Vanmorgen was de
start van de aansluitende reis naar Kroatië. Het dametje in het hotel (B&B) in Sankt Pölten had een heel verhaal over haar moeder die
Ukraïnse is en op 15 jarige leeftijd tijdens de
oorlog in een treinwagon gedeporteerd werd naar Tjechië. Toevallig 2 dagen tevoor het concentratiekamp
bezocht, kreeg ik toch weer een krop in de keel. Buiten was het strontweer en
ik had slechts een 6 tal uren te rijden, vandaar heb ik het dametje het
volledige verhaal laten doen. Wat betekent een kleine panne met oponthoud al
tegenover zulke gebeurtenissen? Ik was weer zéér klein toen ik vertrok en ik heb de koude en
regen over mij laten komen met de gedachte dat ik toch een gelukzak was.
Het hotel in
Gries am Brenner herbergt mij vannacht en ik neem er morgen een snipperdag;
vrijwillige afstand van de brommer. Morgenavond verwacht ik de nieuwe
reisgenoten: Geert en Marleen, Gino en Carol.
Over Österreich kan je kort zijn: proper en net, mooi
land met veel traditie en een begrijpelijke taal. Alleen hebben ze mij vandaag
toch al 15,00 afgetroggeld voor
vignet en Brenner en ik heb nog helemaal geen Brenner gezien. Den Gino beweert
dat ik mijn aardrijkskunde van geen kanten ken maar IK HEB GEEN BRENNER GEZIEN
!
Onderweg heb ik
een biker getroffen die uit Kroatië kwam en die vertelde
dat het daar een super weertje is. Laat ons dan maar hopen dat het nog een
tijdje aanhoudt.
Den Daniël en de Noël zijn intussen in Duitsland geland. De Noël zou zich nog eens in de bochten gesmeten hebben!
|