Zalig gevoel krijg ik van B... Zijn lieve, opwindende woorden brengen me in de zevende hemel! Vanavond niets gemerkt van negativisme!!! Zou er kentering komen? Hij bekent me eerlijk dat hij er constant aan denkt hoe het met ons verder gaat verlopen, hoe het met onze kids zal gaan. Zelfs aan praktische zaken denkt hij!!! Maar hij niet alleen hoor... Ik geef eerlijk toe, ik ook stiekem. Elke dag heerlijke telefoontjes! Vrijdag avond zie ik hem normaal terug. Ik sta niet in voor wat er gaat gebeuren 😄 Heb zin in hem en ik weet maar al te goed hij ook in mij! We gaan terug op bekend gebied komen bij elkaar en toch zoveel nog te ontdekken... Wat heb ik er zin in, wat heb ik zin in hem... (Ja weet het, heb het al gezegd) Lang geleden dat ik nog naar zoiets zo heb verlangd! Ja, hij veroorzaakt een salto in mijn buik. Vuurwerk in mijn onderbuik die op ontploffen staat...
Zalig opstaan, te zonneke van de partij. Deze avond nog een BBQ op de to-do list!
B mocht zeker ook komen, maar das natuurlijk een illusie! Hoe zou hij dat thuis gaan uitleggen?
Niet veel spannends en nieuws onder de zon...
Een nieuwe werkdag, dat wel, maar of dat spannend is 😊 Voor mij wel, doe het met veel plezier! Ja, toch wel. Ik ga niet tegen mijn zin werken. Gelukkig, want er komen nog veel jaartjes...
Vraag me soms af wat B van deze blog zou vinden? Ga het hem natuurlijk niet vertellen hoor! Hij zou een hartaanval krijgen 😉. Het zou direct een reden zijn om mij te laten vallen, zo wantrouwig als hij is. Maar das simpel op te lossen, hij hoeft niet meer wantrouwig te zijn, moesten we gaan samenwonen!!! (Ja ik denk daar wel aan!) Hij zal wel zien dat ik volledig voor hem zou gaan! Mijn belofte tot dat, gelooft hij blijkbaar niet, dan maar bewijzen int echt zeker... Maar moet er eerst de kans toe krijgen hé.
iedereen een fijne dag! Geniet van het mooie weer, voor degene die thuis zijn! Voor mij is dat maar vanaf de late middag, jammer genoeg nog geen verlof voor mij...
Ik weet het soms allemaal niet meer hoor! Dit weekend super tijd beleefd met B...
Maar vanavond in zijn sms'jes zo negatief. Dat hij het moeilijk heeft zonder mij, dat hij heimwee heeft naar mij...maar waarom ben ik in dat avontuur gestapt toen we hele tijd geen contact hadden? Toch logisch, omdat ik hem niet meer hoorde, dacht ik dat ik hem kwijt was... Hij zit in een relatie, ik niet! Wat zouden jullie doen, moest je een persoon na een jaar niet meer gezien te hebben en plots ook een maand niet meer te horen??? Ik dacht dat het finito was, dat ik hem nooit meer zou horen of zien. Tja, moet ik mij nu verontschuldigen omdat mijn leven verder ging, omdat ik mijn hoofd niet liet hangen! Misschien toonde ik het niet aan de buitenkant, maar vanbinnen stierf ik wel telkens ik aan hem dacht en dat deed ik dagelijks meerdere keren!!! Ik zie hem dus wel heel graag, hij is mijn 50 tinten...
Zo goed ik hem denk te kennen, zo slecht ken ik hem ook blijkbaar. Hij is mijn persoonlijke verslaving, dat heeft dit weekend weer eens bewezen. Soms wou ik dat hij thuis meer zijn tanden liet zien, dat hij meer haar had op zijn tanden om daar eens deftig orde op zaken te stellen. Hij zit in met zijn kids. Snap ik perfect, een scheiding is nooit ideaal. Maar is samenleven in voortdurende ruzie en ergernissen dat dan wel?
Ik vraag me af, ben ik nu zo een bitch geweest omdat ik mijn scheiding zo goed mogelijk verwerkt heb? Moest ik nu nog altijd in de put zitten? Ik vind van niet, ik heb ook recht op een gelukkig leven. Zijn kids zou ik zo graag zien als mijn eigen kids, dat is zeker en dat weet hij ook wel. Ik heb er zelfs geen probleem mee om eventueel mijn vertrouwde omgeving voor hem achter te laten... Damm, ik zie hem graag... Waarom moet alles zo moeizaam gaan? Waarom zijn relaties zo ingewikkeld? Waarom vraagt dit zoveel energie? Zou die energie liever in leuke dingen steken hoor!
Gelukkig was de zon er wel bij dit weekend en zorgde zij ervoor dat de batterijen terug konden worden opgeladen! Meer van dat!!!
Op de vraag of er momenteel nog mannen aanwezig zijn in mijn leven moet ik positief antwoorden... Het bootje kabbelde door via rustige waters...
W zal voor altijd een goeie vriend blijven. A is geschrapt wegens teveel toupéé... S zal volgens mij nooit geen afstand nemen van zijn thuis, maar met hem kan ik het nog altijd super vinden. We zien elkaar af en toe eens, horen elkaar veel. Maar denk dat het daarbij zal blijven... Niet erg, misschien zou ik in een relatie geen vertrouwen in hem hebben... Aangezien hij veel achter de rug van zijn vriendin doet! Dan moet me wel eens nadenken, zou hij dat ook doen moest hij samen zijn met mij??? B terug in mijn leven, na 11 maand... Hij was me bijna kwijt maar plots is zijn frank gevallen zeker. Ik ben een bepaald avontuur gestart en heb hem dat dan ook verteld. Hij wist dat ik hiervoor een ander pad ging inslaan... Dus hij stond vrijdag na 11 maand terug aan mijn deur!!! We hebben veel gepraat. Op slag wist ik weer waarom in voor hem gevallen was! Hij kwam extreem sexy voor de dag, jaja, ik wil hem nog altijd zo erg als vroeger. Hoe het verder verloopt, zie ik wel. Ga nu niet te hard van stapel lopen en afwachten of hij gaat alleen wonen, zoals hij zei...
Och ja, ik geniet gewoon van alle kleine momenten! Dat zal wel gepermitteerd zijn zeker...
Voila si, een klein stukje van mijn mannen verhaal...☺
Beloofd terug te komen, voor mezelf en mss ook beetje voor jullie. Alhoewel ik soms benieuwd ben wie dit gezaag leest...
Wat W betreft, ik hoor hem nog en heb hem gisteren sinds maandje nog es terug gezien. Horen doen we elkaar veel, maar ik heb de boot afgehouden wat hem betreft! Hij is terug samen met zijn vrouw, maar ze heeft voortdurend argwaan naar mij toe. Nee, W is niets voor mij!!! Vriendschap mag hij wel verwachten, maar niet meer, dat geeft mij geen voldoening! Wel voor efkes, maar nadien val je in een put. Dus niets voor mij.
Anders is mijn leven beetje saai op dit moment, net zoals het weer... Af en toe mooi weer, maar veel te koud voor de tijd van het jaar!
Maar ik ben klaar voor wat stabiliteit in mijn leven, ben klaar om iemand al de liefde te geven die ik maar kan geven. Alleen weet ik niet wie de gelukkige kan zal zijn 😊. Ben niet op zoek, maar dat komt wel in orde, maak me daar totaal geen zorgen over.
Jaja, wat een zomer. Daarnet nog genoten van het warme weer, nu weer regen...
Waar waren we gebleven in mijn leven? De baksteen heb ik eigenhandig verbrijzeld! En het koste me niet eens veel moeite! Stond er eigenlijk zelf van verstomd. Denk dat ik efkes genoeg heb van venten in mijn leven! Maar het probleem is dat ik dat niet zelf opzoek, het overkomt me gewoon... Just of er hangt een bordje rond mijn nek : vrijgezel(lig). Ben van nature heel optimistisch, open, sociaal, humoristisch. Misschien een groot geluk. Zo heb ik al mijn tegenslagen redelijk kunnen relativeren. Waar anderen misschien zouden kraken, ben ik gewoon gaan buigen. Ja, je leert er enorm uit, je denkt misschien dubbel na voor je iets belangrijks onderneemt. Vroeger was ik misschien iets impulsiever. Of zou dat met ouder worden te maken hebben? En niet met geïncasseerde tegenslagen??? Wie zal het zeggen? Kan alleen voor mezelf praten en zeggen dat het me goed afgaat nu! Ik zit niet in mijn ideale leefwereld, der ontbreekt me nog één belangrijke link. Maar anders heb ik eigenlijk alles wat ik wil! Een top job die ik super graag doe, super familie, fantastische vriendenkring... Vinden we deze dingen niet beetje té vanzelfsprekend? Ja, ik ook, dat geef ik toe. Maar hier neem ik er wel efkes tijd voor om erbij stil te staan. klinkt misschien melodramatisch, but I don't care...
En nu, tijd voor bedje, mijn ogen vallen hier bijna toe...
Ja sorry mensen, mijn zin in bloggen was beetje ver te zoeken!!! Vraag me niet waarom, weet het zelf niet... Spoken najagen is niet mijn ding, dus beslist het niet meer te doen!!! Of ik dat volhou is nu de vraag. 😊
Mijn baksteen in de maag wordt groter en groter. Ik blijk toch niet dezelfde gevoelens te hebben voor W als hij voor mij. Heb ook het idee dat hij naar mij vlucht, telkens het bij hem minder gaat!! Zo gaan we niet overeenkomen hoor!!! Vandaag hebben we wel de dag samen doorgebracht. Maar ik geef toe, dat ik blij was, toen hij de deur achter hem toeduwde! En dat zou niet mogen, als je vlinders hebt! Dus, conclussie, nee, dit zal het dus niet worden. Maar hoe zeg ik het hem? Ondertussen had ik toegezegd om volgend week een weekend met hem weg te gaan... Kan dat nu moeilijk afzeggen é...(al geboekt)
Tja, afwachten...
Misschien vraag je je af, hoe komt het toch, je zit hier telkens over leuke dingen te praten wat het W aanbelangt en toch moet je hem nu niet hebben... Wal dat komt omdat S in mijn kopje nog zit. Meer dan ik zou willen toegeven. En voor even heb ik ook geprobeerd om S te vergeten door bij W te zijn. Maar blijkbaar werkt dit zo niet...
Weekje in verlof, eerst wil ik thuis beetje werk verzetten en toch ook beetje tijd nemen voor mezelf nadien! W is gisteren over de middag binnengesprongen met belegde broodjes en zo hebben we gezellig samen gelunched. Deze middag heb ik hem terug gevraagd te komen eten... Zijn madam is nochtans ook op het onverwachts thuis hoor, maar hij verkiest zijn tijd met mij te spenderen, zalig! Misschien dat we volgende week enkele dagen er tussenuit trekken... Zij hadden dit al gepland, maar hij wil niet samen met haar gaan. Nu heeft ze de mogelijkheid gekregen te gaan met haar zus of vrienden, maar ze wil niet. Dus gaan wij dit doen! Tegen haar heeft hij gezegd dat hij nood heeft aan enkele dagen rust, alleen... Tja, veel alleen zal hij niet zijn hé . Soms voelt deze situatie als ene baksteen in mijn maag, het is verre van ideaal! Dat weet ik ook wel!
Maar ik geniet van de luttele uurtjes samen, misschien komt daar verandering in? Wie zal het zeggen, enkel de tijd zal dit uitwijzen.
Laat thuisgekomen gisteren na het werk. Sms gekregen met de vraag of hij langs mocht komen. Ja, waarom niet, gezellig samen tv kijken. Althans, dat was toch mijn bedoeling ! Maar iedereen weet als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Alhoewel hij eerst heel braaf bij me zat in de zetel. Ik in mijn eigen: gaat hij nu geen move maken? Had wel zin!!! Weet als ik zin heb, laat ik hem niet gerust ;-). Begint met knuffelen, kussen en dan laat ik mijn gevoel hoog oplaaien. Mmm... Dan uiteindelijk toch in de slaapkamer beland, alhoewel het op de zetel toch ook leuk is... Moet zeggen dat ik alvast lekker geslapen heb nadien!!!
Ondertussen loopt het nog altijd hetzelfde bij hem thuis, hij woont er, zij woont er, gespannen sfeer. Normaal belt ze altijd om te vragen waar hij zit, hoe laat hij thuiskomt! Gisteren dus niet meer, raar! W heeft een vermoeden dat zij misschien ook iemand anders heeft! Dat zou voor hem natuurlijk dé oplossing zijn hé.
Wat een mooie zonnige dag! We gaan er eens invliegen!!!
Elke dag bellen en constant smsen met W. Maar voorlopig komt hij minder tot bij mij thuis. Niet omdat hij niet wil komen en ook niet omdat ik dat niet wil. Maar gewoon omdat de situatie bij hem thuis nu echt op springen staat. Dus een bewuste keuze. Hij heeft enkele dagen bij vrienden gelogeerd omdat zijn vrouw hem buiten heeft "gezet". Ze wou liever niet met hem onder hetzelfde dak leven. Ze wil dat hij meer praat tegen haar... Maar zijn gevoel voor haar is aan het doodbloeien, dan ben je uit jezelf stiller. Wij willen nu ten alle tijde vermijden dat er tussen ons een link wordt gelegd. Zijn wagen valt op hier in de streek. Ik ben niet de oorzaak dat het daar niet meer draait, maar ik heb er wel toe bijgedragen dat het van zijn kant uit allemaal beetje sneller gaat. Zijn notarisbezoek heeft hem verder geholpen, hij weet nu waar hij staat.
Stel me nu gewoon de vraag, ik heb een huisje gevonden die me aanstaat om te kopen. Bedoel dan om alleen te kopen. Zou ik het doen? Moet wel nog gaan zien, maar het was liefde op het eerste zicht. Ik wil gaan kijken of het direct instapklaar is, zo ziet het er op de foto's wel uit, maar in het echt kan dit nogal bedriegen. Ben nu aant twijfelen of ik het zou kopen! Denk van wel, het is en blijft een investering!!! Iets dat van mezelf is! Kom ik samen met W en het misloopt, dan heb ik dat tenminste nog. Wil nooit meer tegenkomen dat ik terug door een relatiebreuk mijn huis moet verkopen. Dus ja, denk het wel!!!
Maar nog niet te hard van stapel lopen!
Hoe zou W reageren, moest hij dit weten? Dat weet ik je wel eens te zeggen als het zover is!
Soms vraag ik me af waarmee ik bezig ben... Ik ben vroeger belogen en bedrogen geweest. Ofwel ben ik nu paranoïde aant worden, maar ik hoop dat W eerlijk is tegen mij over alles. Gisterenavond had hij terug ruzie met zijn madam. Toen liet hij me weten dat hij terug moest aanzetten van thuis, dat ze hem daar niet wou. Ik vroeg hem waar hij ging slapen. Toen antwoordde hij, ga jij maar slapen, ik kan niet weg! Ze had zijn sleutels weggestoken, zodat hij niet wegkon! Waar is het geloof dan van het feit dat zij hem niet thuis wil??? Als je iemand het huis uitzet, dan steek je zijn sleutels toch niet weg? Dan is de enige andere optie: hij vindt maar iets uit om thuis weg te kunnen???!!! Wat moet ik nog geloven? Zal hem er wel eens over aanspreken hoor. Heb vroeger genoeg zever meegemaakt en ik wil zeker niet terug in datzelfde straatje komen.
Kleine update: Ik heb gisteren S terug gezien na een maandje. Nu moet ik toegeven dat mijn gevoelens voor hem terug de kop staken... Maar hij is er thuis nog niet uit. Hij weet nog niet wat hij wil. Gaat hij zoals belooft, binnenkort een beslissing nemen? Dat weet ik niet. Ik ben het beu altijd te moeten afwachten!!!
Wat heb ik eigenlijk voor leven? Soms vind ik dat het niet veel voorstelt. Dan zegt mijn vriendin altijd: je hebt een dak boven je hoofd, je hebt een toffe job, je hebt een auto, geen financiële zorgen...Je bent toch goed bezig! Dan moet ik haar gelijk geven, op dat vlak heeft ze gelijk. En nu maar hopen dat de rest ook eens wil keren! Dat ik ook eens geluk mag vinden in de liefde!!!
Kreeg gisteren nog laat telefoontje van W om te vragen of hij nog langs mocht komen. Voor mij geen probleem, had het beetje verwacht. Thuis heeft hij verteld tegen zijn vrouw dat hij iets ging drinken met vrienden. Als ik dat hoor, krijg ik wel wroeging. Voel me schuldig omdat er daar iemand bedrogen wordt... Ik zou dat zelf ook helemaal niet aanvaarden!! En dan doe ik het met iemand anders!!! Pppff... rare situatie. Soms heb ik gewoon zin om tegen W te zeggen dat zij thuis eerst de situatie moeten uitklaren, uitmaken of ze nu samen verder gaan of niet. Zij weet nog altijd niet dat er een andere partij is, gelukkig maar, maar hoe lang we dat nog kunnen vermijden, is de vraag. We zijn beide tamelijk goed gekend in de streek! Zijn wagen staat wel telkens beetje verder geparkeerd, om geen aandacht op mij te trekken. Maar plots zal dat toch beginnen opvallen, denk ik.
We zijn in bed beland en dan is hij gewoon blijven slapen, zalig.. Rustig in slaap gevallen op zijn borst, mmm... Deze morgen dan vroeg moeten afscheid nemen...
Ben benieuwd hoe hij dit gaat uitleggen thuis? Hij zei me dat ik me dat niet moest aantrekken, dat hij zijn plan wel trek. Maar ik trek me dat wel aan, kan er ook niet aan doen!
Nu ga ik verder genieten van mijn zondag, weliswaar alleen, maar deze middag heb ik afgesproken met een vriendin, dus lang ben ik niet alleen...
W heeft me gevraagd of ik deze avond terug wou komen, heb toegezegd. We spelen met vuur, ik weet het maar al te goed. Ik hoop dat hij goed beseft wat hij doet?!!! Hij heeft heel veel te verliezen, maar blijkbaar heeft hij zich daar beetje in berust. Soms vraag ik me af of hij zich misschien wil laten betrappen??? Maar dan beseft hij niet goed, dat hij zeker en vast zal bestempeld worden al "the bad guy". Alles zal zijn schuld zijn, over haar fouten zal niet meer gepraat worden!
Ik laat het gewoon over me gaan, ik geniet van de aandacht, van de lieve woordjes, onze intieme momenten en de geweldige sex!!! Meer en meer voel ik me op mijn gemak bij hem, het voelt meer en meer aan als "thuiskomen". Weet wel dat het niet altijd zo zal blijven, maar ik kan ook super goed praten met hem over vanalles... Echt aangenaam. En hij ziet er nog goed uit ook!
Gisterenavond in de zetel bij W thuis gezeten. In het begin niet op mijn gemak, zijn madam was niet thuis. Ze ging niet thuiskomen voor 22h30 volgens hem. Ben maar voor alle zekerheid rond 21h30 weggegaan. Wel raar hoor, zo in zijn huis te zitten, spannend... Hebben samen gezellig tv gekeken, geen spannende dingen, maar ik zou dat toch niet gekunnen hebben . Volgende week gaat hij naar zijn notaris om te zien hoe de zaken voor hem staan met zijn huis en zijn zaak. Hij zou natuurlijk graag zijn huis houden, moest het tot een breuk komen. Maar wie wilt dat niet? Ik wou dat ook, maar kon mijn ex zijn deel niet uitkeren bovenop de lening!!! Tja, jammer, maar het gaat maar over een hoop bakstenen hoor. En in het midden van die bakstenen situeren zich enorm veel herinneringen, goeie en slechte!!!
Soms voel ik me zo wel een beetje, alsof ik een hulplijn ben. Een hulplijn waar iedereen naartoe kan bellen met zijn miserie...om hun hart te luchten, een luisterend oor... Ik probeer te helpen, te zijn voor iedereen die het kan gebruiken. Maar vraag me dan soms af wie mij helpt als ik eens een hulplijn nodig heb.
W heeft het moeilijk in zijn familiale toestand, ja een toestand, geen mooi woord, maar zover is het eigenlijk al geëvolueerd...
Zijn ménage draait zeker niet goed meer... Zijn madam steekt de schuld op hem en hij op haar... Hij heeft gevoelens voor mij, ik voel me ook goed bij hem, ja, ppff... Ondertussen is hij al twee maal blijven slapen bij me, telkens als hij ruzie heeft met haar. Ik zou mss sterker moeten zijn en hem dan niet bij me toelaten. Ben niet makkelijk over te halen door zijn mooie woorden, alhoewel ik merk dat ik wel softer word. Telkens hebben we geweldige sex, heel passioneel... Hij heeft woensdag een afspraak met zijn notaris, om te kijken waar hij zou staan bij een scheiding. Ja, hij wil verder en dan nog wel met mij. Wil ik dat ook? Das een vraag waar ik geweldig mee zit te worstelen momenteel. Het laatste wat ik wil is, in het zelfde straatje terecht komen als in mijn vroegere relatie!!! Normaal val ik altijd voor "bad-boys", maar zo zie ik het eigenlijk niet. Nee, hij is helemaal niet zo, mss net wat ik nodig heb??? Wie gaat het zeggen? Denk dat ik het enkel zal ontdekken door ondervinding zeker. Je leert elkaar eigenlijk pas helemaal kennen als je meer tijd samen doorbrengt of samenwoont. En dan hoop ik dat het niet te laat is...
Ik wil momenteel geen andere bruggen verbranden. Heb nog altijd contact met S, voor wie ik ook gevoelens heb. En aan de andere kant kan ik ook niet echt het contact verbreken met B. Al weet ik dat het met hem nooit goed zal verlopen. Maar is het niet zo dat verboden liefde nog altijd dat tikkeltje extra opwinding bezorgd?
Woensdagavond heeft W zijn vrouw zijn valies gepakt en klaargezet... Gewoon, ze heeft genoeg van hem, hij doet blijkbaar niets meer goed voor haar normen. Gelukkig heeft ze het wel niet over een "andere partij". Niets op de vlak aan te merken, chance!!! Maar gisteren wou ze dan wel weer praten met hem. Zo heeft hij deze nacht toch thuis geslapen. Moet wel zeggen dat ik hem toch niet direct bij mij binnen zou nemen hoor. Ik lig zelf beetje in de knoop met mijn gevoelens, kan hem dan moeilijk zeggen, kom hier logeren hé. Als wij zouden beslissen om iets te proberen, wil ik hem toch eerst nog beter leren kennen. Wil niet in het onbekende springen.
We gaan zien hoe het daar verder verloopt en ik hou jullie hier op de hoogte...
S hoor ik ook nog elke dag en B ook... Beetje een ménage à trois... Moeilijk, ppff...
Gisterenavond laat terug bezoek gekregen van W... Toen ik ging slapen rond 22h plots sms of hij nog mocht langskomen. Had beter van mijn hart een steen gemaakt en daar negatief op geantwoord. Maar nee dus... Ik wist ook wel op wat het ging uitdraaien. Lekker potje gevrijd in de zetel natuurlijk. Der is toch iets speciaals tussen ons hoor, hoe meer ik hem zie, hoe meer ik verslaafd raak aan hem.
Nu natuurlijk moe opgestaan... Maar dat wist ik op voorhand en had ik er wel voor over ...
W begint meer en meer de woorden "graag zien" in zijn mond te nemen. Zijn hart ligt bij mij, heeft hij gisterenavond vertelt. Heb hem goed benadrukt dat hij goed moet denken voor hij iets onderneemt. Hij kan veel verliezen, heeft tenslotte vrouw en kid... Kan hem ook niet beloven (en dat heb ik ook gezegd) dat het tussen ons zal lukken. Aan de ene kan heb ik hem wel graag, hij ziet er ook goed uit, hij heeft een mooi karakter... Eigenlijk klopt zijn plaatje wel.
Maar ik zit met mijn hart deels ergens anders... En dat heb ik hem nog niet gezegd. Wordt hoog tijd zeker?
Dinsdagavond heb ik terug bezoek gekregen van W. Die had woorden gehad thuis en vroeg of hij naar mij mocht komen om te ontsnappen thuis. Heb zitten twijfelen om ja te zeggen, maar het verlangen naar zijn aanwezigheid heeft de bovenhand gehaald. Al snel lagen we terug in elkaars armen te knuffelen, te zoenen... We hebben de zetel eens goed ingewijd ... Raar dat we onszelf terug totaal in elkaar verloren. Hij is altijd een goeie vriend geweest, tegen wie ik alles kon vertellen. En plots is er nu sex mee gemoeid. Hoop dat dit nooit onze vriendschap verstoord!!! Moet wel zeggen dat de sex lekker is, hij weet van aanpakken.
Hij zei enkele dingen, die me deden nadenken... Dat hij het moeilijk gaat hebben, moest ik ooit een nieuwe relatie met iemand beginnen, dat hij graag zou hebben dat ik bij hem met de tijd kom inwonen??? Hij is wel nog getrouwd hoor en ik wil helemaal geen huwelijk-breker zijn. Hij vertelde me ook dat hij meer eigenaar is van hun woning dan zij...allemaal kronkels die een mens heeft als hij denkt aan uit elkaar gaan. (ik spreek uit ervaring) Heb hem er toch op gewezen eens goed na te denken over wat hij wil. Voorgesteld om eens goed te praten met zijn vrouw en tot een oplossing te komen. Lukt het nadien terug niet, dan kan er niemand hem iets kwalijk nemen, hij zal het tenminste nog eens geprobeerd hebben...
Zal beetje afwachten zijn hoe alles verder verloopt!
Denk dat het middernacht was toen hij vertrokken is, wij beide doodmoe, ons bedje broodnodig...
leest... "Confused"){kind=icon}
