Vandaag geslapen tot 8.30uur. We voelen ons als herboren! Buiten is het bewolkt. Normaal zou het 32 graden worden vandaag, maar daar valt momenteel nog niet veel van te merken. Alle lezers van onze blog (vooral Anneke en Filip) zullen jaloers zijn als we zeggen dat we vandaag de Wine Farm Spier gaan bezoeken! Omdat Slow Market daar niet ver vandaan is (deze markt bevindt zich ook in Stellenbosch) besloten we daar eerst heen te gaan (het was tenslotte nog maar elf uur en om nu al te gaan wine tasten, dat was misschien wat vroeg..). Het was een gezellig marktje. 1 van de eerste standjes verkocht houten horloges en zonnebrillen. Lennert en Michiel bleven er dan ook stilstaan (voor meer dan een uur.. zonnebrillen kiezen is geen gemakkelijke klus voor jongens zo blijkt). Na alle brillen twintig keer te hebben opgezet en de mening van Sofie en elkaar te hebben gevraagd, hakten Lennert en Michiel de knoop door en kochten ze elk een zonnebril. Aldus waren deze twee hotte boys nu in het gezelschap van de hotte girls Katleen, Emilie en Sofie (jammer dat het nog steeds bewolkt was en een zonnebril niet echt van toepassing was). Overal kon je dingen proeven en werden we verleid door de geuren en beelden van het eten, maar toen zagen we een Zuid- Afrikaanse M’Bongo (M’Bongo is de chou chou van Lennert). De Zuid- Afrikaanse chou chous lijken meer op leeuwen dan op honden. De haren van zijn lichaam waren mooi kortgeknipt, terwijl de haren rond zijn kop weelderig wapperden in de wind. Het leken wel de manen van een leeuw en aldus was dit de dag dat we voor het eerst een leeuw zagen in Zuid- Afrika. Onze dag kon niet meer stuk!

Voor we naar Spier vertrokken, kochten we nog een Iced Coffee, welke in volume groter bleek te zijn dan onze magen.

De Spier Wine Farm is echt heel chique! En groot! Het hele domein moet hectaren groot zijn! Echter na een wandeling van een uurtje, hadden we nog steeds geen druivelaars tegengekomen en begonnen we ons af te vragen of deze wijn wel van druiven werd gemaakt. Je kon ook een Segway Tour doen rond het domein. Enkel Michiel wilde dit graag doen en, op basis van democratie, deden we geen Segway Tour. Volgens Emilie was dat echt iets voor dikke mensen die stappen te vermoeiend vinden, volgens Michiel was het net heel ‘swag’.

Er is ook een Spier- hotel. Het is uitgerust met een zwembad en ligstoelen en omdat de poort hiernaartoe openstond, meenden we dat we vrij stonden even aan het zwembad te gaan liggen. Niemand joeg ons weg, enkel de tijd die verstreek maakte dat we dringend eens aan de wine tasting moesten beginnen. De Wijnbedrijven serveren geen wijn meer na 17uur (ook in de pick n pay kan je maar tot 17u alcohol kopen, enkel op restaurant is het toegestaan nog alcohol te consumeren na 17u) en het was al 15u. We wilden misschien nog naar een andere wine farm, dus was er ineens haast. Er werd ons een plek toegewezen en de tafel was al mooi gedekt met drie wijnglazen per persoon, netjes geplaatst in een horizontale rij. Er waren een aantal wine tasting concepten. Wij kozen de formule waarbij je 5 verschillende soorten wijn kon proeven. Nadien kon je aangeven welke wijn je graag wilde kopen. De fles die Sofie en Lennert wensten (Spier Private Collection Chardonnay), bleek nogal private te zijn. In geen enkele tasting werd deze wijn aangeboden. Op navraag bleek de spierwinkel deze exclusieve wijn van de jaren 2013 en 2014 enkel nog te bewaren in zijn stock. De fameuze Chardonnay Private Collection van het jaar 2009 stond wel in de winkel. Volgens de verkoper was deze wijn zeer gegeerd. Omdat ook Sofies ouders blijkbaar tot 1 van de liefhebbers behoorden, kochten Sofie en Lennert zo een fameuze fles. De tijd gaat snel in Zuid- Afrika. We hadden nog maar een twintig tal minuten voor het vijf uur was. We reden naar een dichtstbijzijnde winefarm, maar deze meldde dat ze geen wijn meer schonken na half vijf. 

We besloten naar het dichtstbijzijnde strand ‘Melkbaai’ te rijden. Aangekomen verbaasden we ons over waar we ons bevonden: waren wij aangekomen aan het strand van Oostende? Even voelden we ons weer in België: de kust, het zandstrand, de dijk, de appartementsgebouwen,.. alles leek op de Belgische kust! Ons oog werd getrokken naar een torenhoog gebouw, van waarop we graag over de zee wilden uitkijken. We gingen er binnen, maar algauw hield de security ons tegen. Heel normaal legde Lennert uit dat we graag naar de top wilden om over de zee uit te kijken. Grappig genoeg meldde de bewaker dat dat niet mogelijk zou zijn, omdat het een soort hotel is waartoe wij geen toegang hebben, maar stelde hij voor ons te leiden tot het vijfde verdiep. Van daaruit kan je ook de zee zien. Met zijn security card bestelde hij de lift, gingen we naar boven en liet hij ons toe op het dak op het vijfde. Toegegeven was het uitzicht nog even saai als van beneden gezien. We bedankten de security guy vriendelijk voor zijn hulp en besloten terug te rijden naar de lodge. Onderweg passeerden we nog langs de pick n pay. 

De pick n pay waar we waren beland, was niet bepaald gelegen in een blanke community. We werden omgeven door zwarten en eerlijk gezegd, was dit ons nog niet zo vaak overkomen. We voelden ons niet helemaal op ons gemak, overal zagen we vreemde figuren lopen. Ook de winkel zelf was niet uitgerust met alle gewenste producten (lees soyamelk). Dit heeft als gevolg dat het morgen droge muesli zal worden voor Sofie en Lennert..