Vrijdag voor het eerste naar Hong Kong voor het werk. Blijkbaar had ik niet zo goed begrepen (volgens mij eerder de Chinezen niet goed uitgelegd) naar welk van de stations ik moest gaan voor mijn vertrek. Er zijn namelijk drie verschillende manieren om van Shenzhen naar Hong Kong te gaan: met de boot, met de bus of met de trein. Aangezien ons appartement in het midden ligt had ik dus de keuze. Dus s ochtends om 6 uur stap ik met mijn slaapkop de deur uit richting het station. Door customs en immigratie maar dan geen trein te bespeuren! Mmmm enkel een hele hoop bussen en allerlei Chinezen die proberen om mij een veel te dure taxirit aan te smeren. Ok, nu is het dus gokken en hopen dat het goed afloopt. Dus na lang treuzelen kaartje gekocht en op een van de bussen gestapt. Naast me een Chinees die gelukkig een paar woorden Engels kon (hij woont nl in Hong Kong) en die blijkbaar ook naar Kowloon Bay moet. En wat blijkt na 40 min, ik heb goed gegokt! De bus die ik gekozen heb stopt zowaar op 5 min van ons kantoor! Hong Kong ziet er echt super uit en totaal anders dan Shenzhen en voor het eerst is er KERSTSFEER! De winkels hangen vol kerstspullen en overal zie je kerstbomen. Voor het eerst dringt het door dat we er niet bij gaan zijn thuis met kerst. Een mens wordt er zowaar een beetje weemoedig van En dan de winkels!! Hier kan je dus werkelijk alles kopen! Als ik een paar pakken koffie ingeslagen heb is de heimwee plots al terug een stukje minder! Volgende week zit ik de hele week in Hong Kong voor het werk en een ding is zeker: ik ga me niet vervelen s avonds! Eindelijk winkels waar ze wel schoenmaat 40 verkopen! Spijtig genoeg moet ik na het werk direct door want we hebben s avonds een kerstfeestje in Shenzhen, but I WILL BE BACK!
Indeed gisteren hadden we hier ons eerste kerstfeestje! Een van de Deense expats gaat terug naar huis en als thema voor zijn afscheidsfeestje had hij CHRISTMAS gekozen.
Concreet hield dit dus in dat op 30 Nov de Chinezen geconfronteerd werden met een hele hoop rare buitenlandse kerstmannen. Normaal moet je bij een security gate altijd kunnen bewijzen dat je iemand kent in het gebouw maar gisteren bleek een kerstmuts ophebben genoeg te zijn! Ook de weg vinden bleek niet moeilijk: gewoon de geur van Gluhwein volgen! Zoals de fotos bewijzen het was een leuke avond en voor sommigen een iets minder leuke zondagochtend (of eerder middag J ) Chirstmas party expat style http://www.mijnalbum.nl/Album=RW636YD7
Vraag me niet welke dag we zijn, vraag me niet naar mijn planning want ik heb geen flauw benul van hoe of wat. Ik was al zombie achtig de afgelopen weken maar sinds gisteren voel ik me geen mens meer. De wallen onder mijn ogen beginnen voor mijn knieen te hangen! Vroeger was ik al geen supergeduldig persoon maar nu kun je echt beter uit mijn buurt blijven! Ik ren heen en weer van stad naar stad, elke dag inchecken in een ander hotel, leven op roomservice, taxi in en na overstaanbaar Chinees gebrabbel taxi uit Tussen alle sessies door gauw even mijn mail checken, alleen om te zien dat het te veel mails zijn om nu door te nemen en dat ze voor de honderdduizendste keer weer eens mijn schedule veranderd hebben zonder even met mij te checken. Elk uur krijg ik nieuwe mail en veranderen ze wanneer ik waar ergens in China moet zijn. Iedereen is op de hoogte behalve ik!!! De enige mails die ik persoonlijk krijg zijn mails van allerlei secretaresses van onze kantoren die mij boos melden dat ik omwille van mijn hotelwijziging extra kosten veroorzaak! Maar ik heb helemaal zelf geen hotel geboekt! Laat staan dat ik elk uur zelf van gedacht zou veranderen!
Is het dan zo moeilijk om mij even tijd te geven om nog een eigen leven te hebben??
Ik wil gewoon bij mijn partner zijn, zelf kiezen wat ik wil eten, in mijn eigen bedje slapen!!!
Yup het is officieel, na de witte broodsweken zijn we nu even in een vermoeidheidsdip geraakt. Ik vind het nog steeds een ongelooflijk land met ongelooflijke opportuniteiten, alleen.. IK WOU DAT IK IS TIJD HAD OM ERVAN TE GENIETEN!
Dus laat ons hopen dat ze in de volgende dagen niks meer in mijn weekend plannen want zoals je waarschijnlijk al doorhad, IK HEB SLAAP NODIGJ
Voor de rest alles toppie in China J
Gotta go, er staan nog twee steden een hoop interviews en Chinese les op het programma!
Ok de afgelopen weken waren druk, HEEL druk, en hoewel we nu eindelijk een huis hebben schijn ik er nooit toe te komen om daar ook effectief te zijn.
Vandaag voor het eerst in twee weken ofzo terug even een dagje om kantoor in Shenzhen geweest. Chaos! Probeer maar eens twee weken werk in te halen op een dag, indeed J
En dan een half uur nadat ik begonnen ben aan deze onmogelijke taak opeens een mailtje met een uurrooster voor de sessies die in Hong Kong gehouden gaan worden en wat blijkt??
IK moet daar dus al DONDERDAG (ja inderdaad deze donderdag) zijn! Dus Maandag in Shenzhen, dinsdag en woensdag in Guangzhou, woendsdagavond terug naar Shenzhen voor Chinese les en dan donderdagochtend naar Hong Kong voor de rest van de week en volgende week opnieuw de drie steden in 1 week!
Zucht!!Ik voel me elke dag een beetje meer kip zonder kop. En hier lacht iedereen ermeeJ
Maar in de mail stond dat ze gingen proberen te zorgen dat ik s avonds nog een beetje tijd had om te shoppen in Hong Kong, hoe lief! J
Hans zal dus tijd genoeg hebben om te genieten van de rust en van het ongestoord playstation kunnen spelen.
By the way, indien je ooit aan een relatietest toe bent probeer dan eens om een router en draadloos netwerk te installeren in het Chinees! Wij zijn er dan na 4 uur toch samen uitgekomen maar het scheelde niet veel of we hadden elkaar de nek om gewrongenJ
Het leuke is dat we nu ver weg van elkaar op hetzelfde moment kunnen internetten zonder te moeten discussieren wiens beurt het is, haha!
Maar voor de rest zien we elkaar nog heel graag hoor, so no worries J
Culturele verschillen? Yep die zijn er wel degelijk tussen Belgie/Nederland en China. Als je in Belgie uit het raam zou rochelen of net voor iemand zijn voeten zou spuwen zou je al gauw ne post pakken (mmm in het Nederlands iets als zou je nogal iets meemaken). In China echter is het, hoewel al minder dan vroeger, nog steeds normaal. Echter dankzij de Westerse conditioneren, zal het in onze hersenen nooit als normaal overkomen. Ik krijg nog steeds walgneigingen elke keer als ik het hoor. Je neus snutten in een zakdoek is hier dan echter wel onbeleefd. Je wordt verondersteld van het te doen zoals de wielrenners. Een vinger tegen je neusgat en blazen maar. Een ander grappig zicht zijn de Chinese kleine kindjes die broekjes dragen die vanachter gewoon open zijn. Dus een gouden tip: NOOIT in plasjes lopen hier in China want hoewel je niet weet wat voor plasje het is; de kans dat het gewoon regenwater is, is zeer miniem.
Er zijn honderden verschillen en met het ene heb je het al moeilijke dan met het andere.
Voor mij persoonlijk is CONTROLE het moeilijkst. Perfectionisme is een woord wat volgens mij niet in het Chinese woordenboek staat. Zolang iets niet instort is het in goede staat, als iets nog niet voor 100% fout gelopen is, is het nog niet fout, Twee weken geleden is ons huis geverft en nu al pelt het er op sommige plaatsen af. Overal waar water is, is er een lek, En naar Chinese normen wonen wij dus in een huis dat 100% in orde is J
Dus needless to say dat dit voor een controlefreak als mezelf een ware hel is soms.
Als je vraagt naar zaken ivm het contract met je huis zeggen ze je hier nooit de waarheid. Wel naar Europese normen de waarheid dan. Als er slecht nieuws gegeven moet worden in China wachten ze zo lang mogelijk af om je iets te vertellen in de hoop dat de zaken vanzelf terug goed komen. Dus als je iets vraagt zullen ze altijd zeggen dat alles in orde is, zelfs als dit niet de waarheid is omdat ze je het slechte nieuws zo lang mogelijk willen besparen.
In onze Europese hersenen voelt dit echter alsof je niemand kan vertrouwen en alsof ze hier soms gewoon in je gezicht liegen.
Vrijdag beiden vrij genomen omdat EINDELIJK na 2 maand onze container aankwam. Maar na uren wachten en verschillende mails en telefoons later, nog steeds niet te zien. De enige mails die je krijgt van de verhuisfirma zijn mails dat er onverwachtsextra kosten zijn!
Uren later ineens de bel: staan er een stuk of 10 chinezen met een stuk of 140 verhuisdozen op de stoep. Ik krijg een lijst met nummers en ik word verondersteld van de nummers door te strepen als de dozen binnnenkomen. Echter de helft van de dozen heeft ergens zijn nummertje verloren zucht ok niet stressen (yeah right, allee, poging tot niet stressen)
Needless to say dat het hier complete choas was vooral omdat ze de dozen dat vaak nog ondersteboven binnen brachten en dat de Chinese manier van proberen of iets binnenkan, heel hard duwen en zien wat er gebeurt, is. Dus combineer deze verhuismethode met mijn fragile IKEA kast en u ziet vanzelf waarom mijn stress niveau weer stijgt!
Tijdens het uitpakken blijkt dan dat mijn favoriete keukenrobot het niet overleefd heeft L
In Belgie hadden ze de schroeven in papier gerold ipv in zakjes, resultaat: de helft zat ondertussen al los in de doos. Ook snapten de Chinese verhuizers niet dat elk zakje schroeven bevatte voor een ander meubelstuk. Dus voor ik er erg in had, hadden ze alle zakjes tegelijk open gedaan op zoek naar een schroef die past op het meubelstuk waar ze op dat moment mee bezig waren.AAAAAAHhhhhhhh
Na een paar van zulke stoten hebben we ze dan ook vriendelijk verzocht om de rest van de verhuis maar aan ons te laten. Gelukkig heb ik een hard werkend ventje die nog tot laat in de nacht bezig geweest is. Zaterdagochtend opnieuw samen aan de slag en zaterdagnamiddag was het dan zover: ons Chinees stekje is ingericht!
Zaterdagavond barbecue met vrienden om het te vieren en dan s avonds lekker slapen want we zijn UITGEPUT!
Zondag lekker dagje niksen en zoeken naar een vakantiebestemming voor nieuwjaar.
Morgenavond Chinese les en dinsdagochtend opnieuw naar Guangzhou!
onze container met onze eigen spulletjes is aangekomen Men zegt altijd dat een foto meer zegt dan 1000 woorden dus.... Woorden volgen later want om eerlijk te zijn we zijn doodmoe EN organiseren een barbecue vanavond Dus meer text en uitleg morgen Oh ja en via deze weg wil ik mijn excuses aanbieden aan mijn wederhelft en neen niet enkel voor mijn gezaag en gestress de afgelopen weken, maar ook voor mijn gezaag in Belgie toen hij het te moeilijk vond om een Azerty toetsenbord te gebruiken en ik vond dat hij zich aanstelde Wel nu, na twee maand China en querty ben ik dus ni meer in staat om ons Belgisch toetsenbord te gebruiken! Dus please wijt mijn typefouten hieraan
Greets De chineeskes vanaf nu ook terug te bereiken via SKYPE! De laatste weken beginnen we stilaan hotel experts te worden
Guangzhou Jaja ik weet het. Het is schandalig hoe lang het hier al stil is op de site. Maar ik wou dat het in China even stil was. Momenteel voel ik me al seen kip zonder kop met een chronisch slaapgebrek.
Vrijdagochtend met het werk vertrokken voor weekendje studenten interviewen. Maar aangezien er HEEL VEEL Chinezen rondlopen hier, betekent dat du seen paar duizend mensen die getest moeten worden en du seen stuk of 700 die geinterviewd moeten worden. And guess wie er die eer gekregen heeft ?Indeed, ME!
Ik moet zeggen het is een intense ervaring die ik waarschijnlijk niet vaak meer ga meemaken maar verdorie mijn Belgisch lichaampje is niet gewoon aan hele weekends werken. Zeker niet hele weekends die van 8 uur s ochtends to middernacht ofzo duren. En vooral niet als ik dan heel helder en wakker moet zijn.
Dus zondagnamiddag toen het einde van het weekend in zicht kwam was ik voor het eerst echt blij dat het weekend erop zat. MAAR..dat bleek te vroeg gejuicht!
Blijkbaar had mijn grote baas goed nieuws voor mij: ze was onder de indruk van me!
Op zich een leuk iets zou een mens denken ware het niet dat er iets aan vasthangt. In plaats van 3 dagen in Guangzhou voor 10 Assessment centers moet ik hier nu gedurende 3 weken aanwezig zijn voor meer dan 30 sessies!!!!!
Dus zondagavond inderdaad zoals gepland terug naar huis maar maandagochtend zat ik al terug op de trein naar Guangzhou.
Dus mijn lieve schat heeft op zijn eentje de stad moeten verkennen want ik zie enkel de bureau en de hotel kamer. Afgaande op de fotos denk ik wel dat we hier nog eens voor city trip willen terugkomen alleen niet de eerste weken aangezien ik hier dan al vaak genoeg ga gezeten hebben!
Zaterdagavond toch nog even de kans gehad om samen een uurtje door te brengen. Vanaf zes uur is het hier pikdonker dus s avonds laat is er niet veel te zien behalve dan de duizende lichtjes langs het water. Elk gebouw is hier verlicht en in elke boom hangen lampjes. Ook is het hier een stuk meer CHINEES dan in Shenzhen. En wat ook raar is, zijn de apen op straat. Indeed, u leest het goed, de apen. Er lopen hier mensen rond met aapjes aan een leiband die truckjes doen voor geld. Echt zielig om te zien.
Na wandeling tussen de apen dan eindelijk aanbeland in een grappige Duitse bar waar mijn schatje dan eindelijk zijn Duits wit bier kon drinken en ik een mooie cocktail en dan taxi in terug naar het hotel want ZONDAG is werkdag! Pffff
Yup zondag OPNIEUW interviews aan de lopende band. Wat mij betrof was het rustiger dan zaterdag maar Hans vond het blijkbaar een totaal zottenkot!
En dan zondagavond die mededeling dat ik ALLE sessies aanwezig moet zijn!
Dus maandagochtend na korte nacht terug de trein op en sinds dan heb ik eigenlijk non stop potentiele mises over de vloer gehad. Momenteel ben ik du seen TOTAAL wrak en kan ik niet wachten tot het weekend is.
Over onze container nog geen duidelijk nieuws. Donderdagnamiddag krijgen we te horen of we vrijdag kunnen verhuizen. Pfff Chinese planning is iets waar ik ferm moeite mee heb soms!
En dan dinsdag die mail of ik ook alle sessies in HONG KONG kan doen!!!AAAAAAAhhhhhhhhhhh!
Yup PLANNING heeft een andere betekenis in het Chinees
Dus mijn vriendje zit deze week helemaal alleen. Maw hij is waarschijnlijk aan het genieten van de rust en van het feit dat hij ongestoord playstation kan spelen nu.
Vanavond start ook onze eerste Chinese les die ik dus ook zal missen. Dus Hans ik hoop dat je goed oplet want jij zal het me in het weekend mogen uitleggen
Ok, gotta go, work is waiting! Hopelijk wordt het binnenkort iets rustiger want anders zal er van Maai niet veel meer over zijn!
Geniet ervan nu je kan want er breken enkele dagen van stilte aan. Na turbulente week starten we nu een megadruk recruteringsweekend in Guangzhou, dus heel weekend werken en geen tijd voor telefoontjes of berichtjes L
Maar dat houdt ook in dat we Maandag normaal gezien weer nieuwe fotos en verhalen hebben! Dus iedereen die niet moet werken: GENIET VAN JE WEEKEND!!
Oh en BIG THANKS aan iedereen die ons in moeilijke momenten een hart onder de riem steekt. Zonder jullie zouden we het niet kunnen!
Ik mis jullie allemaal ontzettend dus kom maar HEEL GAUW naar China!
Deze ochtend toen ik moe achter mijn bureautje kroop, bedacht ik plots dat ik niet echt iets te schrijven had voor op de blog. Buiten het feit dat ik verdrink in het werk en dat we beiden zo moe zijn s avonds dat we als een blok in slaap vallen op ons kampeerbedje, is er de afgelopen dag niet echt iets bijzonders gebeurd.
Deze gedachte zou ik me een paar uur later zwaar beklagen.
S Middag vertrokken we voor wat een leuk etentje met collegas moest worden in ons favoriete sushi restaurantje. Op de weg er naartoe zegt een van mijn collegas plots of ik al weet dat er opnieuw problemen zijn met ons contract. WAT??? Hij zegt dat het geen grap is en dat hij er het fijne niet van weet maar dat ik het straks maar is aan mijn manager moet vragen. Straks? Dan kent hij Maai duidelijk nog niet. Dus direct telefoon naar mijn manager die zegt: Neen, tuurlijk is er niks. Leon is je gewoon aan het plagen. Geef Leon is ff aan de telefoon. Paar zinnen heen en weer en Leon zegt nadien dat het eigenlijk een grapje was. Ik weet niet waarom maar op het moment zelf had ik een heel naar gevoel in mijn buik.
Eens terug op de bureau een uur later biecht mijn baas plots op dat er wel degelijk problemen zijn maar dat ze ons niks durvden zeggen omdat we al zoveel meegemaakt hadden en dat ze het wel zouden proberen op te lossen. You HAVE to be kidding me!!!
Dus wij direct naar boven naar het administratie department, het team en de manager gevraagd om ons nu eens eerlijk in ons gezicht te zeggen wat er gaande is en wat de implicaties zijn.
Wat we toen te horen kregen sloeg ons met verstomming. Blijkbaar was het contract helemaal nog niet in orde. De eigenaar had er allerlei clausules bijgeschreven zoals dat zij het recht hadden om elke dag de huur op te zeggen...
Kortom het leek alsof we plots rondliepen in een ware nachtmerrie.
Dus de conclusie: nadat wij net heel veel moeite en geld in schilderen en renovatie gestoken hadden, hebben zij gewoon het recht ons eruit te zetten want administratie had geen geldig contract met hun EN had hun ook helemaal niks betaald!
Op dit moment keken Hans en ik elkaar aan en realiseerden we ons dat de terugvlucht van 2 December richting Belgie en Nederland toch wel heel aantrekkelijk begon te klinken.
Ok, even poging to orde op zaken stellen. Na hoop heen en weer gebel eindelijk erachter gekomen waarom de eigenaar een aantal zaken veranderd had en wat bleek, die zaken waren eigenlijk geen probleem voor Maersk.
Maar als het contract niet getekend was vandaag en het geld overgeschreven, zaten ondergetekenden dus opnieuw zonder huis. Ik denk dat je je wel kunt inbeelden hoe we ons toen en voor een deel nu nog, voelden. Ik heb nog steeds barstende hoofdpijn! En de Chinese beloften zijn serieus in waarde afgenomen. Dus ik mee de taxi in naar het government office om nu met mijn eigen ogen te zien of het contract wel degelijk getekend binnengediend was. Toen het volgende probleem. Een geld transactie doen is de komende weken in onze firma een complete ramp ondat we net een nieuw finance systeem uitgerold hebben. Nooooooooo! Ok, dan maar trapje hoger en gelukkig bleek dat het hoofd van Shenzhen branch nog net 7 minuten hier was en dus nog een cheque kon tekenen voor hij naar Shanghai vertrok.
De les die we hieruit geleerd hebben??Pff .. is beetje moeilijk om te zeggen. De eerste Europese reflex is dat je de Chinesen en hun woord dus niet kan vertrouwen maar in hun ogen proberen ze je zo weinig mogelijk slecht nieuws te brengen.
Ik weet dat we ons moeten aanpassen maar ik kon het toch niet laten om hun te vragen om ons in het vervolg gewoon het hele verhaal te doen, ook als het minder goed nieuws is.
Hulpeloos...dat is een woord wat de situatie heel goed omschrijft. Je staat erbij maar je handen zijn gebonden op je rug want je kent noch de taal, noch de gebruiken en soms is dat heel hard.
Maar we zullen maar poging doen om het op zijn Chinees te bekijken: we still have a house! Je weet in China alleen nooit voor hoe lang!
Klussen klussen klussen....manman na zaterdag heeft van da wit spul voor voegen geen geheimen meer voor ons. Chinezen zijn een held in het leggen van tien lagen van dit spul op een rare manier waardoor het voor ons een ramp is om een poging te doen het er terug uit te halen. En natuurlijk op het moment dat we het een beetje doorhebben is onze tube op...zucht.. NO stress! Dinsdag proberen we het gewoon opnieuw. De keukenkast is gered door mijne wederhelft! Ik weet dat dit ongelooflijk klinkt voor diegene die Hans zijn DIY (do it yourself) kunsten kennen, denk maar terug aan de parasal of zijn Claudia (kast van de Ikea) maar echt waar, de kast hangt er perfect! De maintenance guy was nog is komen helpen, mmm, t enige wat hij moest doen was een plug in de muur steken en een vijs erin. Het leek erop dat dit hem gelukt was maar een paar minuten later toen de kast bijna op ons hoofd naar beneden kwam bleek dat de vijs die hij erin gestoken had te klein was! Oh my GOD! Ok time for some creative thinking. We hebben zelf geen vijzen dus ff rondkijken! Ha de deur, bij nadere inspectie bleek dat iemand ons idee al ervoor gehad had want alle vijsjes in de deur zijn van verschillende grootte. Haha! Dus de grootste gekozen en in de kast gevezen en problem solved! s Avonds toen we wat aan het napraten waren kwamen we wel tot de conclusie dat wij twee nooit zelf een huis gaan kunnen bouwen want dan wordt het nog erger dan de huizen van Chinese makelij! Het enige voordeel dat we hebben is dat we beide familie hebben die er wel iets van kunnen! Dus hou jullie maar vast want als we ooit een huis willen bouwen...
Gisteren dan eindelijk een barbecue gevonden! Jeeee! Alleen de Chinese instructie over hoe hem ineen te steken...Mmm we zullen onze collegaatjes nog is moeten om hulp vragen!
Zondag zijn we voor de verandering nog is gaan shoppen! We hebben weer eens een voorraad van 270 dvs ingeslagen! vanaf nu kunnen we dus alle afleveringen van de Simpsons, Without a trace, Prison Break, Lost and Married with Children (do not ask! Dit was NIET mijn keuze maar Hans vindt dat hij dit mag kiezen als ik Desperate Housewifes gekocht heb)bekijken.
Iets anders wat ons huisje nodig had was PLANTJES. Blijkbaar was er op vijf minuutjes van hier het grootste plantencentrum. Dus zondagochtend de taxi in... Eens aangekomen bleek dat het gewoon een heel dorp vol plantenwinkeltjes was. Honderden kleine winkeltjes vol planten, alle groottes en soorten. Wat jammer dat we er geen mogen meenemen in de container. Voor mooie potten is het ook de place to be EN die mogen WEL mee! Na even lopen vonden we een winkel maar echt afdingen bleek niet echt mogelijk dus Nederlanders als we zijn liepen we weg. Werden we toch wel gevolgd door een Chinees en in elke winkel waar wij gingen praatte hij met die eigenaar. Weird.. We waren er dan ook van overtuigd dat hij gewoon onderling prijzen aan het afspreken was om ons op te lichten(yes onze mindset is een beetje aangetast. Dat krijg je als mensen je hier als wandelende portemonees bekijken soms). DUs een collega opgebeld en de telefoon doorgegeven om in het Chinees te vragen waarom hij ons heel de tijd volgde. Wat bleek..hij is een delivery boy. Je betaalt ze 5 euro en ze volgen je de hele tijd en zetten wat je koopt op hun fietsachtigbrommeraanhangertje (zie foto) en brengen het naar je huis! Ohhh... PERFECT! Shoppen maar. Dus een half uur later en een 50 tal euro lichter stonden er ineens nieuwe groene vriendjes in onze woonkamer. Ongelooflijk hoeveel er kan veranderen op een paar dagen. Elke dag begint het een beetje meer op een THUIS te lijken! Morgen lange dag voor de boeg. Dagje Guangzhou, de hoofdstad van de provincie, staat op het programma voor weer een nieuwe campus recruitment. Dus Hans kan nog eens zonder mijn gezaag zijn voetbal spelletje spelen of Married with Children kijken
Na zes weken is het dan eindelijk zover! We hebben ons eigen stekje en ook al een deel van onze nieuwe meubelen. Momenteel nog een beetje minimalistisch maar we zijn er in ieder geval super gelukkig mee!
Welkom op de site van luxueus camperen in China!Kamperen, een nationale activiteit. Het is mijn wederhelft dan toch gelukt om mij zover te krijgen om met hem te gaan kamperen. Wel niet in een caravan maar in een Chinees appartementje! Plastic borden om op te eten, want de echte hier zijn ofwel megaduur ofwel megakitsch. En aangezien het maar voor twee weken is vonden we het een beetje zot om grote kosten te gaan doen en dure dingen te kopen die we nadien niet meer gaan gebruiken dus 6 plastic borden voor een halve euro volstaan. Jaja ik begin meer en meer Hollands te redeneren(grapje!) Donderdagavond was het schilderen gedaan. Klein dirkske, dochter van haar vader, had een beetje moeite met de manier waarop maar tja als je je daaraan ergert hier kan je maar beter terug naar huis gaan. Hier komen ze schilderen met 1 dun laagje dat dus op sommige plaatsen barsten vertoont of waar de vlek nog lichtjes doorschijnt maar kom het is maar voor twee jaar. Dan de keuken. Op foto ziet die er dus ok en redelijk modern uit. (Ja Innie dat meen ik, ge moet hier maar eens op huizenjacht gaan!) Maar VUIL VUIL VUIL volgens mij is het in geen JAREN gekuist. Ook hangt een van de grote keukenkasten MEGA scheef doordat er ergens een schroef loszit. De huisbaas zag het nadat we het hem getoond hadden maar zelf had hij zich nog nooit afgevraagd waarom dat kastje zo scheef hing...Zucht! Hele lieve mensen maar we hebben duidelijk andere normen qua properheid en nauwkeurigheid. Dus de huisbaas belt direct maintenance die hier 24 op 24 aanwezig is. Wij helemaal verrukt dat dit bestond tot we met de maintenance guy kennis gemaakt hadden. Hij bezit welgeteld 1 schroevendraaier en laat die maat ervan nou net niet passen op de schroef die eruit moest. Maar unlike Europeanen die volgens de Chinezen overal problemen zien, zien de Chinezen overal direct een oplossing voor. Dus onze beste man begint direct te draaien en wringen maar ofcourse zonder success. Niet zonder resultaat want de schroef was helemaal omzeep! Sinds Hans opnieuw naar het werk moest stonden ze daar dus met zen tweeen, de onderhoudsman en de huisbaas, een beetje te staren en in het Chinees te brabbelen. Na een kwartier discussieren kwamen ze met alweer een oplossing: Ze zouden de kast gewoon kapotslaan, want de andere twee keukenkasten waren toch meer dan genoeg, niet??? Ik geloofde mijn oren niet! Dus telefoontje naar Hans en die gaf hun de mededeling dat ze alles maar gewoon moesten laten zoals het was en dat we er zelf wel naar zouden zien!Ik moet toegeven, voor Chinezen bestaan er geen problemen. Maar hun OPLOSSINGEN zorgen er vaak voor dat wij Europeanen MEER problemen krijgen. Zucht..misschien moet ik me toch maar inschrijven bij de groep vrouwen die voor onze deur elke avond Tai Chi doen! Maar kom, al bij al zijn we eigenlijk super blij. We hebben iets waar we ons eigen stekje van kunnen maken al zal het behoorlijk wat tijd vergen :) Donderdag voor het eerst op onze slaapbank geslapen en ik moet zeggen dat dit heel goed meeviel. Vrijdag komt de eerste kuisvrouw vier uurtjes kuisen dus hopelijk ziet het er vrijdagavond al iets minder vies uit. Indien niet, zaterdag komt de tweede kuisvrouw acht uur kuisen :) Gisteren gingen ze normaal ons salon komen leveren maar gezien het extreem slechte weer ging de levering niet door. Extreem slecht weer?? Haha grappige Chinezen Het was hier dus een graad of 19 en het miezerde af en toe een beetje. Maar vandaag schijnt het zonnetje weer vollop dus laat ons hopen dat ze vanavond wel komen! Groetjes en tot later!
Eindelijk is het zover! Deze ochtend startte ik mijn computer op en zag ik de mail van onze administratie! MIJN WORKPERMIT en RESIDENCE PERMIT zijn in orde!!
Gelukkig staat onze container op mijn naam en kunnen ze dus nu eindelijk aan de papiermolen beginnen. Met een beetje geluk hebben we dus over een week of 2 onze spulletjes terug! Hans is net terug uit Shanghai dus die moet volgende week zijn papiermolen voorzetten.
Meer goed nieuws: Gisteren is de schilder voor het eerst gekomen! Toen we s avonds thuiskwamen waren de slaapkamers van zwarte vuile hokken veranderd in mooie witte kamers. Hans verschoot wel toen hij het salon zag want die wist natuurlijk niet HOE vuil het wel was. Het laten schilderen was duidelijk een goede beslissing. Het huis is natuurlijk zijn mankementen maar niets is gelukkig zo dramatisch dat we het niet met een grondige kuis, een beetje DIY(do it yourself = klussen) en een beetje BBC achtige decorating kunnen aanpakken (well..alles behalve onze lavabo dan toch!)
Onze huidige stijl kan je best omschrijven als MINIMALISTISCH. We hebben momenteel:
een slaapbank
kuisproducten
een juice maker
een water machine (maar nog geen water)
een koelkast
een tv
sinds vandaag een koffiezet apparaat!!!(dagelijks naar Starbucks werd een beetje duur)
vanavond hopelijk een bank
morgen hopelijk onze stoelen en tafel voor buiten
Dus eigenlijk hebben we al het noodzakelijke en kunnen we dus morgen van Hotel Kofi naar ons eigen stekje verhuizen.
Internet werkt nog niet want we hebben we bakje ervoor nog niet gekregen. Dat ging gisteren zijn maar is toen weer uitgesteld, dus jullie zullen we horen of het vrijdag of zaterdag in orde geraakt en anders kunnen jullie genieten van nog een paar dagen rust J
dat je je in China een crimineel voelt als je niest. God forbid dat je SARS opnieuw zou doen uitbreken! Rochelen is echter wel toegelaten!
je in China 3 keer zoveel mensen in een lift krijgt als in Europa
dat het in China heel normaal is dat er honderden kakkerlakken in je kantoor zitten
dat mensen je boos aankijken wanneer je zelf je plateau afruimt in Mc Donalds omdat je dus die persoon zijn job overneemt
dat je s ochtends op weg naar je werk een paar flyers een ook aantal gouden condooms met ribbels in je handen geduwd krijgt net voor je je bureau moet binnenstappen
dat als je een slaapbank besteld voor dinsdagavond ze gewoon de dag erop bellen dat ze beslist hebben om een dag later te leveren
dat verkeersregels hier niks betekenen
dat je niet eens in staat bent om de bus te nemen alleen want alles moet in het Chinees
Leuk is...
dat in China je dagelijks te horen krijgt dat je mooi bent
dat mensen je aanstaren(soms niet zo leuk, maar toch!) en fotos nemen
dat je supergoedkoop elke dag sushi kan eten
dat mensen altijd vriendelijk zijn
dat als je voor 10 euro spullen koopt in de winkel er een winkelbediende met de kar meewandelt naar je huis!
dat je hier voor 2 euro schoenen kan kopen (als je tenminste max een maat 40 hebt, anders is er gelukkig nog Hong kong)
dat je elke dat tot een uur of elf s avonds, zelfs heel het weekend, kan gaan shoppen
dat je heel goedkoop zalige massages kan krijgen
dat de metro gewoon met een kaartje werkt en je dus geen Chinees hoeft te kennen
dat elke taxi chauffeur DI WANG (het gebouw van ons werk) kent aangezien het het achtste hoogste gebouw ter wereld is
dat het hier eigenlijk nooit winter is!
DAT WE EINDELIJK EEN EIGEN APPARTEMENT HEBBEN!!
....
Kortom je ziet het, er zijn duidelijk meer voordelen dan nadelen aan in Shenzhen wonen!!
Dinsdag morgen voelt aan als een Garfield maandag. Hans zit lekker in Shanghai en ik vertrek goed gezind naar het ontbijtbuffet voor de allerlaatste keer. EINDELIJK na 5 weken kunnen we het hotel verlaten! Rap nog even uitchecken....RAP???
Ok, zondag hadden we dus gevraagd aan de hotel manager of ze ons een idee konden geven van hoeveel de rekening van laundry etc zou zijn. Het antwoord was 200 euro. Wat wij behoorlijk weinig vonden voor 2 personen aangezien de andere expats allemaal 200 per persoon betaald hadden. Maar de manager bleef volhouden dat dit het bedrag was. Dus wij geld afgehaald met Hans zijn kaart zodat ik dinsdag alles zou kunnen betalen. NIET DUS! Dinsdag krijg ik ineens een rekening van 450 euro! Ze hadden dus zoals we zondag al dachten een heel deel vergeten. Daar stond ik dus. Ik had nl maar 200 euro cash en aangezien immigratie mijn paspoort heeft mag ik dus niet met mijn visakaart betalen! In totaal heeft het meer dan een UUR geduurd voor ik dan eindelijk toch met mijn visakaart mocht betalen omdat ze snapten dat ik anders niet kon betalen nu.
Dan het volgende probleem: de vraag of ik mijn trolley en de pas gestreken kleren nog even in de opbergruimte mocht hangen tot vanavond. Ook dit hadden we zondag al gecheckt en het antwoord toen was: NATUURLIJK! Twintig minuten laten mocht het toch en terwijl ik naar buiten loop zie ik dat ze onze pasgestreken hemden op elkaar aan het proppen zijn in een zak! Ahhhhhhhhhhhh! Maar aangezien ik geen tijd had en al te laat was voor mijn meeting heb ik het maar zo gelaten!
Ons zien ze daar in ieder geval niet meer!
Toen ik op het werk kwam was er dan weereen mail van ons administratie departement met de vraag of ik een paar honderd euro kon naar boven brengen voor de immigratie papieren. NOOIT heeft iemand daar een woord over gerept! Ook niet toen ik vroeg hoe en wat. Maar plots beslissen ze dus dat ze het nu moeten hebben!
En laat dat nu net een immens bedrag zijn wat je hier niet op zak hebt.. JOY JOY
Hans heeft in ieder geval de juiste moment uitgekozen om naar Shanghai te vertrekken!
Ik hier afzien met papierwerk en hij rondwandelen en benaderd worden door vrouwen die hem allemaal een special massage willen aanbieden, haha
Druk heeft een nieuwe betekenis gekregen hier in China. Mijn agenda (Ja, voor het eerst in mijn leven heb ik die ECHT nodig) heeft nog nooit zo vol gestaan. Een paar weken geleden stond wat mij betreft heel mijn maand november al vol, maar mijn Chinese collegas dachten daar blijkbaar anders over! Elke dag komen er meer en meer zaken bij!
En naast het werk is er ook nog een MEGA volle agenda voor alles wat met ons huis of onze container te maken heeft. De container was eigenlijk supersnel hier en toch zal het nog minstens een maand duren voor we eindelijk onze spulletjes hebben. Hoe dat kan???
Well...ze hebben hier een stuk of 5 keer ons diploma geweigerd op de immigratie. Eerst omdat het een copie was, nadien omdat het in het Nederlands was,....Dat heeft er dus toe geleid dat onze werkvergunning en residence vergunning nog steeds niet in orde zijn. Ik hoop de mijne eind deze week te hebben zodat we ergens volgende week kunnen beginnen aan het papierwerk voor onze container. Hans zal nog een tijdje langer moeten wachten aangezien hij naar Shanghai op business trip moest van maandag tot woensdag. Zolang de papiermolen loopt houdt immigratie namelijk je paspoort bij. HEEL handig dus als je moet reizen voor het werk of als je wil betalen met je Visakaar, iets waar je hier als buitenlander steeds je paspoort voor moet tonen J
Mijn cursus in Hong Kong deze maand gaat niet door omdat ze VERGETEN zijn om me in te schrijven! Zucht! Dus nu moet ik ergens de eerste week van December gaan. Hopelijk heeft Hans dat weekend vrij want dan kunnen we er samen weekendje Hong Kong aan vastplakken. Niet voor ons plezier hoor, maar we moeten toch weten voor al onze bezoekers of daar iets te beleven valt, haha J
De komende dagen sta ik er dus alleen voor en kan ik dus maar hopen dat mijn Chinese gebarentaal duidelijk genoeg zal zijn om ons nieuwe stekje geschilderd te krijgen alsook om ervoor te zorgen dat ze onze nieuwe spullen op tijd leveren.
Zaterdag na een vermoeiende werkdag zijn we s avonds met een van mijn collegas naar allerlei meubelswinkels geweest. Na uren heen en weer geloop dan eindelijk een bank en sofabed enzo kunnen kopen. Nu maar hopen dat ze ook op tijd geleverd gaan worden want anders zal het op de vloer slapen worden L
Het is eigenlijk ongelooflijk hoe snel de weken hier voorbijvliegen. Voor we het weten zullen mijn mama en papa hier al voor de deur staan J
Het kan zijn dat het een tijdje duurt voor ik opnieuw een berichtje zal kunnen plaatsen aangezien we niet weten of er al internet aanwezig zal zijn in ons huisje(we zouden heel verbaasd zijn als het al aanwezig zou zijn en nog verbaasder als het ook meteen zou werken)
Vanavond lekker ongestoord naar Desperate Housewifes kunnen kijken zonder te moeten horen van mijn schattig vriendje dat het een slappe serie is! Maar to be honnest, ik zal mijn chauffageke (stoofje, verwarmingske) missen de komende twee nachten! Nu nog 1 nachtje in het hotel en dan gaan logeren in het Ghanese hotel, Come Chez Kofi. Onze Ghanese vriend die aan de overkant van de straat woont was zo vriendelijk om voor hotel te spelen! Het lijkt wel alsof het opnieuw Module in Copenhagen is! Eigenlijk best grappig dat we elkaar allemaal 2 jaar geleden hebben leren kennen en nu samen aan de andere kant van de wereld vertoeven! Groetjes aan iedereen en binnenkort het eerste bericht vanuit onze nieuwe stek J
Voor het eerst sinds we hier aanbeland zijn, leek het idee om het vliegtuig op te stappen terug naar Belgie of Nederland HEEL aantrekkelijk! Pfff, ok een beetje meer uitleg... We hadden dus een mega leuk en mooi appartement gevonden op de locatie die we wilden en waren super gelukkig. De dag dat het contract getekend ging worden, komt de eigenaar plots niet opdagen. Na veel heen en weer gebel krijgen we plots een heel vaag verhaal te horen dat de broer van de eigenaar er nu in ging trekken dus...om een lang verhaal kort te maken, plots hadden we dus geen huis meer! Ok de dag nadien OPNIEUW op pad met de agent. Ongelooflijk wat we die dag allemaal gezien hebben. Een van de appartementen was bestond uit hout: OVERAL hout! De muren, de vloer, het plafond...Toen we binnen stapten voelden we ons net twee eekhoorns! Knabbel en babbel in China die hun nieuwe boomhut gingen bekijken! Een paar appartementen verder plots het eerste wat redelijk meeviel qua grote maar... Het had een behoorlijk groot PIMP gehalte! Als je binnenkwam stond er voor je een grote aquarium en de muren waren eigenlijk rotsen met bambo waar een watervalletje overheen liep! Verder was het appartement uitgerust met een glazen bar, een pokertafel en pooier-rode kasten! Op een namiddag hebben we zeker een stuk of 30 ¡°appartementen¡± of wat ervoor moest doorgaan gezien tot plots...WOW! Een mooi appartement met ruime kamers, een voor chinese normen grote keuken en een balkon met uitzicht op...DE EIFELTOREN! Toch iets wat niet iedereen kan zeggen he! Dus supergelukkig maar ook megavermoeid een taxi terug naar huis genomen en voor de tweede keer fotos doorgestuurd naar onze ouders van ONS appartement. En dan s ochtends.....NOOOOOOOOOOOOOOOOO! Blijkbaar heeft de eigenaar WEER eens beslist om zelf in het appartement te gaan wonen?!? Yeah right! En ik ben de paus! Not again!! Ondertussen heel de tijd telefoon van Beijing om ons te informeren dat we echt wel een huis moeten hebben nu want we kunnen normaal maar 1 maand op hotel krijgen! Ahhh! Net alsof we voor ons plezier zolang bezig zijn met de zoektocht! En dan telefoon! Onze container is aangekomen! Jippie, eindelijk onze eigen spullen terug! Euhh.. nope, toch niet want we hebben immers geen huis! Dus..ze blokkeren onze container tot al onze papieren in orde zijn! Pfff wat een papierhandel! Een mens zou voor minder depressief worden. We moesten dus opnieuw op pad maar met andere agent! Gelukkig wist deze persoon wel van aanpakken. De eerste twee waren redelijk en het derde was perfect. Dus wij direct in koor: DOEN! Begin de papieren maar in orde te brengen! Nog geen 5 minuten later krijgen we te horen dat BLIJKBAAR het appartement al deze ochtend verhuurd was door een andere collega van de agent! YOU HAVE TO BE KIDDING RIGHT!! Ok, the search continues. Tot we plots een appartement tegenkomen waarvan we beide denken: YUP! Hier kunnen we iets van maken! En het was ook terug in het complex waar we het liefste wilden zitten, maar gezien onze ervaringen gingen we met weinig hoop op een positieve afloop naar huis. S Avond kregen we echter meteen goed nieuws! Het contract was al getekend en we kunnen er volgende week in! Blijkbaar had er iemand ineens door dat ons nog langer op hotel houden een behoorlijk kostelijke grap ging worden en dus plots was alles in 1,2,3 geregeld. Hoe of wat het ook is, ons hoor je niet klagen! Dus vanaf volgende week gaan we camperen op onze slaapbank (die we dit weekend moeten gaan kopen) tot we hopelijk over een week of 2/3 onze container zien verschijnen! Fotos van ons eigen stekje volgen later!!
Donderdagavond met collegas en een deel expats naar het grootste sushi restaurant getrokken van Zuid CHina. Echt megabedoening met super lekker eten! Echt handig is het feit dat het op nog geen 5 minuten stappen van ons werk is, dus ik denk dat ze ons daar nog zullen zien. Heel de avond gegeten en thee gedronken tot we echt geen hap meer naar binnen konden werken en dat met 9 personen voor omgerekend zo een 40 euro in totaal! Manman het leven gaat MEGA duur zijn voor ons als we terugkomen!
Vrijdag voor het eerst gaan stappen in Shenzhen. We hadden afgesproken met Emmanuel om samen iets te eten toen we plots te horen kregen dat er een blind date voor hem meeging! Jaja de Ghanese man liet er geen gras over groeien! Het bleek te gaan om een MISE(zelfde programma als ons) van dit jaar. Dus trokken we met zen vieren op pad. Altijd handig om iemand mee te hebben die Chinees spreekt! Eindelijk eens geweten wat we gingen eten VOOR het bord voor onze neus stond! Nadien stelde ze voor om samen iets te gaan drinken. Dus wij mee naar een steegje waar dan ineens een lift stond. Eens in de lift, opende de deuren en stonden we plots te midden van een soort dansbar discotheek met leuke muziek en zalige cocktails! Dus innie, ben flinn en fem we kennen hier al leuke bars En neen flinn. ze zijn niet zo MARGINAAL (mmm vertaling is moeilijk, laat ons zeggen, niet zoals de mensen die bij de Puur in de gordijnen hangen, meer uitleg nodig? Vraag dan maar aan Hans zijn broer Freddy). Heel grappige bedoeling. CHinezen die volledig uit de maat staan te shaken terwijl ze mooi op een lijn staan en naar de DJ kijken. En dan op het podium Chinese madammen in MINI MINI rokjes en topjes. Na een cocktail vonden Emmanuel en ik het tijd dat we ze eens gingen leren dansen! haha wij volledig uit onze bol gegaan en alle oogjes die n ons keken, maar dat zijn we ondertussen toch al gewend. Tegen 12 uur waren de cocktails naar ons hoofd gestegen en zijn we dus met de taxi terug naar ons bedje getrokken maar het was wel hele leuke avond!
s Zaterdag richting Shekou getrokken. We hadden s avonds afgesproken met kennissen van Nani, een Belgisch koppel met drie kindjes die ook in Shenzhen wonen en dus leek het ons leuk om reeds in de namiddag de westkant van Shenzhen te gaan verkennen. Eerst een half uurtje metro en dan nog een twintigtal minuutjes de taxi in richting Sea World. Maai keek er ontzettend naar uit om naar Sea world te gaan, maar wat bleek??? Sea world bestaat twee keer in Shenzhen! En de sea world waar wij naartoe gingen daar bleek geen beestje te zitten! Dat bleek gewoon de naam te zijn van een gebied vol westerse restaurantjes en barretjes! Blijkbaar zijn er twee Sea worlds hier, ene met beestjes en ene zonder en natuurlijk liggen die mijlenver van elkaar af. Dus geen beestjes voor vandaag! De sfeer en uitstraling van het Sea world zonder de beestjes was een combinatie van Charleston en Scheveningen. s middags lekker rondgelopen en terrasjes gedaan en dan rond half acht richting de Mc Donalds. Hier hadden we afgesproken met een Belgisch koppel dat ook in Shenzhen woont met hun drie kindjes. Soms is de wereld toch klein! Maar het was ongelooflijk fijn om is een avond Belgisch te kunnen praten en lekker westers te kunnen eten!Kortom het was een hele leuke avond! Fotos te bekijken in het album Shekou.
Hoe brengt een mens zijn zondagen in China door??? Shoppen Shoppen shoppen! Vroeger was het maai die hans overal naar alle winkels meesleurde maar tegenwoordig is het vaak Hans die mij meesleurt! Electronic street, mmm, hoe kan ik dit het best beschrijven?? Wel, beeld je in dat je op eem MEGA kermis loopt vol loeiharde housemuziek en duizenden Chineesjes die als mieren door elkaar lopen met in hun handen of op hun fiets allerlei electronica spullen! Ik dacht nooit dat ik het zou zeggen maar volgens mij is het mogelijk dat ik hier van mijn shopverslaving afgeraak Manman wat een drukte! Volgend weekend stuur ik Hans wel alleen op pad om de tv te kopen! Na lang discussieren heeft hij eindelijk gewonnen, binnen korte tijd zal een een megamonster tv in onze living staan! Mannen en hun tv, zucht, iets wat vrouwen nooit zullen begrijpen! Shenzhen is eigenlijk een grote winkel! Je kan geen meter lopen zonder een of andere vorm van winkel tegenkomt. Je hebt er werkelijk alles! Gisteren hadden we een gouden tip gekregen van het Belgische koppel. Blijkbaar schijnt er een bakkerijtje te zijn in het gebouw van ons werk! Dus de volgende ochtend gingen we direct op pad! Na drie weken 2 a 3 keer rijst per dag, zou een mens echt alles doen voor een gewone boterham. En inderdaad toen we de winkel doorliepen kwamen we plots in een ander winkelcentrum terecht! En wat zagen we daar?? Een winkel met brood!!!! WOEHOE ! Boterhammen croissants en stokbrood! Inslagen die handel! Nadien nog even langs de Ole, de westerse supermarkt, en warempel met pot Nutella en blokje goude kaas buitengekomen!!Ik kan me niet meer herinneren hoe lang het geleden is dat we nog is zo blij geweest zijn met een gewone boterham! En hij smaakte geweldig! (gelukkig want kaas enzo da kost hier echt stukken van mensen!) Gisteren ook te weten gekomen dat je hier voor de Makro (metro) een pasje nodig hebt en dat ze daar allerlei westerse producten verkopen, zelfs spa blauw en rood! Dus als we verhuisd zijn gaan we ons daar zeker inschrijven! Nog eens bedankt Lidia en Filip voor de gouden tips!
Net via de mail keileuke halloween fotos van onze familie doorgekregen! Jullie zien er weer allemaal super schattig uit maar we hadden eigenlijk niet anders verwacht!
In het andere foto album zie je fotos van een uitstap met mijn collegas en een aantal andere expats naar het grootste Japanse restaurant van Zuid CHina! Echt een aanrader en indeed MEGA groot! De eerste keer dat ik een restaurant zie waarin je drie roltrappen hebt naar ENORME verdiepen! Voor de sushi verslaafden onder jullie daar nemen we jullie in ieder geval mee naartoe als je langskomt. Jaja we zijn hier nog geen maand maar we hebben al plannen voor een paar jaar als we bedenken waar we iedereen mee naartoe willen nemen
Voor de rest niet ontzettend veel nieuws. Nog steeds geen duidelijkheid ivm ons contract en dat begint een beetje door te wegen. Een maand op hotel is echt lang genoeg! Het gesprek met immigratie is ondertussen achter de rug, dus hopelijk krijgen we binnen een week of twee dan eindelijk onze verblijfsvergunning en werkpermit! Ik zou nog uren kunnen typen maar ik denk dat ik vandaag toch maar vroeg men bedje in ga kruipen. Vanaf morgen moet ik nl beginnen met campus recruitment en dit houdt in dat ik twee keer 14 dagen aan een stuk, jaja ZONDER WEEKEND, moet werken. Hoe ik dat vol ga houden??mmm... ik denk dat ik op het einde ervan wel de omzet van Starbucks zal verdubbeld hebben. We zien wel!
In Shenzhen is het maar op een paar plaatsen dat je moet onderhandelen. Afgelopen week zijn we naar zo een winkel complex geweest waar er constant mensen achter je aanrennen om je allerlei zaken aan te smeren. Hier kan je ongeveer alles vinden, jaja zelfs schoenen tot maat 42, dus daar alleen al voor zou ik er naar terug gaan. Wij hadden meteen prijs en kregen een jonge chinees achter ons aan die wou dat we zijn shop op het tweede verdiep kwamen bezoeken. Wij zeiden dat we liever gewoon eerst even rondkeken en dus ging hij maar mee! Ik kreeg wel meteen zijn business kaartje met de naam van zijn winkel en een lijst met alles wat hij verkocht. Eigenlijk alles dus ! Hij bleef achter ons aanlopen, onze pogingen om hem kwijt te geraken waren tervergeefts tot plots...
Nu is er even een beetje achtergrond geschiedenis verreist! Een 8tal jaren geleden zijn we met mijn ouders en zus naar China geweest. Onderhandelen was ginder een must dus het beeld van onze papa die maar een honderste van de prijs wou betalen en alle kleine chineesjes die hierop LOOSE MONEY LOOSE MONEY zeiden staat nog steeds in Inne en mijn geheugen gegrift!
Dus ons chineeske heeft een ontzettend doorzettingsvermogen en wij wilden eigenlijk wel DVDs kopen dus we gingen mee op weg naar zijn winkel. Ik vroeg de prijs waarop hij zei dat ze normaal 15 yuan (1,5 euro waren) maar voor mij wou hij een SPECIALE prijs (jaja tuurlijk!) maken.
Dus het zou 8 yuan of omgerekend 0.8 cent worden per dvd. Nu herinner ik me nog mijn vader die geen paar frank wou geven voor een handgemaakte bloemenkrans op Chinees nieuwjaar omdat het meisje niet lager wou gaan in prijs. Dus Maai, ook wel klein dirkske genoemd, naar de zogezegde gelijkenis met haar vader, zegt: NO! that is still too much!
Dus de Chinees vraagt hoeveel ik dan wel wil geven. Ik zeg: 2 dvds voor 5 yuan. En dan... ineens neemt hij zijn business kaartje terug uit mijn handen, zegt dat het dan niet hoeft en vertrekt. In minder dan een seconde was ik erin geslaagd hem weg te jagen! Blijkbaar was ik dus echt TE laag gegaan!
Luid gelach en geplaag van Hans en Emmanuel omdat ik zo een gierige pin gebleken was die die mens geen boterham wilde gunnen!!! Thanks poepette! Thanks!
Voor de rest op het werk niet veel te vertellen aangezien ik beroepsgeheim heb want anders zou ik BOEKEN kunnen schrijven over wat ik meemaak tijdens de recrutering! Laat ons zeggen dat het bij sommigen niet duidelijk is of ze komen voor een job of voor een date met mij! Maar niet alle chinezen zijn dus verlegen!!
Iets keiraar in China hier is het verkeer! We weten wel dat er heeeeeel veel Chinezen rondlopen maar dat betekent toch nog niet dat je ze zomaar omver mag rijden?? Het verkeer hier is behoorlijk strange. Rood en groen licht schijnen hier niet echt een betekenis te hebben. Wat je moet weten is dat autos en fietsen ALTIJD doorrijden en niet zullen vertragen of stoppen Verder staan er op elk kruispunt verschillende verkeersleiders of agenten met een fluitje. In Belgie of Nederland zouden die dus fluiten indien je een overtreding begaat zoals door het rood licht lopen. In China dus niet! Als ze hier fluiten betekent het dat je snel opzij moet springen want dat er een voertuig aankomt. Echt een rare bedoeling! En elke ochtend opnieuw heb je het idee dat je in een computerspelletje zit en dat je moet proberen om veilig aan de overkant van de straat te geraken. Klein verschil is dat je hier maar 1 leven hebt:)
Chinezen hebben een speciale gave, namelijk van gewone zaken iets raars maken, zoals de lift naar je werk nemen. Er zijn HEEEL veel liften in ons gebouw. Dus het eerste wat je moet doen ik zoeken naar het verdiep en dan op zoek gaan naar de drie liften die naar dit verdiep gaan. Wachten en aanschuiven is iets wat NIET in het Chineze woordenboek staat. Je ziet alle oogjes kijken naar de liften om te zien welke lift zou komen en dan zie je mensen dringen en duwen en als je geluk hebt sta je dus 2 seconden later als een sardientje geplet tussen een stuk of 20 Chinezen. Ook het principe van mensen eerst laten uitstappen voor je instapt is totaal ongekend hier. Het is gewoon een duw en trekwerk en je kan best zorgen dat je niet naast iemand staat die net koffie gehaald heeft ofzo want dan kan je onder hangen voor je je verdiep bereikt! s Middags een gelijkaardig spel. Om 12 uur wil iedereen gaan eten. Ik zit op het 32 ste verdiep. De liften hier gaan van het gelijkvloers direct naar 32 Dus s ochtends is het handig want ik kan als eerst sardientje de lift uit. s Middags echter zitten de liften die van het 39ste komen en dus alle verdiepen al gedaan hebben voor ze ons als laatst bereiken, al helemaal vol. Dan heb je dus twee opties. Of je wacht een dik half uur tot de grootste spits voorbij is Of je drukt op de lift naar BOVEN terwijl je eigenlijk naar beneden moet! Dan doe je dus de volgende route: 32,33,34,35,36,37,38,39. Op elk verdiep hetzelfde geduw en getrek en de visvijver in de lift die steeds voller wordt. En dan....? OPNIEUW alle verdiepen!! want op elk verdiep heb je toch iemand die hoopt dat ie net mager genoeg is om er toch nog bij te kunnen. De eerste dagen zucht je en denk je WAAR BEN IK IN GODSNAAM AANBELAND!Na twee weken lach je als je die reactie hoort van iemand die net begonnen is omdat je weet dat je er toch niks aan kan veranderen :)
Morgen voor het eerst meeting met onze Chinese leraar, benieuwd wat dat gaat geven! Dus vanaf volgende week chinese les op deze blog De eerste (en enige woorden die wij nu al kennen) zal ik nu ff neerschrijven. Ik zal ze neerschrijven zoals je ze uitspreekt want anders is het helemaal onbegonnen werk:
1.HABA: Ok (dus ook in gesprek als je luistert en met een HUM toon wil aangeven dat je het snapt) 2. sjesj: dank u 3. Ni hauw (klinkt als poes die voor de deur staat)
Ik zal proberen jullie bij elke posting een nieuw woordje bij te brengen (als mijn geheugen het toelaat om deze belofte te onthouden alsook de chinese woorden te onthouden die ik tegen dan geleerd zal hebben)
Nilufer: nope Hans was zooo moe dat hij niet kon opblijven tot 3 uur s nachts om de voetbal match te zien! Maar hij wist s ochtends voor ik goed en wel wakker wa toch al wat de uitslag was dus hij is er zeker nog mee bezig! Wat de jacuzzi betreft: boek jullie vakantie maar! Alleen al voor de zalige massages en het weer moet je langskomen! We zouden het super vinden en ik zou MEGA gelukkig zijn als ik met mijn vriendinneke hier zou kunnen gaan shoppen tot we er bij neervallen! De mannen zetten we wel voor de tv :)
En vandaag is het een speciale dag! Het is de verjaardag van Hans zijn papa! Dus DIKKE DIKKE proficiat en heel veel virtuele knuffels en verjaardagskussen op te halen in Shenzhen!
Elke dag wennen we een beetje meer aan het leven hier in CHina maar het gemis naar jullie allemaal dat blijft hoor!!!
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Voor diegene die geintereseerd zijn, onderstaande links gaan naar de blogs van enkele van onze klasgenootjes. Thierry in Lome: http://www.hertsens.org/
