Alweer vrijdag, het weekend staat voor de deur, iets waar ik naar uitkijk! Vanavond terug bezoek van B. Very nice... 😉 Der is vooruitgang tussen ons, vind ik toch, al zijn het maar kleine stapjes, we tenminste vooruit ipv achteruit. Hebben we niet geleerd blij te zijn met kleine dingen? Wie probeer ik hier te overtuigen? Mezelf? 😄 We horen elkaar elke dag minstens één keer over de telefoon. Der zijn dagen, weken, maanden dat dat niet zo was! De laatste 4weken hebben we elkaar ook elk weekend gezien, zijn we samen geweest. En wat er dan allemaal gebeurd, daar moet ik geen tekening van maken hé 😍 Gewoon zalig.
Iemand graag hebben, iemand graag zien, naar iemand verlangen is super... Maar het gemis als hij er niet is, is hard... Ik hoop dat hij snel stappen onderneemt zodat we meer bij elkaar kunnen zijn. Pushen ga ik nooit doen, want dan wil hij het niet echt zelf! Hij heeft wel een soort van magische kracht rond hem, ik heb in het laatste jaar nooit echt afscheid van hem kunnen nemen toen ik het misschien had moeten doen. Nu besef ik wel dat ik hem super graag zie en momenteel moet ik ook niet denken aan afscheid! Maar als ik merk dat er geen vorderingen komen, ga ik een knoop moeten doorhakken... Ik wil daar nu nog niet teveel aan denken, maar het speelt soms wel door mij kopje... En het zal niet gemakkelijk zijn!!!
Nu ga ik denken aan de leuke momenten samen en me daar aan optrekken, dat lijkt me beter!
