Ik ben Roel Jacobus, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Marathonrocker.
Ik ben een man en woon in Wingene (België) en mijn beroep is aan de slag zijn met letters en cijfers ten dienste van 't algemeen.
Ik ben geboren op 27/02/1911 en ben nu dus 114 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, basgitaar spelen, groen tuinieren, Cercle Brugge, schrijven.
Rockt het niet, dan loopt het (af en toe een beetje uit de hand)
01-04-2012
Marathonconditie verzilveren op Brigandsloop Ingelmunster
Het Beverhoutcriterium vereist dit jaar deelname aan minstens 9 van de 17 geselecteerde wedstrijden. Gezien de eerste (Eernegem) al gepasseerd was en een aantal data nu al doorkruist worden door vakantie en andere leuke dingen voor de mensen, is elke mogelijke deelname een must. Zaterdag 31 maart, minder dan een week na de marathon van Lier, stond de Brigandsloop in Ingelmunster op het programma. Aangekondigd als 12,5 km en met als lokker een Brigandspakket (75cl bier, een stuk kaas, een bruin brood en prullaria) en een uitgebreide tombola. Om tegen het seizoenseinde niet voor verrassingen komen te staan, besloot ik deel te nemen tegen 'aanwezigheid'. Op het gemak gewoon joggen, als eerste soepele kilometers na de marathon. Althans, dat was het plan... Na weken van eenzame marathontraining was het fijn de Beverhoutvrienden terug te zien. En man, wat stondden ze scherp. Vooral de velen die zich voorbereiden op Rotterdam op 15 april. Van bij de start ging het bijzonder soepel - rond de 15 km per uur. De ronde van ca. 3 km bestond bijna half uit wegenwerken en grindpaden, tot afgrijzen van velen maar perfect mijn kopje thee. De oplopende stukken gingen zachtjes, de dalingen bruusk dus telkens herlancerend. Plezant! De dorpshuizen en struiken boden beschutting tegen de kille wind. Met de blik op de hartslag (mikkend op mijn omslagdrempel van 172) scheurden de eerste twee ronden voorbij in telkens 12 minuten. In derde ronde (12.44) voelde ik de kracht iets minderen en kwamen maar liefst vijf clubgenoten me voorbij - lap, tien klassementspunten prijsgegeven. In ronde (12.38) vier kwam ik er weer door en mochten er gerust nog vier ronden bijkomen. De laatste honderden meters haalde ik eindelijk Molenlander Pol Vackier bij en sprintte ik naar 47m59sec. Niet gedubbeld, integendeel dubbelde ik zelf een 20-tal joggers. Goed voor de 80ste plaats op 263 (31%). Zoals jammerlijk op zoveel plaatsen was de correcte afstandsaanduiding een zootje. De publiciteit vermeldde 12,5km, de speaker zei 12km, Showbizz Lieven's Garmin gaf 11,5 km aan, bij de prijsuitreiking werd eerst 11,7 en daarna 11,4 km genoemd, mijn internetkaartmeting vertelde 11,7 km. Die laatste is meestal de meest accurate, dus kon ik netjes verrekenen naar gemiddeld 14,63 km/uur ofte kilometers van 4m06sec. De marathonconditie was er nog, de enkels voelden echter niet meer zo fris. Gelukkig staat er nu drie weken rust op het programma tot de Rembertcorrida in Torhout. Tijdens de eindeloze tombola won ik een driekwarts looptight en een singlet, beiden een medium voor jonge dames of grote meisjes. Ze mogen er thuis om strijden!
De officiële uitslag van de Brigandsloop in Ingelmunster liep bij de prijsuitreiking in de soep. In afwachting van de definitieve resultaten, wilden we dit unieke beeld niet onthouden. De marathongekte heeft dusdanig toegeslagen dat de hele circa 15-koppige Beverhoutbende water, koffie, cola, icetea e.d. dronk. En dat op een loopkoers gesponsord door Brigandbier, sic!
Zondag 25 maart vond in Lier het Belgisch en Vlaams Kampioenschap marathon plaats. Deze vijfjaarlijkse westrijd van AC Lyra leidde over drie ronden doorheen de gezellige, pittoreske binnenstad en langs de groene Netedijken. Een puike organisatie in een stadje op mensenmaat: vanuit het station nog geen tien minuten wandelen tot de Grote Markt, vandaar niet eens zover naar de prima atletiekinfrastructuur. Vooraf de usal suspects uit het kleurrijke Vlaamse marathonwereldje tegen het lijf gelopen, altijd plezant om hun plannen te horen.
Met bijna 1700 ingeschrevenen voor de marathon, aflossingsmarathon, tien mijl en kinderloop werd het een levendig loopfestijn. Als crème de la crème telde de marathon 600 ingeschrevenen. Weinig grote namen: winnaar Bart Verschoren zou met zijn 2u30 niet eens op de tabel gestaan hebben in tijden van Lismont, Roelants, Puttemans, Polleunis en consoorten. Afgelopen editie van Eindhoven liepen de beste Belgen rond de 2u15.
Mijn doel betrof minstens 10 minuten afschrapen van de 3u53 van Kampenhout en vooral: blijven lopen. Van bij de start lukte het om probleemloos 5 minuten per kilometer aan te houden bij minder dan 150 hartslagen per minuut. Ik bleef achter de groep van de haas voor 3u30 hangen. Kwestie van vooral naar mijn hart en verstand te luisteren, bovendien was de 50-koppige groep te druk op de smalle wegen. Na precies 1u en 1 seconde had ik 12 km, perfect op schema, evenzeer aan 2u en 6 seconden voor 24 km. De halve marathon was ik doorgekomen aan 1u45m39 seconden. Met de verwachting van tien minuten verval in de tweede wedstrijdhelft, zou ik rond 3u40 uitkomen. Benieuwd of ik ook deze keer weer mijn klop zou krijgen. Bij de tweede passage over de eindmeet op de atletiekpiste - 28 km aan 2u20 - had ik verwacht gedubbeld te worden. Niet dus, dat was al een eerste veldslag gewonnen.
Aan het 30 km-punt stond hij er, de man met de hamer. De hartslag ging omhoog, het tempo zakte tot 5.15 per kilometer. Verstand gebruiken nu en niet per sé snelheid willen maken. Tot nog toe bleven spierkrampen uit - die magnesiumsupplementen van de voorbije maand werkten. De volgende kilometers zakte het temp verder tot 5.25, kilometer 35 gehaald in 2u58. Het tempo bleef gestaag dalen tot uiteindelijk 6 minuten, mijn LSD-snelheid.* Nog steeds geen krampen maar wel voortdurend om de rem staan om de hartslag onder de 175 te houden. 38 km in bijna 3u16, als ik nu zou in slagen te blijven lopen, dan zit 3u40 erin. De laatste kilometers door de stadskern gaven de luide aanmoedigen vanop de terrasjes en achter de nadars verse zuurstof. Ik kon mijn tempo aanhouden en finishte in 3u40m56sec netto. Uitgedroogd en uitgeput liet ik me op de hoogspringmat neervallen. Een verbetering van mijn besttijd met maar liefst 13 minuten.
Uiteindelijk haalden 460 deelnemers de eindmeet. Mijn 241ste plaats leverde nog een euforisch extraatje op in het Belgisch en Vlaams Kampioenschap. Bij de aangesloten atleten haalde ik in de categorie heren 40-44 jaar de toptien. Weliswaar slechts van tien deelnemers, maar al die duizenden anderen hadden ook de kans om mee te doen. Juist, hé.
* LSD = de drugs van de lange afstandsloper: Long Slow Distance.
