Mijn vaste reisgenoten namen een snipperdag vandaag. Wat niet belette dat ik onderweg - voor wat de route betreft - begeleid werd door een jonge Nederlandse. Helaas ging haar voortdurend links en rechts draaien (ogenschijnlijk zonder doel) me op den duur zodanig vevelen dat ik haar de mond maar heb gesnoerd en haar de wagen heb uitgebonjoerd.

Geen GPS dus en daarom iet of wat onzekerheid over de te volgen route.  Maar alles kwam in orde. Eenmaal de puig Major over was het afdalen geblazen richting Soller. Niet zonder voortdurend gestoord en overdonderd te worden door motards die er blijkbaar niets anders op vonden om deze weg als racebaan te gebruiken. Helaas, of moet ik zeggen `t moest ervan komen`voor een van hen eindigde dit op een katastrofe in de berm. Of hij het gehaald heeft weten we niet maar het zag er niet goed uit.

Wat ik wel weet is dat al onze renners veilig en wel over de pas geraakt zijn en in Port Soller een licht middagmaal genomen hebben. Waarna het richting col de Soller ging waar ook iedereen over geraakt is. Vandaar was het nog, na de afdaling, een 25 tal km tot in Palma.

Tegen kwart na 6 was iedereen terug binnen.

Na het avondeten zijn we de drukte van de lounge en bar ontvlucht en zijn we met zen allen naar de club Havanna gegaan waar we nog een slaapmuts hebben gedronken.

Morgen een korte rit met de beklimming van de Orient.

Het vertrek werd gegeven omstreeks 10 uur bij Berganti bikes waar we eerst een obligate groepsfoto namen.

Terwijl de renners de baan opgingen bracht ik onder de deskundige geografische begeleiding van Katrien de dames naar de abdij. De samenwerking tussen mij en Katrien verliep zo goed dat Katrien stuurde terwijl ik gas gaf en ondertussen enkele sfeerbeelden van de omgeving nam. Wat Katrien de (terechte) opmerking ontlokte van "amaai Jan dit had je nooit met de hulp van Annemie kunnen doen". Iets waar Annemie Katrien volledig gelijk in moest geven.

Boven aangekomen werden er beslist om een herinneringsmedaille voor de eerst en de laatst aangekomen renner te slaan. De winnaars waren Ronny (eerste) en Jean (niet de eerste). Tijdens de overhandings ceremonie vielen de pruilmondjes van de verliezers niet te negeren zodat de voltallige jury (de dames en Jan) maar beslisten om voor iedereen maar een medaille te slaan. Iets waar iedereen het volmondig mee eens was.

Ondertussen was het tijd geworden om door te rijden naar Cala d'Or waar we samen iets zouden gaan eten. Net toen we vertrokken kwam de volledige Fidea ploeg, onder leiding van Bart Wellens, de berg op gereden tot groot genoegen van enkele dames. Maar tot hun groot ongenoegen omdat Jan besliste om door te rijden en niet wou stoppen. Niet getreurd echter want in de afdaling werden we weer door hen ingehaald.

In Cala d'Or was afgesproken om elkaar op `den dijk` te ontmoeten. Helaas is er daar geen dijk en bestaat het strand er uit verschillende baaien. En ja, de ene groep stond aan de linkerzijde te wachten op de andere groep terwijl de andere groep op de rechterzijde van diezelfde baai stond te wachten. Uiteindelijk vonden we elkaar in het restaurant `Paparazzi` waar iedereen tevreden was over de maaltijd. Sommigen vonden de bediening door de jonge Nederlandse nog zelf beter dan het eten.

Na het middagmaal, dat wel uitgelopen was tot omstreeks 16 uur werd er dan richting Palma gereden via de `glass`route. De dames en Jan kruisten onderweg tweemaal de fietsers en beslisten om hen dan maar, onder het drinken van een verfrissende sangria, op te wachten op zo'n 20 km van Palma.

Uiteindelijk geraakte iedereen veilig thuis omstreeks half 7. Na het dinner werd de rit van morgen naar Puig Major nog gepland genietend van een fris watertje con gas of een San Migueleke of wat dan ook.

Omstreeks 11 uur trok iedereen moe naar zijn kamers.

Dan maar naar Isaak van Berganti bikes (achter het hoekje) gegaan om onze komst te melden en te vragen om de fietsen klaar te hebben tegen de middag.

Bij sommigen onder ons begon de maag al te knagen en we besloten dus maar een uitgebreid ontbijt te gaan nemen. Waarna het tijd was om de fietsen te gaan halen en hier en daar enkele persoonlijke afstellingen te doen.

De eerste trainingsrit was richting Randa en het sanctuare de Cura op zo n 35 km van Palma. Men geniet daar ook van een prachtig zicht. Dus besloten de dames om mee te gaan. En ja het is daar bovendien aangenaam toeven op het terras in een heerlijk zonnetje en met een verfrissend drankje.

Een dikke dertig minuten later vloog de jongste van de bende, Nico, al de berg op en de abdij binnen. Niet veel later gevolgd door de Baens brothers en de rest van de ploeg.

Voor de dames en mij was het ondertussen tijd geworden om Ronny en Lilianne te gaan oppikken op de luchthaven. Helaas checkt men op vakantie niet zo vaak zijn GSM berichten zodat we niet gezien hadden dat de vlucht een kleine 2 uur vertraging had. Terug naar het hotel dus waar de kamers ondertussen beschikbaar waren en wij er onze intrek in konden nemen.

Tegen kwart na 4 kregen we een bericht dat de renners aan het recupereren waren op een terrasje in de buurt. We zijn ze dan maar gaan vervoegen. Ikzelf vertrok even later terug naar de aeroporto om onze 2 laatkomers op te gaan halen.

De avond eindigde met een aangenaam aperitiefmoment gevolgd door een Mexicaans getinte buffet maaltijd.

Gezien de vroege start van de dag trok iedereen rond half 10 naar de kamers om er te genieten van..... een welverdiende nachtrust.