Dag 5: Zondag, misdag? Mary-Ann is naar de mis gegaan en heb haar gezegd dat ik volgende keer wel zou meegaan. Ik ben met Steve naar de farm gegaan en heb voor de varkens gezorgd de stal van de kleinere varkens uitkuisen en dan zorgen dat ze genoeg eten hebben. Na de varkens moesten we naar een andere weide rijden waar we de koeien meer weide hebben gegeven om te grazen. Als dat gebeurd was hebben we nog meer bloemekes geplukt. Het plukken van die bloemen doet Steve omdat de beesten die bloemen niet eten. Hij gebruikt ook geen pesticiden of onkruidverdelgers, zo probeert hij op een natuurlijke manier de bloemen in capaciteit te verminderen. De geplukte bloemen smijt hij op de weg bij de Lax Chapel farm (waar de varkens staan). Op die manier probeert hij ervoor te zorgen dat de zandweg amper last heeft van erosie. Daarna ben ik met Mary-Ann naar Johnsville gegaan. Elke eerste Zondag na de 4de juli is er het Brat fest. Daar kan je braadworsten en hamburgers eten en luisteren naar verschillende Countrybands. Er is daar ook een ballroom, waar er ook een band speelt. Ik heb nog nooit zoveel oudere mensen zien dansen met elkaar. Het was wel leuk om te zien. ;) Wat later zijn we naar huis gereden en hebben Steve en ik nog met de paarden gespeeld, kleinere grondoefeningen.
Dag 6 We zorgen dat de varkens vers water hebben en kijken hoe het gesteld is met het voer, dat hebben we dan bjigevuld en we hebben voor een extra water`bad` gezorgd bij de grotere varkens in de weide. Nadien zijn we naar Steve zijn pompoenveld gegaan. In de winter geeft Steve pompoenen en appels aan zijn varkens. Doordat het amper geregend heeft en het zo warm is, hebben we het veld water gegeven, door zware emmers water van de ene kant naar de andere te zeulen... Ik heb op een gegeven moment toch gevloekt en mijn broek werd er niet droger op... Eens een morser altijd een morser! . Na de lunch zijn sproeiers gaan kopen, zodat we dit niet meer hoeven doen. Daarna zijn we gaan wandelen met de paarden om te kijken hoe het met de velden gesteld is. De velden zijn aan de droge kant, dus regen is welkom!
Dag 7 We hebben de stal van de kleinere varkens gekuist en bereiden ze voor om naar de wei te gaan. Als dat gebeurd hebben we weinig opkuis werk in de stal. JOEPIEE! Nadien hebben we nog wat extra wei gegeven aan de koeien. Omdat Steve naar de tandarts moest gaan, hebben we veel op een snel tempo gedaan en had ik nog wat extra tijd om dat hioer allemaal aan te vullen... Wat de namiddag inhoud... We`ll see!! To be continued...
Namiddag dag 3: Ik ben samen met Marie gaan 'shoppen' in Kiel. Eerst zijn we naar de bank gereden, zodat ik geld kon afhalen. We zijn naar twee verschillende banken gegaan, om dan uiteindelijk in een soort van Apu-winkeltje (Simpsons), maw een tankstationwinkeltje geld af te halen. Het dorpke op zich ziet er klein en netjes uit, maar veel valt er niet te beleven. Marie laat een aantal zaken zien, zoals het huis waar Steve opgegroeid is, het park (waar je in kan rijden met de auto, kinderen kunnen spelen en waar mensen begraven worden) en na deze kleine rondleiding rijden we naar de 'Piggly Wiggly'(supermarkt). Net zoals in sommige filmkes staat er ne kerel klaar aan de kassa om u boodschappen in zakken te doen. Na boodschappen, heb ik nog frambozen geplukt, terwijl ik opgeten werd door muggen. Nadien ben ik naar Mary-Ann (mama Steve) gegaan om te eten en hebben we wat tv gekeken.
Dag 4: Vanmorgen hebben we de kleine varkens terug binnengelaten in hun kleinere stal. Dus moesten we maar een stal moeten kuisen, omdat de grotere varkens nog op de weide stonden. Alle varkens moesten terug naar binnen leiden, omdat het gewoon te warm is voor de varkens om buiten te blijven, zonder genoeg afkoelingsmiddelen. Toen we de de grotere varkens gingen checken in de weide, kwamen we tot de vaststelling dat er een varken gestorven was. Waarschijnlijk van de hitte en gebrek aan afkoeling. Omdat varkens niet zweten zoeken ze afkoeling in water, modder of schaduw om hun temperatuur te regelen. Dus hebben we de varkens terug naar de stallen gebracht. De koeien, die op dezelfde farm als de varkens staan, hebben we meer weide gegeven en meer schaduw. Ook de koeien die ergens anders staan hebben we meer weide gegeven en daar hebben we ook terug wat bloemekes geplukt. Tijd voor lunch, dus rijden we terug naar Steve zijn huis. De namiddag wat chillen, want het is terug te warm om buiten te werken. Ik ben met Mary-Ann naar Lake Michigan gegaan. Daar hebben we op het strand gewandeld, met de voetjes in het water. Het leek alsof we aan de zee waren, maar toch was het niet zo. Je ziet er alle typische dingen (surfers, jetski`s, beachvolley,...). In het naar huis rijden, zijn we langs de sjiekere huizen gereden. Toen zei Mary-Ann dat ik mijn familie bijeen moest roepen, om dan met z`n alle te verhuizen naar de USA. Thuis aangekomen is Mary-Ann begonnen aan het eten en dan ben ik met Steve naar de farm gereden om de grotere varkens weer naar de weide te brengen. :)
Dag 2: We zijn eerst naar de varkens gegaan, om de stallen uit te kuisen en daarna hebben we geprobeerd om ze naar de wei te krijgen. Helaas is deze poging mislukt, maar er was een kleine vooruitgang tegenoover de dag ervoor. Na de varkens zijn we naar de koeien gaan bekijken. Hij heeft 3soorten koeien de gewone koeien (met zwarte en witte vlekken), Black Angus en Herefords deze koeien krijgen elke dag een stuk nieuwe wei om in te grazen. Als ze hun nieuw stuk gekregen hebben, maken we al een nieuwe omheining voor de dag nadien. En daarna plukken we de bloemekes uit de wei die de koeien niet eten. In de namiddag hebben we niet veel meer gedaan. Het was gewoon te warm om nog te gaan werken. Veel zweten hoort er ook bij ik kon mijn sokken uitwringen en de rest was doorweekt, alsof ik juist een douche had genomen... Om 18u10 zijn we vertrokken naar Sheboygan, waar de 4de juli viering doorging. Veel Amerikanen verzamelen zich met hun coolboxen en stoeltjes/dekentjes rond een grasput (amfiteather uit gras), om naar het "concert" te luisteren. Direct daarna was er vuurwerk en zijn we naar huis gereden.
Dag 3: Eerste werk van de dag nogmaals de varkens naar de wei proberen krijgen. Wat een succes!! Toch tof om te zien hoe die beestjes waggelend en knorrend door de wei wandelen. Dan moesten we de beesten zover krijgen dat ze zich gingen afkoelen in het waterbad. Na enige tijd is dat gelukt en begonnen ze al te graven en te ploeteren in de aarde om een modderbad te maken; 't zullen ook altijd vetzakskes blijven die beesten. Na de grote varkens zijn we de stallen gaan kuisen en hebben we de kleinere varkens buiten gelaten. Ik heb een naam moeten bedenken voor een varkentje dat gewond is. Blijkbaar is het zo dat varkens als ze ziek worden of serieus gekwetst raken, sterven. Maar dit varkentje maakt vooruitgang van niet lopen en suf blijven liggen, huppelt het regelmatig rond (weliswaar op 3 poten). Dus omdat het z'n sterk varken is, heb ik hem Hercules genoemd met goedkeuring van Steve natuurlijk. Na de varkens zijn we terug naar de koeien gereden, om ze terug een stuk wei bij te geven, water te verversen en de mineralenbak aan te vullen. De voormiddag is voorbij time for lunch!
Op 2 juli 2012 vlieg ik vanuit Brussel naar Milwaukee (Wisconsin). Steve zal me opwachten aan de vlieghaven, waarna we naar 'the farm' rijden.
* Gaat alles vlot verlopen tijdens en na de vlucht? * Wat ga ik daar allemaal meemaken? * Hoe zou het leven op een boerderij zijn en dan nog in Amerika? * Hoe zwaar gaat het zijn om elke dag vroeg op te staan? * Wat ga ik daar allemaal moeten doen? * Wat gaat mij het meeste bijblijven? * Wat gaat er allemaal gebeurd zijn, als ik terug ben in dat Belgenlandje?
Op 9 augustus 2012 kom ik terug aan in Brussel, rond 9u30.
.
