|
Eindelijk werkend internet in Le Poizat.
Dus tijd voor het verslag van onze rit van gisteren.
De hele nacht en ook nog s morgens was het aan regen. Miezerige regen waarbij alles kletsnat wordt. En het zag er naar uit dat het voor de hele dag was.
Na het ontbijt trokken de renners richting Arbois. Een rit van 150 km en een 1600 tal hoogtemeters. Continu kleine klimmen die elkaar opvolgen. Maar iedereen zag het wel zitten. Hoewel... de regen hadden ze toch liever niet gehad. Ikzelf ging ondertussen zoals gisteren gemeld naar de Carrefour om onze voorraden aan te vullen. Helaas geen kleine colaatjes, geen kleine Perriekes, geen brood in de Carrefour. Enfin het nodige gekocht wat ik kon gebruiken. Onderweg zou ik wel brood kunnen kopen.
Ik was maar een half uur weggebleven en kreeg de mannen maar niet te pakken. Ze waren er weer een vaart aan het inzetten. Uiteindelijk na 28 km ben ik ze dan toch tegengekomen. Na enkele kilometerkes achter hen aan gereden te zijn ben ik doorgereden op zoek naar een eerste stopplaats.
Die vond ik net aan de buitengrens van de gemeente Combeaufontaine. Ik was maar aan de bushalte gestopt zodat de renners hun bevoorrading droog in het bushokje konden doen.
Voor de middag stop werd er afgesproken in Oiselay-et-Grachaux. Maar zoals altijd wijzigt dat wel eens. In het dorpje ervoor zag ik aan mijn linkerkant plots een oude wasplaats. Ideaal om er te zitten (op de rand van de wastobbe) en droog onze pistolekes op te eten. Pistolekes die ik voordien in Jussy nog had weten te kopen. Naast de klassieke kaas en hesp had ik vandaag ook nog een paar pistolekes met Philadelphia met look en kruiden gesmeerd. Ook deze gingen er vlotjes binnen.
Volgende bevoorradingsafspraak was in Torpes. Dat vond ik plaats nabij de gemeenteschool. Terwijl ik de appelsienen aan het klaarmaken was hoorde ik plots een keer fluiten. Rechts af slagen dus en zoef waren ze mij voorbij gereden. Een geluk dat Ronny aan de staart van de groep nog mijn gefluit hoorde en de hele groep terug riep. Er bleef de renners nadien nog een kleine 40 kilometers te rijden.
Omstreeks 4 uur kwamen ze dan aan in Arbois. Ik had met de hotelbaas al geregeld dat we de tuinslang mochten gebruiken om de fietsen een eerste afspoelbeurt te geven op de straat voor het hotel. Op 100 meter van het hotel had hij ook een hangar waar we dan de fietsen verder konden afkuisen en opbergen in de camionette. Zo konen we ook al eens uittesten hoe we naar huis zouden terug rijden.
Het onthaal door de hotelbaas was zeer vriendelijk en gedienstig. Direkt een paar afspraken gemaakt ivm het ontbijt, de kamers verdeeld, enz... Hij belde ook naar een nabijgelegen restaurant om een tafel te reserveren voor ons vanavond (niet zo evident blijkbaar om in Arbois een goed restaurant te vinden bij prijs). Hij heeft ook gebeld naar de wasserij om eventueel een waske te kunnen laten doen maar helaas dat ging niet meer. Het was trouwens een droogkuis en daar zijn we niet veel mee.
Na de verzorging en douches zijn we in afwachting om te kunnen gaan eten op zoek gegaan naar een cafe. Ofwel was er juist iets te doen in Arbois (de bar van het hotel was toevallig vandaag gesloten, de eerstvolgende die we tegen kwamen ook) ofwel wouden ze ons perse wijn doen drinken (want alle en vele wijnhuizen hadden hun deuren wagenwijd open staan voor ons). Uiteindelijk na wat rondslenteren in de stad vonden we een bar-tabac open waar we terecht konden.
Omstreeks 7 zijn we dan richting restaurant getrokken. Klasse dat wel. De bediening door 2 jonge dames die blijkbaar van de nabijgelegen gereputeerde hotelschool van Genève kwamen was perfect. Zo dacht (of moest dat) het meisje die ons bediende de bestelling van de 9 man van buiten te kunnen onthouden. Helaas voor haar lukte dat niet. Toch beweerde ze dat ze bestellingen tot 14 personen van buiten kon onthouden. Helaas voor haar waren wij een 'moeilijke' tafel blijkbaar. De enners hadden allen hun zin gezet op een goei entrecote daarbij nog een keuze makend uit 2 verschillende sauzen en dan nog verschillende a points, bien cuits, saignants, etc... Dat kon ze allemaal niet onthouden en dus is ze toch maar haar notaboekje gaan halen. Enkel mijn gerecht kon ze onthouden. Een kaasfondue Bourguignone met bijhorende vleessoorten. iedereen was enthousiast over zijn gerecht. het geheel werd nog afgesloten door een heerlijk dessert en een goeie straffe koffie.
|
