Vanmorgen vertrokken richting Oostenrijk met passage door Slovenië.

Gisteren nog snel het nieuw ‘soepapke’ vastgebonden want ook dìt liep tegen de remklauw aan.

Foutje aan de grens bij het uitrijden van Kroatië; nooit gedacht dat binnen Europa nog  veel grenscontrole was EN met zonnenscherm, de slagbomen niet gezien en ei-zo-na doorgereden; de remmen van het span werken dus perfect.

Eens Slovenië binnen zie je eigenlijk alles veranderen. Het wordt ineens véél netter en afgezoomder. De wegen zijn er uitzonderlijk goed (nieuw) en het landschap is het verlengde van Oostenrijk.

Oostenrijk zelf via de Löblpass, wat een heerlijk ritje! Graag had ik de lagers wat meer belast in de bochten maar ik ben toch maar wat behoudener gefahren, kwestie van zonder verdere takelwagen thuis te geraken.

Oostenrijk zelf dan: tja...precies of ze hebben er het gras en de bomen een extra laag groene verf gegeven. Het landschap is er betoverend mooi en je wenst dat de rit nooit eindigt. Wat mij betreft: de mooiste tot nog toe.

Dat deed ie dus wel en het hotel is goed gelegen en is verzorgd. Alleen.....man,man,man...de bediening....!? We worden als lastposten en als het laatste uitschot behandeld. De man voerde nog het excuus aan dat hij het alleen moest doen; daarnet is hem een vrouw te hulp geschoten en die verwenste ons openlijk terwijl ik erbij stond. Mijn bakkes viel zowat open. Ik vond de Oostenrijkers altijd zo net en kleurrijk...pfff..Alleenstaand geval hoop ik.