|
namaste
Weeral heel wat meegemaakt deze week, amaai , ik typ dit bericht nu efkes op mijn laptop en ik typ al verschillende fouten omdat ik nu al wat gewend geraakt ben aan het qwerty bord J.
Ik heb stage gelopen op verschillende plaatsten , op drie verschillende plaatsen.
In het begin van de week hier in Raghopur, samen met de zuster ben ik de verschillende dorpjes in de buurt afgegaan ,hier kon ik kennis maken met de mensen in de dorpjes stellen en de aan hun allerlei vragen stellen, over hun leven, over hun educatie en ze wilden ook telkens dat ik hun iets zou leren dus telkens heb ik kort les gegeven over hygiëne ofzo. India kent niks van recycleren, iedereen gooit alles maar dan ook alles(inclusief maandverband enzo) gewoon op de grond, smerig dat dat hier is. Iedereen kakt gewoon langs de kant van de weg. Ik leg dan uit hoe het er in België aan toe gaat en vertel hen dat ze hun vuil elke dag moeten bewaren en dan savonds moeten verbranden want van een ophaaldienst is hier absoluut geen sprake. Ook heb ik nog wat educatie rond rughygiëne gegeven, uitgelegd hoe ze iets zwaars moeten oppakken(door de knieën gaan en niet voorover buigen) die vrouwen lagen echt strijk toen ik die dat liet oefenen. Bij die mensen staat da ook echt niet, door u knieën gaan, da is echt precies tegen die hun manier van doen maar ze beloofde me om erop te letten!
Wat de zusters en de health workers hier doen is zelfhulpgroepen oprichten. Ze laten een 15-tal vrouwen een groep vormen en aan deze geven ze op regelmatige basis educatie. Ook zorgen ze voor een spaar-programma, elk lid van de groep moet maandelijks 20 roepie in de pot leggen die ze dan naar de bank brengen. Als er met iemand iets gebeurd bv ziekte, kunnen ze geld uit deze pot lenen maar ze moeten nadien dit geld wel terugbetalen. Ook als iemand een winkeltje wil beginnen of een koe wil kopen om zelf financieel sterker te staan kunnen ze hier geld voor lenen.
Dit heb ik 3 dagen gedaan en was heel boeiend.
Donderdag ben ik 1 dag naar ergens anders geweest omdat de zuster mij niet kon begeleiden en die health workers geen engels spreken. Dus ben ik een schooltje gaan bezoeken en heb ik ook weer contact gehad met de dorpelingenJ. Vrijdag en zaterdag ben ik met een theatergroep meegereist. Deze gaven via drama educatie aan de mensen, op een grappige manier legde ze de verschillende voorzieningen van de overheid uit. Er kwam veel reactie van het publiek en nadien konden ze vragen stellen over wat ze exact moeten doen. Iets heel efficiënt dus. In elk dorpje dat ik kwam kreeg ik kleine cadeautjes zo heb ik 2 aubergines gekregen, veel armbanden en veel eten. Ze hadden veel vragen over waar ik vandaan kwam en wat ik hier kwam doen en het was leuk om het uit te leggen aan hun. Als ik soms met iemand meeging was die persoon zooo vereerd dat ik dan in zijn huis binnen had gezeten. Zijn dag kon niet meer stuk! Die armbanden die ik gekregen waren een probleem. Iedereen die mijn beren polsen kent zal het wel snappen, de Indiers zijn allemaal magere mensen en mijn polsen zijn niet mager J. Dus die vrouwen die die bij mij aandeden moesten nogal sleuren om die fijne, glazen armbandjes over mijn handen te krijgen er zijn er ook een paar gesneuveld, heel genant voor mij. Ik voel me altijd een reus, ik ben veel groter dan iedereen en ook veel dikker dan al die magere sprieten hier.
De actrices hebben savonds mijn handen versiert met behendi (wij kennen het als henna). Dus mijn handen en voeten zijn nu knal oranje. Ook lakte ze mijn nagels, ik dacht ik zal me eens laten verwennen, wat voor kleur krijg ik erop??? ROOS!!! Dus nu zit ik hier, oranje handen met roze nagels echt opper lelijk , ma kom zij vinden het mooi dus ik klaag niet J.
De weg naar de dorpjes was verschrikkelijk , we zaten met 11 in een jeep, er was een kleine baby mee en aangezien ze nog nooit van pampers gehoord hebben laten ze die kleine op hun schoot op een plastic zak zitten. Je kunt u inbeelden hoe het daar stonk. Ik was kotsmisselijk toen we aankwamen en ze hadden speciaal een hele welkom ceremonie voor mij georganiseerd. Ik word hier wel 3 keer per dag gevraagd om een woordje te doen naar alle aanwezigen, ik sta daar altijd met mijn mond vol tanden maar nu heb ik iets voorbereid voor als ik de volgende keer nog eens iets uit mijn duim moet zuigenJ
Ik heb ook al enkele filosofische gesprekken gehad met verschillende priesters die me naar mijn geloof vragen, tot nu toe is het me gelukt om het respectvol uit te leggen en met iets of wat diepgang zodat ze tevreden zijn.
Ik doe stage van maandag tot zaterdag, zo werkt iedereen hier.
Maar volgende week ga ik op vakantie! Ik ga de taj mahal bezoeken en naar Varanasi en Jaipur ga ik ook nog. Ik heb er heel veel zin in, even weg uit al die armoede rondom mij.
Echt vreemd dat al die mensen die zo arm zijn, toch altijd mij een presentje willen geven, ik vind dat echt lastig om die cadeaus aan te pakken. Ik zeg vaak 'nahi, danjavaad', 'nee danku'. Maar dat pakt niet dus meestal neem ik het gewoon aan anders zijn de mensen gekwetst.
Het was een fijne drukke week, maar ik ga blij zijn dat ik volgende week gewoon de tourist kan uithangen en doen waar ik zin in heb !
namaste en maaf karma ( sorry) maar de foto's gaan denk ik iets voor mijn terugkomst zijn.
dikke kus
Lisel
13-12-2008, 00:00 geschreven door liselotte 
|
