Vanmorgen met goede moed maar toch met een bang hart vertrokken. Wat intussen allemaal over die wiellagers verteld werd plus de uitleg van een BMW receptionist en NIET een technicus vond ik niet geruststellend.

De ontmoeting onderweg met mijn metgezellen liep niet helemaal vlekkeloos maar tegen de middag hebben we elkaar toch getroffen onderweg. Zij hadden weeral een flink stuk offroad achter de kiezen. De routing van de Noël vetrouw ik dus ook al niet meer. Vandaar dat ik mijn eigen gemaakte route heb vervolgd ná eerst een grondige inspectie van het zijspanwiel. Dit lijkt voor het ogenblik ok.

En ziedaar: van verschillende kanten komen we binnen dezelfde minuut aan het hotel. De tijdzone liet ons een uur inwinnen en we waren vóór 15:00 op de kamer. Het moet niet elke dag 7 à 8 uur in het zadel zijn.

De receptioniste was weliswaar een mooi kind maar niet van de vriendelijkste; een poolse dus!

Mijn route liep weer vlak langs de russische grens en dat zal je geweten hebben. Rijen lang russische vrachtwagens om de grens over te steken. Gelukkig werd 1 rijspoor vrijgelaten en kwam ik redelijk door.

Het wordt zo stilaan heet in Polen, echter gepaard met een fikse regenbui. Of we morgen zomerkleren aan kunnen trekken?