Onbevlekte ontvangenis van Maria (8 december)

Bronnen : www.nl.wikipedia.org

www.marypages.com

De Onbevlekte ontvangenis van Maria is een dogma van de Katholieke Kerk. Dit hoogfeest wordt gevierd op 8 december, negen maanden  voor het feest van de geboorte van Maria op 8 september. Het is het leerstuk van Maria’s vrijwaring van de erfzonde en alle andere zonden. Dat voorrecht werd aan haar als enige mens geschonken, omdat zij de moeder van Jezus is geworden.

De onbevlekte ontvangenis van Maria wordt vaak verward met het feit dat Maria zwanger raakte van Jezus zonder dat zij ‘omgang met een man’ had.

Het dogma van de Katholieke Kerk bevestigt de bijzondere status van Maria. Daarin wordt gesteld dat zij verwekt werd en ter wereld kwam zonder met de erfzonde te zijn bevlekt. Zij werd met andere woorden in de schoot van haar moeder ontvangen met een onbevlekte ziel.

De aanduiding Onbevlekte Ontvangenis is een antwoord op een eeuwenoude kwestie: het kon toch niet zijn dat Jezus geboren was uit een zondige vrouw ? Omdat Maria was uitverkoren om de moeder van Jezus te worden, werd ze zonder erfzonde geboren. Reeds vanaf het moment dat ze werd ontvangen in de schoot van haar moeder Anna, is ze gevrijwaard gebleven van de zonde. Ze is dus onbevlekt ontvangen in de moederschoot. Dit meisje kon dus de moeder van God worden.

Dit dogma werd op 8 december 1854 afgekondigd door Paus Pius IX. Sindsdien heet het feest: Onbevlekte Ontvangenis van de Heilige Maagd Maria. In 1858 heeft Maria dit dogma in Lourdes aan Bernadette bevestigd. Toen Bernadette aan Maria vroeg : “Wie bent u ?” antwoordde Zij : “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis.”

Derde zondag van de advent

Bronnen: www.biblija.net

www.stichtingsamuel.nl

Kinderen mogen het zeggen - jaar A, B en C (Jacques Verhees)

Voor de lezingen werd de Willibrordvertaling gebruikt.

Jaar A

Eerste lezing: Jes. 35, 1 – 6a . 10

Tweede lezing: Jak. 5, 7 - 10

Evangelie: Mt. 11, 2 – 11

Toen Johannes in de gevangenis hoorde over de daden van de Messias, liet hij Hem bij monde van zijn leerlingen vragen: ‘Bent U het die komen zou, of hebben we een ander te verwachten?’ Jezus gaf hun ten antwoord: ‘Ga Johannes vertellen wat u hoort en ziet: Blinden zien weer en kreupelen lopen, melaatsen worden rein en doven horen, doden staan op en aan armen wordt de goede boodschap verkondigd. Gelukkig degene die geen aanstoot aan Mij neemt.’

Toen ze vertrokken, begon Jezus tegen de mensen over Johannes te spreken: ‘Waarom bent u naar de woestijn gegaan? Om naar riet te kijken dat beweegt met de wind? Waarom ging u dan? Om iemand in verfijnde kleren te zien? Mensen die verfijnde kleren dragen, vind je in de paleizen van de koningen. Maar waarom ging u dan? Om een profeet te zien? Ja, zeg Ik u, zelfs meer dan een profeet. Hij is het over wie geschreven staat: Zie, Ik zend mijn bode voor u uit, om voor u de weg te banen. Ik verzeker u, onder hen die uit vrouwen geboren zijn, is er niemand opgestaan die groter is dan Johannes de Doper. Maar de kleinste in het koninkrijk der hemelen is groter dan hij.

Bij de lezingen van deze zondag (jaar A)

Voor volwassenen…

Gods licht breekt bevrijdend door in een vaak nog duistere mensenwereld, tot vreugde van velen. Jesaja gebruikt woorden als ‘jubelen’, ‘juichen’, ‘blijdschap’ en ‘vreugde’. De schrijver van de Jesaja-lezing van vandaag dacht daarbij aan de op handen zijnde repatriëring van de Israëlieten die naar Babylonië verbannen waren.

In het evangelie wordt Jesaja met instemming geciteerd. De verwachtingen van Jesaja worden door Jezus namelijk werkelijkheid : ‘Blinden zien, (…) en aan armen wordt de blijde boodschap verkondigd.’

In de brief van Jakobus worden de geadresseerden vergeleken met ‘de boer die uitziet naar de heerlijke vrucht van zijn land’. Zich verheugen over wat komen gaat mag dus, al pleit Jakobus ervoor om daarbij het nodige geduld aan de dag te leggen.

Voor kinderen…

“Er is goed nieuws. We moeten niet bang zijn, want er gaat iets moois gebeuren. Er breekt een nieuwe tijd aan.” Dat zei iemand, lang geleden, tegen mensen die dachten : “Het komt nooit meer goed.” Maar het kwam wel goed, want Jezus kwam eraan. Hij liet zien wat vrede is. Hij was een licht voor de wereld.

Met Kerstmis gaan we vieren dat de wereld door Jezus een nieuw begin kreeg. Hij zou iedereen erbij laten horen: zieken, kinderen, en mensen die anders waren dan de anderen. Hij zei : “Wees niet bang. Jouw naam staat geschreven in de palm van Gods hand. God houdt van je, van jou en van al de anderen.”

Derde zondag van de advent

Bronnen: www.biblija.net

www.stichtingsamuel.nl

Kinderen mogen het zeggen - jaar A, B en C (Jacques Verhees)

Voor de lezingen werd de Willibrordvertaling gebruikt.

Jaar B

Eerste lezing: Jes. 61, 1 – 2a . 10 – 11

Tweede lezing: 1 Tes. 5, 16 - 24

Evangelie: Joh. 1, 6 – 8 . 19 – 28

Er is een mens geweest, een gezondene van God; zijn naam was Johannes. Hij kwam als getuige: hij moest getuigen van het licht, opdat allen door hem tot geloof zouden komen. Hij was niet het licht, hij moest getuigen van het licht.

Dit dan is het getuigenis van Johannes. De Joden hadden uit Jeruzalem priesters en Levieten op hem afgestuurd met de vraag: ‘Wie bent u?’ Onomwonden kwam hij ervoor uit: ‘Ik ben de Messias niet.’ ‘Wie dan wel? Bent u Elia?’ vroegen ze. ‘Die ben ik ook niet’, antwoordde hij. ‘Bent u soms de profeet?’ – ‘Nee’, zei hij. ‘Wie bent u dan?’ drongen ze aan. ‘We willen een antwoord geven aan degenen die ons gestuurd hebben. Wat zegt u over uzelf?’ Hij zei: ‘Ik ben een stem die roept in de woestijn: “Maak recht de weg van de Heer”, zoals de profeet Jesaja gezegd heeft.’

De afgevaardigden, die uit de kring van de farizeeën kwamen, drongen verder aan en vroegen: ‘Maar als u de Messias niet bent en ook Elia niet of de profeet, waarom doopt u dan?’ Johannes gaf hun ten antwoord: ‘Ik doop in water. Maar zonder dat u Hem herkent staat Hij al in uw midden: Hij die na mij komt, maar wiens schoenriem ik niet waard ben los te maken.’ Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes aan het dopen was.

Bij de lezingen van deze zondag (jaar B)

Voor volwassenen…

Vooral in de eerste en tweede lezing is het een en al vreugde vandaag. Dat komt omdat er een nieuwe toekomst zal aanbreken, waarin de Heer de gerechtigheid laat ontluiken. Er wordt vrijheid en een nieuw bestaan aangekondigd aan ontmoedigde en gevangen gehouden mensen. De gewelddadig gedeporteerde joden waren jaren lang in het verre Babylonië onderdrukt (tussen 587 en 538 voor Christus). Ze hadden heimwee naar vroeger en geloofden nog nauwelijks in een toekomst.  De schrijver van de eerste lezing gelooft daar wel in.

In de tweede lezing van vandaag klinkt ook vreugde door. De reden voor zoveel vreugde en dankbaarheid is dat het evangelie tot in Tessalonica is doorgedrongen, en dat zij die er gehoor aan gaven, nieuwe mensen zijn geworden, in vrede met God verbonden.

In het evangelie is Johannes de Doper een ‘getuige van het Licht’. Hij heeft het Licht, dat Jezus Christus voor de wereld zou zijn, aangekondigd. Door dat Licht zou de wereld nieuw worden. Mensen zouden kinderen van God worden en ‘genade op genade ontvangen’. Ook de zonde zou uit de wereld worden genomen.

Voor kinderen…

Vandaag steken we op de adventskrans een derde kaars aan. Met Kerstmis horen we dat Jezus licht voor de wereld is geworden. Vandaag mogen we daar al een beetje blij om zijn. Jesaja, Paulus en Johannes de Doper zeggen het al : dat Gods licht zal schijnen in de wereld van mensen.

Derde zondag van de advent

Bronnen: www.biblija.net

www.stichtingsamuel.nl

Kinderen mogen het zeggen - jaar A, B en C (Jacques Verhees)

Voor de lezingen werd de Willibrordvertaling gebruikt.

Jaar C

Eerste lezing: Sef. 3, 14 – 18a

Tweede lezing: Fil. 4, 4 - 7

Evangelie: Lc. 3, 10 – 18

De mensen vroegen hem: ‘Wat moeten wij dan doen?’ Hij gaf hun ten antwoord: ‘Wie twee stel kleren heeft, moet delen met iemand die niets heeft, en wie te eten heeft, moet hetzelfde doen.’ Ook tollenaars kwamen zich laten dopen en zeiden: ‘Meester, wat moeten wij doen?’ Tegen hen zei hij: ‘Vorder niet meer dan u is voorgeschreven.’ Ook soldaten stelden hem de vraag: ‘En wij, wat moeten wij doen?’ Tegen hen zei hij: ‘Pers niemand geld af, ook niet onder valse voorwendsels, maar wees tevreden met uw soldij.’

Het volk leefde in gespannen verwachting, en allen vroegen zich af of Johannes niet de Messias was, maar Johannes gaf hun allen ten antwoord: ‘Ik doop u met water. Maar er komt iemand die krachtiger is dan ik; ik ben te min om de riem van zijn sandalen los te maken. Hij zal u dopen in heilige Geest en vuur. De wan heeft Hij in zijn hand om zijn dorsvloer op te ruimen; het graan verzamelt Hij in zijn schuur, maar het kaf zal Hij verbranden in onblusbaar vuur.’

Zo en op vele andere manieren verkondigde hij met klem aan het volk de goede boodschap.

Bij de lezingen van deze zondag (jaar C)

Voor volwassenen…

In de eerste twee lezingen klinkt vreugdevolle verwachting door. In het evangelie wordt echter aangegeven dat er iets moet gedaan worden opdat die verwachting vervuld kan worden. Tot drie maal toe komt hier het woord ‘doen’ voor. In de tekst die aan het evangelie van vandaag vooraf gaat, spreekt Johannes de Doper over ‘vruchten van bekering’. Alleen als wij die voortbrengen, kan de verwachte God-met-ons zijn intrek nemen bij de mensen. Er moet dus een weg bereid worden voor Hem. Alleen zo wordt de wereld waar wij op hopen werkelijkheid.

Wat er precies moet gedaan worden, is : delen met mensen die niets hebben. We moeten tegemoet komen aan mensen. Waar dat gebeurt, wordt de nieuwe wereld waar we op hopen werkelijkheid.

Voor kinderen…

We mogen hier het licht van vrede laten schijnen, want de wereld mag worden zoals God die ooit bedoeld heeft. Het mag een wereld worden waarin mensen hun leven als vrienden delen met elkaar, maar ook brood en vrede, vrijheid en levensvreugde. Want handen heb je om te geven, en voeten om te gaan naar mensen die je nodig hebben. Waar dat gebeurt, wordt de wereld nieuw.