Mijn baksteen in de maag wordt groter en groter. Ik blijk toch niet dezelfde gevoelens te hebben voor W als hij voor mij. Heb ook het idee dat hij naar mij vlucht, telkens het bij hem minder gaat!! Zo gaan we niet overeenkomen hoor!!! Vandaag hebben we wel de dag samen doorgebracht. Maar ik geef toe, dat ik blij was, toen hij de deur achter hem toeduwde! En dat zou niet mogen, als je vlinders hebt! Dus, conclussie, nee, dit zal het dus niet worden. Maar hoe zeg ik het hem? Ondertussen had ik toegezegd om volgend week een weekend met hem weg te gaan... Kan dat nu moeilijk afzeggen é...(al geboekt)
Tja, afwachten...
Misschien vraag je je af, hoe komt het toch, je zit hier telkens over leuke dingen te praten wat het W aanbelangt en toch moet je hem nu niet hebben... Wal dat komt omdat S in mijn kopje nog zit. Meer dan ik zou willen toegeven. En voor even heb ik ook geprobeerd om S te vergeten door bij W te zijn. Maar blijkbaar werkt dit zo niet...
Weekje in verlof, eerst wil ik thuis beetje werk verzetten en toch ook beetje tijd nemen voor mezelf nadien! W is gisteren over de middag binnengesprongen met belegde broodjes en zo hebben we gezellig samen gelunched. Deze middag heb ik hem terug gevraagd te komen eten... Zijn madam is nochtans ook op het onverwachts thuis hoor, maar hij verkiest zijn tijd met mij te spenderen, zalig! Misschien dat we volgende week enkele dagen er tussenuit trekken... Zij hadden dit al gepland, maar hij wil niet samen met haar gaan. Nu heeft ze de mogelijkheid gekregen te gaan met haar zus of vrienden, maar ze wil niet. Dus gaan wij dit doen! Tegen haar heeft hij gezegd dat hij nood heeft aan enkele dagen rust, alleen... Tja, veel alleen zal hij niet zijn hé . Soms voelt deze situatie als ene baksteen in mijn maag, het is verre van ideaal! Dat weet ik ook wel!
Maar ik geniet van de luttele uurtjes samen, misschien komt daar verandering in? Wie zal het zeggen, enkel de tijd zal dit uitwijzen.
Laat thuisgekomen gisteren na het werk. Sms gekregen met de vraag of hij langs mocht komen. Ja, waarom niet, gezellig samen tv kijken. Althans, dat was toch mijn bedoeling ! Maar iedereen weet als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Alhoewel hij eerst heel braaf bij me zat in de zetel. Ik in mijn eigen: gaat hij nu geen move maken? Had wel zin!!! Weet als ik zin heb, laat ik hem niet gerust ;-). Begint met knuffelen, kussen en dan laat ik mijn gevoel hoog oplaaien. Mmm... Dan uiteindelijk toch in de slaapkamer beland, alhoewel het op de zetel toch ook leuk is... Moet zeggen dat ik alvast lekker geslapen heb nadien!!!
Ondertussen loopt het nog altijd hetzelfde bij hem thuis, hij woont er, zij woont er, gespannen sfeer. Normaal belt ze altijd om te vragen waar hij zit, hoe laat hij thuiskomt! Gisteren dus niet meer, raar! W heeft een vermoeden dat zij misschien ook iemand anders heeft! Dat zou voor hem natuurlijk dé oplossing zijn hé.
Wat een mooie zonnige dag! We gaan er eens invliegen!!!
Elke dag bellen en constant smsen met W. Maar voorlopig komt hij minder tot bij mij thuis. Niet omdat hij niet wil komen en ook niet omdat ik dat niet wil. Maar gewoon omdat de situatie bij hem thuis nu echt op springen staat. Dus een bewuste keuze. Hij heeft enkele dagen bij vrienden gelogeerd omdat zijn vrouw hem buiten heeft "gezet". Ze wou liever niet met hem onder hetzelfde dak leven. Ze wil dat hij meer praat tegen haar... Maar zijn gevoel voor haar is aan het doodbloeien, dan ben je uit jezelf stiller. Wij willen nu ten alle tijde vermijden dat er tussen ons een link wordt gelegd. Zijn wagen valt op hier in de streek. Ik ben niet de oorzaak dat het daar niet meer draait, maar ik heb er wel toe bijgedragen dat het van zijn kant uit allemaal beetje sneller gaat. Zijn notarisbezoek heeft hem verder geholpen, hij weet nu waar hij staat.
Stel me nu gewoon de vraag, ik heb een huisje gevonden die me aanstaat om te kopen. Bedoel dan om alleen te kopen. Zou ik het doen? Moet wel nog gaan zien, maar het was liefde op het eerste zicht. Ik wil gaan kijken of het direct instapklaar is, zo ziet het er op de foto's wel uit, maar in het echt kan dit nogal bedriegen. Ben nu aant twijfelen of ik het zou kopen! Denk van wel, het is en blijft een investering!!! Iets dat van mezelf is! Kom ik samen met W en het misloopt, dan heb ik dat tenminste nog. Wil nooit meer tegenkomen dat ik terug door een relatiebreuk mijn huis moet verkopen. Dus ja, denk het wel!!!
Maar nog niet te hard van stapel lopen!
Hoe zou W reageren, moest hij dit weten? Dat weet ik je wel eens te zeggen als het zover is!
Soms vraag ik me af waarmee ik bezig ben... Ik ben vroeger belogen en bedrogen geweest. Ofwel ben ik nu paranoïde aant worden, maar ik hoop dat W eerlijk is tegen mij over alles. Gisterenavond had hij terug ruzie met zijn madam. Toen liet hij me weten dat hij terug moest aanzetten van thuis, dat ze hem daar niet wou. Ik vroeg hem waar hij ging slapen. Toen antwoordde hij, ga jij maar slapen, ik kan niet weg! Ze had zijn sleutels weggestoken, zodat hij niet wegkon! Waar is het geloof dan van het feit dat zij hem niet thuis wil??? Als je iemand het huis uitzet, dan steek je zijn sleutels toch niet weg? Dan is de enige andere optie: hij vindt maar iets uit om thuis weg te kunnen???!!! Wat moet ik nog geloven? Zal hem er wel eens over aanspreken hoor. Heb vroeger genoeg zever meegemaakt en ik wil zeker niet terug in datzelfde straatje komen.
Kleine update: Ik heb gisteren S terug gezien na een maandje. Nu moet ik toegeven dat mijn gevoelens voor hem terug de kop staken... Maar hij is er thuis nog niet uit. Hij weet nog niet wat hij wil. Gaat hij zoals belooft, binnenkort een beslissing nemen? Dat weet ik niet. Ik ben het beu altijd te moeten afwachten!!!
Wat heb ik eigenlijk voor leven? Soms vind ik dat het niet veel voorstelt. Dan zegt mijn vriendin altijd: je hebt een dak boven je hoofd, je hebt een toffe job, je hebt een auto, geen financiële zorgen...Je bent toch goed bezig! Dan moet ik haar gelijk geven, op dat vlak heeft ze gelijk. En nu maar hopen dat de rest ook eens wil keren! Dat ik ook eens geluk mag vinden in de liefde!!!
Kreeg gisteren nog laat telefoontje van W om te vragen of hij nog langs mocht komen. Voor mij geen probleem, had het beetje verwacht. Thuis heeft hij verteld tegen zijn vrouw dat hij iets ging drinken met vrienden. Als ik dat hoor, krijg ik wel wroeging. Voel me schuldig omdat er daar iemand bedrogen wordt... Ik zou dat zelf ook helemaal niet aanvaarden!! En dan doe ik het met iemand anders!!! Pppff... rare situatie. Soms heb ik gewoon zin om tegen W te zeggen dat zij thuis eerst de situatie moeten uitklaren, uitmaken of ze nu samen verder gaan of niet. Zij weet nog altijd niet dat er een andere partij is, gelukkig maar, maar hoe lang we dat nog kunnen vermijden, is de vraag. We zijn beide tamelijk goed gekend in de streek! Zijn wagen staat wel telkens beetje verder geparkeerd, om geen aandacht op mij te trekken. Maar plots zal dat toch beginnen opvallen, denk ik.
We zijn in bed beland en dan is hij gewoon blijven slapen, zalig.. Rustig in slaap gevallen op zijn borst, mmm... Deze morgen dan vroeg moeten afscheid nemen...
Ben benieuwd hoe hij dit gaat uitleggen thuis? Hij zei me dat ik me dat niet moest aantrekken, dat hij zijn plan wel trek. Maar ik trek me dat wel aan, kan er ook niet aan doen!
Nu ga ik verder genieten van mijn zondag, weliswaar alleen, maar deze middag heb ik afgesproken met een vriendin, dus lang ben ik niet alleen...
W heeft me gevraagd of ik deze avond terug wou komen, heb toegezegd. We spelen met vuur, ik weet het maar al te goed. Ik hoop dat hij goed beseft wat hij doet?!!! Hij heeft heel veel te verliezen, maar blijkbaar heeft hij zich daar beetje in berust. Soms vraag ik me af of hij zich misschien wil laten betrappen??? Maar dan beseft hij niet goed, dat hij zeker en vast zal bestempeld worden al "the bad guy". Alles zal zijn schuld zijn, over haar fouten zal niet meer gepraat worden!
Ik laat het gewoon over me gaan, ik geniet van de aandacht, van de lieve woordjes, onze intieme momenten en de geweldige sex!!! Meer en meer voel ik me op mijn gemak bij hem, het voelt meer en meer aan als "thuiskomen". Weet wel dat het niet altijd zo zal blijven, maar ik kan ook super goed praten met hem over vanalles... Echt aangenaam. En hij ziet er nog goed uit ook!
Gisterenavond in de zetel bij W thuis gezeten. In het begin niet op mijn gemak, zijn madam was niet thuis. Ze ging niet thuiskomen voor 22h30 volgens hem. Ben maar voor alle zekerheid rond 21h30 weggegaan. Wel raar hoor, zo in zijn huis te zitten, spannend... Hebben samen gezellig tv gekeken, geen spannende dingen, maar ik zou dat toch niet gekunnen hebben . Volgende week gaat hij naar zijn notaris om te zien hoe de zaken voor hem staan met zijn huis en zijn zaak. Hij zou natuurlijk graag zijn huis houden, moest het tot een breuk komen. Maar wie wilt dat niet? Ik wou dat ook, maar kon mijn ex zijn deel niet uitkeren bovenop de lening!!! Tja, jammer, maar het gaat maar over een hoop bakstenen hoor. En in het midden van die bakstenen situeren zich enorm veel herinneringen, goeie en slechte!!!
Soms voel ik me zo wel een beetje, alsof ik een hulplijn ben. Een hulplijn waar iedereen naartoe kan bellen met zijn miserie...om hun hart te luchten, een luisterend oor... Ik probeer te helpen, te zijn voor iedereen die het kan gebruiken. Maar vraag me dan soms af wie mij helpt als ik eens een hulplijn nodig heb.
W heeft het moeilijk in zijn familiale toestand, ja een toestand, geen mooi woord, maar zover is het eigenlijk al geëvolueerd...
Zijn ménage draait zeker niet goed meer... Zijn madam steekt de schuld op hem en hij op haar... Hij heeft gevoelens voor mij, ik voel me ook goed bij hem, ja, ppff... Ondertussen is hij al twee maal blijven slapen bij me, telkens als hij ruzie heeft met haar. Ik zou mss sterker moeten zijn en hem dan niet bij me toelaten. Ben niet makkelijk over te halen door zijn mooie woorden, alhoewel ik merk dat ik wel softer word. Telkens hebben we geweldige sex, heel passioneel... Hij heeft woensdag een afspraak met zijn notaris, om te kijken waar hij zou staan bij een scheiding. Ja, hij wil verder en dan nog wel met mij. Wil ik dat ook? Das een vraag waar ik geweldig mee zit te worstelen momenteel. Het laatste wat ik wil is, in het zelfde straatje terecht komen als in mijn vroegere relatie!!! Normaal val ik altijd voor "bad-boys", maar zo zie ik het eigenlijk niet. Nee, hij is helemaal niet zo, mss net wat ik nodig heb??? Wie gaat het zeggen? Denk dat ik het enkel zal ontdekken door ondervinding zeker. Je leert elkaar eigenlijk pas helemaal kennen als je meer tijd samen doorbrengt of samenwoont. En dan hoop ik dat het niet te laat is...
Ik wil momenteel geen andere bruggen verbranden. Heb nog altijd contact met S, voor wie ik ook gevoelens heb. En aan de andere kant kan ik ook niet echt het contact verbreken met B. Al weet ik dat het met hem nooit goed zal verlopen. Maar is het niet zo dat verboden liefde nog altijd dat tikkeltje extra opwinding bezorgd?
Woensdagavond heeft W zijn vrouw zijn valies gepakt en klaargezet... Gewoon, ze heeft genoeg van hem, hij doet blijkbaar niets meer goed voor haar normen. Gelukkig heeft ze het wel niet over een "andere partij". Niets op de vlak aan te merken, chance!!! Maar gisteren wou ze dan wel weer praten met hem. Zo heeft hij deze nacht toch thuis geslapen. Moet wel zeggen dat ik hem toch niet direct bij mij binnen zou nemen hoor. Ik lig zelf beetje in de knoop met mijn gevoelens, kan hem dan moeilijk zeggen, kom hier logeren hé. Als wij zouden beslissen om iets te proberen, wil ik hem toch eerst nog beter leren kennen. Wil niet in het onbekende springen.
We gaan zien hoe het daar verder verloopt en ik hou jullie hier op de hoogte...
S hoor ik ook nog elke dag en B ook... Beetje een ménage à trois... Moeilijk, ppff...
Gisterenavond laat terug bezoek gekregen van W... Toen ik ging slapen rond 22h plots sms of hij nog mocht langskomen. Had beter van mijn hart een steen gemaakt en daar negatief op geantwoord. Maar nee dus... Ik wist ook wel op wat het ging uitdraaien. Lekker potje gevrijd in de zetel natuurlijk. Der is toch iets speciaals tussen ons hoor, hoe meer ik hem zie, hoe meer ik verslaafd raak aan hem.
Nu natuurlijk moe opgestaan... Maar dat wist ik op voorhand en had ik er wel voor over ...
W begint meer en meer de woorden "graag zien" in zijn mond te nemen. Zijn hart ligt bij mij, heeft hij gisterenavond vertelt. Heb hem goed benadrukt dat hij goed moet denken voor hij iets onderneemt. Hij kan veel verliezen, heeft tenslotte vrouw en kid... Kan hem ook niet beloven (en dat heb ik ook gezegd) dat het tussen ons zal lukken. Aan de ene kan heb ik hem wel graag, hij ziet er ook goed uit, hij heeft een mooi karakter... Eigenlijk klopt zijn plaatje wel.
Maar ik zit met mijn hart deels ergens anders... En dat heb ik hem nog niet gezegd. Wordt hoog tijd zeker?
Dinsdagavond heb ik terug bezoek gekregen van W. Die had woorden gehad thuis en vroeg of hij naar mij mocht komen om te ontsnappen thuis. Heb zitten twijfelen om ja te zeggen, maar het verlangen naar zijn aanwezigheid heeft de bovenhand gehaald. Al snel lagen we terug in elkaars armen te knuffelen, te zoenen... We hebben de zetel eens goed ingewijd ... Raar dat we onszelf terug totaal in elkaar verloren. Hij is altijd een goeie vriend geweest, tegen wie ik alles kon vertellen. En plots is er nu sex mee gemoeid. Hoop dat dit nooit onze vriendschap verstoord!!! Moet wel zeggen dat de sex lekker is, hij weet van aanpakken.
Hij zei enkele dingen, die me deden nadenken... Dat hij het moeilijk gaat hebben, moest ik ooit een nieuwe relatie met iemand beginnen, dat hij graag zou hebben dat ik bij hem met de tijd kom inwonen??? Hij is wel nog getrouwd hoor en ik wil helemaal geen huwelijk-breker zijn. Hij vertelde me ook dat hij meer eigenaar is van hun woning dan zij...allemaal kronkels die een mens heeft als hij denkt aan uit elkaar gaan. (ik spreek uit ervaring) Heb hem er toch op gewezen eens goed na te denken over wat hij wil. Voorgesteld om eens goed te praten met zijn vrouw en tot een oplossing te komen. Lukt het nadien terug niet, dan kan er niemand hem iets kwalijk nemen, hij zal het tenminste nog eens geprobeerd hebben...
Zal beetje afwachten zijn hoe alles verder verloopt!
Denk dat het middernacht was toen hij vertrokken is, wij beide doodmoe, ons bedje broodnodig...
Honger naar meer, meer genegenheid, meer liefde, meer sex... Het gevoel onverzadigbaar te zijn. Ben je dit ook al tegengekomen? Ik loop hier met oprechte gevoelens voor S. Let op, ik heb er momenteel geen relatie mee...Al zou ik met S wel een nieuw leven samen willen starten. Maar aan de andere kant voel ik ook iets voor andere mannen. Kan dit? Of neigt het dan meer naar lustgevoelens. Ik ben van mening dat je naar meerdere mannen kan verlangen...
Heb me hier al veel vragen over gesteld. Op zich maakt het voor mij momenteel niet veel uit, ik ben single... Ik doe wat ik wil en ik doe er niemand kwaad mee...
Grote ontgoocheling toen ik vrijdag rond 17h een sms kreeg van B met de boodschap dat het bij hem begonnen sneeuwen was en daar dus niet doorkwam...ppff...de moed zakte me in de schoenen. Iets waar je zo naar uitkijkt!!! Ik had een lekker flesje wijn koelgezet en iets om te knabbelen in huis gehaald. Al die voorbereidingen voor niets... Ik was niet echt happy, dat kan je je voorstellen. Weet niet meer hoe hij zich voelt tegenover mij, het is ook geen grote prater. Als ik het onderwerp aanhaal, dan klapt hij toe.
Maar zijn sms was nog niet koud of ik kreeg een sms van W met de vraag of ik thuis was en hij in de avond kon langskomen. Had troubles thuis en wou zijn hart eens luchten. Voor mij geen probleem, ik was toch alleen. Mijn fles wijn en hapjes zijn dan toch nog van pas gekomen. Veel gepraat en samen gezellig filmpje gekeken. Niets gebeurd tussen ons ook al voelde ik wel spanningen...je kent dat wel, beetje gekscheren met elkaar, beetje zot doen, maar meer niet.
Zaterdag in de vooravond thuisgekomen, ben met vrienden eerst iets gaan drinken in de middag. Denk dat het rond een uur of negen was toen ik in een beschonken toestand ben thuisgekomen. (niet veilig om auto te rijden, ik weet het wel) Terug een sms van W of ik thuis was en of hij opnieuw mocht langskomen. Wel gewaarschuwd dat ik beetje troebel was en dat ik niet instond voor de gevolgen ... Hij snapte het direct. Terug flesje gekraakt, moest toch niet meer met de wagen rijden, dus kon geen kwaad. En ja, wat ik gedacht had dat ging gebeuren, is gebeurd. Beide zot van de goesting, zijn we in elkaars armen gevallen, lekker stomende sex in de zetel... En het is niet bij één keer gebleven. Aan de ene kant voelde ik me schuldig...Hij was tenslotte getrouwd en ik wil hem zeker als vriend niet kwijtspelen. (en ik heb eigenlijk gevoelens voor S...maar de goesting was zo groot) Maar we hebben een afspraak gemaakt dat dit tussen ons blijft. Denk wel niet dat het bij deze ene keer zal blijven. Ik heb genoten, heb me volledig laten gaan. En ik moet zeggen, dat hij er mag zijn, mmm... Lekker gespierd, voelde me zo veilig in zijn armen, zijn knuffels kwamen van pas, voelde me geborgen. Hebben lekker liggen zoenen...en dat wond ons beide op. Duurde niet lang of we lagen te rollebollen in elkaars armen... Was gewoon zalig, super genoten..lekkere sex, mag ik wel zeggen. Ben ervan geschrokken hoe passioneel hij wel is, had hem dat niet gegeven. Ja, hij heeft me aangenaam verrast!!!
Zo, na een lekker weekendje terug met volle zin aan de werkweek begonnen...
En het vervolg, daar hou ik je van op de hoogte...
Yes yes yes, B komt vanavond!!! Ben super blij hiervoor, kijk er natuurlijk al lang genoeg naar uit... Wat de avond zal brengen weet ik niet, gewoon zijn beloop laten zeker, we zien wel wat gebeurt...
Kan niet beloven dat ik van hem zal blijven ... en hopelijk hij ook van mij niet... Zou hem het liefst van al verslinden. mmm... I'm looking forward to see him!!!
Kan het zijn dat je soms gevoel hebt voor meerdere personen?
Vrijdagavond komt B. Heb hem heel lang niet gezien, hij weet niet dat ik S heb leren kennen. Moet ik het S nu vertellen dat B komt? S weet dat ik hem ken en dat ik er nog contact mee "had" maar niet "heb"... S weet ook dat ik voor hem heel veel gevoelens heb, dat ik hem graag zie en graag samen verder wil. Maar B betekent ook heel veel voor me, hij was er altijd voor me als ik het eens moeilijk had. Hij heeft heel veel voor me gedaan. Vroeger beloofde B me dat wij samen verder gingen gaan, maar tot op vandaag is hij nog altijd samen met zijn vrouw. Eigenlijk just zoals S, maar de kaarten liggen in beide kampen wel beetje anders...
Eigenlijk vind ik het raar dat B opeens voorstelde om nog eens af te spreken, ben benieuwd of daar niets achter zit!!! Zal je dat zaterdag weten te zeggen...
W heeft gisteren avond heel de tijd zitten smsen met me... Gisteren stond hij hier plots aan mijn deur, hij is gewoon efkes binnen en buiten gewipt! Geen speciale reden hoor, zomaar, zei hij. En ik moet dat geloven...
Het beloofde antwoord blijft uit, hij draait rond de pot. Telkens ik W vraag wat hij me nog wou zeggen, krijg ik een volledig ander antwoord over een ander onderwerp. Ik ga er niet meer verder achter vissen, wil hem ook niet pushen.
Mijn sprookje met S loopt nog altijd, mijn prins op het witte paard. Zo zalig als ik zijn stem hoor, dan springt mijn hartje telkens weer op, verhoogd toerental. Zalig!!! Lang geleden dat ik me nog zo gevoeld heb. Maar wanneer zie ik hem nog eens? Hij gaat kijken om af te komen dit weekend, ik hoop dat dat zal lukken. Wil hem vastpakken, knuffelen en zoenen en... de rest zien we wel!
Wie wil dat niet met de persoon die hij graag ziet. Het liefst zou ik alle dagen willen genieten van zijn aanwezigheid, maar dat komt nog. Hoop dat uit het diepst van mijn hart. Hoop dat het lot me ook eens gunstig gezind zal zijn!!!
Plots stond W aan de deur... Een aangename verrassing. Heb hem dan maar laten binnenkomen en koffie gezet voor ons tweetjes. Beetje gebabbeld over zijn en mijn werkweek, over koetjes en kalfjes. Maar niets over zijn gevoelens. Toen plots weer mijn bel ging en mijn ma voor de deur stond. Natuurlijk voelde W hem niet op zijn gemak en is dan maar doorgegaan. Kreeg een half uur later een berichtje dat hij me nog iets wou zeggen, maar dat hij vanavond wel ging smsen. Ben eens benieuwd wat hij niet kon zeggen toen hij hier was?! Je gaat het nooit niet anders zien, maar na 5 minuten is mijn ma ook terug vertrokken. Daarvoor moest W dus niet weglopen hé.
Wou dat S vanavond bij me was, dat hij zijn aandacht aan mij kon spenderen en ik mijn aandacht aan hem. Zalig genieten van elkaars gezelschap. Ik denk daar veel aan. Probeer dan voor te stellen hoe het zou zijn om met hem samen te zijn, voor altijd!!! Denk dat het tussen ons puur vuurwerk zou geven. De passie druipt er gewoon af als we elkaar zien. En toch hebben we tot nu toe enkel gekust en geknuffeld. Ja, we houden ons momenteel in. (wil hem eerst beter leren kennen, daarom spreek ik enkel af in plaatsen waar veel volk komt, anders ken ik mezelf, zou me in hem verliezen...) Dus ja, er speelt veel meer door mijn gedachten. Ik stel me voor hoe de sex tussen ons zou zijn, ooo, lekker, gewoon zalig. Eigenlijk wil ik hem heel graag. Wil dat hij de mijne wordt. Wil hem verslinden en ik weet dat hij dat ook wil. Kan het gewoon uit zijn ogen aflezen als hij naar me kijkt.
. "Confused"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
