Bij het ontwaken werd ik verrast door een lichte regenbui. Nochtans werd er voor vandaag een zonnige droge dag voorspeld. Maar kom, het duurde nog wel een 3 uurtjes vooraleer we vertrokken. Tegen dan was die regenbui al lang vergeten n lagen de wegen er terug droog bij. Aangezien de langste rit (169 km) van de tocht op het menu stond (nu we in Alpe d’Huez toch geen omweg moeten maken) werd er beslist om vroeg te gaan ontbijten. 7 uur ging niet omdat de bakker pas om kwart na 7 opengaat. Half acht hebben we dus maar afgesproken in de hoop dat we dan toch ten laatste om half 9 weg zijn.

De eerste 60 km van de rit zitten we nog in de Ardennen. Zowel de Belgische als de Franse. Met hier en daar kleine beklimmingskes (maximum hoogte minder dan 500 meter). Goed als training voor wat ons later deze week te wachten staat. Maar eenmaal goed en wel in Frankrijk volgen we hoofdzakelijk de Maas en is et relatief vak. Als we op tijd binnen zijn kunnen we nog zelf eerst ons avondmaal gaan vissen. We logeren namelijk in de “Auberge de la Peche a la Truite”.

We vertrokken om 10 na 9. Nog steeds onder een druilende regen. Amper 2 km verder zie ik Jean en Luc rechtsomkeer maken. Waren ze iets vergeten? Ben het vergeten te vragen. Straks aan tafel eens horen wat ze voor hadden. Al snel begon het droger te worden en kwam de zon er door. Tegen de eerste stop in de buurt van Bouillon (omstreeks kwart voor 11) was het droog en gingen bij de meesten de regenvestjes al uit. En weg waren ze weer. Op naar Frankrijk en naar hun middagmaal.

Tegen half 1 had ik me op het kerkplein van Inor geïnstalleerd. Een klein pleintje met enkele bankjes. Ideaal om ‘ene mei hesp en ene mei kees’ te eten. Ook de cake van ‘oma’ ging er vlot binnen. Als hapje waren er nog enkele stukjes droge worst van Peter.

Het verdere verloop van de namiddag ging over de heuvelachtige wegen in en om de streek van Verdun. Waar we dus in bijna elk dorp dat we doorkruisten met onze neus op WO I gedrukt werden. Herinneringsslagvelden, monumenten, musea, etc... In overvloed. Na een laatste stop in Le Petit Monthairon op zo’n 20 km van Lacroix sur Meuse ben ik da doorgereden. Ik was nog bezig met de zakken aan het uitladen toen de renners al arriveerden om iets voor 5. Na de recovery drink ging iedereen zijn fiets kuisen en een douche nemen. Waarna we samen, alvorens te gaan eten, een verfrissend drankje genomen hebben.

Het avondeten was weer lekker. Gaande van een volaille (zou het van de poule de Bresse zijn die hier zo maar rondlopen op het domein) over een varkenshaasje en natuurlijk de verse forel. Iedereen heeft er van genoten. En zeker de moelleux au chocolat kon iedereen best wel smaken. Ondertussen was het al wel iets voor 10 geworden. Morgen ontbijt om half acht voor weer een nieuwe tocht op ons programma.

BTW Jean was het licht verloren vanmorgen. Zijn achterlichtje was blijkbaar van zijn fiets gedonderd. Daar was hij op zoek naar gegaan.