|
De wereld ligt aan je voeten... maar soms moet je toch wat kilometers afleggen. Na een uitputtingsslag van 30h kwamen we eindelijk op bestemming: Kandy in het Sri Lankaanse heuvelland.
We waren van plan de lange wachttijd in Rome in te korten door een tripje naar zee te maken, maar helaas... Niet alleen was het op de luchthaven even moeilijk orienteren bovendien goot het bakken water. Dan maar stoeltje zitten, pizza eten, toerke doen, stoeltje zitten... Tot twee uur voor vertrek eindelijk de incheckbalie openging. We stonden met een tiental aan de balie, waarvan wij de enige bleekscheten waren. De anderen waren volgens mij de enige Italiaans sprekende Sri Lankanen ter wereld, die toevallig op hetzelfde moment naar het huisland trokken. Een jong koppel sprak ons in het Singha-Italiaans aan, maar we begrepen er geen snars van. Het enige Engels dat ze kenden, was iets van '' You have husband?'' Ik zei ja maar wilde meer weten, misschien kan een mens zich verbeteren? Ik heb het echter niet geweten, omdat die blonde naast mij "Me husband" antwoordde.
Toen we met dik half uur vertraging op het vliegtuig mochten , bleek 75% al vol te zitten met Parisiens, vreemd dat wij dus via Rome zijn geweest. Bjorn was in zijn nopjes, omdat de stewardesskes, knappe bezekes met blote buik waren. Zijn nopjes waren niet meer zo in vorm na 9 uur vlucht, met een spokkende video en stijf- en gekraaktheid in alle ledematen.
Daarna stonden we uiteraard in de traagste rij om een visum te bemachtigen. = 1.5 uur aanschuiven voor een stempelke van enthousiaste ambtenaar.
Na experimenteren met krakemikkelige bus, Dillip op het lijf gelopen, die ons in ruil voor wat roepies rondvoert in zijn getunede limousine (geblendeerde ruiten met geblutste barchok en motorkap met elektriekendraad vastgebonden). Om de kosten te besparen ging hij onderweg zijn vrouw oppikken, met bijhorende baby (gelukkig geene bleiter) Tussen de koeien, honden en tuk-tuks vlogen we aan 30/uur door de heuvels.
Onze eerste indruk van het land is zeker ok, miljoenenen palm en bananenbomem, bloemen in alle kleuren en eten in alle geuren (alles ruikt een beetje naar naft)
Tot binnenkort
Mahatma Maite en Bjorn Bollywood
05-04-2010 om 12:35
geschreven door Maite & Bjorn 
|
