18-06-2015 om 07:14 geschreven door Jan  

Dames,

In jullie commentaren en reacties lees ik tips voor de renners van wat ze eten en wat ze lusten en wat ze moeten doen.

Zo waren de tomaatjes vandaag bij het eten een toegift aan Trikke die zei dat hij iedere dag tomaten at. En de dag ervoor, hoewel niet vermeld in het blogverslag, lag er plots een reep cote d'Or chocolade klaar tijdens een rustpauze. Dit ook weer na een kleine tip van enkele aanwezigen. ze laten wel verstaan wat ze wel of niet lusten tijdens hun tocht.

Wat de schoenen betreft. Neen hier moeten ze niet zoals in Mallorca achter de gordijnen kijken maar wel eens het schoen vak van hun reistassen opendoen. Gisterenavond vond Jules zijn schoenen - nog steeds kleddernat uiteraard - terug in het schoen vak van zijn reistas.

Zo zien jullie maar. Wij trekken wel onze plan en alles komt wel op zijn pootjes terecht t.g.t.

Groetjes. Jan.

18-06-2015 om 00:00 geschreven door Jan  

De dag begon goed met een uitgebreid ontbijt. Het nadeel was dat het weer eens de hele nacht geregend had en alles er nog kletsnat bij lag. Verder had ik er vandaag een begeleider bij in het busje. Jean had gisteren een off-day gehad en vond het beter om vandaag een snipperdag te houden. Op het menu vandaag 120 km in de Jura met enkele hellinkjes die niet te onderschatten waren. En...

Amper vertrokken of het begon alweer te regenen. Niet plezant dus. En het zou, enkele korte momenten niet te na gesproken, de hele dag een van hetzelfde laken een broek zijn. Regen en regen en heel af een toe droog.

Zo was het droog bij de eerste stopplaats Collondon, ongeveer 40 km ver op het parcours. Het was ondertussen al een tijdje droog geweest en iedereen borg zijn regenjasje op en trok de schoenbeschermers uit. Het windjack aan en weg waren ze weer. Amper waren Jean en ikzelf vertrokken met het busje of de eerste nieuwe regendruppels pletsten alweer tegen onze voorruit. En onze renners hadden dus weer prijs. En nu waren er wel plensbuien bij. Daarom besloten Jean en ikzelf om de eet-halte iets vroeger te houden. Een 5 tal km voor Ponthoux zagen we een alleenstaande voetbal kantine met een afdak en een bankje bij. Net goed genoeg om er onze broodjes te smeren (vandaag naast de kaas en hesp ook eens salami). Een beetje later kwamen de renners daar ook aan. Door en door nat. Snel iets eten was de boodschap om niet teveel af te koelen want het weer beterde er toch niet op.

Jules luisterde naar zijn lichaam en besloot ook mee in het busje te stappen. Gelukkig zijn er in Frankrijk nog geen GAS boetes want moest zijn ‘openbare zedenschennis’ opgemerkt geweest zijn door een bevoegd ambtenaar, we zouden met een man minder onze reis verder gezet hebben. Het voordeel was dat hij een aangenaam eau de cologne geurtje verspreide in het busje.

Tijdens het laatste deel van het traject begon zowel de fiets als bus GPS kuren te vertonen. De fietsers konden nog keren maar op die smalle wegetjes konden we de bus niet meer keren en zijn we maar verder gereden. Na een ommetje van zo’n 20 km zijn we terug op het uitgestippelde parcours geraakt. Even buiten Choux zijn we dan blijven wachten op de fietsers voor een laatste bevoorrading. Bleek later dat enkele fietsers zo’n 100 meter voor ons aan het wachten waren geweest op de achterblijvers.

Tegen half 4 kwamen de renners aan in Les Clairmontelles. Kletsnat en bibberend van de kou. Helaas ging het resort pas open om 4 uur zodat ze nog een goed half uur hebben buiten moeten wachten. Gelukkig onder een afdak want het was nog steeds aan het regenen. De twee appartementen werden vlug ingenomen door iedereen. En om beurten onder de douche om iet of wat warmer te krijgen. Na het douchen weden de fietsen onder handen genomen voor een uitgebreide poetsbeurt en een technisch nazicht van enkele fietsen door Jules.

Tegen half 7 trokken we dan naar de bar voor een aperitiefje gevolgd door het avonddiner. Het avondeten bestond uit een tomaten carpaccio gevolgd door een pasta met kip en champignonsaus. Als dessert was er nougat ijs met frambozen-coulis. Tegen 9 uur trokken we dan naar appartement 17 voor een goede Stroobnats koffie. Eindelijk.... .

Morgen staat er ons weer een rit van 120 km te wachten. Te beginnen met een steile klim van zo'n 7 km gevolgd door een fijne afdaling avn een 30-tal kilometers.

16-06-2015 om 21:22 geschreven door Jan  

16-06-2015 om 19:14 geschreven door Jan  

Eindelijk werkend internet in Le Poizat.

Dus tijd voor het verslag van onze rit van gisteren. De hele nacht en ook nog ‘s morgens was het aan regen. Miezerige regen waarbij alles kletsnat wordt. En het zag er naar uit dat het voor de hele dag was.

Na het ontbijt trokken de renners richting Arbois. Een rit van 150 km en een 1600 tal hoogtemeters. Continu kleine klimmen die elkaar opvolgen. Maar iedereen zag het wel zitten. Hoewel... de regen hadden ze toch liever niet gehad. Ikzelf ging ondertussen zoals gisteren gemeld naar de Carrefour om onze voorraden aan te vullen. Helaas geen kleine colaatjes, geen kleine Perriekes, geen brood in de Carrefour. Enfin het nodige gekocht wat ik kon gebruiken. Onderweg zou ik wel brood kunnen kopen. Ik was maar een half uur weggebleven en kreeg de mannen maar niet te pakken. Ze waren er weer een vaart aan het inzetten. Uiteindelijk na 28 km ben ik ze dan toch tegengekomen. Na enkele kilometerkes achter hen aan gereden te zijn ben ik doorgereden op zoek naar een eerste stopplaats.

Die vond ik net aan de buitengrens van de gemeente Combeaufontaine. Ik was maar aan de bushalte gestopt zodat de renners hun bevoorrading droog in het bushokje konden doen. Voor de middag stop werd er afgesproken in Oiselay-et-Grachaux. Maar zoals altijd wijzigt dat wel eens. In het dorpje ervoor zag ik aan mijn linkerkant plots een oude wasplaats. Ideaal om er te zitten (op de rand van de wastobbe) en droog onze pistolekes op te eten. Pistolekes die ik voordien in Jussy nog had weten te kopen. Naast de klassieke kaas en hesp had ik vandaag ook nog een paar pistolekes met Philadelphia met look en kruiden gesmeerd. Ook deze gingen er vlotjes binnen.

Volgende bevoorradingsafspraak was in Torpes. Dat vond ik plaats nabij de gemeenteschool. Terwijl ik de appelsienen aan het klaarmaken was hoorde ik plots een keer fluiten. Rechts af slagen dus en zoef waren ze mij voorbij gereden. Een geluk dat Ronny aan de staart van de groep nog mijn gefluit hoorde en de hele groep terug riep. Er bleef de renners nadien nog een kleine 40 kilometers te rijden. Omstreeks 4 uur kwamen ze dan aan in Arbois. Ik had met de hotelbaas al geregeld dat we de tuinslang mochten gebruiken om de fietsen een eerste afspoelbeurt te geven op de straat voor het hotel. Op 100 meter van het hotel had hij ook een hangar waar we dan de fietsen verder konden afkuisen en opbergen in de camionette. Zo konen we ook al eens uittesten hoe we naar huis zouden terug rijden. Het onthaal door de hotelbaas was zeer vriendelijk en gedienstig. Direkt een paar afspraken gemaakt ivm het ontbijt, de kamers verdeeld, enz... Hij belde ook naar een nabijgelegen restaurant om een tafel te reserveren voor ons vanavond (niet zo evident blijkbaar om in Arbois een goed restaurant te vinden bij prijs). Hij heeft ook gebeld naar de wasserij om eventueel een waske te kunnen laten doen maar helaas dat ging niet meer. Het was trouwens een droogkuis en daar zijn we niet veel mee. Na de verzorging en douches zijn we in afwachting om te kunnen gaan eten op zoek gegaan naar een cafe. Ofwel was er juist iets te doen in Arbois (de bar van het hotel was toevallig vandaag gesloten, de eerstvolgende die we tegen kwamen ook) ofwel wouden ze ons perse wijn doen drinken (want alle en vele wijnhuizen hadden hun deuren wagenwijd open staan voor ons). Uiteindelijk na wat rondslenteren in de stad vonden we een bar-tabac open waar we terecht konden.

Omstreeks 7 zijn we dan richting restaurant getrokken. Klasse dat wel. De bediening door 2 jonge dames die blijkbaar van de nabijgelegen gereputeerde hotelschool van Genève kwamen was perfect. Zo dacht (of moest dat) het meisje die ons bediende de bestelling van de 9 man van buiten te kunnen onthouden. Helaas voor haar lukte dat niet. Toch beweerde ze dat ze bestellingen tot 14 personen van buiten kon onthouden. Helaas voor haar waren wij een 'moeilijke' tafel blijkbaar. De enners hadden allen hun zin gezet op een goei entrecote daarbij nog een keuze makend uit 2 verschillende sauzen en dan nog verschillende a points, bien cuits, saignants, etc... Dat kon ze allemaal niet onthouden en dus is ze toch maar haar notaboekje gaan halen. Enkel mijn gerecht kon ze onthouden. Een kaasfondue Bourguignone  met bijhorende vleessoorten. iedereen was enthousiast over zijn gerecht. het geheel werd nog afgesloten door een heerlijk dessert en een goeie straffe koffie.

16-06-2015 om 17:45 geschreven door Jan  

Bourbonne les Bains blijkt een kuuroord te zijn want onze mede hotelbewoners zijn ’curisten’ die ‘s morgens al om 7 uur weg zijn naar de baden. Evian en Vittel zijn wel niet ver van hier vandaar zeker. Dit even terzijde.

Vooraleer aan het verslag van vandaag te beginnen nog een gebeurtenis van gisteren meedelen. Ronny is de eerste van de groep die af te rekenen had met een ekke band. Meer zelf. Op het vlakke ontplofte zijn band gewoon.

Het ontbijt vanmorgen was ‘un petit repas sucré’. Alleen maar zoetigheden zoals honing, confituur, croissantje, madeleine koekjes, suiskes,... Niets hartigs , dus geen kaas deze keer of hesp bij het ontbijt. Een hard gekookt eitje kon er wel nog af. In de plaats van yoghurtjes stond er dan wel weer fruit en appelmoes op tafel (in individuele verpakkingen).

O ja, de belangrijkste gebeurtenis van de dag vergeet ik nog bijna. Onze Peter is vandaag verjaard. Nogmaals van harte gefeliciteerd Peter.

Om iets voor 9 zijn we in Lacroix-sur- Meuse vertrokken. Voor wat een overgangsrit ging worden wat betreft de hoogtemeters. De kilometers mochten er wel weer zijn, 157 in totaal. Maar dit was blijkbaar geen probleem geweest aangezien de bende reeds om iets over half 4 aangekomen was in Bourbonne les Bains. De dag zelf is vlotjes verlopen. Iets voor Sauvoy, na ongeveer 48 k, werd de eerste bevoorrading gehouden. Even de drinkbussen bijvullen, colaatje drinken, plasje doen en hop weg waren ze weer. Op naar bevoorradingspunt 2 voor het middagmaal.

Normaal gingen we stoppen in Frebécourt net voor Neufchateau na zo’n 89 km maar 4 km voor Frebécourt reed ik door het dorpje Domrémy-la-Pucelle. Een niemendalletje van een dorpje maar het s wel hier dat het geboortehuis van Jeanne d’Arc staat. Zelf de moeder van Jeanne heeft hier haar eigen standbeeld en krijgt er dezelfde egards als Jeanne.   Hier hebben ze het over ‘la sinte Jeanne d’Arc’, de heilige Jeanne d’Arc. Iets buiten het dorp is er zelf een basiliek kerk gebouwd ter ere van haar. Daar was veel parkeergelegenheid en zitplaatsen dus besloot ik maar om daar ons middaghalte te houden. De 6 grote baguettes die ik ‘s morgens nog in Lacroix gekocht had gingen er vlotjes binnen. Niet vergeten om morgen een nieuwe voorraad kaas, hesp en eventueel ander beleg te gaan halen in de Carrefour op 300 meter van het hotel. Ook de watervoorraad en colaatjes dient opnieuw aangevuld te worden.

Er werd nog één bevoorradingspunt voorzien op zo’n 35 km van Bourbonne-les-Bains in Sauville. Daar waren de renners ook alweer sneller dan ik dacht. In de schaduw van de kerkhof muur werd weer bijgetankt. Deze keer was er ook vaag naar appelsienpartjes, iets wat ik in Mallorca gezien had dat de renners dat wel lusten.

Zoals eerder gezegd. Iets na half 4 zijn zij dan toegekomen in Bourbonne. Na de chocorecovery, de kamerverdeling, het recupereren van de reistassen en het opbergen van de fietsen in de bar (de andere gasten komen daar toch niet in aangezien zij een ‘waterkuur’ aan het volgen zijn) trok iedereen zich terug voor de nodige rustpauzes en douches. Waarna het verzamelen werd in ‘onze’ bar. Voor een verfrissende pint of .... Peter heeft ons allen getrakteerd op een aperitiefje bij het avondeten. Een specialiteit uit de streek is de 'pluma de cochon'. Een speciaal stukje vlees uit de rug van het varken. En toegegeven, wat mij betreft is het het beste stukje varkensvlees dat ik al gegeten heb. En de anderen zullen me geen ongelijk geven. Het dessert was hoofdzakelijk een gateau au chocolat (è van de 9 mensen). Jules en Jan hielden zich bij een zalig kaasbordje. Tegen  half 10 werden we stilaan het restaurant uitgebonjourd. Iedereen trok zich terug op zijn kamer.

Ondergetekende profiteerde ervan om beneden nog zijn blogske te posten.

Slaapwel allen en tot morgen waar ons weerom een lange rit te wachten staat. En - helaas - zijn de weersvoorspellingen niet bijster goed.

15-06-2015 om 07:33 geschreven door Jan  

14-06-2015 om 17:16 geschreven door Jan  

14-06-2015 om 06:52 geschreven door Jan  

14-06-2015 om 06:20 geschreven door Jan  

Bourbonne les Bains blijkt een kuuroord te zijn want onze mede hotelbewoners zijn ’curisten’ die ‘s morgens al om 7 uur weg zijn naar de baden. Evian en Vittel zijn wel niet ver van hier vandaar zeker. Dit even terzijde.

Vooraleer aan het verslag van vandaag te beginnen nog een gebeurtenis van gisteren meedelen. Ronny is de eerste van de groep die af te rekenen had met een lekke band. Meer zelf. Op het vlakke ontplofte zijn band gewoon.

Het ontbijt vanmorgen was ‘un petit repas sucré’. Alleen maar zoetigheden zoals honing, confituur, croissantje, madeleine koekjes, suiskes,... Niets hartigs , dus geen kaas deze keer of hesp bij het ontbijt. Een hard gekookt eitje kon er wel nog af. In de plaats van yoghurtjes stond er dan wel weer fruit en appelmoes op tafel (in individuele verpakkingen).

O ja, de belangrijkste gebeurtenis van de dag vergeet ik nog bijna. Onze Peter is vandaag verjaard. Nogmaals van harte gefeliciteerd Peter.

Om iets voor 9 zijn we in Lacroix-sur-Meuse vertrokken. Voor wat een overgangsrit ging worden wat betreft de hoogtemeters. De kilometers mochten er wel weer zijn, 157 in totaal. Maar dit was blijkbaar geen probleem geweest aangezien de bende reeds om iets over half 4 aangekomen was in Bourbonne les Bains.

De dag zelf is vlotjes verlopen. Iets voor Sauvoy, na ongeveer 48 km werd de eerste bevoorrading gehouden. Even de drinkbussen bijvullen, colaatje drinken, plasje doen en hop weg waren ze weer.

Op naar bevoorradingspunt 2 voor het middagmaal. Normaal gingen we stoppen in Frebécourt net voor Neufchateau na zo’n 89 km maar 4 km voor Frebécourt reed ik door het dorpje Domrémy-la-Pucelle. Een niemendalletje van een dorpje maar het s wel hier dat het geboortehuis van Jeanne d’Arc staat. Zelf de moeder van Jeanne heeft hier haar eigen standbeeld en krijgt er dezelfde egards als Jeanne. Jeanne zelf.. Hier hebben ze het over ‘la sainte Jeanne d’Arc’, de heilige Jeanne d’Arc. Iets buiten het dorp is er zelf een basiliek kerk gebouwd ter ere van haar. Daar was veel parkeergelegenheid en zitplaatsen dus besloot ik maar om daar ons middaghalte te houden. De 6 grote baguettes die ik ‘s morgens nog in Lacroix gekocht had gingen er vlotjes binnen. Niet vergeten om morgen een nieuwe voorraad kaas, hesp en eventueel ander beleg te gaan halen in de Carrefour op 300 meter van het hotel. Ook de watervoorraad en colaatjes dient opnieuw aangevuld te worden.

Er werd nog één bevoorradingspunt voorzien op zo’n 35 km van Bourbonne-les-Bains in Sauville. Daar waren de renners ook alweer sneller dan ik dacht. In de schaduw van de kerkhof muur werd weer bijgetankt. Deze keer was er ook vaag naar appelsienpartjes, iets wat ik in Mallorca gezien had dat de renners dat wel lusten.

Zoals eerder gezegd. Iets na half 4 zijn zij dan toegekomen in Bourbonne. Na de chocorecovery, de kamerverdeling, het recupereren van de reistassen en het opbergen van de fietsen in de bar (de andere gasten komen daar toch niet in aangezien zij een ‘waterkuur’ aan het volgen zijn) trok iedereen zich terug voor de nodige rustpauzes en douches. Waarna het verzamelen werd in ‘onze’ bar. Voor een Belgisch biertje Barbar, Hoppus of kriekje. Aangezien het avondeten pas om half 8 is trokken enkelen onder ons de 'stad' in op zoek naar een ander terrasje. Of was het een ander biertje dat we zochten. Sommigen zochten ook een hapje om te knabbelen. Maar zondag .... alle winkels dicht en hier in Frankrijk moet ge geen kaasje of iets dergelijks verwachten bij uw biertje. We zijn ook nog even de stad in getrokken maar het leek ons meer een verwaarloosde stad die aan het teren was op haar 'termen'. Alles kan hier best eens een likje verf verdragen.

Peter heeft ons allen getrakteerd op een aperitiefje bij het avondeten. Een specialiteit uit de streek is de 'pluma de cochon'. Een speciaal stukje vlees uit de rug van het varken. En toegegeven, wat mij betreft is het het beste stukje varkensvlees dat ik al gegeten heb. En de anderen zullen me geen ongelijk geven. Het dessert was hoofdzakelijk een gateau au chocolat (7 van de 9 mensen). Jules en Jan hielden zich bij een zalig kaasbordje. Tegen half 10 werden we stilaan het restaurant uitgebonjourd. Iedereen trok zich terug op zijn kamer.

Ondergetekende profiteerde ervan om beneden nog zijn blogske te posten.

Slaapwel allen en tot morgen waar ons weerom een lange rit te wachten staat. En - helaas - zijn de weersvoorspellingen niet bijster goed.

14-06-2015 om 00:00 geschreven door Jan  

Bij het ontwaken werd ik verrast door een lichte regenbui. Nochtans werd er voor vandaag een zonnige droge dag voorspeld. Maar kom, het duurde nog wel een 3 uurtjes vooraleer we vertrokken. Tegen dan was die regenbui al lang vergeten n lagen de wegen er terug droog bij. Aangezien de langste rit (169 km) van de tocht op het menu stond (nu we in Alpe d’Huez toch geen omweg moeten maken) werd er beslist om vroeg te gaan ontbijten. 7 uur ging niet omdat de bakker pas om kwart na 7 opengaat. Half acht hebben we dus maar afgesproken in de hoop dat we dan toch ten laatste om half 9 weg zijn.

De eerste 60 km van de rit zitten we nog in de Ardennen. Zowel de Belgische als de Franse. Met hier en daar kleine beklimmingskes (maximum hoogte minder dan 500 meter). Goed als training voor wat ons later deze week te wachten staat. Maar eenmaal goed en wel in Frankrijk volgen we hoofdzakelijk de Maas en is et relatief vak. Als we op tijd binnen zijn kunnen we nog zelf eerst ons avondmaal gaan vissen. We logeren namelijk in de “Auberge de la Peche a la Truite”.

We vertrokken om 10 na 9. Nog steeds onder een druilende regen. Amper 2 km verder zie ik Jean en Luc rechtsomkeer maken. Waren ze iets vergeten? Ben het vergeten te vragen. Straks aan tafel eens horen wat ze voor hadden. Al snel begon het droger te worden en kwam de zon er door. Tegen de eerste stop in de buurt van Bouillon (omstreeks kwart voor 11) was het droog en gingen bij de meesten de regenvestjes al uit. En weg waren ze weer. Op naar Frankrijk en naar hun middagmaal.

Tegen half 1 had ik me op het kerkplein van Inor geïnstalleerd. Een klein pleintje met enkele bankjes. Ideaal om ‘ene mei hesp en ene mei kees’ te eten. Ook de cake van ‘oma’ ging er vlot binnen. Als hapje waren er nog enkele stukjes droge worst van Peter.

Het verdere verloop van de namiddag ging over de heuvelachtige wegen in en om de streek van Verdun. Waar we dus in bijna elk dorp dat we doorkruisten met onze neus op WO I gedrukt werden. Herinneringsslagvelden, monumenten, musea, etc... In overvloed. Na een laatste stop in Le Petit Monthairon op zo’n 20 km van Lacroix sur Meuse ben ik da doorgereden. Ik was nog bezig met de zakken aan het uitladen toen de renners al arriveerden om iets voor 5. Na de recovery drink ging iedereen zijn fiets kuisen en een douche nemen. Waarna we samen, alvorens te gaan eten, een verfrissend drankje genomen hebben.

Het avondeten was weer lekker. Gaande van een volaille (zou het van de poule de Bresse zijn die hier zo maar rondlopen op het domein) over een varkenshaasje en natuurlijk de verse forel. Iedereen heeft er van genoten. En zeker de moelleux au chocolat kon iedereen best wel smaken. Ondertussen was het al wel iets voor 10 geworden. Morgen ontbijt om half acht voor weer een nieuwe tocht op ons programma.

BTW Jean was het licht verloren vanmorgen. Zijn achterlichtje was blijkbaar van zijn fiets gedonderd. Daar was hij op zoek naar gegaan.

13-06-2015 om 22:14 geschreven door Jan  

In tegenstelling tot wat sommige thuisblijvers vreesden was de groep nog net voor 9 uur weg. Op naar Wellin onder een stralende zon. Volgens de laatste weerberichten hoeven we ons (nog) geen zorgen te maken over eventueel onweer onderweg. Op stap dus voor een stralende tocht Voor mij als begeleider was het wennen aan de GPS. Blijkt dat de combinatie van GPS-tracks en GPX- routes niet ideaal. Beide routes liggen naast elkaar met hier en daar enkele afwijkingen. Met het gevolg dat ik op een gegeven ogenblik op de autostrade naar Hasselt terecht kwam. Iets waar ik onze fietsers niet zou tegenkomen.

Maar niet getreurd. Er was op voorhand afgesproken om een eerst bevoorradingspunt te houden op het kerkplein van Jeuk. En aangezien ik er deze keer quasi 100% zeker van ben dat er toch geen regenvestjes moeten uitgedeeld worden - die weer eens in de auto liggen (sommigen zullen zich wel de regenbui en de daarbij horende weg vergissingen in Mallorca nog wel - anders lees je maar het desbetreffende artikel hierover op deze blog) ben ik maar onmiddellijk naar daar gereden en heb de renners daar opgewacht. Omstreeks half elf waren ze al daar.

Na de nodige plasjes en herbevoorrading trekken ze verder richting Hoei, waar in tegenstelling tot wat sommigen vreesden de muur, niet beklommen moet worden. Ikzelf zou hen boven in Ben Ahin opwachten met de nodige broodjes voor het middagmaal. Kwart voor één. Ik had net een plaatsje met een beetje schaduw gevonden aan de lokale parochiezaal en was net begonnen met alles klaar te zetten of of ze waren al daar. Dan maar pistolekes en mini baguettekes met kaas en hesp klaar gemaakt voor de mannen. Ze gingen er vlot binnen, samen met de nodige colaatjes en watertjes. En hop om kwart na één waren ze al terug weg.

Met nog een 60-tal kilometers voor de boeg was de volgende bevoorrading voorzien in Ocquier, zo’n 30 KM verder. Net toen ik de baan aan het uitzoeken was van waar ze zouden komen kreeg ik telefoon van Peter. Patrick (Van Gelder - ik zal hem in het vervolg Trikke noemen om geen verwarring te scheppen met de andere Patrick) had af te rekenen met krampen en kon niet meer verder fietsen. Of ik terug kon komen naar Havelange. Aan de rode lichten op de hoofdweg. De enige die er zijn. Ja waar had ik dat nog gehoord.... Maar deze keer was het wel juist. Trikke (en zijn velo) zijn dan maar in het busje gekropen. Waarna ik rechtstreeks naar Wellin gereden ben.

De achterblijvers gingen de resterende 40 KM zonder bijkomende bevoorrading volmaken. In Wellin aangekomen bleek dat wij de enige hotelgasten zijn voor vanavond. De hotelbaas is een zeer gemoedelijke en vriendelijke kerel. We mogen de fietsen in de hal zetten als we dat wensen (er komt toch niemand anders binnen). Avondeten is ook geen probleem in het bijhorende restaurant. En voor het ontbijt moet ik maar laten weten om hoe laat we het willen hebben. Hij is zeer flexibel daarin. Nadat Trik en ik de zakken hebben binnengebracht was het wachten op de andere renners.

Omstreeks 16 uur waren ze daar. Blijkbaar was de rit net lang genoeg geweest want iedereen was blij om er geraakt te zijn. Na de obligate recovery choco trok iedereen dan naar zijn kamer voor de nodige douchkes. Alvorens in het hotel restaurant te gaan eten zijn we samen nog een aperitief pintje gaan pakken op een terrasje tegenover het restaurant om dan tegen half 7 te gaan eten. 

Wat een kaart. Keuze genoeg voor iedereen. Toch beperken we ons tot een drietal keuzes nml. eendenborst met morillecreme en verse groentjes op een pollenta deeg, een ‘carbonnades fait a la geuze’ en een triotje van pasta en scampis. De gerechten waren heel goed van smaak en qua presentatie ook een lust voor het oog. Wat ons heeft doen besluiten om nog aan een dessertje te beginnen. Op de keuzelijst dame blanche, chocomousse, sorbet, etc...

Om half 9 trok iedereen naar zijn kamer om de spieren nog wat in te wrijven met een gelleke van Jules en om klaar te zijn voor de match van de avond. Jean en Jules gingen nog effen een frisse neus halen op het gemeentepleintje om te genieten van een toch wel bijzonder aangename zomeravond. Ikzelf heb me dan maar aan het schrijven van deze blog gezet. Sommigen onder u weten wel dat die voetbal niets voor mij is. Teveel zenuwen als ik naar de rechtstreekse uitzending kijk. Niet goed voor mijn hart dus.

Morgen is het ontbijt voorzien om half acht (de bakker gaat pas open om kwart na 7). Hopelijk zijn we tijdig weg want er wacht ons de langste rit van de 10-daagse. Een rit van een kleine 170 km naar La Croix sur Meuse.

12-06-2015 om 00:00 geschreven door Jan  

10-06-2015 om 22:48 geschreven door Jan  

10-06-2015 om 22:21 geschreven door Jan  

08-06-2015 om 08:01 geschreven door Jan  

07-06-2015 om 22:24 geschreven door Jan  

06-05-2015 om 19:59 geschreven door Jan  

Even rusten na de eerste klim van de week naar Curo

De voltallig ploeg renners.

Julien kijkt even of het nog ver is.

Onze dames rijden gezwind de berg op.

Onze ouderdomsdeken Jean (rechts) in gezelschap van onze 'veiligheids' man Guy.

Luc komt als eerste over de streep. Althans dat dacht hij.

De renners worden opgewacht door een fervente supporter (die wel aan de sangria zit).

Even krachten opdoen alvorens de laatse kilometers aan te vatten.

Samen geraken we wel boven.

Goedlachs en gezwind op hun eigen tempo komen ze er wel.

In groep naar boven is veel leuker.

Onderweg (in Déia) even de innerlijke mens versterken.

En weg zijn we weer voor ettelijke kilometers.

Nog even en we zijn boven.

Weer een colletje gehaald.

In Mallorca kom je al eens een BV tegen. Hier Kevin Pauwels die gewillig poseert met Karin.

De laatste avond. Er worden enkele organisatoren aan de drank gezet.

02-05-2015 om 21:32 geschreven door Jan  

30-04-2015 om 00:00 geschreven door Jan  

Bijlagen:
Mallorcahaan.jpg (55.8 KB)