Sofie en
Lennert zijn al even wakker, wanneer ze beseffen dat ze Donald vandaag nog niet
hebben gezien.. Rond 12u verschijnt deze, ongedoucht en met een slaapkop. Nog
voor Donald vertelde dat het zijn ergste nacht ooit was (hij had 9x moeten
overgeven), konden we dit al vermoeden aan zijn voorkomen. De ramen van
gisteren was hem duidelijk niet bevallen.
Surita en
Samantha daarentegen bleken wel grote honger te hebben vandaag. Rond de middag
sprak Surita Lennert aan met de vraag of de houtskolen van hem waren. Ze wilde
deze middag een braai houden op de international student lodge met haar
collegas. Ondanks het vele over en weer gemail tussen Lennert en Surita ivm
betalingen, lijken Surita en Lennert precies nog steeds beste vriendjes. Ter
compensatie van het gebruik van de houtskool van de studenten, sloot ze de deal
met Lennert woensdag zelf de braai te komen aansteken. Nadat Sofie deze belofte
had gecut door met haar hand de handshake in twee te cutten (zoals de Zuid-
Afrikanen hier blijkbaar doen..), was de deal rond. Niet
drinken tijdens de werkuren kennen de Afrikanen blijkbaar niet en de wijn
vloeide overvloedig in Suritas en Samanthas mond.
Vandaag
zijn we allen bedroefd, omdat het de laatste avond met de Amerikanen is. Morgen
vertrekken ze op de Garden Route. Om onze vriendschap mooi af te sluiten, gaan
we voor een laatste keer samen eten in een echt Afrikaans restaurant. Omdat
Donald en Sofie vorige keer in Marcos African Place het behoorlijk naar hun
zin hadden gehad omwille van het Zuid- Afrikaanse entertainment, besloten we
naar daar te gaan (nog niemand anders van de groep was er reeds geweest).
Aangekomen was er nog geen live muziek en dans te zien, het podium stond echter
wel al klaar. We hadden iets te vroeg geboekt blijkbaar. Een half uur na onze
aanwezigheid, werden we verwend met een optreden.
Lennert
genoot van zijn pla met verschillende soorten Zuid- Afrikaanse vleessoorten:
sprinkbok, kuru en struisvogel. Sofie bestelde de beste Kipsalade ooit, die in
tegenstelling tot de Caesar Salads in België, meer kip dan sla bevatte! Donald, die
nog steeds ziek was, bleef thuis in de lodge.
We overtuigden
de Amerikanen, die na het eten eigenlijk naar de lodge wilden omdat ze nog
moesten inpakken, een gin te gaan drinken in de Gin Bar. In deze bar serveren
ze verschillende soorten gin. Sofie koos voor heart, waarin aardbeien zaten.
Lennert echter had zich opgeofferd om naar huis te rijden en bleef alcoholvrij.
De terugrit
was fijn. Michiel reed met de Amerikanen mee, de rest met Lennert. Ondanks dat
de Amerikanen pas in Zuid- Afrika met een manuele auto hebben leren rijden, lukt
dat schakelen behoorlijk. Zelfs Ying lijkt een echte racepiloot. Met volle
vaart steekt ze met haar Hyundai Getz onze Atos voorbij. Met deze zet verklaart
ze ons de strijd voor geopend. Onze Atos kwam als eerste aan bij de security. We
voelden de overwinning nabij. Ons lichaam had zich gevuld met adrenaline. De
bewaker vroeg ons ons pasje. Helemaal zenuwachtig zocht Emilie naar haar pasje.
De Getz was ook reeds bij de bewaking aangekomen. We voelden de moed in onze
schoenen zakken. Onze overwinning was zo dichtbij geweest en we zouden deze nu
moeten afstaan aan Michiel en de Amerikanen. We konden er ons hart niet van
over.
Maar toen gebeurde er een mirakel. De Getz viel
stil (zo goed kan Ying dan toch niet rijden..), Emilie vond haar pasje, en de
security guide opende de bareel! De Belgische overwinning was binnen!


|