Lieve familie en vriendjes,

We hebben twee rustige dagen gehad in Hakone, ideale afsluiter. Gisteren voeren we met een piratenboot op Lake Ashi, een van de tourist traps die je eens moet ondergaan als je gezelschap 2-5 jaar oud is. Fijne dag maar Fuji zat helaas achter, naast, boven, in de wolken. Het was bovendien ook érg koud. In de namiddag kochten we wat souvenirs omdat we wat plaats hebben in de valies intussen (de helft ligt in de vuilbak). Mama’tje het spijt me, ze hebben hier nog nooit van kaartjes gehoord. We gingen ook nog een lekker taartje eten en we spendeerden nog een rustige avond in ons appartementje. Regelmatig hoorden we iets wat leek op donder maar het precies niet was. Vulkanische activiteit?

Vandaag lekker lang geslapen en dan te voet naar Yunessun geweest. Yunessun is een kruising van sunparks met thermen. We besloten om de full option te nemen want onze yens moeten op (betaalden met master card maar bon). We trokken onze ogen weer open van dit apart volkje…

Omdat het behoorlijk omhoog stappen was, namen we de buggy mee. We wilden hem in een hoekje parkeren van het kolossaal gebouw maar dat klopte niet in de geest van de rigide receptionist. We moesten de buggy meenemen in de locker room, nadat de wielen ontsmet zouden zijn. Daar staan we dan. Op onze schoenen. Te kijken naar een Jap die op zijn knieën onze buggy aan het schrobben is. Onze mond in allerlei bochten aan het wringen om niet in de slappe lach te schieten. Twintig meter verder moesten we dan onze schoenen afdoen. Maar was onze buggy dan niet weer geïnfecteerd?

Dan moesten we ons omkleden, mannen en vrouwen apart, op voorwaarde dat je in “good health condition” bent, niet “tattooed” bent en niet “over drink” bent. Check, check en check.

Deel I was a la sunparks maar volledig op thermisch water. Lekker warm en plezant voor de kids (voor ons ook eigenlijk). We zwommen in verschillende baden, inclusief koffie-, sake-, wijn-, soep- en theebad. En alles ruikt zo erg naar wat het voorstelt, dat we Lys constant moesten zeggen dat hij er niet van mocht drinken. Hij speelde noedel in de soep, suikerklontje in de koffie. Is en ik deden ook mee aan een soort van aquagym, geïnstrueerd door een grappige Jap verkleed in karate kid en een soort van doventolk erachter die het allemal eens rustig nadeed. Voor twee Belgen, drie Australiërs en twee Japn. En geloof me, moeilijk was het niet. Het was vooral fout en grappig.

In de namiddag goten ze verse koffie in het koffiebad. Is en ik kregen een kan over ons hoofd. Het zou goed zijn voor huid en haar. Het stinkt vooral, zelfs na twee wasbeurten.

We keken ons ogen uit van de vestimentaire gewoontes van de Japn. Sommige zijn in bikini/zwembroek, ongeveer zoals wij, maar met meer frutselkes en kleuren die zo weinig mogelijk bij elkaar passen. Sommige zijn in bikini/zwembroek maar hangen vol witte plakkers (tattoos verstoppen). En anderen zijn dan weer in bikini/zwembroek maar met een halve kleerkast erboven: een training, een short met kousenbroek onder, een hemd… ik dacht dat dit geen preuts land was maar ik weet het toch allemaal niet goed meer.

Toen besloten we even naar de thermen te gaan: bloot gat en man/vrouw gescheiden. We moesten onze kleren terug aandoen om in een volgende ruimte die kleren terug af te doen. En daar moesten we ons weer helemaal volfrotten met zeepjes vooraleer in bad te gaan. Terwijl we net uit het zwembad kwamen… De thermen waren wel zeer mooi. En warm. Op den duur te warm eigenlijk. Lys was gans de dag een klein tomaatje. “Kawai”, zeggen ze hier tegen de gasten, betekent schattig. Ze zijn hier graag gezien. Tenzij het is om ergens aan te schuiven of plaats op de bus te bemachtigen. Dan is het elk voor zinzelven. En kruipen ze even goed voor en vergeten ze al hun eigen rigiditeit en regeltjes.

Enkele uren later, goed gesopt en stinkend naar de koffie, nog een pannenkoek, popcorn met ijs, mojito en mangosap met ijs binnengewerkt. Een leuk relax dagje. Lys’ hoofd viel op tafel neer, echt letterlijk. Hij was stikkapot en sliep binnen de twintig seconden in zijn buggy met ontsmette wielen. Toen we buiten stapten, zagen we op verschillende plaatsen rookpluimpjes opstijgen uit de berg. Het rommelt hier toch wel degelijk…

Vanavond laatatse keer bentoboxen eten en morgenochtend inpakken. We hebben onze vlucht rond middernacht, bij jullie dus ergens rond vijf uur pm. Intussen ook bevestiging dat Qatar airways terug op Zaventem vliegt. Nu maar hopen dat ze daar niet meer staken…

Het is goed geweest. We hebben mooie dingen beleefd en we brengen een rugzak vol anekdotes mee. De kinderen zijn fantastisch geweest, geboren globetrotters. Japan was boeiend, dubbel, prachtig, star, anders en vooral bijzonder. Iets om nooit te vergeten.

Hope to see you soon

xoxo