Vanmorgen om even voor negen begint de operatie en duurt tot tien over een. Ruim 4 uur dus. Marc krijgt om 13.12u het langverwachte telefoontje dat de operatie succesvol is verlopen. Lisenka's blinde darm zag er goed uit (uiteraard) en kon dus goed gebruikt worden om daar een slangetje van te maken (als je geïnteresseerd bent in de hele procedure klik dan op de uitleg hiernaast). Tegen de avond is Lisenk enigszins aanspreekbaar, maar wel nog heel moe. Aangesloten op allerlei slangetjes en een maag-hevel door je neus naar de maag (om te voorkomen dat overtollig maagzuur in de darmen terecht komt) is het niet echt een situatie om goed wakker te willen worden. Voorlopig dus nog even géén bezoek, svp Marc bellen als je wilt komen.
Na de intake-gesprekken op het VU toch nog even met Marc naar de Bosbaan. Lekker in het zonnetje met Kuki uiteraard en daarna nog iets gegeten. Vanaf 24.00u nuchter blijven en dan morgen om 7.45 begint de operatie. Zal waarschijnlijk 5 uur duren. We houden jullie op de hoogte.
Heb een flinke dip sinds een week, misschien ben ik nerveus voor as vrijdag, ik weet het niet... Geen trek, misselijk, enorm geborrel (borbo's) in de buik, nog minder trek daardoor, echt aansterken voor de OK lukt zo niet. Donderdag moet ik om 14uur in de VU zijn, vrijdag is de operatie.
Gisteren bij Monique V. langs geweest, zij heeft ook een hoge dwarslaesie, en daarna een baby gekregen, volgens de arts hier heeft zij dezelfde laesiehoogte, dus daarom wilden we bij haar langs. Alleen, het bleek dat zij nog wel handfunctie heeft, ze kan zichzelf wassen/aankleden noem maar op, dus BUMMER!!!! Wel paar handige tips van haar gekregen, dus bezoek niet helemaal voor niks geweest.
Daarna nog bij andere vrouw langs, die onlangs ook zo'n Mitrofanoff operatie heeft gekregen, mislukt dus... urethra p.o. doorgesneden, maarja, lets keep the faith..
Koninginnedag heerlijk over de IJmuidense pier gerold met Marc, ik dacht op een gegeven moment een zeehond te zien verder op de pier in het water, maar volgens Marc kwamen die daar helemaal niet voor. Ik zei nog tegen mezelf : 'Als ik er 1 zie ga ik ooit weer lopen...' En? Wat denk je? Het was er idd 1!! Er is dus nog hoop, tenminste, blijven hopen op iets kan helemaal geen kwaad. Hoop houden en vooral positief in het leven blijven staan (nu nog ff zitten...) zijn de beste remedies voor deze vreselijke toestand waar ik nu letterlijk & figuurlijk in zit. Vrijdag wederom een stranddagje met Sophie, heerlijk! Laat de zomer maar beginnen hoor, alleen laat ik die bikini thuis, die is geen porem meer met die enorme buik.. achja, zoals mijn lieve vrienden steeds maar zeggen (als iemand weer eens klaagt over een bad hair day of een pukkel): 'Er zijn ergere dingen!' (daarmee doelend op mij, de schatten.)
Verder gaat alles zijn gangetje, acupunctuur is gestopt, hij zag er geen verbetering meer in... ik ga nog wel ff door met electrostimulatie voor mijn handen, baat het niet schaadt het niet toch?
En eindelijk: RCprive!!! De 1e en wrsch laatste editie, nu online! Rechts op de weblog is nu een link gemaakt. Duurde wel wat langer dan normaal maar lastig typen met 1 vinger. Hierbij wil ik in het bijzonder Paps, Taco, Mies, Fleur en Chaya onwijs bedanken met het meehelpen met interviews uittypen en helpen met de layout!! Helaas geen beloofde metamorfose, geen tijd voor, ik ga me nu bezighouden met de inrichting van ons nieuwe huis op de Westerdoksdijk!
