"LILOT SECRET"
is gelegen in zuidwest Frankrijk, regio Aquitaine in departement Lot et Garonne, sinds november 2011 hebben we het sombere Belgie geruild voor deze warme zonnige streek, we wensen jullie veel leesgenot met onze blog, Dirk & Ciska
13-12-2014
Kippen update
Al eerder vermeldde ik dat we deze zomer 2 nieuwe kippen en 1 haantje hadden aangeschaft, veel succes hadden we daar niet mee, de haan was al na enkele dagen uit de struiken gesnoept, en onze Blondie heeft enkele weken later iets aan haar poot en Dirk heeft haar jammer genoeg niet kunnen redden, en dan een van onze senioren die we reeds enkele jaren hadden lag op een ochtend dood, dus bleef er nog 1 oude over die we intussen een kopje kleiner maakten, en dan ons Witje, een klein kipje, half Engels bloed, maar blijkbaar is dit juist een goed broed ras, gelukkig maar... Dus is er een volledige vernieuwing aan de gang in het kippenren... Witje heeft jammer genoeg deze zomer maar 2 van de 8 kuikens kunnen houden, nadat de roofvogel er enkele tot maaltijd nam, en zo zijn deze twee nu mooie leghennen geworden. Wat we eigenlijk nu in de winter niet verwacht hadden was dat ze al zouden aan de leg gaan, maar toch, de mooie zwarte legt sinds gisteren bruine eitjes, nu maar afwachten of haar bruine zus haar vlug zal nadoen... Intussen had Witje in oktober het zot in haar vel en ging terug broeden, slechte timing natuurlijk met de winter op komst, maar... 5 weken geleden zagen we 4zwarte, 2 gele en 5 roste kuikentjes, schattig ! Na alles afgezet en overdekt te hebben met draad, zijn ze intussen 5 weken oud, en hebben we ze nog alle 11. We hebben al voor enkele adoptie ouders gevonden en de rest mag bij ons logeren... en hun zussen binnen enkele weken gezelschap houden in het grote park. Hierbij de foto's van Witje en haar kroost en de jeugd !
Trouwe bezoekers van de blog, al gezien dat ik de zijkanten wat heb bijgewerkt? De kleine fotootjes zijn wat anders geschikt en er zijn er héél wat bijgekomen... Zoals aan de rechterkant de, van aardbei plantje tot taartje, en de citroentjes verwerkt tot limoncello aan de linkerkant... de beestenboel helemaal rechts bovenaan... van bij tot honing...enz... Ik vond het tijd dat het eens wat kleurrijker werd aan de zijkanten en met die extra foto's goed gelukt, al zeg ik het zelf.
Misschien voor velen wat raar, maar sinds we naar hier verhuisden hebben we steeds onze tuinafval en tafelresten verzameld en een composthoop aangelegd, niet zo'n kleine compostbak zoals je in stadstuin kan hebben, maar een grote hoop, achterin de tuin. Het spaart tijd, want je moet niet telkens naar het containerpark met je tuinafval. Van alles gaat daarbij... Dirk heeft daar ondertussen al heel wat ervaring mee om het wat levendig te houden, want ja ook dat moet je wat bijhouden, te nat of te droog, zeker hier in de zomer, en alles valt stil... wat niet mag, een composthoop is iets die constant in werking is, en zo nu en dan wel eens wat aandacht vraagt, wil je goed resultaat bekomen,maar bij ons is dat zeker geen probleem. We hebben enkel het eerste jaar nog zakken aarde gekocht voor de bloembakken en om te zaaien enz. maar hebben nadien onze eigen mooie potgrond gebruikt, en het kan gezegd worden, de planten genieten er echt van hoor, je ziet dat ze enorm veel voedingstoffen bevatten. Wat een gemak als je niet telkens naar het tuincenter om zakken potgrond moet ! Hierbij een foto van de hoop in werking (links) en de mooie reeds bekomen potgrond rechts.
Een hele tijd uitgesteld maar er nu toch van gekomen... zelfgebakken speculaaskoekjes ! Had ik maar eerder geweten hoe lekker ze gingen zijn...dan was het er al véél vroeger van gekomen hoor ! In de winter bakken we wel regelmatig iets, zo gezellig de geur van gebak in huis, en in het weekend dan je eigen snoeperijen op smullen. Zeker met zo'n dankbare snoeper in huis is het leuk telkens iets nieuws uit te proberen. Met de Sint op komst was het nu toch wel het moment eens de speculaaskoeken te proberen... Gemakkelijk receptje en eenvoudig te maken en de proever des huizes lust ze wel, met de tip, dat ze wel een kortere baktijd mochten hebben. We zullen er de volgende keer zeker op letten, want ja deze gaan we nog wel enkele keren opnieuw klaarmaken. mmm....
Om een of andere reden zijn we er nog nooit geraakt vorige jaren, dus dit jaar wilden we toch eens gaan piepen naar "Het Salon au chocolat". Wel ik denk dat het toch bij die ene keer zal blijven... het was niet echt een succes, vonden wij toch. Mooie pralines zoals in Belgie hebben we niet echt gezien, wel grote stukken chocolade verwerkt met allerhande smaken, noten, fruit, en ook allerlei kruiden... Ja er waren proevertjes, en nee, niet eentje kon tippen aan de Belgische chocola. We zijn op dat gebied toch echt verwend in ons Belgenlandje hoor... Van prijs moeten ze niet onderdoen, 50euro/kilo, maar geen enkele die we proefden gaf een whaw gevoel, je smaakte de toegevoegde smaken van fruit of kruiden, maar de chocoladesmaak ontbrak... Het enige wat Dirk wel leuk vond was het chocoladekleedje, maar in dit klimaat een kleedje van chocola???... Ja, voor ons mag het blijven zoals het is, we zullen wel dubbel genieten als vrienden enkele tabletten meebrengen van Belgie, of als we zelf gaan en er ook meebrengen...
Ja de 10 000 bezoeker is langs geweest !!! Proficiat Elke Mortier ! We hadden een attentie voorzien, maar vermits jij onze confituren en honing en sapjes al kent... een gratis vakantie kunnen we je ook al niet aanbieden... ;-) Maar , het komt in orde !
Vandaag, 3 jaar geleden zijn we verhuisd ! Amaai was me dat het een en ander.... Een kleine vrachtwagen tjokvol en 2 auto's met remorque volgeladen... kwamen we hier toe, in het zonneke, ne mooie novemberdag, de grote veranda stond vol met dozen... het was na nieuwjaar eer alles uitgepakt was en een plaatsje kreeg. Wat deed het vreemd in het begin, alhoewel we het huis al een paar jaar gewoon waren was het toch aanpassen hoor. Vooral 's avonds en 's nachts, stil, stil, wat een verschil ! Ja dat moesten we wel eventjes gewoon worden. Soms lagen we in bed en zeiden we, hoor je dat ook? ma nee, we hoorden niets, oh jawel, we denken dat het ons bloed was dat we hoorden door onze aderen stromen.... ;-), maar verder niets. Na enkele weken dachten we stressvrij te zijn, maar beseften pas na 6 maand dat toen de stress volledig verdwenen was, en nu stress??? wat is dat? wat een luxe ! Intussen hebben we hier bijna alles buiten en in huis wat nen draai gegeven en naar ons gemak gezet, zodat het van ons huis in Frankrijk, onze thuis in Frankrijk geworden is. Natuurlijk hebben we nog plannen en dingen die we willen veranderen, maar peu a peu hé... Op zijn Frans ! Ook al zijn we aan een of ander werkje bezig, als het ons past nemen we de fiets, gaan we wandelen of spreken we af met vrienden in de buurt, morgen doen we wel weer verder... Zo vergaat het leven hier, pluk de dag en geniet van alles wat komt !
Elke winter zien we ze het straatje uitdraaien, vrachtwagens vol ! dag in dag uit ! Ok, er staan hier héél wat bomen, maar ze blijven maar komen.... Soms denken we dat ze plots allemaal zullen verdwenen zijn, maar nee hoor, laatst deden we nog een wandeling met vrienden door het dorp en zagen we ganse muren hout liggen, en nee, niet in stukken gezaagd, maar allemaal bomen , zoals je ze ziet op de grote vrachtwagens, volledige stammen. En we zien zelfs niet dat de bomen in de velden minderen... Wel héél mooi om te zien hoor zo'n muur van boomstammen !
Het is al wat laat om nu nog kuikens te hebben, maar wat doe je als de kip weer broeds is en ne ganse dag op het nest blijft zitten hé... Dus laten we ze maar haar gangetje gaan... 12 eieren en 3 weken later, 11 kuikens.... mooi gedaan ! Na de jammerlijke ervaring van deze zomer met de Milan, hebben we ze deze keer maar in afzondering gezet. Donderdag hoorden we piepen en vrijdag zagen we voor het eerst de kleine kopjes... schattig toch. Eentje kwam helemaal als laatste een dagje later uit, ocharme het zwarte (schaapje) kuiken, maar na een voormiddag in de warme living en wat extra aandacht sputtert het nu al flink mee met de rest van de famillie. 4 donkere, 2 gele en de andere zijn rostjes, allemaal even schattig. De meeste hebben al een pleeggezin en de overige blijven bij ons, want onze dames zijn nu van hun pensioen aan het genieten, en de jeugd is nog in de pubertijd, dus het is pauze in de eierleg.... we hopen dat de lente ons terug dagelijks verse lekkere eitjes brengt van onze jeugdige mooie eigengekweekte kipjes.
We zijn er bijna.... 10 000 bezoekers op de blog.... We zijn er bijna, maar nog niet helemaal.... Wie had het gedacht dat het zo snel ging gaan... Diegene die ziet dat hij of zij de 10 000 bezoeker is op onze blog, laat het ons weten, of stuur ons het bewijsje door, de teller aan de rechterkant, dit kan met het knipprogramma van je pc. Wij voorzien alvast een leuke attentie voor de 10 000 bezoeker !!! Nogmaals aan iedereen bedankt om deze blog te volgen.
hierbij een foto, door Dirk genomen met het knipprogramma ( en er een beetje aan gefoefeld, hij kan het nooit laten hé)
We zijn nu toch al een tijdje bezig met de moestuin, en we vinden het van langs om leuker om doen.... Vandaar dat ik het zotte idee kreeg om de kleine serre die we in het voorjaar gebruiken om wat vroeger te kunnen zaaien, want ja, we zaaien alles zelf.... , nu nog even terug op te zetten en er wat mee te experimenteren .... wat lukt nu nog en wat niet.... Zo ziet het er momenteel uit, de paprika planten zijn nog enkele van de zomer, en vliegen er straks als ze nog enkele rijpe vruchten gegeven hebben uit, om plaats te maken voor de sla die pas gezaaid is, de courgettes zijn nieuwe planten, basilicum en peterselie is op komst, en de boontjes staan ook al boven.... We zijn benieuwd... en houden jullie op de hoogte ! Ook nog eens een foto van de citroenen erbij, want het is een echt succes dit jaar, er hangen er véél aan, nu nog doorgroeien en rijpen... ik zie de limoncello al komen....
Nootjes kraken, roosteren en verwerken is voor de moment weer ons ding. Alhoewel er dit jaar veel minder hazelnootjes zijn dan andere jaren, althans bij ons toch, hebben we er toch een beetje. Maar niet zoals andere jaren dat ik er reeds in september kan meedoen als we naar Belgie gaan voor enkele liefhebbers. Verse nootjes verwerken in wat chocolade is heerlijk, alsook eigengemaakte hazelnootpasta, maar ik zal jullie deze keer het lekkere receptje geven dat ikzelf eens van Louise gekregen heb, voor een hazelnootcake, wij vinden het lekker, speciaal.
Hazelnootcake met chocolade (van Louise) --------------------------------- - 6 eitjes - 250 gr suiker - 1 zakje vanillesuiker - 400 gr gemalen hazelnootjes - 2 eetlepels chapelure - 2 koffielepels bakpoeder eiers en suiker goed mengen dan de gemalen nootjes bijdoen, de chapelure en bakpoeder toevoegen en goed roeren. Dan in een lange cakevorm van ong 30 cm +- 1 uurtje bakken op ong 160gr afwerken met een laagje gesmolten chocolade
Onlangs nog een fietstoerke gedaan zoals zo dikwijls.... Het zou langs het kanaal tot in Mas d'Agenais en terug worden ongeveer een 40km, zo gezegd zo gedaan, gezellig babbelen onderweg, eens bellen en zwaaien naar Freddy & Fabienne, belgen, die langs het kanaal wonen, die hun gevel aan het bekijken waren, ja ze beslisten hem ook af te kappen zoals het bij onze gevel het geval is, dan komt de natuurstenen muur er mooi uit. En dan door.... aangekomen in Mas d'Agenais staan er mensen naast hun fiets, klaar om terug te vertrekken, ik zeg bonjour... zoals iedereen hier in Frankrijk, zegt die man, "hallo", ja dan ken je mij niet, ik stap al af hé... en het praatje begon.... Resultaat, op de terug route zwaaide "Johan", apero time !! Dus zijn wij bij hen en zij 's anderendaags bij ons gekomen. Héél gezellig ! Ze hebben hun mobilhome bij ons geplaatst en het is een avondmaal en onbijt geworden.... leuk toch !! Ziehier een mooie foto van ons 4en We hebben beloofd hun "Travel duck " te blijven volgen ;-)
Na mijn terugkomst van Belgie zitten we natuurlijk weer niet stil hé. En alhoewel het hier een rare zomer was, niet echt warm en veel te nat is er toch nog wat in de moestuin te vinden. Het is een van de probeersels van dit jaar, de piment d 'Espelette, ze hangen te drogen voor de moment, zoals je ze ziet hangen in Espelette zelf, het kleine dorp in Frans Baskenland.
We hadden al een tijdje een goedkoop leesbrilletje aangeschaft, eerst ik daarna ook Dirk... maar helemaal goed voelden we ons daar niet bij, je weet maar nooit dat je je ogen schaad met een niet aangepaste bril, dus de koe bij de horens genomen, en een afspraak gemaakt bij een oogarts. Als je weet dat het in Belgie lang duurt, wel hier ook.... Begin september naar de oogarts in Miramont de Guyenne, een vrouw heeft ons daar héél goed ontvangen, en we gingen buiten met een voorschrift voor elk een bril en wetende dat Dirk cataract heeft Volgende stap naar het optical center... Zo zien we er momenteel uit als we ons brilleke opzetten...
Je hebt het mischien al gemerkt dat het wat stilletjes is op de blog momenteel, ja ik ben er even niet... Begin augustus heeft mij pa minder goed nieuws gekregen ivm zijn gezondheid, en ben ik naar Belgie afgereisd om hem zoveel mogelijk bij te staan. Het zal een zware periode worden, maar we zullen het zo positief mogelijk proberen door te komen... Toch zal ik proberen zo nu en dan nog iets op de blog te posten. En Dirk, de schat, die houd alles overeind op het thuisfront, wat ik enorm apprecieer, mercie schattie !!
We kregen bericht van Libelle dat ze het leuk zouden vinden om eens een artikel van ons in het magazine te laten voorkomen, ze hadden de blog gezien en vonden het tof en leuk, dus ... zo gezegd zo gedaan, alles doorgegeven en enkele foto's.... ze maakten een korte inhoud. Deze week kreeg ik van Katleen een mailtje, You have mail !!! ik dacht was da nu... De mail erna , het artikel, we wisten natuurlijk dat het eens zou verschijnen, maar khad het niet zo gauw verwacht. Wel leuk dat jullie het opmerkten, want ik had het tegen niemand gezegd... Voor diegenen die het niet in het boekje gezien hebben zet ik het hier nog eens na.
