Ik ben Roel Jacobus, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Marathonrocker.
Ik ben een man en woon in Wingene (België) en mijn beroep is aan de slag zijn met letters en cijfers ten dienste van 't algemeen.
Ik ben geboren op 27/02/1911 en ben nu dus 114 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, basgitaar spelen, groen tuinieren, Cercle Brugge, schrijven.
Rockt het niet, dan loopt het (af en toe een beetje uit de hand)
31-01-2012
Geen pillen voor zetelallergie
Een looptocht onder de blote sterren, bij min 5 graden en de noordoostenwind vol op de mond,... nu is 't voor d'echte. Een laatste interval voor het provinciaal kampioenschap veldlopen komende zondag. Dat wordt allicht schaatsen op de Tieltse hellingen. Binnenblijven en stilzitten is geen optie. Tenzij ze tegen zondag pillen ontdekken tegen mijn zetelallergie...
Het afgelopen weekend nog even van de positieve temperaturen geprofiteerd om flink te boslopen. Met een prachtig natuurgebied als Bulskampveld mag elke loper zich een gelukkig mens wanen. Vrijdagmorgen 15 km waarvan de middelste 10 km snelle duurloop (48 minuten) in een bijzonder rustig bos. Op een boom ontdekte ik zowaar twee kleine spechtjes met een blauwe rug en een gelige buik. Boomklevers, zo bleek thuis op het internet. Zondagmorgen met de maatjes van Beverhout de maandelijkse afstandsloop. De eerste 13km gidste Guido Neyskens de groep van Beernem naar zijn huis in Hertsberge. Met inbegrip van twee discrete rondjes kasteel terwijl Nancy DB en Frank C een sanitaire stop hielden. Aan de 10 km terugweg breiden Steve W en ik nog een aantal pisterondjes zodat we netjes op 26 km uitkwamen. En daarna was het harken om wakker te blijven voor de buis, waar Niels Albert in Koksijde wereldkampioen cyclocross werd.
Zondag 22 januari de afsluiter van drie opeenvolgende weken veldlopen: de Westhoekcross in het Veurnse 'sportpark Will Tura'. Wij met volle wagens naar ginder. Je krijgt immers niet elke dag de kans om de Keizer van het Vlaamse Lied te bewonderen. Maar noppes, geen vezel Will Tura te bespeuren. Hij zal ergens een crochet moeten gaan zingen zijn. Nu we daar toch waren, konden we zowel lopen. De jeugd had intussen al zijn bekomst gehad, daarna smeten de dames zich over de lussen op de voetbalvelden. Plat en saai parcours, tot we een nijdige bult en de doortocht van de zandbak ontdekten. Met de strakke tegenwind werd het nog best venijning lopen. Bij de dames seniores ging Beverhoutster Gwendolyn De Deyne met de bloemen lopen. Ze trakteerde prompt op taart die ze bij wijze van voorspelling had meegebracht. Nancy De Baene veroverde bij de masters de vijfde stek. Alweer bleek de enorme sterkte van onze blauw-witte oudstrijdersmacht, althans in de breedte. Op de 56 deelnemers andermaal niet minder dan elf Beverhouters. Na een paar mindere nachtrusten tikte ik net niet tegen 14km/uur: 6,925 km in 30m15sec, 38ste plaats. De zandbak brak het tempo, terwijl de bult een uitstekende springplank was om met mijn lange benen posities te winnen. De uitslag: 12. Filip Van Cauwenberghe, 15. Niels Libbrecht (wiens dochter een jeugdwedstrijd won), 16. Dirk Sierens, 26. Winny Vandoorn, 31. Filip Timmerman, 32. Dries Vanderschaeghe (ondanks ziekte toch present in zijn eerste masterswedstrijd), 38. Roel Jacobus, 44. Frank Couffez, 50. Didier Timmerman, 54. Guido Neyskens, 55. Frans Vansteenhuyze die met bravoure de rode lantaarn achter zich gooide. Bij de heren senioren slechts 16 man aan de start, met Thybo Demeester als 9de en Thimothy Van Belleghem als 12de.
De prijsuitreiking kende een primeur: een enveloppe voor iedereen. Deze keer geen verrassende hilariteit aan de prijzentafel, maar wel gemakkelijk en plaatsbesparend. Voor de curieuzeneuzen die graag andermans rekening maken: mijn eerste geldprijs ooit bedroeg 5 euro. Nog 499 koersen en ik ben miljonair in wijlen écht Belgisch geld.
Veldloop Ieper zoals het hoort: kleizeep en leemlijm
Zondag 15 januari stond een van de zwaarste crossen op het programma, de Grote Prijs Stad Ieper. Voor zover je in dit droge crossseizoen al van zware omlopen kunt spreken, was het in Ieper veldlopen zoals het hoort: slijk, hobbelige weides vol putten, bulten en koeienvlaaien, over de oude vesten bergop-bergaf, door greppels en over brugjes, draaien en keren in boomgaarden, enzovoort. Een pracht van een parcours voor krachtige, wendbare, lichte types. Net zoals ik dus niét ben. Toch ben ik er verzot op. In de vlakke stukken zoog het leem als lijm aan de spikes, op de hellingen was grip onmogelijk op de zepige klei. We gleden naar beneden, trager dan we klommen. Een uitgedunde schare Beverhoutjeugd en -dames waagde de trip naar de kattenstad, de heren en dames seniores stuurden zelfs helemaal hun miauwende viervoeter. In de Ieperse loopgraven hielden dus weer de oudstrijders de vlag hoog. Bij de dames scoorden Nancy De Baene (5 op 21) en Barbara Desimpel (14) verdienstelijk. Maar liefst 11 van de 55 masters heren (20%!) droeg het Beverhoutplunje. En liepen we niet in de frontlijn, dan vormden we tenminste een stevige achterhoede. En doen we het niet gewoon omdat we het graag crossen? Uit de verkenning leerde ik dat het een uitputtingsslag zou worden. Een zware omloop en bovendien met 7 km aan de lange kant. Ik bleek niet de enige die doseerde. Tot over halfweg de eerste ronde hielden Winny Vandoorne en de heroptredende Dirk Sierens - intrinsiek de snelsten van onze groep - gelijke tred met mij en Filip Timmerman. Nog tot in de derde van vijf ronden zou ik hen nauwelijks enkele honderden meters moeten prijsgeven. Filip Timmerman had ik in de weinig explosieve start niet kunnen dooddoen en dus onderging ik de logica van zijn krachtigere diesel. Na vier ronden zat de eerste realisatie erop: niet gedubbeld worden. Ik dubbelde zelf nog enkele mensen en moest nog een FLAC'er laten voorgaan die in de bergopjes frisser zat. Afgeklokt op 29'49" en dus net boven de 14km/uur, een prestatie waar ik bijzonder tevreden over mocht zijn. 32ste op 55 masters, beloond met een grote fles heerlijke Watou Tripel Blond.
De Beverhoutmasters (55 deelnemers): 12. Dirk Sierens, 16. Winny Vandoorn, 30. Filip Timmerman, 32. Roel Jacobus, 45. Alain Janssens, 46. Didier Timmerman, 47. Carl De Grande, 51. Guido Neyskens, 52. Erik Carette, 53. Jan Bergez, 55. Frans Vansteenhuyse.
Gisteren mijn voormalige stagiair ten grave gedragen na een arbeidsongeval, vanmorgen het bijna-fatale nieuws over Bart Wellens gehoord, vanmiddag vernomen van de zelfmoord van een oud-dorpsgenoot... Wat gebeurt er toch allemaal? Ik ben blij dat ik leef! En dat ik loop! Vandaag spoorde de Beverhouttrein naar de veldloop van AC Meetjesland in het Sint-Annapark in Maldegem. Ondanks de regen en stormen van de voorbije weken lag het park er droog bij: alles zand en geen klei. Onder een grijze maar droge hemel deden eerst de jeugd en dames hun best. Om 15.15 uur was het oudstrijderstijd voor 6,4 km over vier ronden. Met de weerbots van de marathon in mijn lijf startte ik achteraan het pak. Filip Timmerman nam snel 20 meter en breide daar ronde na ronde 20m bij. Net niet te pakken. Mijn motor leek slechts voor 90% aan te slaan, en in de tweede en derde ronde zag ik Tom Vanhee naderen, Frank Couffez leek te haperen. Twee grasbulten in elke ronde, draaien en keren op nauwe parkpaadjes: een parcours dat explosiviteit vergde. Bij het begin van ronde vier was mijn snelle buskruit op en glipte Tom Vanhee me voorbij - aan de meet zou blijken waarom hij zo snel binnen wou zijn: een gigantische blaar op zijn hiel die zo snel mogelijk verzorging nodig had. Toch dacht hij niet aan opgeven, dát is het juiste karakter. Uiteindelijk werd ik 48ste op 77 deelnemers, in 26m50sec voor 6,4km (14,31 km/uur). In het besef dat de conditiepiek nu helemaal voorbij is, was ik daar best tevreden mee. Een mens mag vandaag al tevreden zijn dat hij leeft en niet al te ongelukkig is... De prijzentafel leverde een kluskniematje en een scheurkalender met loopweetjes op. De Beverhout-masters: 23. Filip Van Cauwenberghe, 34. Winny Vandoorn, 41. Filip Timmerman, 46. Tom Vanhee, 48. Roel Jacobus, 52. Frank Couffez, 69. Didier Timmerman, 73. Jan Wouters, 77. Frans Steenhuyse.
In het afsluitende heren seniorsspektakel hield Beverhouter Ghirmay Woldu een 26-koppige meute achter zich, waaronder clubgenoten Thomas Beirnaert (14) en Stefaan Tanghe (22).
