Noem een aantal steden in Kroatië en gegarandeerd komt zeer snel ‘Split’. Wel het is daar dat we nu zijn maar dat is maar nipt. Split is ternauwernood aan een inferno ontsnapt. Bij het binnenrijden van de agglomeratie is het al te zien: de begroeide bergflanken met overal huizen tussenin zijn zwartgeblakerd. De huizen werden maar net gered. Vanuit het raam van de hotelkamer is rondom een afgebrande bergflank te zien. Het vuur kwam tot op zo’n 100m. Van het hotel..vandaar.

De rit naar Split? Heerlijk! Mooie weg, mooi landschap, weinig verkeer, goede medereizigers en.....een meelopend zijspanwiel. Wat is zijspanrijden toch mooi en ontspannend. Toch als het mechanische meewil. Alleen...ja, het weer, ik weet het, het is nooit goed maar zeg nu zelf, 38 graden is van het goede teveel, toch? De mussen vallen dood van het dak en de krekels wachten gewoon de koelte van de avond af. Inderdaad ’s avonds koelt het gelukkig wel af. Kiezen tussen de verregende en koude baltische staten en de stomende balkanlanden is als kiezen tussen kiespijn en oorpijn zeker? Of hebben we ons gewoon van seizoen vergist?