Dag 15 (woensdag): De dag start vandaag weer normaler. Steve komt me rond 8u ophalen. Hij zegt dat hij geboren is om te laat te komen. Blijkbaar moest hij eind november ter wereld komen, maar hij bleef nog zitten tot den 13 december. Anyway we zijn zowel op de Foresterfarm als op de Lax Chapel Farm het vee gaan verplaatsen en de varkensstal gaan uitkuisen. Bij der varkens lijkt het alsof de mest de ene op de andere dag harder lijkt te stinken. Hoe verser hoe 'geuriger'! In de Namiddag zijn we met de tractors naar de Lax Chapel Farm gereden. Steve met de grote om mesthopen te verplaatsen en ik met de kleine tractor om onkruid te snijden. Het landschap dat gesneden moest worden is niet gelijk, dus veel putten en verstopte stenen. Dat laatste is best verschietachtig. Je rijdt rustig in de putten en da spel begint langs alle kamten te schudden. Tot wanneer da plots een hels lawaai maakt en er stenen wegspringen of wegvliegen! Al goe, stonden er geen toeschouwers langs de kanten van de velden, anders vielen er slachtoffers. Na velden onkruid gesneden te hebben, zijn we weer naar huis gereden en hebben we nog wat in de moestuin gewerkt. Steve heeft radijzen en sla gesneden en ik heb frambozen geplukt. Bij Mary-Ann thuis heb ik kennis gemaakt met 1 van de 4 broers van Steve. Namelijk Carl hij is trucker en komt maar zeer zelden langs, maar belt wel praktisch dagelijks met Mary-Ann. Hij heeft een zoon Jake (21) en die woont bij Mary-Ann in. In de hele tijd dat ik hier ben heb ik hem 1 keer degelijk gezien en het enige dat hij zei was Hi, om daarna rap naar boven te lopen.
Weetje: ik werd vandaag gepromoveerd van reelgirl naar tractorgirl. Een reel is een rad. Op het rad is draad gesponnen. Als we tijdelijke omheiningen maken, gaat Steve voorop met de paaltjes en kom ik achter met het rad om de draad erop te spannen.
Dag 16 (donderdag): Het weer van vandaag fris en regen! De plantjes waren blij! Eerste klus vandaag was weide geven aan het vee op beide farms en water verversen bij de varkens. Daarna zijn we naar een groot evenement gegaan ' The Farm Technology Days'. Een meerdaags evenement voor jong en oud, waar je een paar beesten, tractors en shows kan bekijken. De tractors die daar staan, waren reusachtig! Sommige leken meer op tanks dan op tractors, ideaal als er oorlog uitbreekt lijkt me. Het evenement was groot en er waren vele machines te zien de ene groter dan de andere. Toen het begon te regen zijn we maar iets gaan eten. Na de biken te vullen, zijn we richting de show arena gegaan. In een bepaalde tent stonden allerlei soorten koeien, van gevlekte tot de Texas Longhorns. In een andere tent zijn we naar trekpaarden gaan kijken. Nu kwamen steve en ik overeen dat de paarden niet in topkwaliteit waren. Ze waren veel te mager, geheel andere koek als je bij ons naar de jaarmarkt gaat! Er was een farmtour, waar je plaatsnam in de aanhangwagen en getrokken door een tractor een deeltje van de farm kon bekijken. De Dairyfarm telde 1200 (melk)koeien, verdeeld over 3 gebouwen, waar de beesten de hele dag in de shit stonden. Zij konden het gebouw niet verlaten om lekker gras te eten of daar wat rond te lopen. Ze hadden amperbewegingsruimte en hadde gecoupeerde staarten. Iets wat ik nog nooit gezien had. Na een evenementvolle dag zijn we naar huis gegaan en hebben we de varkens hun water ververst. Dit is geen gemakkelijke opdracht als de dieren nog in de stallen staan. Steve zegt dat ze dan komen helpen. Ze komen dan aan u broek en laarzen bijten, wrijven zich tegen u benen(1 gaat nog maar 3) en komen met de emmer spelen. Het verschil tussen kleine of grote varkens is GROOT! Evenals het dragen van rubberen laarzen of botinnen... Volgende keer toch maar mijn botinnen aandoen! Morgen ga ik helpen op een organische Dairyfarm.
Dag 12 (zondag): Vandaag ben ik met Mary-Ann naar Milwaukee gegaan. Ik mocht een beetje langer slapen, maar werd toch op mijn normale tijdstip wakker. Sinds ik in de USA ben, sta ik elke dag rond 7u op. Except today! Milwaukee was een anderhalf uurtje rijden. Als je in de US voor een rood licht staat en je noet naar rechts, dan mag je doorrijden. De eerste keer toen ik met Mary-Ann meereed durfde ik niks zeggen. Ik dacht ze zal het niet gezien hebben dat het rood was... MAAR dat mag hier dus, blijkbaar. In Milwaukee aangekomen, moesten we eerst op zoek gaan naar een parkeerplaatske, net zoals in elke grote stad duurt dit eventjes. Tijd voor de mis... Een mooie frisse kerk, vele hoge liederen werden er gezongen, Mary-Ann is niet al te toonvast, dus dit was wel grappig.Ik heb het ne keer meegemaakt, maar volgende zondag ga ik op de farm blijven... Mary-Ann is wel redelijk Katholiek, bidden aan tafel, maar dat doen we ondertussen niet meer. Anyway, want ik ben een beetje aant afdwalen. Blijkbaar waren het Bastille days in Milwaukee. Er stonden een hoop kraampjes en er traden groepjes op. Het was wel leuk om langs de kraampjes te lopen. Er trad een groep op `Luvahl`waar we toch enige tijd naar gekeken hebben. Nadien zijn we terug naar de auto gewandeld, om ergens in het centrum iets te eten. We hebben een rustig plekje gevonden aan de rivier en zagen bootjes voorbij komen. als onze buikjes gevuld waren, zijn we naar de Lakeside gegaan. Daar konden we meer boten zien en het museum van moderne kunsten. Het gebouw is speciaal op zich aangezien je er vooraan een zeilboot in kan terugvinden en langs de achterkant een walvisstaart, die uit het water komt. We moesten nog naar de post en we zijn langs de sjieke buurt gereden. Nog wat boodschappen op de weg naar huis en na het avondmaal een beetje tv kijken.
Dag 13(maandag): Vandaag gaan Steve en ik in de namiddag naar een workshop rond varkens. Dus we moesten zien dat we alles gedaan kregen in de voormiddag. Eerst zijn we naar de Foresterfarm gegaan om het vee wat meer wei te geven. Daarna reden we naar de varkens voor de stallen uit te kuisen en vers water te geven. Dan snel naar huis, douchen iets eten en floep and we're back on the road! We moesten naar Fond Du Lac, dit ligt meer ten zuiden van Kiel op een uurtje rijden. De workshop was voornamleijk voor mensen bijeen te brengen die reeds varkens hadden en diegene die meer informatie wilden over het houden van varkens. De workshop handelde over de voeding, het onderhoud en het grazen op velden. Eigenlijk allemaal best interessant om te weten, zeker als je er mee besig bent. Af en toe werden er pauzes voorzien en als afsluiter kregen we varkensvlees voorgeschoteld van Harvey Work zijn farm. Hij is diegene die de workshop organiseerde. Om half 9 's avonds mochten we huiswaarts keren. Morgen is er een deel twee met ontbijt en lunch inbegrepen.
Dag 14 (dinsdag): Vroeg opstaan! Om 4u45 moest de Lynn opstaan, dit pikte toch wel eventjes! We moesten nog voor de dieren zorgen vooraleer we naar de workshop konden gaan. De koeien hebben we een beetje meer weide gegeven en bij de varkens hebben we enkel het water ververst. snel terug naar huis om te douchen en andere kleren aan te doen om daarna naar de workshop in Fond du Lac te rijden. Bij aankomst stond er een ontbijtbuffet klaar, met veel lekkers. Na een stevig ontbijt, was het weer luisteren geblazen. Vandaag werd er meer naar de voeding van de varkens gekeken en de verschillende marketingmogelijkheden. Een aantal personen hebben hun websites laten zien, met de nodige uitleg. Het leukste van de dag was de mini-kookles. Da was nu iets dat mij meer lag ipv hoeveel graan en andere supplementen geef ik mijn varkentjes. We hebben 2 bereidingen gezien van de varkenskoteletten (1 op Oosterse en 1 met een dragon-champignon-roomsaus). Na de proeverij nog een beetje babbelen en daarna mochten we naar huis. Harvey had 2 biggetjes in zijn truck, die hij verkocht had aan een andere farmer. Het waren geen roze biggen, maar rosse (tamworths). Na biggenkijken was het tijd naar huis te rijden, iets te eten en naar de beesten gaan. Het vee had meer weide nodig en de varkensstallen moesten we nog uitkuisen... Ik vraag me af wanneer de varkens weer buiten mogen, dan moeten we minder kuisen!
Weetjes: Blijkbaar is er een plaats hier dichtbij dat Holy land genoemd wordt. Er vloeit ook een rivier en die hebben ze Jeruzalem genoemd... De Amische vrouwen dragen groene kledij als ze ongehuzd zijn en blauwe kledij als ze gehuwd zijn. De mannen laten baarden groeien de moment dat ze getrouzd zijn. De paarden die de Amische mensen gebruiken zijn Belgische trekpaarden!
Dag 10 (vrijdag): Vandaag zijn we naar de Foresterfarm gegaan om de koeien meer weide te geven, het water en de mineralen te verversen/toevoegen. Omdat de mineralen in grote zakken zitten hebben we de zakken in de truck geladen en mocht ik met de truck van de ene kant van de wei naar de andere cruisen. Daarna moesten we Bow (een van de paarden) naar de tandarts brengen. Blijkbaar heeft het paard last van wat ze een papegaaienbek noemen. Dus moet het paard regelmatig naar de tandarts om zijn tanden te laten slijpen. Bow kreeg daar een spuitje en je kon direct zien dat het ingespoten middel effect had op zijn lichaam. De instrumenten die de tandarts gebruikt heeft waren eigenlijk ook best indrukwekkend. Na de ingreep kon de tandarts zijn kaak bewegen wat daarvoor niet kon. Anyway we hebben nog moeten wachten tot de verdoving uitgewerkt was om Bow weer in de trailer naar de andere paarden te brengen. De tandarts zelf is van Duitse afkomst en dit is ook duidelijk te horen als ze Engels spreekt. Ik kreeeg ineens een 'Allo Allo' gevoel. In de namiddag zijn we voor de varkens gaan zorgen en de koeien dioe een beetje verder staan te grazen. Tijdens het kuisen van de stallen van de varkens kon je voelen aan de wind dat er iets op komst was. Niet veel later goot het pijpenstelen, nog nooit was ik zo blij met regen. Eigenlijk was het best aangenaam en verfrissend om er gewoon even in te blijven staan! Ik ben bij Marie en Steve blijven eten en na het avondeten zijn we naar de Foresterfarm gegaan om nog wat extra weide te geven aan de beestjes. Weer een mini-stormloop, huppelende koeien en spelende koeien ze waren blij extra eten te krijgen.
Dag 11(zaterdag): Vandaag zijn Marie en Luke naar de farmers market gegaan, om vlees te verkopen. Op deze markten lokken/roepen de marktkramers het volk niet naar zich toe. Ze zitten nogal redelijk passief op een kampeerstoeleke en zullen hun uitleg geven als ge intresse toont in hun goederen en dicht genoeg bij hun display staat. Anyway ik ben met Steve naar de beide farms gegaan om voor de varkens en het vee te zorgen. We zijn daarna naar Mary-Ann gegaan om te lunchen. In de namiddag ben ik met Steve naar David Heibels farm gegaan. Daar was een rondleiding over hoe hij zijn farm runt. Hij kweekt kippen en runt een 'Dairyfarm'. Zijn koeien eten uitsluitend grassen en worden 2maal per dag gemolken. Hij heeft twee kuddes een van 58 koeien en een van 8koeien en 16 kalfjes. Die laatste kudde noemt hij de nursingcattle. Deze koeien zorgen voor melk voor de kalfjes, geen enkel kalf wordt met de fles verzorgd. De kalfjes moeten niet specifiek bij hun moeder blijven. Zo is het al gebeurd dat er deugenieten ineens tussen de grote kudde staan te drinken bij een of andere koe. De timing van de rondleiding was perfect, want een van zijn koeien had de avond voordien gekalft en zo een kalf van een dag oud is heel schattig. Na de kalfjeskijken, mochten we naar de volgende ronde, de proefronde. We kregen brood om de boter en de kaas te proeven geproduceerd door zijn koeien. Als afsluiter kregen we een goodiebag en mochten we huiswaarts keren.
Morgen ga ik met Mary-Ann naar Milwaukee. Ik ben benieuwd wat ik daar zal zien.
Weetje van de dag, blijkbaar is er een Belgium in Wisconsin. Vele Amerikanen denken ook dat er veel Duits gebabbeld wordt in ons Belgenland.
Dag 7 NM: In de namiddag zijn we terug naar de Lax Chapel Farm gegaan, om de weide voor de kleine varkens voor te bereiden. Dat betekend heel wat gerief voorzien oa waterbad, voederbak, tuinslangen, stokken en draad (voor de 'tijdelijke' omheining). Dus al dat gerief werd op de tractor geladen en dan reden we daarmee naar de wei. De koeien die verderop stonden moetsen ook nog meer weide krijgen, dus dat hebben we dan ook gedaan. Deze 7 koeien op de Lax Chapel Farm staan niet bij de andere 48 op de Foresterfarm, omdat deze (7 koeien) binnekort met de truck naar de slager gaan. Nadien hebben we de grote varkens een douche gegeven. Terwijl je dan bezig bent de ene nat te spuiten met de tuinslang, komt er een ander varken, al dan niet nat, tegen u been wrijven. Niet lang daarna sta je tussen de beenwrijvende en schoensnuffelende varkens, die proberen dan zoveel mogelijk aandacht te krijgen en het water voor zich op te eisen. In het begin was het wel vreemd die varkens zo dicht tegen mij te hebben. Ik dacht dat ze zouden bijten, maar ze willen gewoon aandacht. `t zijn honden, die varkens, zotte beestjes... Als afsluiter van de dag hebben we nog wat spelletjes gedaan met de paarden en hebben we een kleine wandeling met hen gemaakt.
Dag 8 (woensdag): Nadat we gisteren de weide afgebakend hebben voor de kleine varkens, gaan we ze er naartoe proberen brengen. We gaan de stal in Steve achteraan zodat iedereen mee is. Ik loop vooraan roepend: "Come piggies, Come!" Waarop de varkentjes al huppelend achter mij aan komen. Wel een leuk zicht om te zien. We zijn ver geraakt, maar niet ver genoeg. Waarschijnlijk zal het niet lang duren of we hebben ze allemaal in de wei. Dus omdat ze niet verder wilden gaan, heeft pushen geen zin en hebben we ze terug naar de schuur gestuurd. Nadien zijn we naar de Foresterfarm gegaan om de 48 jonge koeien en stieren te verplaaten en een stuk af te bakenen voor de dag nadien. De moment dat je de beesten in de nieuwe wei laat beginnen ze te lopen en dan krijg je een mini stormloop. Waarop de grond een beetje onder de voeten davert... :) In de namiddag zijn we terug naar de Lax Chapel Farm gegaan om de grote varkens te verzorgen; vers water te geven en ze nat te spuiten. Luke, een vriend van Steve en Marie, heeft de 7 koeien ondertussen verplaatst en zet de omheining klaar voor morgen. Nadien hebben we de Weed-eaters in de truck geladen evenals de benzine en helmen met oorbeschermers. Deze hebben we dan uitgeladen bij Mary-Ann. Luke en ik hebben het onkruid en hoge gras weggesneden van de omheiningen rond de paarden met de Weed-eaters. Het gras en onkruid stond zo hoog dat de omheining soms niet meer zichtbaar was. Waardoor de omheiming niet optimaal werkt, omdat sommige planten (diegene op de draden) de stroom wegnemen. Mary-Ann en ik zijn in de avond naar een `concert` gegaan in het park van Kiel. Toen we daar aankwamen, zag ik bijna uitsluitend oudere mensen. Daar zat ik dan op het bankje, achter mij een oudere man met een zuurstoftank -die om de zoveel tijd zuurstof in zijn neus blies- en naast mij een koppel met kleine kindjes -de enige anderen die jonger waren dan de gemiddelde leeftijd daar aanwezig. De eerste deunen weerklonken uit de instrumenten en ik voelde me weer op Brat Fest. Ik moest weer denken aan al die oudere mensen, die daar dansten. Dit publiek was geheel anders iedereen zat neer en bleef zitten. Na een tijdje hadden Mary-Ann en ik dan toch onze buik vol van dat polkagedoe en zijn we naar huis gereden.
Dag 9 (donderdag):
Vanmorgen zijn we allen gaan paardrijden. Luke zijn paard deed wat ambetant, dus die is dan uiteindelijk afgestapt en heeft de rest te voet afgelegd, Marie is gevallen nadat haar paard op hol sloeg, Steve en ik bleven gelukkig zitten op onze paarden. Ik reed dan ook op het oudste paard dat ze hadden, dus het iet of wat veiligste om op te rijden. De warmte is al goed te voelen en we zijn na het paardrijden naar de Lax Chapel Farm gereden. Daar hebben we de stallen van de varkens uitgekuist en hebben we alle varkens terug in de schuur gebracht, omdat er de komende dagen weer warm weer verwacht wordt. Nadien zijn we dan ook naar de Foresterfarm gereden. Ik heb dan met de pickup-truck op het veld mogen rijden. De meeste auto`s en trucks in de USA zijn automatic`s, dus ist gewoon een principe van gas geven en remmen. Na het door het veld te rijden, hebben we het vee verplaatst en de omheining voor morgen al geplaatst. In de namiddag weer even tijd gehad om op de pc te tokkelen. Ik ga sebiet met Marie naar de Piggly Wiggly, frambozen plukken en daarna komt Mary-Ann eten. Luke gaat koken en als hij hulp nodig heeft, zal ik wel helpen...
Dag 5: Zondag, misdag? Mary-Ann is naar de mis gegaan en heb haar gezegd dat ik volgende keer wel zou meegaan. Ik ben met Steve naar de farm gegaan en heb voor de varkens gezorgd de stal van de kleinere varkens uitkuisen en dan zorgen dat ze genoeg eten hebben. Na de varkens moesten we naar een andere weide rijden waar we de koeien meer weide hebben gegeven om te grazen. Als dat gebeurd was hebben we nog meer bloemekes geplukt. Het plukken van die bloemen doet Steve omdat de beesten die bloemen niet eten. Hij gebruikt ook geen pesticiden of onkruidverdelgers, zo probeert hij op een natuurlijke manier de bloemen in capaciteit te verminderen. De geplukte bloemen smijt hij op de weg bij de Lax Chapel farm (waar de varkens staan). Op die manier probeert hij ervoor te zorgen dat de zandweg amper last heeft van erosie. Daarna ben ik met Mary-Ann naar Johnsville gegaan. Elke eerste Zondag na de 4de juli is er het Brat fest. Daar kan je braadworsten en hamburgers eten en luisteren naar verschillende Countrybands. Er is daar ook een ballroom, waar er ook een band speelt. Ik heb nog nooit zoveel oudere mensen zien dansen met elkaar. Het was wel leuk om te zien. ;) Wat later zijn we naar huis gereden en hebben Steve en ik nog met de paarden gespeeld, kleinere grondoefeningen.
Dag 6 We zorgen dat de varkens vers water hebben en kijken hoe het gesteld is met het voer, dat hebben we dan bjigevuld en we hebben voor een extra water`bad` gezorgd bij de grotere varkens in de weide. Nadien zijn we naar Steve zijn pompoenveld gegaan. In de winter geeft Steve pompoenen en appels aan zijn varkens. Doordat het amper geregend heeft en het zo warm is, hebben we het veld water gegeven, door zware emmers water van de ene kant naar de andere te zeulen... Ik heb op een gegeven moment toch gevloekt en mijn broek werd er niet droger op... Eens een morser altijd een morser! . Na de lunch zijn sproeiers gaan kopen, zodat we dit niet meer hoeven doen. Daarna zijn we gaan wandelen met de paarden om te kijken hoe het met de velden gesteld is. De velden zijn aan de droge kant, dus regen is welkom!
Dag 7 We hebben de stal van de kleinere varkens gekuist en bereiden ze voor om naar de wei te gaan. Als dat gebeurd hebben we weinig opkuis werk in de stal. JOEPIEE! Nadien hebben we nog wat extra wei gegeven aan de koeien. Omdat Steve naar de tandarts moest gaan, hebben we veel op een snel tempo gedaan en had ik nog wat extra tijd om dat hioer allemaal aan te vullen... Wat de namiddag inhoud... We`ll see!! To be continued...
Namiddag dag 3: Ik ben samen met Marie gaan 'shoppen' in Kiel. Eerst zijn we naar de bank gereden, zodat ik geld kon afhalen. We zijn naar twee verschillende banken gegaan, om dan uiteindelijk in een soort van Apu-winkeltje (Simpsons), maw een tankstationwinkeltje geld af te halen. Het dorpke op zich ziet er klein en netjes uit, maar veel valt er niet te beleven. Marie laat een aantal zaken zien, zoals het huis waar Steve opgegroeid is, het park (waar je in kan rijden met de auto, kinderen kunnen spelen en waar mensen begraven worden) en na deze kleine rondleiding rijden we naar de 'Piggly Wiggly'(supermarkt). Net zoals in sommige filmkes staat er ne kerel klaar aan de kassa om u boodschappen in zakken te doen. Na boodschappen, heb ik nog frambozen geplukt, terwijl ik opgeten werd door muggen. Nadien ben ik naar Mary-Ann (mama Steve) gegaan om te eten en hebben we wat tv gekeken.
Dag 4: Vanmorgen hebben we de kleine varkens terug binnengelaten in hun kleinere stal. Dus moesten we maar een stal moeten kuisen, omdat de grotere varkens nog op de weide stonden. Alle varkens moesten terug naar binnen leiden, omdat het gewoon te warm is voor de varkens om buiten te blijven, zonder genoeg afkoelingsmiddelen. Toen we de de grotere varkens gingen checken in de weide, kwamen we tot de vaststelling dat er een varken gestorven was. Waarschijnlijk van de hitte en gebrek aan afkoeling. Omdat varkens niet zweten zoeken ze afkoeling in water, modder of schaduw om hun temperatuur te regelen. Dus hebben we de varkens terug naar de stallen gebracht. De koeien, die op dezelfde farm als de varkens staan, hebben we meer weide gegeven en meer schaduw. Ook de koeien die ergens anders staan hebben we meer weide gegeven en daar hebben we ook terug wat bloemekes geplukt. Tijd voor lunch, dus rijden we terug naar Steve zijn huis. De namiddag wat chillen, want het is terug te warm om buiten te werken. Ik ben met Mary-Ann naar Lake Michigan gegaan. Daar hebben we op het strand gewandeld, met de voetjes in het water. Het leek alsof we aan de zee waren, maar toch was het niet zo. Je ziet er alle typische dingen (surfers, jetski`s, beachvolley,...). In het naar huis rijden, zijn we langs de sjiekere huizen gereden. Toen zei Mary-Ann dat ik mijn familie bijeen moest roepen, om dan met z`n alle te verhuizen naar de USA. Thuis aangekomen is Mary-Ann begonnen aan het eten en dan ben ik met Steve naar de farm gereden om de grotere varkens weer naar de weide te brengen. :)
Dag 2: We zijn eerst naar de varkens gegaan, om de stallen uit te kuisen en daarna hebben we geprobeerd om ze naar de wei te krijgen. Helaas is deze poging mislukt, maar er was een kleine vooruitgang tegenoover de dag ervoor. Na de varkens zijn we naar de koeien gaan bekijken. Hij heeft 3soorten koeien de gewone koeien (met zwarte en witte vlekken), Black Angus en Herefords deze koeien krijgen elke dag een stuk nieuwe wei om in te grazen. Als ze hun nieuw stuk gekregen hebben, maken we al een nieuwe omheining voor de dag nadien. En daarna plukken we de bloemekes uit de wei die de koeien niet eten. In de namiddag hebben we niet veel meer gedaan. Het was gewoon te warm om nog te gaan werken. Veel zweten hoort er ook bij ik kon mijn sokken uitwringen en de rest was doorweekt, alsof ik juist een douche had genomen... Om 18u10 zijn we vertrokken naar Sheboygan, waar de 4de juli viering doorging. Veel Amerikanen verzamelen zich met hun coolboxen en stoeltjes/dekentjes rond een grasput (amfiteather uit gras), om naar het "concert" te luisteren. Direct daarna was er vuurwerk en zijn we naar huis gereden.
Dag 3: Eerste werk van de dag nogmaals de varkens naar de wei proberen krijgen. Wat een succes!! Toch tof om te zien hoe die beestjes waggelend en knorrend door de wei wandelen. Dan moesten we de beesten zover krijgen dat ze zich gingen afkoelen in het waterbad. Na enige tijd is dat gelukt en begonnen ze al te graven en te ploeteren in de aarde om een modderbad te maken; 't zullen ook altijd vetzakskes blijven die beesten. Na de grote varkens zijn we de stallen gaan kuisen en hebben we de kleinere varkens buiten gelaten. Ik heb een naam moeten bedenken voor een varkentje dat gewond is. Blijkbaar is het zo dat varkens als ze ziek worden of serieus gekwetst raken, sterven. Maar dit varkentje maakt vooruitgang van niet lopen en suf blijven liggen, huppelt het regelmatig rond (weliswaar op 3 poten). Dus omdat het z'n sterk varken is, heb ik hem Hercules genoemd met goedkeuring van Steve natuurlijk. Na de varkens zijn we terug naar de koeien gereden, om ze terug een stuk wei bij te geven, water te verversen en de mineralenbak aan te vullen. De voormiddag is voorbij time for lunch!
Op 2 juli 2012 vlieg ik vanuit Brussel naar Milwaukee (Wisconsin). Steve zal me opwachten aan de vlieghaven, waarna we naar 'the farm' rijden.
* Gaat alles vlot verlopen tijdens en na de vlucht? * Wat ga ik daar allemaal meemaken? * Hoe zou het leven op een boerderij zijn en dan nog in Amerika? * Hoe zwaar gaat het zijn om elke dag vroeg op te staan? * Wat ga ik daar allemaal moeten doen? * Wat gaat mij het meeste bijblijven? * Wat gaat er allemaal gebeurd zijn, als ik terug ben in dat Belgenlandje?
Op 9 augustus 2012 kom ik terug aan in Brussel, rond 9u30.
Steve komt me rond 8u ophalen. Hij zegt dat hij geboren is om te laat te komen. Blijkbaar moest hij eind november ter wereld komen, maar hij bleef nog zitten tot den 13 december.
Al goe, stonden er geen toeschouwers langs de kanten van de velden, anders vielen er slachtoffers. Na velden onkruid gesneden te hebben, zijn we weer naar huis gereden en hebben we nog wat in de moestuin gewerkt. Steve heeft radijzen en sla gesneden en ik heb frambozen geplukt.
Except today!
