Gelukkige verjaardag Dorien!!!

Ook hier in Zuid- Afrika is het je verjaardag en deze zijn we niet vergeten. Vandaar van harte gefeliciteerd!

Voor ons was het een speciale dag, voor Sofie 1 waar ze haar angsten zou moeten doorstaan. Vandaag zijn we naar Mzoli’s braai in Guguletha geweest!!! Dit is een township. Zouden we er levend weer uit komen? Eerlijk gezegd hebben wij ons nog niet vaak onveilig gevoeld. We hebben wel al af en toe langs sloppenwijken gereden, maar we zijn nog nooit echt door townships zelf gereden. Elk weekend is er in de Guguletha wijk een traditionele Braai. De slager van de township, Mzoli’s, verkoopt zijn vlees en braait het vlees voor jou. Dit gemarineerd in een overheerlijke barbecue saus. Hier komen echt 100den mensen op af! Zowel mensen van de sloppenwijk zelf, als toeristen van overal. Het hele gebeuren start reeds om 10u30 en als je pas tegen 12u00 komt, staat er al een immens lange rij aan te schuiven bij Mzoli’s. De braai is een groot succes, bij jong en oud, rijk en arm. Een overdekte ruimte voorzien van tafels en stoelen geeft plaats voor zo een 500 man. Mannen, vrouwen en kinderen eten, drinken en dansen. Muziek speelt, de menigte maakt pret. Ondanks de armoezalige huisjes (als je dat huisjes kan noemen) en de vuile straten, zagen we hoe de mensen zich toch kunnen amuseren en hun zorgen vergeten. Maar we waren blij toen we weer veilig in de auto zaten en de Township verlieten.

Een plan voor erna hadden we nog niet echt. We wilden naar het strand in Muizenberg, maar het was niet zo’ n goed weer eigenlijk. Dikke wolken bedekten het merendeel van de tijd de zon. Donald, Lennert en Sofie beslisten naar Kaapstad te gaan om de District 6 Tour te volgen. Onderweg ernaartoe beseften ze dat de Tour pas om 16u20 zou starten en dat het op dat moment nog maar 13.u30 was. De eerst volgende afslag gingen ze af de N1 en keerden terug richting Muizenberg. Het zou dus toch zee, strand en zon(?) worden. Aangekomen beklaagde Lennert zich al dat hij aan de zee was. De wind pijnigde zijn tedere gezichtje. Na vijf minuten op het strand, vastgeklemd aan Sofie, om haar warmte te stelen, besloot hij dat het genoeg was en nog liever naar de lodge terug wilde. Donald stelde voor terug naar Kaapstad te rijden, souvenirs te kopen en nadien toch nog de Tour te volgen. Nog voor ze de auto bereikten, werden ze verleid door tientallen mensen die ijsjes aten en gaven ze toe aan die verleiding. Een grote softice mixed vanille and chocolate hadden ze nog geen vijf minuten later in hun handen. Vrolijk keerden ze terug naar het strand waar ze net als blije kinderen, genoten van hun ijsje.

De District 6 Tour was, om het cru te zeggen, lelijk. Eigenlijk werd er niet 1 mooi iets getoond. Nu ja, als dit district zo lelijk is, valt er natuurlijk weinig aan te doen. Het verhaal erachter was wel interessant. Dit district in Kaapstad bestond uit een gemeenschap van bevrijde slaven, handelaars, ambachten en immigranten. Deze leefden allen vredig met elkaar samen en ze leenden bij elkaar en deelden met elkaar. Tijdens de jaren ’70 werden meer dan 60 000 van de inwoners verplicht door het apartheidsregime om te verhuizen. Vele dingen werden vernield en tot op de dag van vandaag is nog steeds niet alles heropgebouwd. Het gebeuren ligt nog steeds heel gevoelig bij de bevolking. Sommigen willen het snel vergeten en gaven ook een nieuwe naam aan het district: Zonnebloem. Anderen willen district 6 in zijn oorspronkelijke naam onthouden. Zo komt het dat je op de verkeersborden soms ‘Zonnebloem’ ziet staan en soms ‘District 6’.

Tijdens de Tour kwamen we ook te weten waarom we eigenlijk morgen vakantie hebben. Het is morgen de dag van de Human Rights. Verder kochten we ook souvenirs en aten we in de Eastern Food Bazar. Hier kan je voor weinig geld voedsel van over heel de wereld bestellen. Donald ging voor Indisch, Lennert en Sofie voor Turks. Weer lieten we ons vangen aan de pikantheid van de gerechten..

20-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S  

Vandaag The Old biscuit Mill, dit al voor de derde keer! We zouden er echt elke zaterdag naartoe kunnen. Zo gezellig en al die lekkere gerechtjes. Sofie en Lennert bestelden een Flammenkuche (een soort pizza), waarna ze nog een dessertje namen. Sofie wortelcake (weeral) en Lennert kokosnoot- chocoladecake (weeral). Donald ging voor de Tuna burger.

Na onze buikjes goed gevuld te hebben, reden we (Donald, Sofie en Lennert) naar het begin van ‘Indian Venster’ om de Tafelberg te beklimmen. Donald had de Tafelberg nog niet beklommen, en je kan onmogelijk Zuid- Afrika verlaten zonder op de top van Tafelberg te zijn geweest! Vorige keer namen we een andere route, namelijk die begon in Kirstenbosch. We hadden horen zeggen dat de Indian Venster een enorm leuke hike was. En dat was inderdaad zo!

Eens boven aan de top gekomen, konden we niet geloven hoe mooi het uitzicht was (veel beter dan het uitzicht toen we de Kirstenbosch route volgden). Er was wel veel wind. Gelukkig was er op de top een café/ restaurant waar we ons konden opwarmen. Elk bestelden we een grote chocomelk, die met toevoeging van twee zakjes suiker, best wel lekker was!

Om terug naar beneden te komen, moesten we de ‘Platteklif route’ volgen. We wandelden per ongeluk een half uur fout van in het begin en moesten dus ook weer dat half uur terug. We hadden een uur verloren en we waren bevroren van de koude. We kunnen niet ontkennen dat we alle drie wat slecht gezind waren. Het was ondertussen ook al donkerder geworden. We konden niet anders dan toch afdalen (eigenlijk konden we ook de kabelbaan naar beneden nemen, maar wij zijn geen watjes). Eens beneden, kwamen we aan op de autoweg ‘Table Road’.

Donald stapte op zichzelf nog 1,5 km tot aan de auto, terwijl de verkleumde Lennert en Sofie bleven wachten. Achteraf gezien waren ze misschien beter mee gestapt. Zo een twintig minuten later arriveerde Donald in de auto en Sofie en Lennert stapten in.

Uitgeput reden ze naar huis.

19-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S  

Vandaag moeten Donald en Sofie hun evaluatieformulier van de week laten invullen. Al hun gestress om slechte punten te krijgen, bleek voor niets te zijn geweest. Toen Sofie met geuren en kleuren aan haar consulent uitlegde dat in België een 7 niet ‘heel goed’ betekende, en je eerder een 8 krijgt als ze tevreden over je zijn, zei de consulente nuchter: ‘ok’ en ze gaf een acht. Sofies harde werk werd beloond, evenzo dat van Donald, want ook hij kreeg een mooie evaluatie.

Lennert prees zich gelukkig, omdat er vandaag en in het weekend een congress over plastische chirurgie plaatsvindt. Dit Isaps congress vindt plaats in Cape Town. Vol enthousiasme reed hij er heen. Sofie besliste om toch maar thuis te blijven met de meisjes en wat te chillen aan het zwembad. Op het congress ontmoette Lennert enkele mensen die in de avond naar het Stadion van Cape Town zouden gaan voor het concert van Lionel Richie. Dit wou hij ook niet missen en snel bracht hij Sofie, die aan het genieten was van de zon, op de hoogte. Echter niemand was zo enthousiast als Lennert. Eens terug thuisgekomen, zei Sofie dat ze wel meewilde en zo kwam het dat deze twee tortelduifjes anderhalf uur voor de start van het concert nog tickets bestelden (het goedkoopste ticket was 24euro), snel een kom muesli aten en vertrokken richting het Stadion van Cape Town. De file die er heerste kan je vergelijken met de file bij een concert in het sportpaleis. Het was geen gemakkelijke klus de juiste parking te vinden. We moesten nog een klein eindje wandelen, en alsof dat niet genoeg was, begon het te regenen! Die gestijlde haren weer helemaal gekruld, de kleren nat, de lichamen koud.

18-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S  

Vandaag was een speciale dag. Dit in een aantal opzichten. Hetgeen waar we het meest mee strijk hebben gelegen en wat we amper konden geloven is het volgende.

Lennert was de voorbije dagen druk bezig geweest met het zoeken van airbnb’s om te kunnen overnachten op onze Garden Route. In Mossel Bay had hij een huis gevonden van een zekere Wilheim. Wilheim was nog maar twee maanden lid van Airbnb en zei dat we zijn eerste gasten zouden zijn. Hij accepteerde ons verzoek om er 3 nachten te verblijven en stuurde een document met huisregels door (om jullie wat leeswerk te besparen, vooral puntje 3 is de moeite waard):

Ok, let's start. As you will be the first Airbnb customers lets discuss the following:

1 The house at this stage is a lock up and go concern. This means that our clothing are still in the cupboard in the main bedroom. There are still a lot of space in the cupboards and you could easily make space for your own stuff.

2 The cupboards in the other 2 rooms should be empty except for extra blankets.

3 The beds are un made, there is enough linen in the 3rd down stairs toilet cupboard. I see you have a lot of girls with you, let them make the beds while you enjoy a cold beer. Just bring some cold beers with.

4 Speaking about cold beers, you will have to stock up. The fridge is off. The mains are off, the main swithboard is in the garage. It works on a pre paid system. There should be enough units available, and a R200 recharge should be sufficient.

5 Switch the geyser and all other plugs on.

6 There is a patio braai with all utensils in kitchen.

7 I will arrange with the Estate Manager Bettie Moolman to assist you with anything else. I will arrange the keys with her or at the security gate.

8 There should be enough coffee, tea and sugar in the kitchen cupboards

9 The patio table and chairs are all in the garage.

10 Upon leaving, I will arrange for a cleaning service.

11 If you need DSTV, the best is to bring your own decoder and smart card. The smart cards are not interchangeable anymore. But I am sure you guys want to enjoy the area and not the DSTV.

12 This is a self catering house, but there are numerous restaurants to visit in the area. The house is beautiful and there for you guys to enjoy.

I had a look at your place in Antwerpen (i think) and I know from all the reviews that you will be looking after the place. Working on the code.

Regards

Na deze grappige huisregels (althans volgens de jongens), moest het meest hilarische deel nog komen. Na acceptatie van ons verzoek, konden we de volledige naam van de huisbaas lezen: Wilheim Steyn!!!!!! Deze man bleek onze professor van gynaecologie te zijn! Ook zijn foto beaamde dat! En we wisten eigenlijk ook dat hij in Mossel Bay woonde, geen twijfel mogelijk dus! We kwamen niet meer bij van het lachen. We kijken al uit om een paar dagen te kunnen vertoeven in zijn stekje!

Donald en Sofie volgden vandaag de yoga- les van Nadia. Als je denkt dat dit een les is om te ontspannen, ben je goed fout. Bij elke oefening kregen Donald en Sofie pijnscheuten en krampen in elke spier. Het was eerder een marteling dan een anti-stressmiddel. Gelukkig hadden ze nog de avond om naar uit te kijken!

Met zijn allen, inclusief Jakob, Eline en Corine, zouden ze naar Century City trekken om bij pizzeria ‘Panarottis’ pizza à volonté te eten! We aten veel te veel! De ‘Chicken Mayo’ viel wel niet echt in de smaak, maar van de ‘Avocado pizza’ konden we niet genoeg krijgen. Om er helemaal over te gaan, deelden Michiel en Donald nog een ijsje en Jakob bestelde een koffie -wat hij zich de dag later beklaagde, omdat hij niet in slaap geraakte. Dit had echter ook te maken met zijn volle buik, die we allemaal ervaarden toen we in bed lagen-. 

À volonté, een goed idee?

17-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S  

Na een lange werkdag, gaan Lennert, Sofie en Donald naar de body conditioning van Nadia. Na de les konden ze niet lang blijven plakken, want Michiel en Lennert moesten zich klaarmaken voor hun blind date! Ze werden om 18u30 verwacht klaar te staan aan de lodge, waar de twee meisjes van gisteren hen zouden opwachten en begeleiden naar het hele gebeuren (dit vond plaats in de lodge over ons, waar de Zuid- Afrikaanse studenten verblijven). Lennert ging over the top gekleed in the great gadsby, terwijil Michiel zich keurig kleedde volgens de code van de Hunger Games. Caroline, de Zwitserse tekende voor hem een mooi embleem dat hij op zijn borst kon spelden. Alletwee zagen ze er beeldig uit!

Omdat Eline (een Nederlandse uit onze lodge) en Sofie (het meisje uit Edegem van wie haar vriend op blind date gaat) te nieuwsgierig waren, was het toegestaan even mee te komen naar het feest en wat foto’s te trekken. Alle jongens werden ontvangen in de hal, waar ze alvast een glaasje wijn konden drinken, terwijl de meisjes zich opmaakten. Eline en Sofie mochten ondertussen al een kijkje nemen in de feestzaal, welke mooi versierd was. Er stonden al keurig glazen uitgeschonken met een soort cocktail in en op de tafeltjes stonden bakjes met gekarameliseerde popcorn. Het zag er gezellig uit en Eline en Sofie waren teleurgesteld dat ze geen meisjes zochten voor de blind date. Dan waren ze zeker kandidaat geweest!

Toen kwamen de meisjes binnen, geblinddoekt. Het concept was dat de jongens opzoek moesten gaan naar hun date door te kijken naar het thema waarin de meisjes gekleed waren.

Toen iedereen zijn date had gevonden, werden ze naar de zaal geleid. Sofie trok een aantal foto’s en verdween nadien.

Hoe zou de avond aflopen? Spanneeeend!

Ondertussen in de lodge was de braai volop aan de gang. Er was wel iets minder sfeer, want nu Lennert er niet was, stonden zijn Bose boksen niet op. Lennert en Michiel hadden het blijkbaar naar hun zin daar, want na 4uur waren ze nog niet terug. Toen verschenen ze uiteindelijk, vergezeld van hun date en nog enkele negerinnen. De drank had duidelijk goed gevloeid, vooral bij de zwarte meisjes, want hun enthousiasme was groot. Zizi, een van de meisjes, sloeg Sofie om de hals en zei dat ze haar zo gemist had. Niet helemaal comfotabel, glimlachte Sofie vriendelijk. Lennert en Sofie waren blij dat ze weer herenigd waren.

Lennert besefte dat hij het had getroffen met een meisje zoals Sofie.

16-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S  

Het is blijkbaar niet gemakkelijk te beginnen op plastische chirurgie. Lennert zijn plastische skills zullen vandaag weer niet bijgeschaafd kunnen worden. Vanaf morgen zou hij kunnen komen, hij kreeg zelfs het operatierooster mooi afgedrukt mee. Sofie begon aan dag 2 op Ward F2. Vandaag was er een andere register, gewoon een iemand van Zuid- Afrika. Gisteren stond een assistent uit Wallonië op de dienst. Sofie en zij besloten onderling om toch maar in het Engels te blijven communiceren met elkaar en niet over te schakelen op het Frans of het Nederlands.

Sofie zag weer twee patiënten, welke ze uitgebreid uithoorde over hun verhaal en klachten en volledig onderzocht. De consultant kwam  tegen elf uur. De Afrikaans studenten hadden om 11.30u een skills lab waardoor ze de round smeerden nog voor de helft van de patiënten besproken waren. Sofie wilde graag haar patiënten presenteren en bleef. De consulent van vandaag was echter weer even ‘vriendelijk’ en weigerde het evaluatieblad in te vullen. Nog drie dagen over voor een succesvolle evaluatie- invulling!

Na de tut van 14u00 (welke niet bleek door te gaan aangezien er geen prof kwam opdagen) ondernam Sofie deze keer een poging een handtekening van prof Steyn te bemachtigen op de formulieren voor de VLIR UOS beurs. Met enige tegenzin zette hij zijn handtekening onder de papieren (hij zei dat hij nog nooit zo een papieren had gezien en vond het vreemd dat hij vragen moest beantwoorden over onze prestaties hier in het ziekenhuis.. je bent toch een stagemeester voor iets?).

Lennert was uren druk bezig met het opzoeken van airbnb’ s en hostels om te overnachten op onze garden route. Dit bleek geen gemakkelijke klus te zijn, aangezien de Afrikanen ook paasvakantie hebben en de meeste plekken al volgeboekt zijn. tToch is hij er in geslaagd een mooie planning op te stellen.

Vanavond is er een feestje van de eerste en tweede jaar geneeskunde studenten. Gisteren hadden we al gezien hoe ze de hal van de sporthal (waar het feest zou doorgaan) aan het versieren waren. Dunne witte koorden spanden ze op in de lucht van de ene naar de andere kant. Vandaag zagen we hoe ze er ballonen op hadden gegooid. Jammer genoeg vielen de meeste ballonen tussen de gaten door weer naar beneden. Omdat we onze nieuwsgierigheid niet konden bedwingen, gingen we (hoewel we niet welkom waren, aangezien wij reeds zesde jaars zijn) een kijkje nemen. Het decor was mooi! Een leuk idee met die koorden en ballonen. Er was wel nog niet veel volk. Het feest begon om 19.30u en zou doorgaan tot 1u00. Drankjes, hapjes en dj waren aanwezig. 

Na het avondeten zaten we allen gezellig in de gezamenlijke ruimte, toen plots twee zwarte giechelende meisjes zomaar de international student lodge binnentraden. Aan hun gezichten kon je al aflezen dat ze iets wilden vragen. De vraag die nadien volgde, deed ons allen krom staan van het lachen. Ze stapten op Beks, de Nederlander, af en vroegen of hij morgen wilde deelnemen aan de blind date die ze elk jaar organiseren. Er hadden blijkbaar net op he einde twee jongens afgezegd en nu kwamen ze twee jongens tekort. Beks antwoordde heel diplomatisch: ‘oh tomorrow, nja, tomorrow it is an important day, it is braai.’ Na deze afwijzing gingen de twee meisjes verder naar de keuken van de D lodge (onze lodge dus) waar ze Michiel en Lennert aantroffen. Michiel zijn antwoordt was meteen een luide ja! Het was gewoon zo een grappig concept dat je gewoon geen nee kon zeggen. Het thema is ‘the great gadsby’ en ‘Hunger Games’. Aangezien ze nog een tweede jongen zochten, gaf Lennert zich, met toestemming van Sofie, op voor de blind date. Deze zou morgen doorgaan rond 18u00. Veertien koppels dineren samen, elkaar uitvragend over hun hobby’ s, lievelingseten en muziekstijl. Wat een dolle pret. Sofie, Emilie en Katleen kwamen niet bij van het lachen van het idee alleen al. Met wat voor meisje zouden de jongens hun avond spenderen? Het zou zalig zijn als ze er bij konden zijn en alles mee op de voet volgen. Of als ze via een camera zouden kunnen meevolgen vanuit de lodge, zoals in Temptation Island. Wij kijken in ieder geval al uit naar morgen!

15-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S  

Veel te moe van het geweldige weekend in het prachtige Cederberg, werden we gekweld door het geluid van onze wekker. Na zo een weekendje weg in de stille rustgevende natuur, voelden we ons niet echt herboren. Jammer genoeg dat er vandaag wel een aantal baby’s wensen geboren te worden.. (eigenlijk staan Sofie en Donald niet op de kraamafdeling momenteel, doch een mooie woordspeling konden we jullie toch niet ontnemen). Omdat vrouwen met obstetrische en gynaecologische problemen staan te wachten op ons en we ze toch niet zomaar in de steek kunnen laten, stonden we op en na een lekker ontbijt ( lees : muesli met soyamelk bij Sofie en Lennert, as usual..) stonden we paraat. Vandaag zou Lennert naar plastische chirurgie gaan. Jammer genoeg lukte dat vandaag niet, pas vanaf morgen kon hij er terecht. Nog 1 dagje op trauma dus. Hier zag hij tien patiënten met gun shot wounds! Heel zot hoe ‘gewoontjes’ dit hier is. Ik vraag me af hoeveel dokters bij ons al schotwonden hebben gezien en behandeld in hun carrière..

Sofie staat deze week op Ward F2, een afdeling waar zwangere vrouwen met complicaties worden opgenomen. Ze zag zelf twee patiënten. Iemand met pre- eclampsie (zwangerschapshypertensie wegens een placentastoornis) en een vrouw die werd gehospitaliseerd voor geplande inductie van de arbeid wegens eerdere intra- uteriene foetale dood door pre- eclampsie. Omdat prof Steyn vandaag de consultant is, wil Sofie haar patiënten goed kennen en alles netjes opschrijven om een duidelijke presentatie te kunnen geven aan haar stagemeester. Terwijl de andere studenten om 10uur het al even voor bekeken hielden, bleef Sofie ijverig doorwerken tot 11uur. Prof Steyn zou pas om 13u komen, en aldus werden de studenten om 12u terug verwacht op de dienst. Jammer genoeg bleek dat prof Steyn niet veel tijd en zin had een uitgebreide ward round te doen en meer zin had in een snelle bespreking van de geziene patiënten en ellelange discussies over obstetrische studies.

Hij wilde ook het evaluatieblad van Sofie nog niet invullen (omdat het nog maar het begin van de week was zei hij..).

Lennert aan de andere kant, wachtte nadien op professor Steyn om de VLIR UOS beursdocumenten te laten tekenen. Weer had het Belgisch koppeltje pech, want prof Steyn had na de ‘uitgebreide’ ward round op F2 eerst een vergadering, waardoor Lennert meer dan een uur op hem moesten wachten, zonder resultaat..

Sofie en Lennert waren niet bepaald ‘tevreden’ van Wilheim Steyn vandaag..

Om 15.30u besloten Donald, Lennert en Sofie naar de pick n pay in Boston te gaan om ingrediënten voor hun pizza te halen.

Om 18.00u gingen ze naar de body toning van Bruce, welke achteraf een spinning class bleek te zijn. Het zweet droop letterlijk van ons gezicht ( en volgens Lennert ook uit zijn neus..). De zelfgemaakte pizza’s waren heel heerlijk. Nadien trakteerde Donald Lennert en Sofie nog op een melktaart! Je kan hier niet gaan winkelen in de pick n pay zonder een melktaart te zijn tegengekomen. Met zen drieën aten ze de hele taart op (nja wat had je nu verwacht met een Sofie die in haar eentje meer dan een halve appeltaart kan opeten..)

’ s Avonds bespraken we met zijn allen onze Garden Route, uitgezonderd Lennert die heel schattig in slaap was gevallen in de zetel in de gemeenschappelijke ruimte. En eigenlijk ook uitgezonderd Sofie die haar blogachterstand probeerde weg te werken.

14-03-2016 om 00:00 geschreven door L & S