Wat een fijne namiddag gisteren in onze parochiekerk! Met tientallen en tientallen waren jullie gekomen om dit laatste samen-zijn te kunnen vieren. En of we gevierd hebben ... Ik weet echt niet hoe ik dit op een gepaste wijze zou kunnen omschrijven, helemaal niet. Vrienden van de Maretak,vrienden en kennissen van Binkom en ver daarbuiten, een ganse schare familie en nog vele anderen, jullie waren gewoon super. Dank zij jullie allen werd het een ontroerend en emotioneel afscheid, maar o zo mooi! Zo gezellig al die keuvelende mensen. Het sterkt me allemaal in mijn geloof dat we er een mooie Camino van maken, niet alleen voor mezelf maar ook voor velen onder jullie. Wees gerust: de steentjes gaan allemaal mee en worden op gepaste wijze geofferd. Vandaag op het programma: de laatste klusjes en klussen, beginnen met de grote inpak en het weer opzijleggen, de laatste afspraken , het hoort er allemaal bij.
Nog twee keer in ons eigen bedje slapen en dan op naar onze eerste stempel: om half elf en opnieuw in de parochiekerk. Misschien tot dan, en alleszins een dikke merçi voor gisteren!
... wegen doorgaans het zwaarst en dat is nu niet anders. Gisteren nog de laatste voorbereidingen volbracht voor de viering van vandaag (seffens al Luc!). Samen met de trouwe vrijwillgers van onze Maretak was dit werkje al-bij-al snel geklaard. Even ook de viering die Mia ons heeft voorbereid besproken: zal mooi maar ook emotioneel zijn, garantie!! Enerzijds hopen dat het nog lang mag duren deze mooie dingen, anderzijds blij zijn als het allemaal achter de rug zal zijn en de Camino eindelijk kan starten.
Vooraf toch al dit, hoe het ook moge aflopen subiet, de Maretak komt er ongetwijfeld al een stukje groter en groener uit, met dank aan onze schitterende vrijwilligers!!
En, geloof het of niet, maar hier schijnt nu zowaar het zonnetje!
Tot straks of later!
Plots kom je dan tot de wetenschap dat het vertrek nog minder dan één week ver is, en met deze de vraag die iedereen me nu stelt: ben je er klaar voor?
Wie zal het zeggen? Wat betekent het "klaar zijn voor een tocht van drie maanden?" Ik zou het zelf niet durven beantwoorden en zeg dan maar: "we zullen het snel weten". Vind het fijn dat zoveel mensen hier mee bezig zijn, met de tocht zelf, met Compostella (dat veel meer mensen dat je zou denken toch wel goed schijnen te kennen of al bezocht hebben) of met de Maretak?? wie of wat is dat?? Blij dat we dat verhaal ook kunnen vertellen en hopelijk op die manier onder de aandacht kunnen brengen.
Nu moeten de laatste details worden afgerond: de rugzak (wat mag en wat er niet in, ligt de "weg" wel vast genoeg, kaarten en gidsen OK, is mijn hoofd leeg genoeg ... allemaal nog afronden deze laatste dagen in ons regenachtig landje, maar ... het zou beteren!
Oh ja, voor diegenen die zich Felix nog herrinneren, het gaat goed met 'em, heeft blijkbaar stappartner gevonden en daarmee hernieuwde moed! Ultreia!
Dit weekend de flyertjes ter promotie van de afscheidsviering gaan bussen (niet te voet nee! wel per fiets ...)is dus ook weeral achter rug. Ook inzage gekregen van de vieringteksten die Mia in een mooi geheel heeft gegoten (zoals Mia alleen dat kan) Merçiekes Mia!
Dit weekend ook contact gehad met de vrouw van Felix uit Bierbeek die vorige week is vertrokken voor zijn Camino. Hij voelt zich eenzaam, al heel veel slecht weer gehad, weinig contacten ... sneu voor Felix, we duimen dat hij kan doorbijten. Is zeker niet fijn op die manier.
Vraag me af hoe diep dit alles me zal raken, begin de eerste echte kriebels te voelen, de eerste twijfels, maar ook de vele positieve boodschappen van mensen die me succes wensen, die zeggen dat ze met me mee zullen gaan (zijn) doet ongelofelijk goed en laat het geloof in een goede afloop groeien.
Nog minder dan twee weken te gaan, woensdag 25 juli is het eindelijk zover. Gisteren en vandaag twee stapdagen ingelast, was dringend nodig de rugzak nog eens te voelen. Dat komt wel in orde ..
Zondag 22 juli is een al minstens even belangrijke dag, zeker ook voor onze Maretak: Pelgrimszegen in onze parochiekerk in Binkom,bekendmaking van de werking van de Maretak én van het Compostellagenootschap regio Leuven en hopelijk veel mensen die ons willen steunen. Iedereen die dit leest, welkom in de kerk in Binkom om 15.00 uur! Hapje en tapje zijn uiteraard voorzien!
Komt wel meer bij kijken dan gedacht, bloggen, viering voorbereiden, mensen bereiken, al die techniek om iedereen die het wil op de hoogte te houden ... op hoop van zegen!
Vanavond nieuwe stap gezet op weg naar Compostella: een samenkomst met mensen van de pers en het Genootschap en onze eigen Maretakkers om te zorgen dat de vereniging in het nieuws kan komen. Alleen op die manier kunnen we er in slagen verder te laten groeien (en bloeien!). Heel veel goeie wil en bereidheid gezien ... het gaat lukken! Stilaan komt het begin nu wel echt in zicht, en nog zoveel te doen. En avant!
Gisteravond les techniek gekregen van kameraad André (bedankt André!) hopelijk kan ik dat nu ook een beetje onthouden. veel oefenen zegt kameraad ... begin nu dus alvast. Subiet samenkomst met vrijwilligers van Maretak om -hopelijk- de laatste praktische afspraken te maken voor de persbabbel en het voorstellingsmoment. Jos van het Genootschap gisterenavodn ook gebeld dat zij er alvast zullen zijn. Goed zo.
Tot nog toe heel zen, maar nu komt alles in een soort stroomversnelling, het afronden van de reisweg, de laatste details van de rugzak, de rug in orde houden, het sponsorproject voor de Maretak op poten krijgen ... amaai, veel ineens, maar het zal ons lukken!
... eerste schrijfselen omtrent een project dat nu wel snel nadert
Vrijdag 20 april en poging tot aanmaken van de blog lijken gelukt. Vanaf hier is er - ook letterlijk!- geen weg meer terug. Na alle voorbereidingen die we in stilte hebben geleverd treden we nu in de openbaarheid. We gaan ervoor, stap voor stap naar Compostella. Maar ik ga niet alleen gaan, mensen die de Maretak een goed hart toedragen mogen allen met me mee, stap voor stap, dag na dag, week na week.
