Ik was HEEL gelukkig dit weekend want we gingen naar DISNEYLAND :) Wegens gebrek aan schrijfinspiratie momenteel door weekendmoeheid, deze keer eerst de fotos. Tekst volgt later! Greets Maai
Dat Shenzhen nog elke dag verrassingen voor ons in petto heeft merkten we vandaag toen we door het mooie weer besloten ons nog eens te gaan rondwandelen. Ik weet dat moemette en poepette het niet gaan geloven maar het is hier nu 27 graden echt waar en we beginnen ons te realiseren dat het in de zomer wel eens echt heeeeeel warm zou kunnen worden; Vandaag kwamen we tijdens het wandelen terecht in Lychee Park, echt vlak naast onzen bureau (zie fotos). En zoals je op de fotos kan zijn waren we niet alleen! Honderden Chinezen die fotos aan het nemen waren, met een netje garnaaltjes probeerden te vissen of die in een zwaan op het water even gevaarlijk bezig waren als in het gewone verkeer. Papa en mama jullie zullen moeten terugkomen want ik denk dat jullie hier uren zouden kunnen doorbrengen, mama gewoon met kijken en papa met filmen. Dan na het wandelen wegens te lui om zelf te koken even langs de tepaniaki, alias het Bullfrog restaurant :) En nu nog een beetje nagenieten van het warme weer op ons balkon Chinese groetjes!
ps: mama gisteren hebben we Emmanuel zijn aquarium heringericht en de schildpadden kunnen nu ademen en slapen :)
Ik moet oppassen dat ik niet in herhaling van met mijn verhalen maar indien het wel zo is wijt het dan maar aan oververmoeide hersenen J
Tijdens de twee weken dat mama en papa hier waren hebben we zoals jullie ondertussen al wel weten voornamelijk gewinkeld en gegeten MAAR we hebben ook nog iets anders gedaan: ONS LATEN MASSEREN! Inderdaad, voor al wie massages even zalig vindt als ons: Shenzhen is de massage hemel op aarde! En voor diegene die het maar niks vinden daar iemand aan je lijf zou zitten prutsen, ask the bullfrog, want zelfs hij heeft van de Chinese massages kunnen genieten. Spijtig genoeg was de spa aan de overkant van de straat de tweede week gesloten ivm Chinees nieuwjaar maar niet getreurd want in Shenzhen bestaat er zoiets als MEGA spas. Immens groot gebouw met verschillende verdiepingen waar je kunt zwemmen, saunaen, naar de film gaan of gewoon je je persoonlijke relaxstoel met flatscreen onderuit kunt gaan liggen. Blijkbaar kan je dan ook nog kiezen wie je wil voor je massage. Wij wisten dit echter niet en dus werden papa zijn voeten onderhande genomen door een Chinese man! Dan laat een mens zich eens eindelijk overhalen tot een voetenmassage! Als je in China bent MOET je gewoon eens een voetenmassage laten doen (volgens Hans en papa 1 keer en dan nooit meer) maar je moet tegen een stootje kunnen. Want die lieve Chinese meisjes zien er misschien lief en fragiel uit maar ik kan je vertellen dat ze je voeten ongelooflijk hard kunnen omwringen! Na een paar maanden in Shenzhen weten wij dus ondertussen beter en terwijl papa zijn voeten onder handen genomen werden, genoten wij dan maar van een ontspannende hoofdmassage J Yep, the Queen Spa is zijn naam waardig. Voor 20 euro kan je je er 24 uur de koningin of koning op aarde voelen. Gratis drinken, fruit, ijsjes, en lekker niks doen! Een mens zou dus denken dat we volledig ontspannen terug gekomen zouden zijn. Nope, mama vond het blijkbaar het geschikte moment om van een trapje te vallen en daarbij haar teentje te breken! De honderden trappen en het Big buddha bezoek is dus even verzet naar hun volgende bezoek J (volgens mij was het deels met opzet want ik denk dat mijn mama liever in de Spa bleef wonen dan naar Hong Kong te gaan om tussen de duizende mensen een paar honderd trappen te beklimmen!)
Een ander grappig fenomeen in China zijn hun fitness toestellen. Je vindt deze namelijk niet enkel in een normale fitness maar ook in verschillende parken. Van veraf lijken het net speeltuigen voor kinderen maar in werkelijkheid zijn het fitnesstoestellen. Een andere manier om fit te geraken in China is het Obscene fitness hobbelpaard. Redelijk moeilijk te beschrijven (te zien op papa zijn video) maar je moet je iets voorstellen dat lijkt op zo een bewegende stier uit een of andere western bar. Daar moet je dan op gaan zitten en dan maar met je heupen wiegen. Het grappige is vooral dat Chinezen dat ook echt gewoon in de vitrine (Nederlands: uitstalraam) proberen tot onze hilariteit! :0
Een van de hoogtepunten van de reis voor papa was het moment waarop de Chinezen aan de grens op Hans schoten! Inderdaad! Spijtig genoeg zijn cameras niet toegestaan aan de grensovergang want anders had het zeker op de film gestaan. Toen we naar Hong Kong gingen zag Hans er blijkbaar naar Chinese normen een beetje bleek uit en dus kwam er plots een Chinees op Hans afgelopen, nam Hans zijn pet af en schootop Hans. Blijkbaar is dit een toestel op de lichaamstemperatuur te meten! Yup, als je ziek bent of koorts hebt kom je Hong Kong niet in. Hans verschoot zich een bult, papa lachtte zich krom J
En tijdens de twee weken China waren er dan ook twee jarigen: Montje en ikzelf en voor het eerst sinds lang hebben we door de afstand onze verjaardag apart moeten vieren. Zoals ik al zei met taart die als een klot op u maag viel maar ook met...THE POLICE!
Inderdaad! Mijn schatje had als verrassing voor ons kaartjes gekocht want The Police kwamen op mijn verjaardag optreden in Macau, het Chinese Las Vegas! Een onvergetelijk moment en een ZALIG optreden. Lieve schat bij deze nogmaals DIKKE DIKKE merci!
Macau was ook weer een stad van tegenstellingen. Aan de ene kant van de stad zou je indien de zon zou schijnen denken dat je ergens in de caraiben bent: kleurrijke huisjes, tapasbars. Aan de andere kant MEGA casinos vol gokchinezen! Onvoorstelbaar!
En dan omdat het Chinees nieuwjaar was hebben we ook het voorrecht gehad om naar de Chinese nieuwjaarsmarkt te gaan en een aantal drakendansen te zien. Toch nog wat cultuur mee kunnen pikken!
Hoewel de twee weken niet verlopen zijn als geplanddoor reisleidster Maaike, denk ik toch dat het een hele ervaring geweest is. En hopelijk is het volgende keer beter weer zodat jullie bij je volgende bezoek Shenzhen eens op een totaal andere manier kunnen leren kennen! Nu schijnt de zon hier terug en is het 24 graden (Echt waar!) dus als je zin hebt, kom maar af! We missen jullie nu al en ook de Jusco zijn omzet is serieus naar beneden gegaan nu papa niet meer komt voor zijn dagelijkse portie sushi!
Jaja papa ik ben eindelijk te weten gekomen wat die vierkantjes op een stokje zijn die ruiken naar iemand zijn beerput. Op een site van andere buitenlanders in Shenzhen vond ik onderstaande allesomvattende beschrijving: Stinky Tofu I'm convinced this must be the devil's favourite snack,a concoction of pure edible evil in a frying pan. To call it stinky tofu is really a terrible understatement, it's more of a self-induced social suicide, forget the old tic-tac trick, or even idustrial-strengh plax, this aroma will linger on your breath for the rest of your waking years.
As for the hotpot darmen, het spijt me maar indeed dat blijkt dus ook tofu te zijn dus volgende keer zullen we gewoon extra portie bestellen :)
I know ik val in herhaling maar toch is het zo! Het is ongelooflijk druk! Vanaf deze week beginnen we weer met massa recrutering, hence zaterdag is opnieuw een gewone werkdag geworden L Hans die woont tegenwoordig bijna non stop op het werk en krijgt er bijna elke dag meer mensen bij in zijn team.
Donderdag was het dan ook nog het grote nieuwjaars annual dinner. DUIZEND Chinezen in 1 restaurant! Impressive! Elk department moest en act doen en geloof het of niet maar Hans zijn collegas hadden hem goed liggen. Hans mocht voor 1000 Chinezen LIVE zingen! Ik heb dit prachtstuk natuurlijk op video maar gezien de anonieme bedreigingen die ik gekregen heb zal deze film enkel prive vertoond kunnen worden.
Vanaf nu zal ik dus altijd glimlachen als ik I just called to say i LOOOOVE you hoor J Maar echt waar Chapeau schat! Het was een one in a lifetime experience!
Vrijdagavond OPNIEUW etentje en feestje want onze grote baas vertrok. Gezellig samenzijn. Ik heb me die avond maar als fotograaf gedragen aangezien ik de enige nuchtere persoon op het feestje was. Tja dat komt ervan als je Chinezen en expats naar een all you can eat and drink restaurant stuurt!
Dit weekend was het voor het eerst terug goed weer! 24 graden en gezien de drukke weken voor ons leek het dus het perfecte moment om nu het nog kon even te ontsnappen.
Dus zaterdag ferry naar Lantau island en de namiddag doorgebracht op ons handdoekje op ons prive strandje. ZALIG! S Avonds een klein leuk restaurantje gevonden met zicht op de bergen en zee! Puur genieten! De volgende ochtend dan EINDELIJK naar de Big Buddha geweest (derde keer goede keer) en dat is inderdaad een aanrader voor iedereen die op bezoek komt (fotos volgen later!). S Namiddags moe maar gelukkig terug naar huis, episode lost gekeken en gaan slapen want morgen begint de 6 dagen werkweek L
Oh ja, nogmaals GELUKKIGE VERJAARDAG voor ARDIE de mama van HANS! Over enkele weken kan je je verjaardagsknuffels in ontvangst nemen! We kijken in ieder geval al ontzettend uit naar jullie komst!
Hans is net met zijn twee fotos van zichzelf (hoe leg je anders in het Chinees uit hoe je je haar wil) naar de kapper getrokken en dus heb ik het rijk weer even voor mezelf en leek het me geen slecht idee om nog eens een stukje te schrijven over de verhalen van mama en The Bullfrog in China.
Zoals ik ervoor al zei, als je hier niet geweest bent is het soms moeilijk te snappen hoe we soms in rare situaties verzeild raken. Aangezien mijn vader het echte China wilde leren kennen beperkten we ons dus ook niet tot restaurantjes met Engelse menus of plaatjes (i know het merendeel gaat over eten maar vraag maar aan ma en pa Kerkhof, die snappen nu waarom; Alles in China draait om eten en het is hier gewoon superlekker; gezond en goedkoop). Een van de restaurantjes dat hun intrigeerde was het Hot Pot restaurant. Hot Pot is eigenlijk de Chinese versie van fondue. Een grote pot bouillon en dan gooi je er allerlei vis, vlees, groeten, wat je maar wil in. Nadien dip je je eten dan in kleine potjes met allerlei kruiden en sausjes die je zelf kiest. Het grote probleem daar was dus de taal. Een kaart vol Chinese tekentjes, hmm. Ok dan maar iets doen wat in Belgie (misschien ook in China maar tja we verstaan ze toch niet als ze over ons praten J) redelijk onbeleefd is: WIJZEN!
Indeed, Maai ging langs alle tafeltjes en wees op die zaken van de mensen hun eten wat er lekker uit zag. Alles ging redelijk vlot tot de laatste Chinese vraag. Met handen en voeten uitleg verstonden we dat er twee soorten bouillon waren, maar welke, geen idee. Ok, breng dan maar gewoon een van elk. Yup, het ging goed tot het laatste moment toen we, gelukkig maar in 1 van de twee potten, een groot bot zagen drijven. De groeten, tofu en garnalen en spaghetti achtig iets waren aangekomen dus het festijn kon beginnen. Een van de zaken die je je in China soms afvraagt in de kleine restaurantjes is hoe vers bepaalde producten zijn. Wel, papa merkte al gauw dat we hier gerust konden zijn toch hij zag dat zijn garnaal nog bewoog! Haha J
Je begint je waarschijnlijk af te vragen of we in die twee weken nog iets anders gedaan hebben dan eten, YES: SHOPPEN!
Tien jaar geleden had papa een North face jas gekocht in het zijdestraatje in Beijing. De missie nu, opnieuw een North Face jas vinden en dan liest (voor maai) aan dezelfde prijs of lager dan tien jaar geleden. Dus op naar Luo Hu en naar de missie missie wanna buy watch? Good quality, you are so beautiful! Want sun galases? What do you want? Have it! Come to my shop! Dat is wat je HEEL de tijd te horen krijgt, UREN aan een stuk. Papa kreeg zelfs aanbiedingen voor volgens hem SIX, volgens ons SEX, dvds J
Uren hebben we elk winkeltje afgegaan en elke keer gingen we te lag. Op den duur wist iedereen van de vijf verdiepen dat wij North Face jassen zochten en dat de dochter tot grote schande van de moeder een ware Biatch in het onderhandelen is. Maar klein Dirkske geeft ni op en op het einde van een lange toch gingen we dan toch naar huis met onze jassen. Maai beetje upset omdat we toch iets meer hadden moeten betalen dan ik oorspronkelijk gewild had, papa content want het was ne goeien deal. Kortom iedereen happy toch thuis Hans doodleuk vertelt dat Emmanuel dezelfde jas dankzij hem nog goedkoper gekregen had. WAT!? Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit gewoon NIET mogelijk is en dat die van Emmanuel van mindere kwaliteit is dus zodra ik die jas zie laat ik het jullie weten.
Oh en ik wou nog eens iedereen bedanken voor mijn verjaardagskaartje en cadeautjes! We hebben het hier gevierd met een Chinese kaastaart die zoals Montje zou zeggen als een klot op u maag viel! Ik heb super blij en de centjes zijn gegaan naar een super mooi nieuw pak en een nieuw digitaal fototoestel zodat ik nog betere fotos ga kunnen doorsturen!
En Innie dikke merci voor de broek. Ze is echt super. Nu ik ziek was is het zowaar mijn tweede vel geworden!
Ikke ga opnieuw een beetje rusten. Groetjes en tot gauw!
En hier volgt dan eindelijk de rest van de fotos! Als je een beter beeld wil krijgen van ons leven hier kan ik Papas film aanraden! Ook voor de The Police fans onder jullie, de film is een aanrader!
Indien jullie bepaalde fotos zouden willen, laat me dan maar gewoon weten welke en welk formaat en dan brengen we ze mee als we naar Belgie komen
Weet je wat ongelooflijk is, hoe vaak we dingen "for granted" nemen. Een heel deel klasgenootjes van ons is nu van China of Africa naar Belgie verhuisd en zet dus regelmatig fotos online voor hun familie net zoals ik doe. En weet je wat? Bij vele van die fotos denk ik: wow dat ziet er leuk of mooi uit. Fotos van de Ardennen of Amsterdam of gewone kleine dorpjes of boswandelingen. Plaatsen die voor hun nieuw en uniek zijn en waar ze dus ik het weekend naartoe trekken. Plaatsen waar ik misschien is maar vaak gewoon niet geweest ben gewoon omdat het "gewoon" is. Het is Belgie of Nederland en daar wonen we. Maar waar ligt het verschil? Waarom trekken we er hier op uit en bleven we in Belgie vaak gewoon binnen. Tuurlijk kan je zeggen dat het weer meespeelt maar die andere mensen die trekken er toch ook op uit? Niemand houdt ons tegen maar vaak zijn we gewoon te lui of moe of nemen we zaken for granted. Maar nu ik hier zo ver weg zit kan ik echt zeggen dat ik die kleine normale zaken ontzettend mis. En ik hoop vanharte dat als we terug komen ik die dingen niet meer als for granted beschouw. Dat we erop uit trekken en elke dag proberen te genieten. Dat we ipv voor de tv hangen s avonds omdat je moe bent na een dag werken gewoon even het bos of park inlopen. Dat we in het weekend is gaan "Dagtrippen" (voor de in de gloria kijkers onder ons! Indien je dit niet kent, ongelooflijke aanrader!) Er is zoveels moois rondom ons en als we de energie kunnen opbrengen om dit te zien zullen we waarschijnlijk meer energie krijgen. En als het even moeilijk is heb je mensen rondom je die je kunnen helpen. Als je dit een hoop onzin vindt, wel dat is je recht En ja kan je afvragen of mijn Chinese griep mijn hersenen heeft aangetast :) Of je kan het is proberen net zoals ik. Proberen om gewoon te genieten...Mijn grootouders hebben deze boodschap al begrepen. Nani, Montje en Monique die zitten nu met een hoop jonge rastas op het strand in de zon in Gambia :) We stellen zoveel zaken uit en lopen onszelf voorbij. Mensen zijn specialisten in het vinden van uitvluchten. Maar misschien moeten we gewoon is minder denken en gewoon een beetje meer doen. En als ik dit zelf ooit opnieuw vergeet, please duw deze tekst onder mijn neus! Luvu all, ikke ga voort slapen en de longen uit mijn lijf hoesten en hopen dat ik snel genees zodat ik er terug op uit kan. Keep on tripping! (again, In de gloria)
Het is ondertussen al bijna drie weken geleden sinds de laatste posting. Weken heb ik afgeteld naar de komst van mama en papa en planner als ik ben had ik tot in de kleinste details een heel programma dat ik met hun wou afwerken. Door een samenloop van omstandigheden is daar niet veel van in huis gekomen toch zou ik boeken kunnen schrijven over die twee weken. Maar no worries ik zal het beperkt houden tot een aantal postings en een paar honderd fotos J
Van de welkomst barbecue is niet veel in huis gekomen. Al die artikels over global warming altijd, een ding staat nu vast, no global warming in Shenzhen. Na twee weken hier geloven mijn ouders nu absoluut geen woord meer als wij het hebben over in de zon op ons balkon zitten. Het was koud en niet zomaar koud maar ontzettend met dekentjes over je heen en gloeiende warmgevende hartjes (thanks innie en ben) bij je rond een olievuurtje zittend koud. Yup voor het eerst in 50 jaar is het koud in Shenzhen! Ge kunt niet zeggen dat ge niks meemaakt hier he J
Mijn geheugen is momenteel niet echt al te denderend dus een chronologisch verslag neerschrijven gaat nu niet lukken maar daarvoor kan je terecht bij moemette en poepette. Fotos en video en volgens mij live impressies van de verkopers van six dvds en sun galases door poepette en missie missie wanna . (meer verstond mijn mama niet. Wat mij betreft is hun Engels daar behoorlijk verstaanbaar maar meningen kunnen verschillenJ ) door moemette.
Voor ze goed en wel geland waren sleurden we hun mee naar een volgens hans duur sushi restaurant. Jaja toch zeker de volle 6 euro per persoon betaald! Tja het is en blijft een Hollanderke he J Nadien even snel naar de Japanse (wat wij de Westerse supermarkt noemen). Grappig want voor ons is dit bijna net hetzelfde als de supermarkt in Belgie of Nederland. Allee dan toch als je de krokodil die er ligt wegdenkt maar zelfs dit was voor mijn ouders al een belevenis! Wacht tot we ze meenemen naar de Chinese supermarkt haha J
Als je hier niet geweest bent is het soms moeilijk te geloven hoe we in sommige situaties terecht komen. Ok, als je naar een typisch Chinees restaurant gaat met enkel een Chinese kaart dan kan je verstaan dat je niet weet wat je op je bord gaat krijgen. Maar avonturiers net zoals wij die net daarom naar restaurants gaan waar ze plaatjes hebben, Engelse menus of zelfs voorbeelden Tja vraag maar aan den Bullfrog, zelfs dan kan het dus nog fout gaan!
Onder de middag lekker met zen drietjes naar de teppaniaki. Mmm een mix van groenten en een mix van vis? Strak plan! Iedereen kiest iets, papa ziet op de viskaart Bullfrog staan en denkt lets be wild en we proberen iets wat we niet kennen. Mama las het als Bullf rog, soort rog dus. In mijn achterhoofd rinkelt er een belletje maar ik besef niet goed wat. Ze brengen een bord met stukken vis/vlees met zwart vel eraan. Ineens krijg ik een inval: bullfrog, is dat geen kikker? Het kleine belletje wordt een grote alarmbel maar toch houden we ons voor dat zo een zwart vel niet aan een kikker kan toebehoren. Ik heb 1 hap gedaan, papa een paar maar wat het ook is, lekker was het niet. Op het werk dan toch even uit nieuwsgierigheid gaan googelen. En inderdaad een bullfrog is geen kikker, erger nog het is een grote dikke bruine pad! Yep vanaf hoort papa de Bullfrog roepen. Het liedje van Creedance I can hear the bullfrog calling me zal altijd een speciale betekenis hebben. Dus sinds die middag heeft onze poepetten een nieuwe nickname te gebruiken in alle nieuwjaarsbrieven van 2008: Dirk the Bullfrog. Het verhaal wordt nog erger wanneer we een paar uur later in een Chinese Carrefour oog is oog staan met de bak bullfrogs J
En nope het rare zaken eten is daar niet bij gebleven. Vader Kerkhof kan nu ook iedereen vertellen dat de binnenkant van een vissekop van een totaal andere consistentie is dan je van vis zou verwachten! Bij deze nogmaals dank aan Hans en zijn collegas om te wachten tot NA onze bestelling voor ze ons vertelden dat we geen vis maar vissekoppen besteld hadden.
Mijn moeder kennende zou ze nog durven zeggen dat zon zaken alleen mijn vader en mezelf kunnen overkomen. Echter deze keer hebben we de Chinese Hot Pot noedels als bewijs. Achteraf blijken dat darmen ofzo geweest te zijn hoewel we daar nog steeds onenigheid over hebben. Maar poepette ik beloof je dat ik het zodra we daar nog eens zijn aan een van mijn collegas zal vragen.
Zoals ik zei ik zou boeken kunnen schrijven over die twee weken hier maar spijtig genoeg ben ik nog steeds ziek en werkt mijn hoofd niet altijd mee. Maar no worries er volgens zowieso nog heeeeeeeeel veel fotos en blogverhalen over het verblijf van mijn ouders in Shenzhen. Dikke knuffel aan allemaal ik ga nu even mijn bedje inkruipen!
Some people say that things happen for a reason, well I dont believe this. Things happen and we determine what we do with them.
Ik zou willen dat ik alle pijn uit de wereld kon wegnemen maar dat kan niet. We vragen ons keer op keer af waarom bepaalde zaken gebeuren. Waarom een mens zoveel pijn moet hebben in zijn leven. Misschien is het omdat pijnlijke zaken langer in ons geheugen geprint blijven? En toch zou het niet zo mogen zijn want anders zouden we nooit weten hoe geluk aanvoelt. Alles wat we doen of denken kan je op een lijn plaatsen, dingen die je ongelukkig doen voelen of dingen die je gelukkig doen voelen. Soms voelt het alsof de wereld zou moeten stilstaan en de zon nu niet zo mogen schijnen. Maar als de wereld echt zou stilstaan dan zouden we ook al dat mooie missen dat we dan even selectief niet zien of willen zien.
Ik zou geen moment hebben willen missen met Yoep, met mijn familie. Ongelooflijk hoe graag je iemand kan zien die je toen je elkaar het eerst ontmoette in je neus beet. Iemand wiens oren niet zo goed roken, maar gelukkig wist de mevrouw ons te vertellen dat je haar kon wassen J
Als er iets is wat het ons kan leren is dat het leven op elk moment kan stoppen en dat het enige wat je kan doen is genieten. Genieten van alles wat je hebt, iedereen om je en alles wat je meemaakt. Ik ben zo gelukkig dat ik verdrietig mag zijn en dat ik mensen rond me heb die mij graag zien en van wie ik weet dat ze er altijd zullen zijn. Ik zie jullie allemaal ontzettend graag!
Maanden uitgekeken naar dit moment maar niemand had in zijn ergste nachtmerrie durven denken dat dit kon gebeuren. Onze lieve yoep werd ons ineens ontnomen en we blijven allemaal verdwaasd achter. Elke vezel in ons lichaam doet pijn en het blijft ireeel aanvoelen. Tranen stromen over onze wangen en we proberen warmte bij elkaar te zoeken. Elke seconde van ons leven zullen we onze kleine schel missen. Het leven kan soms zo onvoorspelbaar en cruel zijn. Niemand weet nog hoe of wat maar we proberen elkaar te helpen, een telefoontje een knuffel maar de leegte is enorm. Hoe liever je iemand ziet, hoe meer het pijn doet en mijn god wat zien we onze yoep graag en wat doet het dus ook pijn. Yoep zag immens gemist worden door ons allen maar we zijn ook zielsgelukkig om alle mooie momenten die we samen beleefd hebben. We zien u zo graag kleine ratteplan.
Het lijkt alsof de wereld stopt en alsof alles rondom ons voelt hoe leeg en koud het vanbinnen voelt. In China is er momenteel noodweer. Luchthavenens en treinstations zijn toe en honderd duizenden mensen zitten vast buiten in de kou. Deze week begon de massale uittocht omdat alle Chinezen nu voor Chinees nieuwjaar terug naar hun familie willen. Al die mensen zitten nu in de kou en geraken waarschijnlijk pas over een jaar ten vroegste terug bij hun familie. Mijn hart breekt als ik denk dat mama en papa nu hier zijn en innie en ben en de rest niet kunnen troosten. Maar een deel van mij is zo blij dat ik wel familie rond me heb nu die met hun knuffels en troost toch een beetje warmte en liefde kunnen bieden in deze koude tijden. Dank je aan heel de familie! Ik zie jullie allemaal ontzettend graag en mis jullie meer dan je je kunt voorstellen. Zorg goed voor mijn klein zusje!
Het is hier ZOOO koud, koud buiten en nog kouder in onze hartjes maar we proberen ons te verwarmen aan alle mooie momenten. Meer informatie over de weerssituatie hier vind je op http://english.gov.cn/2008-01/26/content_870067.htm
AAAAAAAAAAAAAAAAAAhhhh THE CLAW is zenuwachtig! Die ene dag wachten is er TE veel aan! Jaja moeder ge zijt niet de enige die met een schoolreisgevoel rondloopt. Ik voel me alsof ik liters kofie binnenheb en ik krijg van die spatische AAAHHH het is bijna zover bewegingen! Nog snel even de laatste voorbereidingen treffen, zoals het huis opruimen...Oh neen, dat doet de cleaning lady morgen. God i love her!! Ok ik ga slapen, op zen minst gaat de tijd dan sneller voorbij Geniet nog van het plannen, lijstjes maken, rampscenarios overlopen,...en we zien jullie zaterdag in Hong Kong! Can't wait!!!!!
Praktische tips ter voorbereiding van jullie China reis
Praktische tips ter voorbereiding van jullie China reis
Ineens deze ochtend drong het tot me door dat jullie zaterdag misschien plots een cultuur shock kunnen krijgen en dus dacht ik bij mezelf, als goede psycholoog kan ik hun misschien helpen. Mits een beetje voorbereiding kunnen we misschien de ergste shock opvangen.
De resterende twee dagen lijkt het me best om jullie patienten te vragen om je te helpen met de voorbereiding op de rochel cultuur. Vraag hen dus om tijdens het spoelen de meest waanzinnige rochelgeluiden to maken om vervolgens al het mogelijk slijm uit hun lijf te spuwen. Voor menig mens zou dit al genoeg zijn om braakneigingen te krijgen (he sissie J). Indien je een die hard bent, probeer dan hetzelfde maar eet ondertussen ook gewoon je boterhammetjes op.
Een andere schok is het plassen op Chinese openbare toiletten. Dus de komende twee dagen geen tripjes naar het normale toilet maar gewoon samen met Yoep naar buiten en achteraan de tuin. Oefen alvast je spieren want de eerste keren is het niet echt makkelijk om op je hurkje te staan in een vuil zwembad van.. you get the point right?
Op het vliegtuig kan je beter de nieuwe verkeersregels studeren: De auto heeft ALTIJD voorrang. Er zijn geen regels mbt tot inhalen. Indien je door kan rijden, doe je het. Indien het niet gaat, probeer je het. Rood en groen licht alsook voetpad betekenen niets. En allerlei rare voertuigen of mensen kunnen van letterlijk alle kanten komen. Het concept van spookrijden is hier onbekend. Dus ALTIJD uitkijken en doorgaans is ergens oversteken wanneer het rood is minder gevaarlijk omdat onze Belgische hersenen je dan temninste nog vertellen dat je moet uitkijken! Politiemannen die fluiten betekent niet dat je iets fout doet maar wel dat er IETS aankomt (veel duidelijker is het niet te beschrijven aangezien je soms gewoon niet goed weet WAT je ziet J)
Oh en als je issues hebt met mensen die je stalken en je proberen aan te raken: get used to it! Een andere tip zou zijn om snel nog even een bezoekje te brengen aan de zoo. De manier waarop de mensen daar naar de beestjes staren: well.. in China zullen jullie de beestjes zijn!
Ok ik denk dat ik mijn taak als psycholoog/dochter vervuld heb J
Geniet nog van een paar dagen stressen! We kijken er ontzettend naar uit! See you Saturday!
PS: iets wat je nog kan meebrengen zijn een hoop digitale fotos van onze Yoep J En een hoop virtuele yoepknuffels en likjes
Zaterdagochtend, veel te vroeg, was het dan zover: Chinese teambuilding dag met partners! Op naar het platte land van Shenzhen!
Het weer zat in ieder geval al mee: het is half januari maar het voelde aan als een stralende Belgische zomerdag! Na een uur rijden kwamen we aan ergens in de middle of nowhere. Het is moeilijk te beschrijven waar we precies aanbeland waren. Het lijkt een beetje op een Vlaamse boerenkermis 30 jaar geleden. Bij ons zou je er 5 a 6 jarigen verwachten maar hier liepen er alleen maar volwassen rond!
Op naar de eerste attractie: grasknuffelen! Grasknuffelen blijkt dus Chinees te zijn voor gras skieen. Aangezien je door het vele vallen, het gras knuffel, mmm ??!(dont ask me, dit is een Chinese uitleg). Dus daar stonden we dan 25 graden, volle zon en dan skiebotten aantrekken. Maar dan komt het! Blijkbaar is het niet zoals op matten skieen bij ons. Je krijgt een soort van rolschaatsachtige dingen om onder je skischoenen te binden. Dit dingen kwamen volgens mij uit de jaren stillekes, ma kom. En dan op naar de skipiste, alias heuvel die eigenlijk niet eens de naam heuvel waardig was J
Daar vind je dan een hele hoop Chinezen die een poging doen om op rolschaatsen een grasheuvel naar boven te klimmen. Indeed, KLIMMEN want een lift is er natuurlijk ni J
Het merendeel van de Chinezen vindt de BERG dan nog te hoog en stapt dus terug naar beneden. Wij echter riskeren het om al schaatsend naar beneden te gaan. Een keer dan toch want behalve pijnlijke voeten of gebroken botten is er niet echt veel te beleven.
Maar het was wel een hilarische ervaring J
Dan op naar de volgende attractie: met een slee een nog kleinere berg af! En al die volwassen Chinezen maar genieten. En om eerlijk te zijn, wij ook want de sfeer werkt aanstekelijk. Ik moet er wel bij zeggen dat ik me precies in een aflevering van In de Glorie voelde: indien ze nog een idee nodig hebben voor hilarische uitzending: allen daarheen!
Dan op naar het ballonnen schieten met een kindergeweer! Jaja en als beloning kregen we ook nog een vlieger!(en daar lopen dus echt enkel volwassenen rond he, weliswaar volwassenen die zo blij zijn als een klein kind met hunne vlieger)
Tot slot DE activiteit van de dag: vissen! Maar dan wel zonder hengel! Mmmm hoe kan ik dat uitleggen?? Wel, je neemt een klein zwembadje met water tot aan je enkels, je zet er een hoop Chinezen en een Belg in en laat ze een poging doen om met hun handen doorschijnende vissen uit het water te vangen! Inderdaad! En ik moet zeggen na 10 minutenleek het een therapeutische werking te hebben J Nadien nog even gek gedaan door in een bal op het water te lopen wat een hele leuke ervaring was! Echt een aanrader!
Vervolgens ging het nog naar een duivenkwekerij waar we gingen lunchen! Eerst even handen gaan wassen want dat was wel nodig. Achteraf gezien hadden we dat beter niet gedaan! De bak water naar de geit bleek namelijk ook de afwasbak te zijn....mmm....
Als afsluiter dan ons eigen dessert gaan plukken: verse aardbeien! Echt superlekker en spotgoedkoop dus snel even een tweetal kilo ingeslagen voor thuis!
Al bij al was het dus een hele rare maar wel grappige ervaring!
Oh en het koeknuffelen, tja, daar was spijtig genoeg geen tijd meer voor! Blijkbaar hebben ze daar ook een kinderboerderij met een paar koeien uit Nederland en Duitsland. Indeed, want ineens drong het tot me door: in China hebben we hier nog geen enkele koe gezien!!
Wat ze zeggen is waar: van Yoga doen word je kalm!
Na een paar maanden China en ettelijke ik ga zot ervaringenwas het dan eindelijk tijd om er eens iets aan te doen. According to mijn wederhelft en moeder zou yoga wel eens de oplossing kunnen zijn en dus trokken Marcela en ik gisteren naar de Spa voor onze eerste yoga klas.
Het was een heel klein klasje dat bestond uit twee gevorderden, een slangenmens juf en Marcela en ik zonder conditie en lenigheid whatsoever.
Van bij het begin ging het fout: alles zag er zo gemakkelijk uit maar als wij het probeerden bleek ons lichaam gewoon niet te buigen en gingen al onze spieren als een gek trillen. Ook werd het meteen duidelijk dat spaghetti eten een half uur voor Yoga les geen goed idee is. Halverwege de les moesten we ineens gaan zitten met onze benen zo ver mogelijk open. Dat op zich deed al ontzettend pijn en we keken naar elkaar met een duidelijke pijngrijns op ons gezicht. Onze lerares vond duidelijk dat we nog niet genoeg afgezien hadden en dus kwam ze opeens naar ons toe en ging ze tegenover ons zitten. Ze zette haar voeten aan de binnenkant van onze benen en begon te duwen: OH MY GOD! Hoe zeg je in het Chinees: help mijn liezen zijn aan het scheuren?!
Alsof dat nog niet genoeg was moesten we die positie aanhouden en dan kwam ze nog bovenop onze rug zitten, met heen haar gewicht om nog een beetje meer druk uit te oefenen. Dit was waarschijnlijk net de slechtste moment om het Chinese woord voor STOP te vergeten!
Op het einde mochten we 10 minuten liggen en diep in en uitademen en na een uur was de les over. Iedereen stond recht behalve Marcela. Het leek wel of onze rug het totaal begeven had!
Eens thuisgekomen kreeg ik van zowel de moeder als de wederhelft te horen dat ik een sissie was maar ik verzeker jullie: de eerste die dit durft zeggen of zelfs denken mag met mij mee naar de les!
Ik moet echter toegeven dat ondanks het creperen ik wel ongelooflijk ontstresst was na de yoga en dus proberen we het vanavond nog eens! Maar ik ben wel gewapend met de nodige vocabulair (woordenschat): Stop is TING in het Chinees!
Als je in China een paar weken op voorhand vraagt of mensen op een bepaalde dag iets gepland hebben omdat je dan een housewarming will geven, zeggen ze: nope niks gepland, dus we zullen er zijn! De dag zelf veranderen ze dan van idee en daar sta je met al je voorbereidingen. Echter mensen die je diezelfde dag uit beleefdheid ook gevraagd hebt, die zijn er wel??!
Vandaag opnieuw een mooi staaltje van planning: Blijkbaar stond mijn baas vanochtend op en vond ze nu zaterdag de ideale dag voor een teambuilding dag met partners! Het feit dat een van mijn collegas zijn vrouw voorgoed naar Shanghai verhuist voor haar werk de dag nadien, is geen excuus. Dus de baas vraagt,...wij draaien.
Op mijn vraag van wat we dan gingen doen kreeg ik een redelijk vaag antwoord: het begint s ochtends vroeg en duurt tot s avonds (yup weekend heeft hier een andere betekenis) en je kan er koeien melken en gras knuffelen!
Inderdaad! Dat kreeg ik te horen! Of dat inderdaad zo is of het ligt aan een probleem ergens in de vertaling tussen Chinees en Engels zal ik jullie later vertellen!
Oh wellm als t leuk is dan gaan we met ma en pa ook gras knuffelen over twee weken!
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Voor diegene die geintereseerd zijn, onderstaande links gaan naar de blogs van enkele van onze klasgenootjes. Thierry in Lome: http://www.hertsens.org/
