Heel vroeg opgestaan (05.45 uur) voor de vlucht over Wilpena Pound. Wipena Pound is een natuurlijk amfitheater van bergen in het hart van het Flinders Ranges National Park. Het lijkt wel of het een erg brede vulkaankrater is. Je kan deze dus best vanuit de lucht bewonderen. Onderweg ongelooflijk veel kangoeroes gezien en ook kunnen fotograferen. Inderdaad, de dieren verschijnen heel vroeg in de ochtend en in de late namiddag.

Vertrokken met een vrouwelijke pilote en een koppel met kind voor een 20‑minuten durende vlucht. Deze uitstap zou eigenlijk morgenvroeg hebben plaatsgevonden, maar vrijdag wordt een ellenlange reisdag van 700 km. We moeten dus op tijd vertrekken om deze afstand te overbruggen. Met een simpel telefoontje regelde de receptioniste dus een vlucht voor vandaag. En nog beter, we kregen 10 minuten extra vliegtijd én het was gratis!

Wat een prachtige foto’s konden we nemen tijdens onze scenic flight. Wilpena Pound is echt uitzonderlijk mooi vanuit de lucht. De pilote heeft nog snel spontaan een fotootje van ons voor het vliegtuig genomen op het einde van de vlucht. Fijn initiatief!

Ontbeten, gaan tanken (in het resort) en ons middagmaal gaan kopen in het winkeltje van het resort. We kochten een sandwich, yoghurt en wilden nog wat wijn inslaan voor morgen, maar dat ging lekker niet door. Hier mag geen alcohol verkocht worden vóór 11.00 uur. Wat een bullshit en zoals Paul het verwoordde ‘hypocryte’! Dan maar wat gewerkt aan het sorteren van de foto’s en het verslag van vandaag. Ik ga nu de laptop van het resort lenen om de blog bij te werken. Enkel die heeft internettoegang …

Geprobeerd via de laptop van het resort om in te loggen, maar blijkbaar wist de receptioniste het wachtwoord niet. Na een paar vruchteloze pogingen heeft ze hulp gevraagd aan de manager. Laptop bleek een Macbook te zijn en daar ken ik niets van. Weer hulp moeten inroepen om het bureaublad te vinden met de D‑drive (mijn externe schijf), maar ik kreeg geen enkele file open, dus laptop teruggeven na een aantal hopeloze pogingen en groeiende frustratie. Geen internettoegang kan dus niet meer vandaag de dag! De receptioniste stelde voor om haar persoonlijke wifi te activeren op mijn tablet. Ik moest dan wel in de receptie blijven voor een goede ontvangst. Ik liet haar persoonlijk het paswoord ingeven, maar ze typte tot 2 maal toe een fout zodat ik geen verbinding had. Dan heb ik het maar zelf ingetypt en ja, hoor, het werkte.

Zodoende kon ik mijn verslag van gisteren en van vanmorgen op de blog zetten. Foto’s verkleinen kon ik dan weer niet. Dus foto’s volgen later nog …

Vanmiddag om stipt één uur werden we opgepikt door onze chauffeur Mick en zijn metgezel Terrance (neef) voor de 4x4 excursie. Het waren beiden aboriginals. We zouden los het binnenland inrijden om daar Bunyeroo, Aroona valley en Brachina Gorge te bezoeken, geelvoetkangoeroes te spotten en te leren over de geschiedenis van het gebergte. Ongeveer 500 miljoen jaar geleden was het hele gebied ooit de bodem van de oceaan. De rotslagen werden opgeheven en erosie vormde ongelooflijke kloven. Er zijn borden met tekens geplaatst langs de weg met een boel informatie over het gebied. Zo hebben we ook fossielen gezien die doorheen de jaren hier gevormd werden.

Halverwege de rit werden we door Mick getrakteerd op zelfgemaakte scones (met slagroom). Hoewel ik totaal geen honger had, heb ik deze caloriebom toch opgegeten om niet onbeleefd te zijn (weliswaar zonder slagroom!).

Een indrukwekkend uitzicht op de Razorback Ridge van Wilpena Pound sluit onze uitstap af. Onderweg vertoeven we in Scrubland, in het Nederlands ook wel aangeduid als kreupelhout, een vegetatiezone met struikgewas en verspreid voorkomende bomengroei. Scrubland is enigszins te vergelijken met vegetatiezones als de Afrikaanse savanne, de Noord‑Amerikaanse prairie en de Zuid‑Amerikaanse pampa.

Vandaag was het een beetje bewolkt, maar toch al 29 °C rond half 10 ’s morgens. Toch zijn we gespaard gebleven van de 40 °C. Morgen zal dat niet meer lukken, vrees ik …

Onderweg ontzettend veel kangoeroes gezien in hun natuurlijke habitat. Deze geelvoetkangoeroes zijn een bedreigde diersoort. De joey’s (babykangoeroes) worden door hun moeder achtergelaten in het nest omdat ze op zoek gaat naar voedsel. De babykangoeroes schreeuwen om hun moeder waardoor zij de aandacht trekken van roofvogels en katachtigen. Vele joey’s sterven hierdoor. Ook in het resort nog 2 kangoeroes gespot die gras aten. We mochten naderen tot op ongeveer 2 meter vooraleer ze een paar meter verder vluchtten.

Het was een heerlijke dag!