02-10-2017 om 22:53 geschreven door Marcel Van Colen

We rijden van, zeg maar, München naar Epinal in Frankrijk. Elk heeft zowat zijn eigen route en de mijne loopt via het zwarte woud. Ik ga er nog ‘ein alter Freund’ bezoeken in Grüntal. Tot zowat Stutgart neem ik autostrade en van dan af gaat het binnendoor.

Herman Nickel, zo heet ‘der alte Freund’ is sinds kort met pensioen en is derhalve nooit thuis. Zijn vrouw gelukkig wel en via gsm spreken we af in Musthal waar hij met de mountainbike onderweg is.

“Ha, den Marcel, shönes Gespann hast du da...sieht toll aus…aber EML Beiwagen…die haben doch Scheiss-Radlager!” Watblief??? Hallo!! Iedereen weet dus dat de lagers in het zijspanwiel niet deugen...behalve den dezen dan? Wel godsamme!

Na deze korte ontmoeting gaat de reis verder. Elk iet-of-wat motard kent wel de B500 ofte de ‘Schwarzwaldhochstrasse’. Deze dus voor de eerste keer met het zijspan. Wat een zaligheid! Bochtige wegen tot Stassbourg en daarna meer van hetzelfde in Frankrijk.

Ik zat mij voortdurend af te vragen WTF ik eigenlijk in Polen en godbetert in Bosnië ging zoeken. De mooiste stuurweggetjes vind je nog steeds in Frankrijk en Duitsland. De Noël hoor ik nu wel zeggen “ja maar we hebben ze allemaal wel eens gedaan” Wel...dan doen we ze nog maar een keer..achterstevoor..of eens van oost naar west en terug. Het verveelt nooit.

Ik hag het geluk aan mijn kant: warme zon en nat wegdek; een zegen met een zijspan, want dan kan je al eens driften zónder de lagers te belasten.

Vanavond in ‘mijn kasteel’ in Epinal een laatste keer van onderbroek gewisseld want morgen gaat het linea-recta naar huis. Gedaan met de stuurweggetjes met weinig verkeer.

Vogend jaar dan maar weer?

31-07-2017 om 22:14 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen stuur richting Duitsland (München). We hebben ‘Autobahn’ gepland, kwestie dat het wat opschiet.

Ja Terrerre! Als je al dacht dat grensovergangen alleen moeilijk zijn buiten Europa, spreek Kroatië-Bosnië of omgekeerd, probeer dan maar eens over de autostrade van Oostenrijk naar Duitsland! Ik durf het een ‘Unverschämtheit’ noemen; laten ze 4 vakken samen komen naar 2 om dan zonder controle alles door te laten tegen 10 Km./h. Resutaat: 1 vol uur aanschuiven in de regen! Umweltfreundlich? Mijn gat!

Enfin, dat zorgde ervoor dat ik genoeg had van autostrade en een nieuwe route heb laten berekenen op de GPS, ZONDER AUTOBAHN

En wat een heerlijke route werd het! Zo vol de autostrade was, zo leeg waren de binnenwegen, heerlijk.

Enfin, we zijn in schitterend weer beland in Diessen am Ammersee een beetje vóór München (vanuit thuiszicht)

Morgen nog eens naar Epinal en dat zal het geweest zijn.

De kar?.....Die doet het goed! Heb ze vandaag weer eens laten schuiven en lager blijven heel.

30-07-2017 om 18:26 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen vertrokken richting Oostenrijk met passage door Slovenië.

Gisteren nog snel het nieuw ‘soepapke’ vastgebonden want ook dìt liep tegen de remklauw aan.

Foutje aan de grens bij het uitrijden van Kroatië; nooit gedacht dat binnen Europa nog  veel grenscontrole was EN met zonnenscherm, de slagbomen niet gezien en ei-zo-na doorgereden; de remmen van het span werken dus perfect.

Eens Slovenië binnen zie je eigenlijk alles veranderen. Het wordt ineens véél netter en afgezoomder. De wegen zijn er uitzonderlijk goed (nieuw) en het landschap is het verlengde van Oostenrijk.

Oostenrijk zelf via de Löblpass, wat een heerlijk ritje! Graag had ik de lagers wat meer belast in de bochten maar ik ben toch maar wat behoudener gefahren, kwestie van zonder verdere takelwagen thuis te geraken.

Oostenrijk zelf dan: tja...precies of ze hebben er het gras en de bomen een extra laag groene verf gegeven. Het landschap is er betoverend mooi en je wenst dat de rit nooit eindigt. Wat mij betreft: de mooiste tot nog toe.

Dat deed ie dus wel en het hotel is goed gelegen en is verzorgd. Alleen.....man,man,man...de bediening....!? We worden als lastposten en als het laatste uitschot behandeld. De man voerde nog het excuus aan dat hij het alleen moest doen; daarnet is hem een vrouw te hulp geschoten en die verwenste ons openlijk terwijl ik erbij stond. Mijn bakkes viel zowat open. Ik vond de Oostenrijkers altijd zo net en kleurrijk...pfff..Alleenstaand geval hoop ik.

29-07-2017 om 18:31 geschreven door Marcel Van Colen

Vandaag staat de rit naar Zagreb gepland. Om niet te lang onderweg te zijn en ook niet te lang in het zadel te zitten en wegens het nakende regenweer beslissen we de korste route te nemen via grote wegen. We kunnen gelijk een 4-vaks verbindingsweg op en cruisen aan 90 Km/h.

Na 10 Km. is het zijspan plots niet meer te sturen en knal ik net niet de vangrail in! WTF krijgen we nu? Wegens geen pechstrook stuur ik het zijspanwiel schurkend tegen de vangrail aan.

Lekke voorband, bij nader toezien: ventiel uitgescheurd. Blijkt het nieuwe ventiel te lang en komt bij grotere snelheid tegen de remklauw aan.

Ik zet mijn valies uit met mijn gele vest er bovenop. Den Gino zet zijn gevarendriehoek uit en de Geert diept zowaar 4 gele hesjes op. Wat een toestand! Levensgevaarlijke plek!

Touringassistance hallo. Een duidelijk jonge knaap (jobstudent?) stelt al de juiste vragen en ik geef hem de coördinaten van mijn positie op. “Wat zijn dat voor nummers meneer?” “De coördinaten van mijn positie tiens!” “Ahzo, momentje.....” “Alloo...Alooo?!” 5 min. later: “Meneer, heeft u GPS?” “Ja” “Kan u mij uw huidige coördinaten doorgeven?” “x*wtf? Ja hoor!” “Komt in orde meneer, we sturen een takelwagen.

1 uur later: tring; “hallo” “met Touring Assistance. Er was hier een misverstand maar we hebben net een takelwagen gestuurd” “ok, dank u”

Half uur later: tring; “hallo” “you speak English?” “yes” “Where are you? Near xxx or near yyy?” “No sir I am on the D2 from Osijek to Zagreb” “yes but you are not is Serbia?” “God forbid no. I am in Croatia” “So, well all the same, I look for help in Croatia” We krijgen er een onweersbui bovenop.

Nog een uur later komt daadwerkelijk een takelwagen aan en de brave man brengt mij 5 Km. verderop naar een bandencetrale. Daar worden we door 3 man opgewacht. Ze vliegen er gelijk in en bokken na wat gepas en gepierel de voorkant op.

Ik leg uit op welke manier het voorwiel eruit gaat. “No worry sir, we manage!” Degene die engels spreekt drukt de band van de velg weg en pierelt door de vrijgekomen plaats een nieuw ventiel door het gat. Genen uil zunne diene Kerwaat!!!

Band opgepomt, klaar!

Met 3 uren vertraging zetten wij met z’n allen de reis verder.

27-07-2017 om 19:09 geschreven door Marcel Van Colen

Gisteren hebben ze mij dus weliswaar een nieuwe voorband gemonteerd, echter zonder resultaat. Gisteravond opgezocht wat ‘kogellager’ heet in het Kroatisch, ingegeven bij de dichtst grote stad en een site gevonden van een magazijn. Vanmorgen in alle vroegte het wiel ingepakt in de koffer van den Gino, via bankautomaat naar het magazijn, 2 lagers gekocht, naar de dichtsbijzijnde universele autogarage om de lagers te monteren, 5 Km. verderop in een bandencentrale het wiel laten uitbalanceren en 2 uren later zaten we aan het ontbijt, weeral door onze Geert klaargemaakt met 5 min. eitjes en alles. Fantastisch toch?

Nu kan je van de Kroaten veel zeggen, dat het bvb allemaal oude zatlappen zijn, en ja, ze zijn er wel maar wij hebben bovenste beste ervaringen met deze mensen; vriendelijk, behulpzaam, doen moeite om engels of duits te spreken...Als je dus in België een Kroaat tegen het lijf loopt, bejegen hem met gepast respect graag.

Bref, na het ontbijt, wieletje gemonteerd, remtangen uitgelijnd en ie loopt en remt als nooit tevoren. Dank je wel Gino voor het vervoer en dank jullie wel Kroaten voor de assistance!

Voor de rest van de dag nog even een bezoekje aan een oorlogsmonument uit MCMXLVII (even uitvogelen!) en dan rust.

Nog even langs de bistro voor een avondsnak en dat was het dus voor Bilje

26-07-2017 om 16:50 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen vanuit Bosnië Herzogowina terug richting Kroatië. In de regen! Wat een verschil met de vorige dagen. Winterkleren aangetrokken, zomerhandschoenen aangehouden, ‘Renault’ vingers weer opgedoken, net voor de grens met Kroatië gewarmd aan een ‘tepli cokolada’, aangekocht met de laatste Bosnische Marken en hopla de grens over. Tenminste, dat dachten we. We stonden vooraan in de rij wachtenden aan de grens met ons Europa.....en we stonden er voor 2 uren!!!!

Nu had ik de laatste dagen toch weeral nieuwe gewaarwordingen in het stuur en ik vermoedde een onbalans in het voorwiel. Terwijl we nu toch stonden te wachten in een intussen stralende zon kon ik evengoed even het voorwiel onderzoeken. Spatbord afgeschroefd, overal aan getrokken en geschud...tja...een beetje speling op de trekstangen van de remklauwen...

Onderweg, na de grensovergang, kon ik het voorwiel beter gadeslaan en ik merkte een heen en weer lopende voorband.

Bij het appartement aangekomen, naar bandencentrale gevraagd, deze opgezocht...supermoderne bandencentrale met zeer vriendelijke mensen. “Ha meneer, ik zie het direct: dat is een straatoude band (mj 1998)..vandaar.” Met veel gedoe voorband vervangen; ik zweer het je: een is een klereding om aan te werken!. Terug richting appartement; toestand nog erger!

Gereedschap genomen, nog wat geleend van onze host, den Gino heeft ‘zijn vuile kleren’ aangetrokken,.. en voorwiel uitgenomen. Je kon het al raden zeker?..hetgeen ik meest vreesde...lagers naar de kl....!!!!! Het blijken standaardlagers te zijn: 6204 2RS. Morgen kunnen we op zoek want we blijven gelukkig één dag ter plaatse en den Gino brengt mij met de auto.

De Geert heeft intussen zijn kookkunsten en het BBQ-stel van de host bovengehaald en het was weer verduiveld lekker. Het kon mijn zinnen echter niet helemaal verzetten. Die kar brengt mij bijna tot wanhoop. Klereding godverd.

Allez, duimen maar!!!

25-07-2017 om 21:58 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen in alle vroegte vertrokken voor een langere rit van Dubrovnik naar Banja Luka. Daarbij is 3 x de grens te nemen: HR>BIH>Hr>BIH. Nr. 3 liet ons toch weer een kwartier wachten. Gelukkig was het nog maar half acht en dus niet te warm. Enfin, een beetje chaos hoort er altijd bij wanneer je het oostblok bezoekt. De ganse dag lang waren de wegen super; lange slingers en mooi uitzicht. Bosnië was zomogelijk nog mooier dan Kroatië.

Even nog aan Mostar voorbij maar helaas geen tijd om de fameuse brug te bezoeken. Véél te veel verkeer trouwens naar het centrum

Het weer? Naar mijn gevoel draaglijker, volgens Geert toch weer nagenoeg de ganse dag 30 graden. Zou het stilaan wennen?

Het van 1975 geleden dat ik langere tijd (8 maanden) in Bosnië was en er is buiten de natuur natuurlijk veel veranderd. Wat vooral opvalt zijn de vele kogelgaten in huizen en appartementen. Het kan hier tijdens de jongste oorlog in de jaren 90 geen pretje geweest zijn!

24-07-2017 om 17:52 geschreven door Marcel Van Colen

Wat komt er na Split? Juist...ja...Dubrovnik. Oude stad met de rug tegen de bergwand..ommuurd...warm....rode daken...bla..bla...bla....je m’en fous!

Het doel is de weg. Voilà!

De rit dus naar Dubrovnik: kortse afstand via de kust, de langst mogelijke tijd...veel verkeer..... geeuw...een uur in de zon gebakken aan de grens met HR, want efkens langs de kust van BIH...godverdegodver...

Apartement opgezocht...zucht...gedouchet....en laat me verder met rust, ja? Ik slaap in de keuken, nèh!

22-07-2017 om 16:35 geschreven door Marcel Van Colen

Noem een aantal steden in Kroatië en gegarandeerd komt zeer snel ‘Split’. Wel het is daar dat we nu zijn maar dat is maar nipt. Split is ternauwernood aan een inferno ontsnapt. Bij het binnenrijden van de agglomeratie is het al te zien: de begroeide bergflanken met overal huizen tussenin zijn zwartgeblakerd. De huizen werden maar net gered. Vanuit het raam van de hotelkamer is rondom een afgebrande bergflank te zien. Het vuur kwam tot op zo’n 100m. Van het hotel..vandaar.

De rit naar Split? Heerlijk! Mooie weg, mooi landschap, weinig verkeer, goede medereizigers en.....een meelopend zijspanwiel. Wat is zijspanrijden toch mooi en ontspannend. Toch als het mechanische meewil. Alleen...ja, het weer, ik weet het, het is nooit goed maar zeg nu zelf, 38 graden is van het goede teveel, toch? De mussen vallen dood van het dak en de krekels wachten gewoon de koelte van de avond af. Inderdaad ’s avonds koelt het gelukkig wel af. Kiezen tussen de verregende en koude baltische staten en de stomende balkanlanden is als kiezen tussen kiespijn en oorpijn zeker? Of hebben we ons gewoon van seizoen vergist?

21-07-2017 om 16:40 geschreven door Marcel Van Colen

Kroatië heeft zijn ware gelaat getoond: oneindige groene heuvels en kronkelweggetjes, voor de motards een zegen, tenzij misschien de grote hitte van de laatste dagen. Den Gino had het wel iets minder naar zijn schik in de cabrio want de wegen waren smal en niet altijd van de beste kwaliteit. Kwam daarbij dat de motards op het laatst de teugels vierden. Ja, ik weet het.....opletten voor het lager van het zijspanwiel maar de lokroep kan sterk zijn.

Morgen wordt een rustdag, maar net op tijd, want de kilometers in de zon eisen hun tol.

19-07-2017 om 18:44 geschreven door Marcel Van Colen

Zolang ernaar verlangd maar moest dat nu echt direct boven de 30 graden? Je vraagt je af of het overal dezelfde zon is. Kan het nu dat 700 Km verder zuidwaarts zoveel verschil maakt?

Deze morgen waren we na 10 min. al de grens over naar Kroatië, ttz tot aan de grens want aan de grens zelf hielden ze ons nog even bezig in het verenigd Europa.

En passant even Pula bezocht; nu ja, de in archeologie geïnteresseerden in ieder geval. Mij kon het collosseum niet boeien. 14 Kuna om die ruïne te bezoeken? Afbreken die oude troep!

Over Kroatië: mooi landschap, goede kronkelende wegen, weinig traffic....maar...warm!

Vanavond in een super appartement aangekomen. Echter voor één nacht maar. Jammer want iedereen bleef er graag wel een tijdje.

De Geert, kok van dienst, bereidt een BBQ voor. Waarom hem tegenspreken?

18-07-2017 om 17:40 geschreven door Marcel Van Colen

Naar de zon

Vanmorgen vertrokken in de nieuwe constellatie. Mijn mama gaf de winterhandschoenen mee met den Gino en die kon ik verdomde goed gebruiken; eisig kalt!

Den Brenner en teglijk de grens over met Italië, een uurtje of 2 file rijden en we konden aan de mooie bochten beginnen richting Trieste. Jammer dat den Ad mij op het hart gedrukt heeft van niet te wild in de bochten te gaan want ik had er na al die dagen rechtdoor echt wel zin in. Enfin ik zal me maar gedeisd houden en braafjes de Goldwing met aanhanger volgen. Niet dat die er ook altijd zachtzinnig mee omspringt!

Deze middag gingen de winterhandschoenen en de pullover uit en het was bij wijlen flink zweten onder de helm.

We zijn intussen in Slovenië aanbeland en den Geert heeft toch wel een autentiek oostblok-hotelletje gevonden zeker. Gelukkig is mijn mama er niet bij want ze zou niet blij zijn. Voor het avondeten en voor het ontbijt hebben wij gelukkig wel kunnen onderhandelen met de barman; hij brengt het voor mekaar.

We rijden dus duidelijk de zomer in 

17-07-2017 om 18:05 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen was de start van de aansluitende reis naar Kroatië. Het dametje in het hotel (B&B) in Sankt Pölten had een heel verhaal over haar moeder die Ukraïnse is en op 15 jarige leeftijd tijdens de oorlog in een treinwagon gedeporteerd werd naar Tjechië. Toevallig 2 dagen tevoor het concentratiekamp bezocht, kreeg ik toch weer een krop in de keel. Buiten was het strontweer en ik had slechts een 6 tal uren te rijden, vandaar heb ik het dametje het volledige verhaal laten doen. Wat betekent een kleine panne met oponthoud al tegenover zulke gebeurtenissen? Ik was weer zéér klein toen ik vertrok en ik heb de koude en regen over mij laten komen met de gedachte dat ik toch een gelukzak was.

Het hotel in Gries am Brenner herbergt mij vannacht en ik neem er morgen een snipperdag; vrijwillige afstand van de brommer. Morgenavond verwacht ik de nieuwe reisgenoten: Geert en Marleen, Gino en Carol.

Over Österreich kan je kort zijn: proper en net, mooi land met veel traditie en een begrijpelijke taal. Alleen hebben ze mij vandaag toch al € 15,00 afgetroggeld voor vignet en Brenner en ik heb nog helemaal geen Brenner gezien. Den Gino beweert dat ik mijn aardrijkskunde van geen kanten ken maar IK HEB GEEN BRENNER GEZIEN !

Onderweg heb ik een biker getroffen die uit Kroatië kwam en die vertelde dat het daar een super weertje is. Laat ons dan maar hopen dat het nog een tijdje aanhoudt.

Den Daniël en de Noël zijn intussen in Duitsland geland. De Noël zou zich nog eens in de bochten gesmeten hebben!

15-07-2017 om 20:52 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen gelijk afscheid genomen van de 2 metgezellen. Niettegenstaande onze routes een tijdlang gelijk liepen waren we elkaar toch snel kwijt. Goede reis verder!

Zelf heb ik gekozen voor de snelste route door Tjechië naar Oostenrijk, na eerst mijn overschot aan Zlotty (spreek uit: zwottie!) uitgewisseld te hebben voor E98.

En ja hoor, ook Tjechië is prachtig. Ik was er laatst in 1987 voor het werk. Een hoop bekende namen: Bohomin (fabriek Bekaert), Ostrava (hotel), Olomouc (spreek olomo-oets) op doorreis en nog meer....

Tegen 12:00h de grens al over met Oostenrijk; Die kar loopt lekker trillingvrij bij 4000 RPM. En het karrewiel?..het draaide voort!

In het Gästehaus in Österreich lag de sleutel klaar in een kistje aan de deur; praktisch, toch?

Résumé Polen?

-          Prachtig land

-          Goede hotels

-          Lekker eten

-          Vriendelijke mensen

-          Veel tankstations

-          Overal netjes en propere toiletten

-          Veelal slechte tot zeer slechte wegen­

-          Alle autobestuurders heten Robert Kubica

Résumé Baltische staten?

-          Idem dito zonder Kubica

-          Het verblijf was er te kort behalve mezelf in Riga

-          En voor Estland moet je de collega’s vragen; ik ben er namelijk niet geraakt

14-07-2017 om 23:21 geschreven door Marcel Van Colen

Verbindingsrit naar Oswiescim

Zomerweer, ja hallo ! De godganse voormiddag in regen en kou  bij windkracht 10 ja. De namiddag was ons beter gezind en zelfs de wegen werden beter.

Het voor morgen geplande bezoek aan Auschwitz hebben we in de vooravond noch afgewerkt. Ttz we zijn niet in het museum binnen geweest wegens te lange wachtrijen maar we zijn de gebouwen buitenom toch langsgelopen van zowel Auschwitz als Birkenau. Het is een hoop emoties tegelijk: ongeloof, afschuw, woede, teneergeslagenheid.....

Morgenvroeg scheiden de wegen van het zijspan en de solo’s. 3 wielen door Tsjechië richting Oostenrijk. De overige keren het stuur richting huiswaarts en overnachten noch eens in Tjechië om finaal maanagavond thuis te komen.

13-07-2017 om 17:33 geschreven door Marcel Van Colen

Same rock, different place ; remember ?

Alles went zeker?

De landschappen waren weer mooi, de velden weer uitgestrekt, de wegen weer recht en slecht, de koeien weer vierkant en onzichtbaar. De Poolse autobestuurders reden weer als idioten. De belgen waren weer voorbeeldig....

Het weer wordt allengs te warm voor winterkleren; eens zien of we ons morgen aan zomerkleren riskeren. Gisteravond en vannacht moet de regen er tijdens het onweer zowat allemaal uitgevallen zijn, toch?

Veel valt er dus niet te melden behalve misschien dat mijn handschoenen op de moto te drogen hingen en kompleet vergeten werden ivm het onweer. Raad maar wat! Enfin, zoals altijd wist den Daniël onmiddelijk de oplossing om die binnenstebuiten te keren en te drogen....hij is er een tijdje zoet mee geweest.... maar ik kan mijn Goretex-handschoenen nu binnenste-buiten dragen om ze zon-gedroogd te krijgen.

Vandaag dus een ispiratieloze rit zonder ander doel dan het hotel te bereiken.

Ahja... het zijspanwiel..Wel, bij elke stop gecontroleerd en eens flink aan geschud...geen speling te voelen. De remplakketten worden ook niet meer uitéén geduwd. Zou het dan toch...?

Voor de techneuten: volgens Ad van Gils zit op de binnenkant een hoekkontaktlager en op de buitenkant een standaard kogellager. Zomee worden de zijdelinkse krachten die optreden bij linkse bochten door het binnenlager opgevangen. Advies van Ad: niet met volle lading als een gek tekeer gaan in linkse bochten! Zou ik dat dan gedaan hebben onderweg naar Toulon??

12-07-2017 om 17:27 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen met goede moed maar toch met een bang hart vertrokken. Wat intussen allemaal over die wiellagers verteld werd plus de uitleg van een BMW receptionist en NIET een technicus vond ik niet geruststellend.

De ontmoeting onderweg met mijn metgezellen liep niet helemaal vlekkeloos maar tegen de middag hebben we elkaar toch getroffen onderweg. Zij hadden weeral een flink stuk offroad achter de kiezen. De routing van de Noël vetrouw ik dus ook al niet meer. Vandaar dat ik mijn eigen gemaakte route heb vervolgd ná eerst een grondige inspectie van het zijspanwiel. Dit lijkt voor het ogenblik ok.

En ziedaar: van verschillende kanten komen we binnen dezelfde minuut aan het hotel. De tijdzone liet ons een uur inwinnen en we waren vóór 15:00 op de kamer. Het moet niet elke dag 7 à 8 uur in het zadel zijn.

De receptioniste was weliswaar een mooi kind maar niet van de vriendelijkste; een poolse dus!

Mijn route liep weer vlak langs de russische grens en dat zal je geweten hebben. Rijen lang russische vrachtwagens om de grens over te steken. Gelukkig werd 1 rijspoor vrijgelaten en kwam ik redelijk door.

Het wordt zo stilaan heet in Polen, echter gepaard met een fikse regenbui. Of we morgen zomerkleren aan kunnen trekken?

11-07-2017 om 15:32 geschreven door Marcel Van Colen

10-07-2017 om 18:43 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmiddag het zijspan opgehaald bij de BMW dealer in Riga.

Blijkbaar gaat het nu toch over instelbare lagers (hoekkontaktlagers of conische lagers) in tegenstelling tot eerdere berichten dat het om rechte lagers gaat.

Enfin, in de garage hebben ze enkel de lagerspeling moeten bijstellen. Ze gaven het voertuig ook maar meteen een wasbeurt; schijnbaar ‘standard policy’

Bij de rit naar het hotel toe was het remmen weer zoals vanouds, hetgeen betekent dat er geen lagerspeling meer is.

Ik kan dus beginnen aan de nieuwe planning en tegen morgenavond de Noël en den Daniël vervoegen.

Dus hopelijk: Austria her we come!

Toch nog snel even het hotel in Polen waarschuwen dat we er aankomen want in al de commotie had onze Noël niet enkel mijn verblijf geännuleerd maar gewoon beide kamers.

Onze routes voor morgen komen ergens samen. Misschien treffen we elkaar onderweg al

10-07-2017 om 11:30 geschreven door Marcel Van Colen