import en chocoladeproductie is Zwitserland nog steeds het land met de grootste chocoladeconsumptie per hoofd.
In 1980 haalde een spionageverhaal betreffende de chocolade de wereldpers, toen een leerling van het Zwitserse bedrijf Suchard-Tobler zonder succes trachtte een geheim chocoladerecept te verkopen aan Rusland, China, Saoedi Arabië en andere landen. Tegen 1990 had chocolade zijn populariteit als product zijn kwaliteit als een belangrijke zaak ruimschoots bewezen. Het jaarlijkse verbruik van cacaobonen bedraagt gemiddeld 600.000 ton en de chocoladeconsumptie per hoofd stijgt nog steeds sterk. Chocoladeproductie is een miljardenzaak. Norma Kolpas schreef in 1978: "We hebben gezien hoe chocolade zich ontwikkelde van een primitieve drank van oude Latijns Amerikaanse stammen - als een deel van hun religie, handel en sociale leven- tot een drank gewaardeerd door de elite van Europese society en langzamerhand werd ontwikkeld tot het een prima drinkbaar en later perfect eetbaar product was. We hebben ook het complexe verloop gevolgd van de transformatie van een eng verpakt zaad van een vrucht van een exotische boom naar een zeer uitgebreide variatie van zorgvuldig vervaardigde cacao- en chocoladeproducten.
De geboorte van bonbons (in Belgie : pralines ) Mijnheer de Choiseul , hertog van Plessis-Praslin ( 1598-1675) was ambassadeur van Lodewijk XIII en in de strijd tegen Bordelais vroeg hij Lassagne om een lekkernij uit te vinden die de oproerlingen zou kunnen afleiden. Toen hij de koksjongen een restje gesmolten suiker uit een pot zag schrapen en opeten kwam hij op het idee van de "Praline". Maar het is Jean, zoon van Frederic Neuhaus, in 1895 die na het overlijden van diens vader in zijn chocolade winkel als eerste de vulling omhult met chocolade . We schrijven 1912 als de praline geboren is. Tot op heden beschrijven we dit als handvorm pralines of gedompelde pralines, dat wil zeggen overtrokken met een laagje chocolade.
Bonbons worden ook gemaakt in vormen. In deze vormen wordt eerst een laagje chocolade gevloeid, dat aan de wand van de vorm blijft hangen. Na opstijven (hard worden van de chocolade) wordt deze chocolade "huls"gevuld met een vulling en vervolgens dichtgestreken.
Maya's en Azteken namen bonen van de cacaoboom en maakten een drank die ze "xocatl"noemden. Volgens legendes van de Azteken-indianen zouden zaden van de cacaoplant uit het Paradijs afkomstig zijn en door het eten van vrucht van de cacaoboom zou wijsheid en kracht verkregen worden.
et zorgde voor een profijtelijke industrie voor Spanje, dat cacaobomen plantte in zijn overzeese kolonies.
