Vanmorgen stuur richting Duitsland (München). We hebben ‘Autobahn’ gepland, kwestie dat het wat opschiet.

Ja Terrerre! Als je al dacht dat grensovergangen alleen moeilijk zijn buiten Europa, spreek Kroatië-Bosnië of omgekeerd, probeer dan maar eens over de autostrade van Oostenrijk naar Duitsland! Ik durf het een ‘Unverschämtheit’ noemen; laten ze 4 vakken samen komen naar 2 om dan zonder controle alles door te laten tegen 10 Km./h. Resutaat: 1 vol uur aanschuiven in de regen! Umweltfreundlich? Mijn gat!

Enfin, dat zorgde ervoor dat ik genoeg had van autostrade en een nieuwe route heb laten berekenen op de GPS, ZONDER AUTOBAHN

En wat een heerlijke route werd het! Zo vol de autostrade was, zo leeg waren de binnenwegen, heerlijk.

Enfin, we zijn in schitterend weer beland in Diessen am Ammersee een beetje vóór München (vanuit thuiszicht)

Morgen nog eens naar Epinal en dat zal het geweest zijn.

De kar?.....Die doet het goed! Heb ze vandaag weer eens laten schuiven en lager blijven heel.

30-07-2017 om 18:26 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen vertrokken richting Oostenrijk met passage door Slovenië.

Gisteren nog snel het nieuw ‘soepapke’ vastgebonden want ook dìt liep tegen de remklauw aan.

Foutje aan de grens bij het uitrijden van Kroatië; nooit gedacht dat binnen Europa nog  veel grenscontrole was EN met zonnenscherm, de slagbomen niet gezien en ei-zo-na doorgereden; de remmen van het span werken dus perfect.

Eens Slovenië binnen zie je eigenlijk alles veranderen. Het wordt ineens véél netter en afgezoomder. De wegen zijn er uitzonderlijk goed (nieuw) en het landschap is het verlengde van Oostenrijk.

Oostenrijk zelf via de Löblpass, wat een heerlijk ritje! Graag had ik de lagers wat meer belast in de bochten maar ik ben toch maar wat behoudener gefahren, kwestie van zonder verdere takelwagen thuis te geraken.

Oostenrijk zelf dan: tja...precies of ze hebben er het gras en de bomen een extra laag groene verf gegeven. Het landschap is er betoverend mooi en je wenst dat de rit nooit eindigt. Wat mij betreft: de mooiste tot nog toe.

Dat deed ie dus wel en het hotel is goed gelegen en is verzorgd. Alleen.....man,man,man...de bediening....!? We worden als lastposten en als het laatste uitschot behandeld. De man voerde nog het excuus aan dat hij het alleen moest doen; daarnet is hem een vrouw te hulp geschoten en die verwenste ons openlijk terwijl ik erbij stond. Mijn bakkes viel zowat open. Ik vond de Oostenrijkers altijd zo net en kleurrijk...pfff..Alleenstaand geval hoop ik.

29-07-2017 om 18:31 geschreven door Marcel Van Colen

Vandaag staat de rit naar Zagreb gepland. Om niet te lang onderweg te zijn en ook niet te lang in het zadel te zitten en wegens het nakende regenweer beslissen we de korste route te nemen via grote wegen. We kunnen gelijk een 4-vaks verbindingsweg op en cruisen aan 90 Km/h.

Na 10 Km. is het zijspan plots niet meer te sturen en knal ik net niet de vangrail in! WTF krijgen we nu? Wegens geen pechstrook stuur ik het zijspanwiel schurkend tegen de vangrail aan.

Lekke voorband, bij nader toezien: ventiel uitgescheurd. Blijkt het nieuwe ventiel te lang en komt bij grotere snelheid tegen de remklauw aan.

Ik zet mijn valies uit met mijn gele vest er bovenop. Den Gino zet zijn gevarendriehoek uit en de Geert diept zowaar 4 gele hesjes op. Wat een toestand! Levensgevaarlijke plek!

Touringassistance hallo. Een duidelijk jonge knaap (jobstudent?) stelt al de juiste vragen en ik geef hem de coördinaten van mijn positie op. “Wat zijn dat voor nummers meneer?” “De coördinaten van mijn positie tiens!” “Ahzo, momentje.....” “Alloo...Alooo?!” 5 min. later: “Meneer, heeft u GPS?” “Ja” “Kan u mij uw huidige coördinaten doorgeven?” “x*wtf? Ja hoor!” “Komt in orde meneer, we sturen een takelwagen.

1 uur later: tring; “hallo” “met Touring Assistance. Er was hier een misverstand maar we hebben net een takelwagen gestuurd” “ok, dank u”

Half uur later: tring; “hallo” “you speak English?” “yes” “Where are you? Near xxx or near yyy?” “No sir I am on the D2 from Osijek to Zagreb” “yes but you are not is Serbia?” “God forbid no. I am in Croatia” “So, well all the same, I look for help in Croatia” We krijgen er een onweersbui bovenop.

Nog een uur later komt daadwerkelijk een takelwagen aan en de brave man brengt mij 5 Km. verderop naar een bandencetrale. Daar worden we door 3 man opgewacht. Ze vliegen er gelijk in en bokken na wat gepas en gepierel de voorkant op.

Ik leg uit op welke manier het voorwiel eruit gaat. “No worry sir, we manage!” Degene die engels spreekt drukt de band van de velg weg en pierelt door de vrijgekomen plaats een nieuw ventiel door het gat. Genen uil zunne diene Kerwaat!!!

Band opgepomt, klaar!

Met 3 uren vertraging zetten wij met z’n allen de reis verder.

27-07-2017 om 19:09 geschreven door Marcel Van Colen

Gisteren hebben ze mij dus weliswaar een nieuwe voorband gemonteerd, echter zonder resultaat. Gisteravond opgezocht wat ‘kogellager’ heet in het Kroatisch, ingegeven bij de dichtst grote stad en een site gevonden van een magazijn. Vanmorgen in alle vroegte het wiel ingepakt in de koffer van den Gino, via bankautomaat naar het magazijn, 2 lagers gekocht, naar de dichtsbijzijnde universele autogarage om de lagers te monteren, 5 Km. verderop in een bandencentrale het wiel laten uitbalanceren en 2 uren later zaten we aan het ontbijt, weeral door onze Geert klaargemaakt met 5 min. eitjes en alles. Fantastisch toch?

Nu kan je van de Kroaten veel zeggen, dat het bvb allemaal oude zatlappen zijn, en ja, ze zijn er wel maar wij hebben bovenste beste ervaringen met deze mensen; vriendelijk, behulpzaam, doen moeite om engels of duits te spreken...Als je dus in België een Kroaat tegen het lijf loopt, bejegen hem met gepast respect graag.

Bref, na het ontbijt, wieletje gemonteerd, remtangen uitgelijnd en ie loopt en remt als nooit tevoren. Dank je wel Gino voor het vervoer en dank jullie wel Kroaten voor de assistance!

Voor de rest van de dag nog even een bezoekje aan een oorlogsmonument uit MCMXLVII (even uitvogelen!) en dan rust.

Nog even langs de bistro voor een avondsnak en dat was het dus voor Bilje

26-07-2017 om 16:50 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen vanuit Bosnië Herzogowina terug richting Kroatië. In de regen! Wat een verschil met de vorige dagen. Winterkleren aangetrokken, zomerhandschoenen aangehouden, ‘Renault’ vingers weer opgedoken, net voor de grens met Kroatië gewarmd aan een ‘tepli cokolada’, aangekocht met de laatste Bosnische Marken en hopla de grens over. Tenminste, dat dachten we. We stonden vooraan in de rij wachtenden aan de grens met ons Europa.....en we stonden er voor 2 uren!!!!

Nu had ik de laatste dagen toch weeral nieuwe gewaarwordingen in het stuur en ik vermoedde een onbalans in het voorwiel. Terwijl we nu toch stonden te wachten in een intussen stralende zon kon ik evengoed even het voorwiel onderzoeken. Spatbord afgeschroefd, overal aan getrokken en geschud...tja...een beetje speling op de trekstangen van de remklauwen...

Onderweg, na de grensovergang, kon ik het voorwiel beter gadeslaan en ik merkte een heen en weer lopende voorband.

Bij het appartement aangekomen, naar bandencentrale gevraagd, deze opgezocht...supermoderne bandencentrale met zeer vriendelijke mensen. “Ha meneer, ik zie het direct: dat is een straatoude band (mj 1998)..vandaar.” Met veel gedoe voorband vervangen; ik zweer het je: een is een klereding om aan te werken!. Terug richting appartement; toestand nog erger!

Gereedschap genomen, nog wat geleend van onze host, den Gino heeft ‘zijn vuile kleren’ aangetrokken,.. en voorwiel uitgenomen. Je kon het al raden zeker?..hetgeen ik meest vreesde...lagers naar de kl....!!!!! Het blijken standaardlagers te zijn: 6204 2RS. Morgen kunnen we op zoek want we blijven gelukkig één dag ter plaatse en den Gino brengt mij met de auto.

De Geert heeft intussen zijn kookkunsten en het BBQ-stel van de host bovengehaald en het was weer verduiveld lekker. Het kon mijn zinnen echter niet helemaal verzetten. Die kar brengt mij bijna tot wanhoop. Klereding godverd.

Allez, duimen maar!!!

25-07-2017 om 21:58 geschreven door Marcel Van Colen

Vanmorgen in alle vroegte vertrokken voor een langere rit van Dubrovnik naar Banja Luka. Daarbij is 3 x de grens te nemen: HR>BIH>Hr>BIH. Nr. 3 liet ons toch weer een kwartier wachten. Gelukkig was het nog maar half acht en dus niet te warm. Enfin, een beetje chaos hoort er altijd bij wanneer je het oostblok bezoekt. De ganse dag lang waren de wegen super; lange slingers en mooi uitzicht. Bosnië was zomogelijk nog mooier dan Kroatië.

Even nog aan Mostar voorbij maar helaas geen tijd om de fameuse brug te bezoeken. Véél te veel verkeer trouwens naar het centrum

Het weer? Naar mijn gevoel draaglijker, volgens Geert toch weer nagenoeg de ganse dag 30 graden. Zou het stilaan wennen?

Het van 1975 geleden dat ik langere tijd (8 maanden) in Bosnië was en er is buiten de natuur natuurlijk veel veranderd. Wat vooral opvalt zijn de vele kogelgaten in huizen en appartementen. Het kan hier tijdens de jongste oorlog in de jaren 90 geen pretje geweest zijn!

24-07-2017 om 17:52 geschreven door Marcel Van Colen