|
Food and Shopping
Hans is net met zijn twee fotos van zichzelf (hoe leg je anders in het Chinees uit hoe je je haar wil) naar de kapper getrokken en dus heb ik het rijk weer even voor mezelf en leek het me geen slecht idee om nog eens een stukje te schrijven over de verhalen van mama en The Bullfrog in China.
Zoals ik ervoor al zei, als je hier niet geweest bent is het soms moeilijk te snappen hoe we soms in rare situaties verzeild raken. Aangezien mijn vader het echte China wilde leren kennen beperkten we ons dus ook niet tot restaurantjes met Engelse menus of plaatjes (i know het merendeel gaat over eten maar vraag maar aan ma en pa Kerkhof, die snappen nu waarom; Alles in China draait om eten en het is hier gewoon superlekker; gezond en goedkoop). Een van de restaurantjes dat hun intrigeerde was het Hot Pot restaurant. Hot Pot is eigenlijk de Chinese versie van fondue. Een grote pot bouillon en dan gooi je er allerlei vis, vlees, groeten,
wat je maar wil in. Nadien dip je je eten dan in kleine potjes met allerlei kruiden en sausjes die je zelf kiest. Het grote probleem daar was dus de taal. Een kaart vol Chinese tekentjes, hmm. Ok dan maar iets doen wat in Belgie (misschien ook in China maar tja we verstaan ze toch niet als ze over ons praten J) redelijk onbeleefd is: WIJZEN!
Indeed, Maai ging langs alle tafeltjes en wees op die zaken van de mensen hun eten wat er lekker uit zag. Alles ging redelijk vlot tot de laatste Chinese vraag. Met handen en voeten uitleg verstonden we dat er twee soorten bouillon waren, maar welke, geen idee. Ok, breng dan maar gewoon een van elk. Yup, het ging goed tot het laatste moment toen we, gelukkig maar in 1 van de twee potten, een groot bot zagen drijven. De groeten, tofu en garnalen en spaghetti achtig iets waren aangekomen dus het festijn kon beginnen. Een van de zaken die je je in China soms afvraagt in de kleine restaurantjes is hoe vers bepaalde producten zijn. Wel, papa merkte al gauw dat we hier gerust konden zijn toch hij zag dat zijn garnaal nog bewoog! Haha J
Je begint je waarschijnlijk af te vragen of we in die twee weken nog iets anders gedaan hebben dan eten, YES: SHOPPEN!
Tien jaar geleden had papa een North face jas gekocht in het zijdestraatje in Beijing. De missie nu, opnieuw een North Face jas vinden en dan liest (voor maai) aan dezelfde prijs of lager dan tien jaar geleden. Dus op naar Luo Hu en naar de missie missie wanna buy watch? Good quality, you are so beautiful! Want sun galases? What do you want? Have it! Come to my shop! Dat is wat je HEEL de tijd te horen krijgt, UREN aan een stuk. Papa kreeg zelfs aanbiedingen voor volgens hem SIX, volgens ons SEX, dvds J
Uren hebben we elk winkeltje afgegaan en elke keer gingen we te lag. Op den duur wist iedereen van de vijf verdiepen dat wij North Face jassen zochten en dat de dochter tot grote schande van de moeder een ware Biatch in het onderhandelen is. Maar klein Dirkske geeft ni op en op het einde van een lange toch gingen we dan toch naar huis met onze jassen. Maai beetje upset omdat we toch iets meer hadden moeten betalen dan ik oorspronkelijk gewild had, papa content want het was ne goeien deal. Kortom iedereen happy toch thuis Hans doodleuk vertelt dat Emmanuel dezelfde jas dankzij hem nog goedkoper gekregen had. WAT!? Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit gewoon NIET mogelijk is en dat die van Emmanuel van mindere kwaliteit is dus zodra ik die jas zie laat ik het jullie weten.
Oh en ik wou nog eens iedereen bedanken voor mijn verjaardagskaartje en cadeautjes! We hebben het hier gevierd met een Chinese kaastaart die zoals Montje zou zeggen als een klot op u maag viel! Ik heb super blij en de centjes zijn gegaan naar een super mooi nieuw pak en een nieuw digitaal fototoestel zodat ik nog betere fotos ga kunnen doorsturen!
En Innie dikke merci voor de broek. Ze is echt super. Nu ik ziek was is het zowaar mijn tweede vel geworden!
Ikke ga opnieuw een beetje rusten. Groetjes en tot gauw!
23-02-2008 om 05:34
geschreven door MIAUW 
|
