Tja... gister is iig duidelijk geworden dat ik nooit meer terug naar ons eigen huis kan en dat we op zoek moeten gaan naar een rolstoelvriendelijke woning. Harde realiteit dus, en dat terwijl we er nog maar net wonen en het bijna helemaal 'af'' was en nu echt ons plekje is.
En allemaal door zo'n stomme val, in 1 sec staat je hele leven op zijn kop en is alles anders. Zwaar kut dus en heb het er vandaag erg zwaar mee, de kans dat ik ooit weer ga lopen is minimaal, daar kan ik nog wel mee leven, maar er komen nog zoveel andere dingen bij kijken, waar ik het nu maar niet over ga hebben, dat doe ik jullie niet aan.
Voor mij is het allerbelangrijkste op dit moment: zal ik mijn handen ooit weer normaal gebruiken? Als dat maar goed komt, dat moet gewoon, anders ben ik de rest van mijn leven afhankelijk van anderen en zal ik zeker hulp in huis moeten hebben. En we willen ook nog zo graag een kindje..... het zou toch fijn zijn als ik die kleine zelf kon voeden en verschonen. Dus een flinke off-day, maar morgen weer een dag.
Reacties op bericht (16)
03-10-2008
zwaar kl!
Lees net wat ik al vreesde, je kunt niet meer naar je huis terug! Zwaar, maar dan ook echt zwaar Kl....te, met een hoofdletter! Zie ook dat je al een flink stuk acceptatie hebt ondergaan, vanwege niet meer kunnen lopen. Meid, ga zo door, babysteps, zoals ze in het engels zeggen, babysteps, in de goede richting. Groet, Mia
03-10-2008 om 10:22
geschreven door mai rutjens
sterk
Lieve Lisenka, lees net je laatste bericht. Wat een klap. Inderdaad hoe 1 zo'n moment je leven veranderd. Wat een kut verhaal en nu moet je dit accepeteren, maar ja je hebt geen keus. Je klinkt heel sterk, knap hoor. Nou meid het wordt hard werken de komende tijd maar dan moet het lukken met je handen. Dikke kus Frank
03-10-2008 om 10:15
geschreven door Frank
02-10-2008
geen worst
lieve lisenk, De k dingen maken de wereld niet uit.. zo reageer je er gelukkig ook op. Dat paleisje komt zeker wel. zoals je al zei ervoor te zorgen dat je het stuur van je leven weer in handen krijgt, is belangrijk. Alle liefs en sterkte uit Alkmaar, Joop en Annelies
02-10-2008 om 16:37
geschreven door Annelies
zwaar klote
Lieverd, ik lees net je blog omdat ik t gister heel druk had, maar zit weer met tranen in mn ogen..wat n klotenieuws voor je. Ik weet zeker dat t je gaat lukken om weer kracht in je handen te krijgen,je bent een bikkel!!!En jullie krigen vast weer n nieuw paleisje van n huis. Heel veel knuffels van mij x
02-10-2008 om 16:25
geschreven door Hansje
hou vol!!
Allerliefste Lisenk, waarom moet jou dit inderdaad gebeuren!? Jullie mooie prachtige paleisje. Het leven is zo verschrikkelijk oneerlijk! Ik weet dat je supersterk en positief bent, en ik weet dat je ook uit dit dal weer zal opkrabbelen, ook al is de weg lang en moeilijk. Lieverd, er komt echt weer een dag dat je kan genieten en dat je jullie kindje in de armen kan sluiten...hou vol skeet!!
xxxx Maaike
02-10-2008 om 15:00
geschreven door Maaike
Wondermomentje waar blijf je nou
Ohhhhhhhhhh zwaar K.U.T. wat een ommezwaai blijft het in jullie leven.... geen woorden voor. We zenden je heeeeeeeel veeeel zonnestralen en energie. Hopelijk volgt vandaag ook weer eens een wondermomentje! Veel liefs Rosalie
02-10-2008 om 14:55
geschreven door Rosalie
kop op
he lisenka, positief blijven hoor! Anders krijg je weer allemaal van die mailtjes om je op het juiste spoor te krijgen. Ik hoop dat je het wel leuk vond dat we er waren. Xxx suzan
02-10-2008 om 14:42
geschreven door suzan
sterkte
lieve lieve lieve schatje oh god wat een slecht nieuws. we waren er samen al bang voor hé? meid ik huil met je mee. wat een toestand wat een gedoe. wat erg, je leuke huis! waarom krijg jij dit nou allemaal? konden wij allemaal maar een stukje van je overnemen. jullie nieuwe huis moet gewoon hetzelfde worden, alleen met kinderkamer! oh ik hoop zoo dat dit gaat lukken! jullie verdienen het zo. love you my best vriend in gedachte ben je altijd bij me xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
02-10-2008 om 13:58
geschreven door nan
Heftig
GVD......zit hier weer met de tranen in mijn ogen, wat is het leven toch hard soms. Wat je zelf zegt 1!!! seconden.....en alles veranderd.
Wat goed dat je zelf nog kan zeggen dat je er wel mee kan leven dat je niet meer kan lopen, velen zullen daar zeker weten heel anders mee omgaan. En de rest...tja, kan me er iets bij voorstellen.
En als geen ander snap ik je wens voor jullie kindje, meis, dit gaat gewoon nog gebeuren! Ken je die documentaire van die vrouw uit engeland? (zit in een rolstoel, zonder armen en benen, en zorgt in haar eentje voor haar kindje).......tzt misschien eens kijken.
Extra dikke kus voor jou en Marc (en voor alle lieve vrienden die je zo steunen!!)
02-10-2008 om 12:55
geschreven door Pauline
Geen woorden
Lieve Lisenka en Marc,
Ik ben geschokt, ben sprakeloos.
Ook bij mij brengt dit het gevoel van een off-day.
Ik leef met jullie mee.
Overigens wel heel open dat je/ jullie elke dag laten weten hoe het gaat.
ook al is het nieuws nog zo slecht.
Op deze manier worden jullie niet te veel belast met vele telefoontjes en blijven een hoop vrienden op de hoogte van de ontwikkelingen.
Dank jullie wel hiervoor.
Dikke kus X
02-10-2008 om 11:06
geschreven door Ada
sunneke
schattie, moet gauw weer bij je komen.Ben natuurlijk weer als een gek aan het werken. Misschien ietsje teveel. morgen even een dagje vrij anders kan ik gewoon niet meer. Volgende week effe plannen om bij je te komen. Hou van je.x je sunnetje
02-10-2008 om 02:51
geschreven door Sunny
01-10-2008
foei
jee, werd op de hoogte gehouden door miriam via fleur. net de hele blog gelezen en even niet zo heel veel woorden. houd je hoofd hoog en je kop erbij, met al dat positieve van jezelf en de liefde om je heen zal je ongetwijfeld veel en veel verder komen dan je nu overzien kunt. ik denk aan je en probeer m'n steentje bij te dragen. dikke kuz!
01-10-2008 om 21:41
geschreven door niels
Lieve Lisenka
Wat moet het moeilijk zijn om dit te beseffen en te accepteren en er tegelijkertijd voor te blijven gaan! Wij kunnen er ons dan ook geen voorstelling van maken. We leven wel met je mee. En hopen dat je je de komende dagen weer wat beter voelt!
Groetjes Ellen, Ruud en Lisa
01-10-2008 om 21:03
geschreven door Ellen Rutjens
off day
Zo klote de harde waarheid......en inderdaad in een seconde is het gebeurd. Li, realiseer je wel dat je een hele boel lieve vrienden hebt die altijd voor je klaarstaan om je te helpen, ook op de k...momenten!!
Liefie, hoop dat je morgen weer wat positiever bent, maar heel begrijpelijk hoor je off day.
Hou je taai!!! xx Michelle
01-10-2008 om 20:53
geschreven door Michelle
worst
lieve li, neem je ajb contact op met die man waar ik je over mailde? volgens mij kun je daar heel veel aan hebben. vooral op dit soort k-momenten. (ik wil hem anders ook wel even benaderen.) hele dikke vette klapzoen van ons allemaal
01-10-2008 om 20:27
geschreven door Fleur
lieve lisenkje
dag lieve lisenk,
wat zuur om je dit te moeten realiseren. super dat je zoveel op je blog zet, dan kunnen we goed met je meeleven. en zien dat je langzaam maar zeker vooruitgaat.
hele dikke kus van miepje Til
