Zo snel als alles terug in zijn plooi viel, zo snel kan positivisme uitmonden in ontgoocheling... B raakt hier niet dit weekend, het is té moeilijk. allé, als je iemand graag ziet, is niets té moeilijk zeker? Men nu ben ik volgens hem, in zijn sms'jes te lezen toch: heel lief! Ppff... Krijg er kop nog staart aan... Het wreet me kapot, dat is alles wat ik kan zeggen... Wie geeft me goeie raad?
Denk dat iedereen van de warmte weet. Ik heb niet zoveel inspiratie en zin gehad laatste dagen om hier iets neer te pennen. Maar of de twee iets met elkaar te maken hebben, weet ik niet...
Vrijdag, THE time of my life!!! Jaja, bezoek van B... Zalig geweest terug samen te zijn. Zijn handen op verkenning terwijl de mijne hetzelfde deden. Wat kreeg ik zin van lekker hartstochtelijk te zitten zoenen... Wat een lekker lijf, groot gespierd, mooi lichtbruin kleurtje! Soms vraag ik me af wat hij in mij ziet, mijn lichaam is getekend door mijn bevallingen... Blijkbaar moet het toch nog de moeite waard zijn. Jaja, ik weet dat schoonheid ook vanbinnen zit, maar wie kijkt er nu niet graag op een mooi gezicht... Als we eerlijk zijn, iedereen!
Hij is in verlof, ik nog niet... Zo jammer dat ik niet voluit kan genieten van het mooie weer! Hij vult zijn dagen met bezig zijn met zijn kids, wou dat ik daar ook deel van kon uitmaken... Zou zijn vriendin in verlof zijn? Toen ik het vrijdag vroeg, wist hij het nog niet of ze thuis ging zijn samen met hem. Blijkbaar is de communicatie daar wel heel slecht, en ik zag echt aan zijn gezicht dat het hem totaal niet interesseerde ook! Wat moet dat leuk samenwonen zijn...
Maar dan komt mijn bemerking terug naar boven waarom in godsnaam hij geen beslissing neemt!!!
Ga hem daar nu wel niet in pushen. Hij moet zelf de stap zetten!
Ik weet alleen dat ik geen twee jaar meer wacht!!!
