Daar we een lange rit, richting Augrabies falls, tegemoet gingen moesten we vroeg uit de veren. 6u30 opstaan, 7u30 in de auto. We reden eerst naar Vanrhynsdorp, waar we de N7 verlieten, Noordwaarts de R27 op, recht naar de Cederberge. Een ware steile klim van 1000m bracht ons naar het Namakwaland plateau. Al gauw transformeerde het landschap tot een desolate halfwoestijn met slechts één geasfalteerde autoweg. Iets later arriveerden we bij het stadje Calvinia. Na hier een lekker ijsje te hebben gegeten vervolgden we onze trip.

 Het was gezellig in de auto en we genoten van de indrukken die het landschap ons bood. Ongeveer 1,5 uur later sprak papa de legendarische woorden uit: “laten we de GPS nog maar eens opzetten” uit. Dit welteverstaan na de even legendarische woorden, 3 uur eerder, “zet de GPS maar uit, die hebben we toch niet nodig”. Bleek dat we een afslag hadden gemist waardoor we reeds 140km uit de richting waren. Na ontzettend dankbaar te zijn het boerengat “Williston” te hebben gezien, en ontdekt te hebben dat alle wegen die hier naar het Noorden leiden niet geasfalteerd waren, begonnen we aan onze terugweg richting Calvinia.

Na 3 uur te zijn omgereden vervolgden we onze weg richting het Noorden. We reden door Brandvlei, getypeerd door zijn vele kokerbomen en even later door Kenhardt. Hier stopten we bij een lokaal schattig cafétje waar we opgevangen werden door Amanda. Een vriendelijke Zuid-Afrikaanse vrouw van middelbare leeftijd met veel wereldkennis. We bestelden wat drank en een slaatje. Ijverig begon de dame ons eten klaar te maken. Ondertussen begon een blanke local een praatje met ons te slaan. Ze sprak over het wanbeleid van de huidige president, Zuma, en hoe het leven in Zuid-Afrika de laatste 5 jaar enorm is verslechterd voor de blanken. Even later was ons heerlijk slaatje klaar. We betaalden en waren blij dat we afscheid konden nemen van onze kletskous.

 Laatste stuk naar Augrabies falls. We berekenden dat we tegen zonsondergang zouden aankomen en drukten het gaspedaal stevig in. Ondertussen zochten we ons een lodge uit in de buurt van de grote watervallen. De lodge “The outlook”, gelegen in Keimoes vlakbij Augrabies fall, met een rating van 9,3 op TripAdvisor was de gelukkige.

 Eenmaal daar aangekomen, dit terwijl de zon onderging, waren we onder de indruk van het prachtige uitzicht dat we hadden vanuit de lodge. De lodge bestond uit 3 mooie chalets, een mooi terrein met uitzicht over de naburige vineyards, een prachtig zwembad en het huis van de uitbaters met aansluitend daaraan een family unit. De uitbaters waren afkomstig van Amerika en hadden een nieuw leven opgebouwd in Zuid-Afrika. De lodge hadden ze zelf gebouwd en was het resultaat van 11 jaar werken. In de avond verorberden we ons slaatje, dronken wat wijn en babbelden gezellig. We gingen vroeg naar bed, voldaan van een mooie en drukke dag. We sliepen beiden in een king-size dubbelbed in één van drie chalets.