Het is weer zover, het is een van de twee weekends dat men ons verplicht om het uur op zomertijd of wintertijd te zetten.
Voor velen onder ons betekent dit ook dat onze biologische klok weer even van slag gaat zijn. Bij sommigen kan dit een of twee dagen zijn , anderen doen er iets langer over. Zelf heb (had) ik er gemiddeld een week voor nodig. Mijn slaap en eetpatroon lijden eronder, mijn lichaam is toch wel wat ontwricht. Ik merk het ook als ik op reis ga en in andere tijdzones terecht kom. Nu het zomeruur op zich is wel leuk natuurlijk, een uur langer licht en op goede dagen veel buiten kunnen zijn is positief, zeker weten. Hopen op veel gezellige uren en spelletjesavonden buiten met je gezin, in de tuin kunnen eten, genieten van de capriolen van kind en dier.
Aanpassen dus aan het zomeruur, en nu hoop ik dat het dit keer iets vlotter kan gaan, met het hulpmiddel dat we ter beschikking hebben gekregen. Ik hoop echt dat fsl ook in dit geval een meerwaarde kan betekenen. Ook zo voor de vele lotgenoten onder ons. Want als je veel moet reizen als diabeet, voor je werk of andere zaken zijn de tijdzones echt wel stresserend. Voor mij wordt dit een nieuwe test om te zien wat kan en wat niet. Hopelijk kan ik hier weer veel uit leren en proberen mijn lichaam op een gemakkelijkere manier aan te passen aan uur veranderingen.
Voila weer een nieuwe sensor gestoken, de oude verloopt ergens in de late namiddag. Maar als je de nieuwe er een halve dag eerder plaatst en nog niet activeert, geeft hij juistere waarden als hij geactiveert wordt. Want de sensor loopt toch wel een kwartier achter op de bloedprikken...bij mij zijn op deze manier de waarden wel praktisch gelijklopend.
Deze week had ik een verkoudheid opgelopen, weer een luchtwegen- infectie. En het was wel even paniek want; o nee niet weer hee, hopelijk loopt het niet weer zo uit de hand als toen net voor kerst. De schrik zit er op dat punt wel goed in, dat door allerlei infecties heel mijn suikerwaardes de mist inlopen. Dus flashen, heel veel flashen.....ik doe dat normaal al veel, zeker als ik werk...maar als ik me niet goed voel wordt dit om het half uur gedaan. Dat is dan ook het voordeel van de sensor, het is minder opvallend en gaat veel sneller. Maar gelukkig bleven mijn waarden wel goed nu en paste ik mijn basaal aan naar gelang het nodig was. De infectie is bijna bestreden nu, ik hoop dat het de laatste was voor deze winter. En nu de lente in het land is kunnen we weer wat vitamines aanmaken en aansterken om eem ganse zomer optimaal te kunnen genieten van hopelijk veel zon en warmte. Maar deze contolefreak blijft wel haar waarden op de voet volgen ;-)
