Ik weet het soms allemaal niet meer hoor! Dit weekend super tijd beleefd met B...
Maar vanavond in zijn sms'jes zo negatief. Dat hij het moeilijk heeft zonder mij, dat hij heimwee heeft naar mij...maar waarom ben ik in dat avontuur gestapt toen we hele tijd geen contact hadden? Toch logisch, omdat ik hem niet meer hoorde, dacht ik dat ik hem kwijt was... Hij zit in een relatie, ik niet! Wat zouden jullie doen, moest je een persoon na een jaar niet meer gezien te hebben en plots ook een maand niet meer te horen??? Ik dacht dat het finito was, dat ik hem nooit meer zou horen of zien. Tja, moet ik mij nu verontschuldigen omdat mijn leven verder ging, omdat ik mijn hoofd niet liet hangen! Misschien toonde ik het niet aan de buitenkant, maar vanbinnen stierf ik wel telkens ik aan hem dacht en dat deed ik dagelijks meerdere keren!!! Ik zie hem dus wel heel graag, hij is mijn 50 tinten...
Zo goed ik hem denk te kennen, zo slecht ken ik hem ook blijkbaar. Hij is mijn persoonlijke verslaving, dat heeft dit weekend weer eens bewezen. Soms wou ik dat hij thuis meer zijn tanden liet zien, dat hij meer haar had op zijn tanden om daar eens deftig orde op zaken te stellen. Hij zit in met zijn kids. Snap ik perfect, een scheiding is nooit ideaal. Maar is samenleven in voortdurende ruzie en ergernissen dat dan wel?
Ik vraag me af, ben ik nu zo een bitch geweest omdat ik mijn scheiding zo goed mogelijk verwerkt heb? Moest ik nu nog altijd in de put zitten? Ik vind van niet, ik heb ook recht op een gelukkig leven. Zijn kids zou ik zo graag zien als mijn eigen kids, dat is zeker en dat weet hij ook wel. Ik heb er zelfs geen probleem mee om eventueel mijn vertrouwde omgeving voor hem achter te laten... Damm, ik zie hem graag... Waarom moet alles zo moeizaam gaan? Waarom zijn relaties zo ingewikkeld? Waarom vraagt dit zoveel energie? Zou die energie liever in leuke dingen steken hoor!
Gelukkig was de zon er wel bij dit weekend en zorgde zij ervoor dat de batterijen terug konden worden opgeladen! Meer van dat!!!
Op de vraag of er momenteel nog mannen aanwezig zijn in mijn leven moet ik positief antwoorden... Het bootje kabbelde door via rustige waters...
W zal voor altijd een goeie vriend blijven. A is geschrapt wegens teveel toupéé... S zal volgens mij nooit geen afstand nemen van zijn thuis, maar met hem kan ik het nog altijd super vinden. We zien elkaar af en toe eens, horen elkaar veel. Maar denk dat het daarbij zal blijven... Niet erg, misschien zou ik in een relatie geen vertrouwen in hem hebben... Aangezien hij veel achter de rug van zijn vriendin doet! Dan moet me wel eens nadenken, zou hij dat ook doen moest hij samen zijn met mij??? B terug in mijn leven, na 11 maand... Hij was me bijna kwijt maar plots is zijn frank gevallen zeker. Ik ben een bepaald avontuur gestart en heb hem dat dan ook verteld. Hij wist dat ik hiervoor een ander pad ging inslaan... Dus hij stond vrijdag na 11 maand terug aan mijn deur!!! We hebben veel gepraat. Op slag wist ik weer waarom in voor hem gevallen was! Hij kwam extreem sexy voor de dag, jaja, ik wil hem nog altijd zo erg als vroeger. Hoe het verder verloopt, zie ik wel. Ga nu niet te hard van stapel lopen en afwachten of hij gaat alleen wonen, zoals hij zei...
Och ja, ik geniet gewoon van alle kleine momenten! Dat zal wel gepermitteerd zijn zeker...
Voila si, een klein stukje van mijn mannen verhaal...☺
Beloofd terug te komen, voor mezelf en mss ook beetje voor jullie. Alhoewel ik soms benieuwd ben wie dit gezaag leest...
Wat W betreft, ik hoor hem nog en heb hem gisteren sinds maandje nog es terug gezien. Horen doen we elkaar veel, maar ik heb de boot afgehouden wat hem betreft! Hij is terug samen met zijn vrouw, maar ze heeft voortdurend argwaan naar mij toe. Nee, W is niets voor mij!!! Vriendschap mag hij wel verwachten, maar niet meer, dat geeft mij geen voldoening! Wel voor efkes, maar nadien val je in een put. Dus niets voor mij.
Anders is mijn leven beetje saai op dit moment, net zoals het weer... Af en toe mooi weer, maar veel te koud voor de tijd van het jaar!
Maar ik ben klaar voor wat stabiliteit in mijn leven, ben klaar om iemand al de liefde te geven die ik maar kan geven. Alleen weet ik niet wie de gelukkige kan zal zijn 😊. Ben niet op zoek, maar dat komt wel in orde, maak me daar totaal geen zorgen over.
Jaja, wat een zomer. Daarnet nog genoten van het warme weer, nu weer regen...
Waar waren we gebleven in mijn leven? De baksteen heb ik eigenhandig verbrijzeld! En het koste me niet eens veel moeite! Stond er eigenlijk zelf van verstomd. Denk dat ik efkes genoeg heb van venten in mijn leven! Maar het probleem is dat ik dat niet zelf opzoek, het overkomt me gewoon... Just of er hangt een bordje rond mijn nek : vrijgezel(lig). Ben van nature heel optimistisch, open, sociaal, humoristisch. Misschien een groot geluk. Zo heb ik al mijn tegenslagen redelijk kunnen relativeren. Waar anderen misschien zouden kraken, ben ik gewoon gaan buigen. Ja, je leert er enorm uit, je denkt misschien dubbel na voor je iets belangrijks onderneemt. Vroeger was ik misschien iets impulsiever. Of zou dat met ouder worden te maken hebben? En niet met geïncasseerde tegenslagen??? Wie zal het zeggen? Kan alleen voor mezelf praten en zeggen dat het me goed afgaat nu! Ik zit niet in mijn ideale leefwereld, der ontbreekt me nog één belangrijke link. Maar anders heb ik eigenlijk alles wat ik wil! Een top job die ik super graag doe, super familie, fantastische vriendenkring... Vinden we deze dingen niet beetje té vanzelfsprekend? Ja, ik ook, dat geef ik toe. Maar hier neem ik er wel efkes tijd voor om erbij stil te staan. klinkt misschien melodramatisch, but I don't care...
En nu, tijd voor bedje, mijn ogen vallen hier bijna toe...
Ja sorry mensen, mijn zin in bloggen was beetje ver te zoeken!!! Vraag me niet waarom, weet het zelf niet... Spoken najagen is niet mijn ding, dus beslist het niet meer te doen!!! Of ik dat volhou is nu de vraag. 😊
leest...
